VseslavBotkin schreef: ↑01 apr 2023 19:15
Ik snap die boeman van "het ego" in spirituele kringen niet zo goed. Het komt altijd een beetje schizofreen op mij over. Het is een illusie, maar tegelijkertijd is het de oorzaak van al het kwaad in de wereld. Hoe werkt dat precies? En is die vooronderstelling niet zelf, als ik binnen dat denkkader blijf, een projectie van het ego?
Ik ben [
nog] geen [
onderdeel van] spirituele kringen en als ik daar al ooit onderdeel van wordt, dan zal het mij niets verbazen als ik dan de Guru zelf [
of diens assistent] '
speel'. Maar ik vind het interessant genoeg om een poging te wagen. Ik beschouw het Ego als een concrete functie binnen ons menselijk bewustzijn en vermoed[!] dat het Ego fysiek diepe sporen trekt in onze hersenen.
Ik [
mijn Ego?] raak er zelf wel ooit van in de war, tastend in het duister op weg naar die verlchting daar aan het eind van de tunnel, in de overtuiging dat die tunnel de ware illusie is en het Licht de werkelijkheid die mijn Ego dusdanig zal verlichten dat me dan duidelijk wordt dat mijn Ego de feitelijke tunnel is.
Het Ego wordt mijns inziens in spirituele kringen vaak gezien als de boeman vanwege de manier waarop het wordt gedefinieerd/geïnterpreteerd. Binnen de context van spiritualiteit wordt het Ego vaak gezien als identificatie- en hechtingsmechanisme, waardoor het Ego ons beperkt in onze spirituele groei door de focus op het materiële en het voortbestaan van ons Ego. Binnen dat kader bepaald het Ego ons gevoel van eigenwaarde, ons verlangen naar erkenning en ons verlangen naar controle over ons leven en omgeving, waarbij dat '
ons' dan eigenlijk niet onszelf betreft maar al datgene waarmee het Ego zichzelf identificeert en/of zichzelf aan gehecht heeft.
Dat het Ego er van beschuldigd wordt dat het de oorzaak is van veel van onze problemen en ons lijden vloeit mijns inziens voort uit de suggestie dat ons Ego als het ware '
overstegen kan worden, transcenderen' waardoor we dan vervolgens in staat zouden zijn om ons '
ware potentieel[?]' te bereiken en een leven van vrede, liefde en geluk te leiden.
Wie daar van overtuigd raakt en vervolgens van daaruit voortdurend de focus op het
'overwinnen/overstijgen van het Ego' legt zal makkelijk kunnen vervallen tot een negatief beeld van het zelf en zich schuldig en ontoereikend gaan voelen. In plaats van transformeren naar een onafhankelijk authentiek mens wordt men aldus afhankelijk van de Guru's.
Die afhankelijkheid is sowieso wel handig als verdienmodel voor Guru's en '
Spirituele Kringen', dus wellicht heeft dat er zijdelings
mee te maken dat het Ego in bepaalde '
Spirituele Kringen' als Boeman ten tonele wordt gevoerd?
Ik vind mijn Ego een belangrijk onderdeel van mezelf en hoop dat het zolang ik leef nooit geëlimineerd wordt. Brrr ...
Wel ben ik blij dat mijn Ego niet [
meer] de baas speelt over mij en niet [
meer] bepaalt
[wat ik denk over] wie ik ben. Mij lijkt dat juist een gezond[!] Ego voor de nodige balans zal zorgen tijdens spirituele ontwikkeling en kan helpen om een zinvol en bevredigend leven te leiden.
VseslavBotkin schreef:Gilles Deleuze schreef:
Om het punt te bereiken, niet waarop men niet langer 'ik' zegt, maar waarop het niet langer uitmaakt of men 'ik' zegt.
Voor zover ik die uitspraak begrijp:
- Korte maar krachtige omschrijving van 'Verlichting'!
Het punt dat men [
zich] realiseert dat ALLes één is, dat ook het onderscheid tussen het individuele zelf, ik, het Ego, en de veronderstelde
'Rest' niet langer relevant is. Een bewustzijn welk zich niet beperkt tot het gevoel van identiteit dat we gewoonlijk hebben, omdat men [
zich] realiseert dat de scheiding tussen het individuele zelf en ALLes, de veronderstelde
'Rest', een illusie is.
dat was dat andere verdienmodel. 
)