HierEnNu schreef: ↑31 okt 2023 10:59
Discussieërend over Collateral Damage, wat is dan nog normaal[?] en moraal?
Over collateral damage kan ik kort zijn:
Dat is naar mijn mening altijd verwerpelijk. Onacceptabel
HierEnNu schreef: ↑31 okt 2023 10:59
Volgens wiens/welk normaal en volgens wiens/welke moraal?
- Volgens het normaal en de moraal van 'Henk en Ingrid'?
- Volgens het normaal en de moraal van 'Ali en Fatima'?
- Volgens het normaal en de moraal van 'Sam en Moos'?
Ik vermoed volgens het Humanisme??
Wat betreft ‘normaal’: daar bestaan ettelijke dezfinities voor die allemaal neerkomen op ‘gebruikelijk’ of ‘gangbaar’ o.i.d.
Volgens mij is het een cultureel/religieus/levensbeschouwelijk gekleurde persoonlijke en dus subjectieve opvatting over de wereld om ons heen.
Ik zou zeggen: vraag je niet af wat ‘Henk en Ingrid, ‘Ali en Fatima’ of ‘Sam en Moos ervan vinden of wat volgens het Humanisme “normaal” is. Vraag je af wat je er zelf van vindt.
Voor ‘moraal’ geldt min of meer hetzelfde, al zit daar een dieper, meer principiëel fundament onder.
Moraal gaat over integriteit, over medemenselijkheid, betrokkenheid, hulpvaardigheid, verdraagzaamheid, egoïsme en altruïsme, Maar in de eerste plaats over empathie.
De menselijke moraal is een aangeboren vermogen, net als het vermogen zich op de twee achterste ledematen voort te bewegen of verbaal met anderen te communiceren, maar net als deze loop- en spraakvermogens en alle andere aangeboren menselijke vermogens, moet het ontwikkeld worden. Dat wordt ‘opvoeden’ genoemd.
Het pasgeboren kind i, net als alle andere dieren, een a-moreel wezen. Zijn doen en laten wordt gestuurd door een externe autoriteit. De opvoeder(s). Het heeft geen weet van goed of kwaad, van mijn en dijn, van medemenselijkheid, betrokkenheid of de gevoelens van anderen. Dat allemaal moet aangeleerd worden.
Het –aangeboren– empatisch vermogen, het herkennen van de gevoelens en emoties dat het eigen handelen bij anderen oproept, moet ontwikkeld worden. En het moet leren daar rekening mee te houden. Zo kan het opgroeien tot een volwassen persoon wiens doen en laten wordt gestuurd door een innerlijke autoriteit: het eigen geweten, zijn morele kompas. Hij is dan een moreel wezen.
Religieuze opvoeding schiet hierin te kort. Dit blijft steken in de fase van de gehoorzaamheid aan een externe autoriteit. Niet meer aan de menselijke opvoeder(s), maar blinde, kritiekloze, onbegrijpende gehoorzaamheid aan een “alziende, alwetende, almachtige’ bovenmenselijke entiteit, die ook nog eens ‘eeuwig’ en ‘onkenbaar’ is.
Het empatisch vermogen verkommert, degenereert. Medemenselijkheid maakt plaats voor de leefregels en vooroordelen van de religieuze stroming waar men bij hoort. Betrokkenheid is er alleen naar de leden van de eigen stroming toe. En dan nog spaarzaam.
Voor andersdenkenden rest alleen nog onbegrip, vooroordeel, afkeer die gemakkelijk overgaat in haat. Religie is het ultieme wij-zijdenken. De gelovige mens laat zich leiden door gehoorzaamheid aan zijn religieus leider die beweert te weten wat zijn “god”, zijn externe autoriteit wil. Religie is immoreel.
Wat dit met het Israëlisch–Palestijnse conflict te maken heeft?
De religieuze component ervan. In de eerste plaats die van (ultra) orthodoxe Joden die zichzelf als “Het Uitverkoren Volk” beschouwen en Palestina als “Het Beloofde Land” waar geen plaats is voor andere volkeren. Zij zijn nu bezig hun oudtestamentische verovering met bijbehorende genocide op de daar levende volkeren af te maken. Dat begon al in 1948 toen de Joodse kolonisten het door hen bewoonde gebied tot de onafhankelijke staat Israël verklaarden, maar eigenlijk nog eerder, in 1917, toen Groot Britannië, dat toen het mandaat over Palestina had hen een plek in dat land toewees zonder rekening te houden met of inspraak te geven aan de daar al eeuwen levende volkeren.
HierEnNu schreef: ↑31 okt 2023 10:59
Is het ziek en/of verwerpelijk om er voor te kiezen de vijand te vernietigen,
- wetende dat daarbij mogelijk [tig]duizenden non-combattanten zullen sneuvelen en
wetende dat je daardoor mogelijk miljoenen non-combattanten het leven zult redden?
?
Of je het ziek of verwerpelijk moet noemen weet ik niet. Het lost in elk geval niks op. Geweld roept altijd tegengeweld op, tenzij je de tegenstander volledig uitmoordt, maar dat wordt algemeen als een misdaad tegen de menselijkheid of genocide beschouwd. En levens redden doe je niet door de levens van anderen gewelddadig te nemen. Dus ‘wetende dat je daardoor mogelijk miljoenen non-combattanten het leven zult redden. Is een drogreden. Een farce
Laat je niets voorschrijven!
Niet door Henk en Ingrid, niet door Ali en Fatima, niet door Sam en Moos. Niet door het Humanisme. En al helemaal niet door de bijbel. Dat is een geschrift dat in een heel andere tijd, in een heel andere wereld voor een primitief nomadisch woestijnvolkje geschreven is.
Laat je leiden door je eigen integriteit, je eigen morele kompas zoals je dat eerst door je ouders binnen hun culturele grenzen en met hun inzichten van toen geleerd is. Je eigen geweten dat zich daarna zelfstandig verder heeft kunnen ontwikkelen.
]