VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Dus ja, dat dat een stuk zieliger is en ook van een andere aard is dan de meer algemene haat tegen seks die gereformeerden propageren, vind ik geen arbitrair of subjectief oordeel. Het is overduidelijk en er zijn allerlei factoren die daarop wijzen.
Haat tegen seks in het algemeen vind ik ook weer wat overdreven. Ik snap wat je bedoelt, maar volgens mij is het beter te typeren als haat tegen ongesanctioneerde seks. Zoals andere natuurlijke gebeurtenissen zoals geboorte en dood wenst men seks onder controle van het culture gemeengoed plaatsen – dat is hoe cultuur en beschaving zich vormt.
Uiterst onrechtvaardig misschien, maar wel hoe mensen dat doen. Het is niet alsof er andere culturen en beschavingen zijn die zich van dit gedrag onthouden – ook seculieren doen daar uiteraard vrolijk aan mee.
Maar goed, als je het zo wilt noemen, prima. Dan kun je dus zeggen dat gereformeerden een hekel aan seks in het algemeen hebben, en daarnaast ook nog eens een hekel aan homoseksualiteit. Maar je kunt dus ook zeggen, en volgens mij is dat duidelijker, homoseksualiteit is gewoon één van de vele vormen van ongesanctioneerde seks waar zij tegen zijn.
Net zoals bijvoorbeeld de aandrang tot vreemdgaan wordt van die aandrang gezegd: het is beter om daar niet naar te luisteren.
Wat zou jij zeggen tegen iemand die voor zichzelf “het recht tot vreemdgaan” zou willen opeisen, en ook zou eisen dat daarover niets negatiefs gezegd zou mogen worden op scholen? Dat zijn toch ook gewoon zijn natuurlijk gevoelens? Misschien is het wel ongezond of wordt hij er wel ongelukkig van om ze te onderdrukken?
VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Ik denk dat je dat zelf misschien wel een beetje aanvoelt, anders zou je je eigen voorbeelden niet "flauw" noemen. Je snapt zelf misschien al dat het flauw is omdat heteroseksuelen nooit, maar dan ook nooit, op hun heteroseksualiteit worden aangevallen.
Integendeel. Heteroseksualiteit ligt nu juist voortdurend onder vuur – het is nu juist de meest compleet normale zaak ter wereld om heteroseksualiteit aan te vallen. Ik meen dat met mijn vele voorbeelden te hebben aangetoond, en tegelijkertijd is dat ook de reden dat ze flauw klinken: de afkeer tegen de vormen van heteroseksualiteit die uit deze voorbeelden spreekt wordt zo doodnormaal bevonden dat ze passé klinken: je kunt daar tegenwoordig niet meer mee aankomen. Het is taboe om daar nog over te spreken.
En vinden we het gek dat het geboortecijfer afneemt? Daar zijn verschillende oorzaken voor aan te wijzen, maar een cultuur waarin een aversie tegen heteroseksualiteit zo’n grote rol speelt zou best wel eens een factor kunnen zijn.
VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Het gaat altijd om specifieke aspecten en dimensies van hun seksualiteit. Buiten het huwelijk, zonder exclusiviteit, tegen betaling etc. En dat die aspecten worden aangevallen staat verder ook geheel los van dat ze betrekking hebben op heteroseksuele gevoelens.
Nee, dat staat daar niet los van.
Seksualiteit is niet een of andere mystieke dimensie die los staat van het normale leven, waarin je bijvoorbeeld al dan niet getrouwd bent. Integendeel, het maakt daar onderdeel van uit. Misschien voelt een man zich wel aangetrokken tot een andere vrouw, juist omdat hij getrouwd is? Dat weten we niet, maar wat we wel weten is dat je de situatie waarin hij zich bevindt onmogelijk kunt scheiden van de gevoelens die hij ervaart.
