ADHD is cool! :)

[Krautsjo]

@Windsurfer,

Kun je eens aangeven hoe een "gemiddelde diagnose ADHD" tot stand komt? Hoe zit dat met diagnostiek, zijn er bijvoorbeeld anamnistisch prognostische gegevens om groepen te selecteren met een hogere prevalentie van ADHD. Zijn er vervolgens gebruikte diagnostische tools (testen / clusters) om het bestaan van ADHD aan te tonen (optimaliseren van post-test waarschijnlijkheid) of uit te sluiten (lees minimaliseren van posttestwaarschijnlijkheid). (vragenlijsten, of andere middelen)? Hoe worden die eventueel ingezet? En hoe wordt de problematiek in kaart gebracht (inventariserend, prognostiek van te verwachten problemen, eventueel evaluatief bij interventie of expectatief beleid, etc.)

Zou je dat een beetje kunnen weergeven. Ik denk dat dit voor mijn begrip wel handig is.

Groet,



Bob

Bekijk de link van het filmpje of google op Sandra Kooy en Jan Buitelaar.

[Krautsjo]

En http://www.psyq.nl/Programma/ADHD-bij-v ... gnose-ADHD" onclick="window.open(this.href);return false;, dit is natuurlijk informatie voor de client .
Maar ik denk dat dit al wel wat duidelijkheid geeft.

[Krautsjo]

http://www.cbo.nl/Downloads/295/rl_adhd_2006.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
Richtlijnen GGZ.
En veranderingen in de DSM V http://www.additudemag.com/addnews/70/6914.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Blues-Bob]

Och, ga niet het hele topic nalezen, ADHD weet je wel. Maar diagnose kan tegenwoordig ook al via (Q)EEG, en dit met 90% zekerheid.

90% zekerheid, hoe bedoel je dat, weet jij het artikel?
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23332776" onclick="window.open(this.href);return false;

Even als amateur op het gebied van classificatie rates:
Dit berust op binaire classificatie rates. MAW, het zijn relatieve validiteitsmaten, waarbij niet de EEG de guldenstandaard is, maar waarbij gekeken wordt in hoeverre de uitkomsten van een EEG voorspellend zijn voor de uitkomstwaarde op een valide (gulden) standaard. Het is dus een validerings onderzoek, als ik het goed interpreteer. (constructvaliditeit: het vermogen van een meetinstrument om op hypothesen te testen, in dit geval wel / geen ADHD). Het vreemde is, dat als ze een valideringsonderzoek hadden willen hebben, hadden ze wellicht beter een correlatiemaat kunnen gebruiken (is de standaard namelijk). Het is mij onbekend waarom gekozen is voor een classification rate. Dat is namelijk niet logisch, omdat een classification rate hoog kan zijn, maar onvoldoende meeloopt met de gulden standaard waardoor er weer geen geschikt afkappunt bepaald kan worden, waarop de hypothese testing kan plaatsvinden.

Het lijkt een beetje op het vaststellen van de betrouwbaarheidsmaat "percentage agreement" ((relatieve) betrouwbaarheidsmaat, iets wat je doorgaans eerst vaststelt, voordat je de constructvaliditeit gaat bepalen). Let wel, in dit soort rates, moet je naar mijn beste weten eigenlijk ook willen corrigeren voor de gokkans, wil je het echt goed doen. In het geval van relatieve betrouwbaarheidsmaten, speelt de verdeling een belangrijke rol. In het geval van correlatiematen de spreiding van de uitkomstwaarde (bij dit soort maten moet je vooral niet denken aan de standaard correlatie maten zoals de pearson en de spearman, omdat die niet corregeren voor de systematische meetfout!) . In het geval van dit soort rates de viervlak verdelingen (ivm de gokkans, onder andere).

De volgende zin is dus misschien niet eens juist:
SIGNIFICANCE: Changes in inter-hemispheric EEG functional brain connectivity at rest are useful for ADHD diagnosis in a broad age range.

