Wat is de zin van het leven?

[HierEnNu]

Ik denk dat je de zin van het leven hebt gevonden,
als je een principe hebt waarvoor je zou willen sterven.

Heel lang was ik er van overtuigd dat iemand pas echt van een ander houdt als diegene zou willen sterven voor die ander. Tot mijn zoon in mijn leven kwam en ik voor het eerst onvoorwaardelijke Liefde voelde. Toen besefte ik dat echte Liefde niets te maken heeft met voor iemand te willen sterven, in tegendeel, nu weet ik dat als ik echt van iemand houd dat ik dan mijn uiterste best zal doen om voor die ander zo lang mogelijk in leven te blijven.

[Leon]

Ik denk dat je de zin van het leven hebt gevonden,
als je een principe hebt waarvoor je zou willen sterven.

Heel lang was ik er van overtuigd dat iemand pas echt van een ander houdt als diegene zou willen sterven voor die ander. Tot mijn zoon in mijn leven kwam en ik voor het eerst onvoorwaardelijke Liefde voelde. Toen besefte ik dat echte Liefde niets te maken heeft met voor iemand te willen sterven, in tegendeel, nu weet ik dat als ik echt van iemand houd dat ik dan mijn uiterste best zal doen om voor die ander zo lang mogelijk in leven te blijven.

Jouw onderschrift: “Vrijheid of anders de dood”, is net zo’n soort principe. Ik denk dat je principes hebt (om te willen blijven leven voor jouw kinderen) en hogere principes (in vrijheid of helemaal niet).

[lanier]

Voor alle dieren geldt dat de zin van het leven voortplanting is.

Vandaar dat mijn leven geen zin heeft.

Jawel hoor. De zin van het leven is voortplanting, de rest is amusement.

[Leon]

Ik heb het er nog met GPT over gehad. Er zijn verschillende hoogste principes, en zelfs verschillende hoogste meta-principes, waarvan twee opvallen:

1) een principe moet consistent zijn en consequent nageleefd kunnen worden
2) een pluralistische afweging van principes kan soms noodzakelijk zijn

Het principe waar je voor wil sterven zal wel iets over de waarde (voor jou) van het leven kunnen zeggen.

Maar! Het consequent kunnen naleven van een principe kan uit principe onmogelijk zijn

[Maria]

Ik heb het er nog met GPT over gehad. Er zijn verschillende hoogste principes, en zelfs verschillende hoogste meta-principes, waarvan twee opvallen:

1) een principe moet consistent zijn en consequent nageleefd kunnen worden
2) een pluralistische afweging van principes kan soms noodzakelijk zijn

Het principe waar je voor wil sterven zal wel iets over de waarde (voor jou) van het leven kunnen zeggen.

Maar! Het consequent kunnen naleven van een principe kan uit principe onmogelijk zijn

Eerlijk gezegd heb ik daar niets mee.
Wat denk je zelf?

Gedurende mijn leven zijn mijn overtuigingen nogal eens gewijzigd.
Totaal verschillende levensfasen geven vaak heel andere uitkomsten.

[Leon]

Ik heb het er nog met GPT over gehad. Er zijn verschillende hoogste principes, en zelfs verschillende hoogste meta-principes, waarvan twee opvallen:

1) een principe moet consistent zijn en consequent nageleefd kunnen worden
2) een pluralistische afweging van principes kan soms noodzakelijk zijn

Het principe waar je voor wil sterven zal wel iets over de waarde (voor jou) van het leven kunnen zeggen.

Maar! Het consequent kunnen naleven van een principe kan uit principe onmogelijk zijn

Eerlijk gezegd heb ik daar niets mee.
Wat denk je zelf?

Gedurende mijn leven zijn mijn overtuigingen nogal eens gewijzigd.
Totaal verschillende levensfasen geven vaak heel andere uitkomsten.

Je bevestigt dan toch juist het principe van pluralisme? Een principe dat consequent wordt doorgevoerd zal de ene keer voldoen, en de andere keer niet. Het meta-principe dat principes pas goed zijn als ze consistent zijn, en consequent worden doorgevoerd, is dus in de tijd onmogelijk. Blijft over een meta-principe van pluralisme, zelfs ten aanzien van pluralisme. Beetje als zeggen dat alles onzeker is, en zelfs dat is onzeker.

Misschien dat de waarde van leven pas duidelijk kan worden, als je aan sterven denkt. Maar je wilt niet aan sterven denken.

[Maria]

Ik heb het er nog met GPT over gehad. Er zijn verschillende hoogste principes, en zelfs verschillende hoogste meta-principes, waarvan twee opvallen:

1) een principe moet consistent zijn en consequent nageleefd kunnen worden
2) een pluralistische afweging van principes kan soms noodzakelijk zijn

Het principe waar je voor wil sterven zal wel iets over de waarde (voor jou) van het leven kunnen zeggen.

Maar! Het consequent kunnen naleven van een principe kan uit principe onmogelijk zijn

Eerlijk gezegd heb ik daar niets mee.
Wat denk je zelf?

Gedurende mijn leven zijn mijn overtuigingen nogal eens gewijzigd.
Totaal verschillende levensfasen geven vaak heel andere uitkomsten.

Je bevestigt dan toch juist het principe van pluralisme? Een principe dat consequent wordt doorgevoerd zal de ene keer voldoen, en de andere keer niet. Het meta-principe dat principes pas goed zijn als ze consistent zijn, en consequent worden doorgevoerd, is dus in de tijd onmogelijk. Blijft over een meta-principe van pluralisme, zelfs ten aanzien van pluralisme. Beetje als zeggen dat alles onzeker is, en zelfs dat is onzeker.

