MaartenV schreef: ↑29 nov 2023 05:38
Het enige waar we zeker van zijn zijn ervaringen. Er moet dus ook een mind zijn aan wie die ervaringen zich voordoen.
Is vanuit een andere (mystieke) hoek bekeken...
'THERE IS NO DOER, THERE IS NO EXPERIENCER
An ordinary person undergoes experience, while the Self-realized one is the experience itself.
Fragment uit: Advaita And The Buddha
Ramesh S. Balsekar
Als dat geen hoofdbreker is!
MaartenV schreef: ↑29 nov 2023 05:38
En hersenen zijn ook niet meer dan zo'n (zelf-) ervaring van onze minds door een mind. Zoals al het andere, zijn het louter al dan niet gedeelde ervaringen. Van Mind at Large gedissocieerde minds zijn enkel ervaarbaar als een avatar met hersenen en lichaam in een virtuele ruimte, spacetime, ervaren door een andere van Mind at Large gedissocieerde mind. Denk aan een VR- bril waardoor je in een gedeelde virtuele ruimte jezelf en de ander ziet als bepaalde avatars. Stabiele tegenover niet-stabiele of veranderlijke ervaringen maken deze eerste ervaringen niet meer 'materieel' of 'fysiek'. Geen nood om iets 'materieels' te postuleren.
Die Mind large theory is me onbekend dus heb ik er is op gegoogled....
Mind at Large is a concept proposed by Aldous Huxley to help interpret psychedelic experience. He maintained that the human mind filters reality under normal circumstances and that psychedelic drugs remove the filter, exposing the user to a Mind at Large.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mind_at_Large
Ah, een concept voorgesteld door Aldous Huxley.
Jah, Huxley heeft gelijk hierin. Hij wordt ook vermeld in de bestseller uit 2018 van Michael Pollan.
Zie...
Het idee om terminale patiënten psychedelica te geven werd niet als eerste door een therapeut of een wetenschapper geopperd, maar door Aldous Huxley in een brief aan Humphry Osmond, waarin hij een onderzoeksproject voorstelde waarbij ‘lsd wordt toegediend aan terminale kankerpatiënten in de hoop van het sterven een spiritueler en minder fysiologisch proces te maken’.
Toen Huxley zelf op zijn sterfbed lag, op 22 november 1963, liet hij zich door zijn vrouw, Laura, een injectie met lsd geven. Inmiddels was Huxleys idee al op een aantal kankerpatiënten in Amerika getest. In 1965 schreef Sidney Cohen een artikel in Harper’s (‘lsd and the Anguish of Dying’ – ‘lsd en stervensangst’), waarin hij onderzocht of psychedelica ‘de stervenservaring’ konden veranderen. Hij beschreef daarin de behandeling met lsd als ‘therapie door zelf-transcendentie’. De premisse van die benadering was dat onze stervensangst een functie van ons ego is die ons belast met een gevoel van afzondering die ondraaglijk kan worden wanneer we gaan sterven.
‘We zijn geboren in een egoloze wereld,’ schreef Cohen, ‘maar we leven en sterven gevangen in onszelf.’ Het idee was dat psychedelica werden gebruikt om te ontsnappen uit de gevangenis van het ego. ‘We wilden een korte, lucide pauze inlassen met een complete afwezigheid van het ego, om te laten zien dat het niet noodzakelijk was om persoonlijk “intact” te zijn en dat er misschien “daarbuiten” wel iets was, iets wat groter was dan ons eigen ik, iets wat ons overlijden zou overleven. Cohen citeerde een patiënte, een vrouw die zou overlijden aan eierstokkanker, en die beschreef hoe ze na een lsd-sessie een heel andere kijk op de dood kreeg:
"Mijn overlijden is op dit moment niet zo belangrijk, zelfs niet voor mij. Het is gewoon de volgende fase in de schommelbeweging van zijn en niet-zijn. Ik vind dat weinig te maken hebben met de kerk of met de dood. Het lijkt me meer dat ik word losgemaakt – dat is het – van mezelf, mijn pijn en mijn verval. Ik zou nu prettig kunnen sterven – mocht het zover zijn. Ik verwelkom het niet maar ik loop er ook niet voor weg. "
In 1972 schreven Stanislav Grof en Bill Richards, die samenwerkten op Spring Grove, dat lsd de patiënten een ‘kosmische eenheid’ liet ervaren waardoor de dood ‘niet meer wordt gezien als het absolute einde van alles en een stap in het niets, maar opeens een overgang lijkt naar een ander soort bestaan ... het idee van een mogelijke continuïteit voorbij de fysieke dood wordt veel plausibeler dan het tegenovergestelde’.
Uittreksel van: Michael Pollan. 'Verruim je geest'.
- De enige constante in het leven is verandering.
- Spiritualiteit? Laat me niet lachen, dat is het leven zelf!