NB: ik heb wel alleen de abstract gelezen. Maar even om je erop te wijzen dat dit soort maten als: 87% zekerheid, zeer dubieus zijn, als je niet weet welke waarde het precies om gaat. Overigens geldt voor de meeste (stabiele) relatieve waarden dat 80% toch echt het minimum is, hoewel ik geloof dat voor de psychologie (die met wat lastiger multidimensionele zaken werken) vaak 70-75% geldend is voor relatieve betrouwbaarheidswaarden, relatieve voorspellende waarden, percetages overeenkomst, validiteitsbepalingen, etc. Maar misschien vergis ik mijzelf daarin. Daarvoor moet ik windsurfer lief aankijken.

Groet,

Bob

[Blues-Bob]

http://www.cbo.nl/Downloads/295/rl_adhd_2006.pdf
Richtlijnen GGZ.
En veranderingen in de DSM V http://www.additudemag.com/addnews/70/6914.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Heerlukke psychologische bronnen inderdaad... Op een of andere manier, als diagnostiek door psychologen ontwikkeld is, moet je altijd gissen naar de tools, en wil je er beschikking over krijgen moet je er de centen voor neertellen Op zich begrijpelijk... maar soms wel vervelend. Staan in de DSM ook de meetinstrumenten met de psychometrische eigenschappen vermeld?

Geen idee hoe dat werkt in die wereld.

Groet,

Bob

[windsurfer]

Daar bedoel ik mee dat wanneer je ADHD wilt classificeren, je dat doet met behulp van de DSM IV. Als je dat lijstje erbij pakt zie je dat het gaat om een gedragsbeschrijving (en daarnaast aanvullende criteria om de classificatie te mogen stellen zoals duur en ernst)
aanvulling: en differentiaaldiagnostische overwegingen uitsluiten maar dat spreekt voor zich.

Daarmee heb je het over de naam en niet over de aandoening. Vroeger werd het MBD genoemd, zelfde aandoening andere naam.
Wat wil je hier nu mee zeggen ?

Ik reageer enkel op jouw opmerking dat ADHD geen benaming voor bepaald gedrag is. Terwijl het enige dat we hebben en in enige mate 'objectief' kunnen meten de gedragskenmerken zijn. De 'brain damage' kon niet worden vastgesteld. Daarom is de naam gewijzigd naar die gedragssymptomen.

[pallieter]

Geen flauw idee Bob, ik ging er van uit dat in 10% van de gevallen er geen duidelijke diagnose kon gebeuren.

Weet enkel dat mijn neuroloog voor mijn clusterhoofdpijn heel eenvoudig zei: "zal ik wel bepalen of jij ADHD hebt of niet" en ja dus.

[Krautsjo]

Ik reageer enkel op jouw opmerking dat ADHD geen benaming voor bepaald gedrag is. Terwijl het enige dat we hebben en in enige mate 'objectief' kunnen meten de gedragskenmerken zijn.

En ook dat geldt alleen voor wat nu een subtype is namelijk het hyperactieve type .
Gaat veranderen in de DSM V.
En het gaat veranderen omdat er nu veel te veel de nadruk gelegd wordt op gedragskenmerken. De H in ADHD bleek toch wel heel erg dominant aanwezig te zijn en overschreeuwde de rest van de symptomen , terwijl die voor degene met de stoornis het minst storend bleek .
Het doel van de DSM is namelijk om onderlinge vergelijking van (groepen) patiënten mogelijk te maken door ondubbelzinnige definities op te stellen waaraan iemand moet voldoen om in een bepaalde groep te vallen.

De DSM doet vooral uitspraak over de belemmering in het dagelijks functioneren (persoonlijk, relationeel, sociaal, beroepsmatig). Vooral dit laatste is in het geval van ADHD opmerkelijk, zouden de uitspraken moeten gelden voor de persoon zelf het gaat nu voornamelijk wat betreft hyperactief gedrag over de belemmeringen die het oplevert omdat het door derden gezien wordt als ongewenst.
De H die over gedrag gaat, krijgt en blijkt nu de meeste aandacht te krijgen.