Nee, ik heb het over perioden, die kunnen verschillen.
Dat kunnen perioden zijn van enige jaren gedurende het leven.
En natuurlijk is de ene situatie niet gelijk aan een andere.

Misschien dat de waarde van leven pas duidelijk kan worden, als je aan sterven denkt. Maar je wilt niet aan sterven denken.

Dat geldt dan misschien voor jou?

[Leon]

Eerlijk gezegd heb ik daar niets mee.
Wat denk je zelf?

Gedurende mijn leven zijn mijn overtuigingen nogal eens gewijzigd.
Totaal verschillende levensfasen geven vaak heel andere uitkomsten.

Je bevestigt dan toch juist het principe van pluralisme? Een principe dat consequent wordt doorgevoerd zal de ene keer voldoen, en de andere keer niet. Het meta-principe dat principes pas goed zijn als ze consistent zijn, en consequent worden doorgevoerd, is dus in de tijd onmogelijk. Blijft over een meta-principe van pluralisme, zelfs ten aanzien van pluralisme. Beetje als zeggen dat alles onzeker is, en zelfs dat is onzeker.

Nee, ik heb het over perioden, die kunnen verschillen.
Dat kunnen perioden zijn van enige jaren gedurende het leven.
En natuurlijk is de ene situatie niet gelijk aan een andere.

Misschien dat de waarde van leven pas duidelijk kan worden, als je aan sterven denkt. Maar je wilt niet aan sterven denken.

Dat geldt dan misschien voor jou?

Ik vind het maar moeilijk converseren met je. Je zegt “Nee” maar beaamt pluralisme als meta-principe, en vervolgens moet het weer over een persoon gaan. Ik hou het hier maar bij.

[Maria]

Ik vind het maar moeilijk converseren met je. Je zegt “Nee” maar beaamt pluralisme als meta-principe, en vervolgens moet het weer over een persoon gaan. Ik hou het hier maar bij.

Dat geldt dan wederzijds blijkbaar door verkeerd begrip van bewoordingen.
Misschien is dat het beste.

[HierEnNu]

DE Zin? Schrijven EN lezen?

Ik wil niet opscheppen hoor [WEL!], maar ik begon al met verhaaltjes schrijven toen ik twee jaar oud was! Als mijn verhaaltje dan af was ging ik naar mijn vader en
vroeg dan om het voor te lezen.

Hij kon die krabbeltjes [geen letters!] uiteraard niet lezen, dus:

• "Lees jij dat verhaal zelf maar eens ff voor aan mij!"

"Dat kan ik toch nog niet papa,
ik kan wel al schrijven,
maar nog niet lezen hoor!"

[HierEnNu]

Wellicht geeft nieuwe 'dingen' leren zin aan het leven?

Schrijfdenkend over de zin van het leven realiseer ik me dat één van de rode draadjes in mijn leven is dat ik nieuwe 'dingen' wil leren. Ik ben nieuwsgierig en neig er naar om iets uit te zoeken, dus wellicht geeft nieuwe 'dingen' leren zin aan het leven.

Maar vaak geldt voor mij ook zo dat, zodra ik eenmaal ergens een mening over heb, ik er meer naar neig om daar over te [blijven] babbelen dan echt open te staan voor een heel andere mening, alsof daar dan geen ruimte meer voor is. Er is echter ruimte genoeg, want zodra ik me niet [meer] identificeer met 'mijn eigen' mening ben ik vaak juist blij met een ander standpunt dan het mijne.

Zodra ik me echter [al dan niet bewust] heb geïdentificeerd met een bepaalde mening, dan voelt het al vlug alsof de ander mij niet wil begrijpen en dan voel ik me een soort van bestolen worden, waardoor ik in plaats van juist dan heel goed te luisteren, dan onnodig in de verdediging ga en daardoor een kans mis om mijn weerstand te onderzoeken waarvan ik waarschijnlijk veel meer kan leren dan van het rigide aan mijn mening vasthouden.

Maar ja, leren? Dat is ook dat je 'ouwe overbodige dingen' af kunt afleren!
Work in progress!

Luisterend geleerd van 'Dalai Lama':

• "Zolang ik praat
  herhaal ik slechts
  wat ik al wist.
  
  Zodra ik luister
  geef ik mezelf de kans
  iets nieuws te leren"

[Peter van Velzen]

Me dunkt een verstandige bijdrage
Maar het is makkelijker te zeggen dan te doen. Zodra ik als kind had leren praten werd het moeilijker en op mijn oude dag is het het moeilijkst.

[dikkemick]

En als we allemaal nog slechts gaan luisteren....wordt het heel stil.

Dan de zin van het leven?


Ik luister.

[HierEnNu]

En als we allemaal nog slechts gaan luisteren....wordt het heel stil.

Dan de zin van het leven?


Ik luister.

Kwartier later:

• werd het heel stil?
  
  leer jij meer terwijl jij praat of
  leer jij meer terwijl jij luistert?

Geeft iets [bij] leren volgens jou geen zin aan je leven?

[doctorwho]

Geeft iets [bij] leren volgens jou geen zin aan je leven?

In essentie blijft het zinloos maar het kan je wel een gevoel van betekenis geven. In die zin is een leven lang leren zinvol zonder dat het leven zelf zin heeft.