De heteroseksuele gevoelens van met name mannen worden doelbewust en consequent door de samenleving onderdrukt. Met goed recht, zou je daar aan toe kunnen voegen, want anders zou het maar een bende worden, maar dat maakt het niet minder onderdrukkend.
Ik kan nu een heel verhaal uittypen over hoe dat precies in zijn werk gaat, maar dat zou in principe niet nodig moeten zijn, want iedereen weet dit heel goed.
En waarom kijken we hier niet van op? Waarom is deze vorm van onderdrukking algemeen geaccepteerd? Omdat het doodnormaal is om seks onder controle van het culturele gemeengoed te willen stellen – dat is hoe beschaving zich vormt.
VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Hetero's die seks buiten het huwelijk hebben worden niet vergeleken met pedofielen of verkrachters. Hetero's die "onreine" gevoelens hebben worden niet gedwongen tot anti-hoerenlooptherapie, of anti-haremtherapie.
Jawel hoor. Ik denk dat je hier zo gemakkelijk overheen kijkt omdat het de meest doodnormale zaak ter wereld is.
VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Ik vind dit het enige voorbeeld wat je tot nu toe hebt gegeven dat een beetje in de buurt komt:
Nog een laatste voorbeeld: een getrouwde man wiens vrouw geen behoefte heeft aan seks. Je hoort er vaak over. Is zo’n man dan niet net zo goed verdoemd tot een seksloos leven, en voor zover hij die behoefte wel voelt, worden die gevoelens niet net zo “categorisch ontkend” door de gereformeerde leer, en zou zijn gezondheid daar dan niet onder te lijden hebben?
Misschien zou je de overige, en een aantal onuitgesproken daaraan verwante voorbeelden dan nog eens moeten overdenken, en de rol die het onderdrukken van seksuele gevoelens daarin speelt. Als je even voorbij de gordijnen van taboe kijkt waar ze door omhuld worden dan zie je dat achter al die voorbeelden iets zeer vergelijkbaars schuilgaat en daarmee dus hoe doodnormaal dit is.
VseslavBotkin schreef: ↑06 okt 2025 18:26
Het probleem is dat dit soort vrijheden steeds selectief enkel voor de religieuzen werd toegepast. Zoals Dawkins ooit als voorbeeld in het V.K. gaf. Als sekulier gewetensbezwaarde kon je de best ondersteunde argumenten hebben maar was de kans groot dat je een celstraf opliep als je je legerdienst weigerde. Als gelovige van bepaalde religies, kon je daarentegen de meest opportunistische redenen hebben, je lidmaatschap tot een dergelijke religie was een garantie om zo goed als geen probleem te ondervinden.
Indien het zo is, dan hebben religieuzen dus nog een laatste restje vrijheid, wat seculieren reeds lang niet meer kennen. Dat is precies het kleine restje dat ik koester, en waar ik voor pleit om het te koesteren.
Maar in plaats van op te komen voor het recht van seculieren, wat ik zeer terecht zou vinden, vraagt men om het opheffen van deze rechten voor religieuzen? Dat is de wereld op zijn kop, en wat mij betreft in laatste instantie zelfs een indicatie van een soort verlangen naar onderwerping.
Daarnaast gaat het hier om het vrijheid van onderwijs, en dat is iets waar ook seculieren wel degelijk de vruchten van plukken. Het betreft niet alleen gereformeerde en joodse scholen, maar ook allerlei andere vormen van bijzonder onderwijs. We hebben het hier niet over de specifieke invulling, maar over het recht op het naleven van een levensbeschouwing als zodanig.
En dat is misschien wel wat mij nog het meest tegenstaat aan dit alles. De achterbaksheid waarbij maatregelen worden voorgesteld als middelen om starre gereformeerden en radicale imams in te perken, die in feite veel bredere implicaties hebben. Ondertussen worden juist allerlei scholen die niets met dat soort problemen te maken hebben door de maatregelen getroffen. Onder het mom van het misbruik van enkelen wordt de vrijheid van velen ingeperkt.