Als je dat gezegd had dan was het misschien voor mensen die meelezen en daar richt ik me ook op, duidelijker geworden .
Ik ben namelijk nogal gespitst op een uitspraken over zaken die nogal discutabel lijken te zijn en voorgesteld worden, het ging mij niet zo zeer om wat je zei, maar hoe je het bracht.
Wat doet het er voor mensen die de diagnose hebben er toe dat het over gedrag gaat en is het niet zo dat iemand pas naar een psychiater of andere hulpverlener toe gaat als er belemmeringen of problemen zijn ?
Ik heb eerder het idee dat ADHD onder gediagnosticeerd wordt dan over . Dat blijkt ook uit de cijfers ten aanzien van volwassenen, ik heb pas na veertig jaar de diagnose gekregen en het is in Nederland pas sinds 1998 dat men inzag dat het niet iets is dat vanzelf overgaat op latere leeftijd, het neemt een andere vorm aan. Dat wat vastgesteld kan worden objectief, in dit geval het gedrag dat als hinderlijk wordt ervaren (vooral bij kinderen), wordt minder hinderlijk ervaren bij volwassenen of door dat men volwassen is geworden beter beheersbaar door de persoon zelf.
Ik reageer waarschijnlijk wat minder klinisch dan jij.
We zijn ten slotte ook niet allemaal professionals met een dito kijk op de zaak en dan is het niet verwonderlijk dat er op een bepaalde manier gereageerd wordt .
En zo klinisch sec was je ook niet dus dat schept verwarring .

[windsurfer]

Geen flauw idee Bob, ik ging er van uit dat in 10% van de gevallen er geen duidelijke diagnose kon gebeuren.

Weet enkel dat mijn neuroloog voor mijn clusterhoofdpijn heel eenvoudig zei: "zal ik wel bepalen of jij ADHD hebt of niet" en ja dus.

Als dit inderdaad zo gegaan is, in een consult van een paar minuten, is het niet volgens de richtlijn gegaan.

[Krautsjo]

De 'brain damage' kon niet worden vastgesteld. Daarom is de naam gewijzigd naar die gedragssymptomen.

Ja, dat is een heikel punt, significante afwijkingen bepalen is lastig als je eigenlijk te weinig criteria hebt om die te bepalen .
Gemeten afwijkingen kunnen meerdere oorzaken hebben, zie mijn link naar het filmpje. is de moeite waard want het behandelt alle controverses die nu spelen ten aanzien van AD(h)D.
Damage is ook zoiets , wanneer is het een beschadiging. Die beschadiging ging uit van het idee dat er tijdens de bevalling door gebrek aan zuurstof, het een en ander stuk ging . Er is ook een stroming die het impulsieve gedrag en de vreetbuien verklaard als een genetisch bepaalt verschijnsel en dat het daarbij behorend gedrag secundair is aan dat evolutionair handige overlevingsmechanisme . http://www.newscientist.com/article/dn1 ... omads.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Het gaat dus allemaal om de context .
ADHD is niet cool als je de eigenschappen van die aandoening niet kunt gebruiken ten opzichte van de eigen situatie.
Vandaar ook de overcompensatie, in deze tijd van leven en in deze maatschappij heeft ADHD meer nadelen dan voordelen en wordt dus gezien als een belemmering waar positief ingestelde mensen natuurlijk een half vol glas van willen maken, tel daar dan ons menselijk bevestigende vooroordeel bij op ( conformation bias), iets waar je als iemand met een aandachtsstoornis extra alert op moet zijn vanwege de impulsiviteit en het gebrek aan aandacht en je krijgt een hoop mensen die zichzelf beter voor doen dan ze in werkelijkheid zijn .
Ook allemaal objectief vast te stellen (coping) gedrag .
Dat moet je vooral niet vertellen, want het zijn net (andere) mensen.

[pallieter]

Windsurfer, bij het begin van een cluster periode lig je 2 weken op intensieve met de grootst mogelijke brol in je lijf. 1500 mg cortisonen per dag om te beginnen, 1000 mg codeïne, morfine, betablokkers,valium,.... MRI, EEG, slaaplabo,....

Wees gerust, geen consultje van enkele minuutjes.

[Krautsjo]

Geen flauw idee Bob, ik ging er van uit dat in 10% van de gevallen er geen duidelijke diagnose kon gebeuren.

Weet enkel dat mijn neuroloog voor mijn clusterhoofdpijn heel eenvoudig zei: "zal ik wel bepalen of jij ADHD hebt of niet" en ja dus.

Als dit inderdaad zo gegaan is, in een consult van een paar minuten, is het niet volgens de richtlijn gegaan.

Dat lijkt mij ook.
Ik heb aardig wat gespecialiseerde en minder gespecialiseerde psychiaters de revue zien passeren totdat ik uiteindelijk een specifieke diagnose kreeg. Die nu waarschijnlijk met nieuwe op komst zijnde richtlijnen niet echt voor mij zal veranderen maar wel ten opzichte van het hyperactieve gedeelte van de omschrijving van die stoornis .
Er zal dan waarschijnlijk ook een andere diagnostiek komen , maar zeker durf ik daar niet over te zijn . Er waren namelijk nog wel meer bezwaren zoals in de link die gaat over de veranderend DSM te lezen valt .

Is wel fijn want dan hoef ik me ook niet ook voor/om die veel te drukke mensen aangesproken te voelen Ik ben benieuwd of ik de DSM VI nog ga meemaken en waar ik dan onder val .
De diagnose is een, de belemmeringen die iets opleveren vind ik eerlijk gezegd relevanter.

[Krautsjo]

Windsurfer, bij het begin van een cluster periode lig je 2 weken op intensieve met de grootst mogelijke brol in je lijf. 1500 mg cortisonen per dag om te beginnen, 1000 mg codeïne, morfine, betablokkers,valium,.... MRI, EEG, slaaplabo,....

Wees gerust, geen consultje van enkele minuutjes.

Wat heeft dat met de diagnose van een iets anders dan clusterhoofdpijn te maken ?
Ik heb precies dezelfde onderzoeken gehad, kwamen die meest exotische diagnoses uit. ADD was toen nog geen mode dus dan verzint men iets anders .
ADD bleek pas jaren later alles met elkaar te verbinden en was gelukkig niet iets dat zo eventjes terloops bij een andere diagnose werd gesteld.

Daar mee zeggend dat het ook nog eens een verdomd lastige diagnose is .
Ik ken iemand die volhield dat hij ADHD had en zelfs heel erg actief is in de vrijwillige ADHD hulpverlening , terwijl hij duidelijk een bipolaire stoornis heeft/ had . Er zijn namelijk wat overeenkomsten die voor leken niet echt onderscheidend zijn en je kunt beter ADHDer zijn dan iemand met manische gedrag toch. Je kunt dus ook de diagnose op zichzelf als belemmerend zien .

Niet willen weten of het juist wel weten en het verheffen tot iets anders is inderdaad gedrag .

[pallieter]

Als je clusterhoofdpijn hebt en ADHD kan de rilatine een enorm effect hebben op de pijn.

[windsurfer]

Ik reageer enkel op jouw opmerking dat ADHD geen benaming voor bepaald gedrag is. Terwijl het enige dat we hebben en in enige mate 'objectief' kunnen meten de gedragskenmerken zijn.

En ook dat geldt alleen voor wat nu een subtype is namelijk het hyperactieve type .
Gaat veranderen in de DSM V.
En het gaat veranderen omdat er nu veel te veel de nadruk gelegd wordt op gedragskenmerken. De H in ADHD bleek toch wel heel erg dominant aanwezig te zijn en overschreeuwde de rest van de symptomen , terwijl die voor degene met de stoornis het minst storend bleek .

Over de ADD zonder H heb ik het inderdaad hier niet expliciet gehad. Maar toch geldt ook voor ADD dat het een gedragsclassificatie is. Daarnaast wil ik opmerken dat het geen doorslaggevend criterium is dat een symptoom voor degene met een betreffende stoornis erg of totaal niet storend is. Een psychopaat heeft zelf weinig last van zijn stoornis, maar is voor zijn omgeving problematisch. Iemand die psychotisch is en denkt dat hij met bloemen kan praten hoeft zelf ook geen hinder te ervaren. Iemand die manisch is ook niet.

De DSM doet vooral uitspraak over de belemmering in het dagelijks functioneren (persoonlijk, relationeel, sociaal, beroepsmatig). Vooral dit laatste is in het geval van ADHD opmerkelijk, zouden de uitspraken moeten gelden voor de persoon zelf het gaat nu voornamelijk wat betreft hyperactief gedrag over de belemmeringen die het oplevert omdat het door derden gezien wordt als ongewenst.
De H die over gedrag gaat, krijgt en blijkt nu de meeste aandacht te krijgen.

Als je dat gezegd had dan was het misschien voor mensen die meelezen en daar richt ik me ook op, duidelijker geworden .
Ik ben namelijk nogal gespitst op een uitspraken over zaken die nogal discutabel lijken te zijn en voorgesteld worden, het ging mij niet zo zeer om wat je zei, maar hoe je het bracht.

Ik zie niet wat er opmerkelijk is aan het feit dat DSM vooral uitspraak doet over de belemmeringen ervan. Het is een handboek voor psychische problemen en stoornissen, nogal wiedes vind ik. Dat de H de meeste aandacht krijgt zal zijn, daar vind ik verder niks van.

Wat doet het er voor mensen die de diagnose hebben er toe dat het over gedrag gaat en is het niet zo dat iemand pas naar een psychiater of andere hulpverlener toe gaat als er belemmeringen of problemen zijn ?

Of het enkel over gedrag gaat of niet is net onderwerp van de grote AD(H)D controverse en heeft implicaties voor beleving van de stoornis en hieruit voortvloeiende voorkeuren en motivaties voor behandeling ervan. Ook voor de geldstromen inzake onderzoek naar behandeling: er wordt meer geïnvesteerd in onderzoek naar medicatie dan naar andere behandelingen. Het zou die mensen dus wel degelijk moeten boeien vind ik, maar dat kan ik natuurlijk niet voor een ander bepalen.

Ik heb eerder het idee dat ADHD onder gediagnosticeerd wordt dan over .

Ik heb het idee dat er veel overdiagnostiek is, veel diagnostiek die niet volgens de richtlijnen verloopt en dat er ook een groep is die onterecht geen diagnose krijgt. De deelverzameling ligt aldus niet op de goede plek binnen de totale populatie denk ik.

Dat blijkt ook uit de cijfers ten aanzien van volwassenen, ik heb pas na veertig jaar de diagnose gekregen en het is in Nederland pas sinds 1998 dat men inzag dat het niet iets is dat vanzelf overgaat op latere leeftijd, het neemt een andere vorm aan. Dat wat vastgesteld kan worden objectief, in dit geval het gedrag dat als hinderlijk wordt ervaren (vooral bij kinderen), wordt minder hinderlijk ervaren bij volwassenen of door dat men volwassen is geworden beter beheersbaar door de persoon zelf.

Vergeet hierbij ook niet dat AD(H)D aanvankelijk als kinderpsychiatrische stoornis werd gezien, net als autisme bijvoorbeeld. Het is waar dat kennis voortschrijdt en groeit. Situaties als de jouwe komen steeds minder voor.