Leef je droom ... ... maar verdroom je leven niet!

[HierEnNu]

Leef je droom ...
... maar verdroom je leven niet!

Indien men 'lekker blijft dromen' zonder 'wakker te worden', dan betekent zulks dat men verder blijft leven in een soort van illusionaire wereld.

Met 'wakker te worden' bedoel ik hier bewust te worden van die illusionaire wereld om ons heen, die vanuit een soort van massa-psychose [mede]gecreëerd wordt door ons ego.

Door 'wakker te worden' treedt ons ego als vanzelf wat meer naar de achtergrond en gaan we meer en meer [ook!] die andere werkelijkheden waarnemen.

Uiteraard is dromen niet verkeerd, integendeel zelfs heel gezond, want de meeste mensen zullen ernstig ziek worden als men in het geheel niet meer zou dromen. Er is en blijft echter een groot verschil tussen 'leven als in een droom' en
'nastreven om je droom te leven'!

"Leef je dromen" vat ik hier dan ook op als aanmoediging om zó te leven dat je risico's durft te nemen om in het HierEnNu 'echte' herinneringen te creëren, in plaats van veilig verder te blijven dromen in die rose wolk van 'alles komt goed'!

Dus droom niet je leven,
maar leef je dromen!

Een droom die je alleen droomt
blijft een droom, maar
een droom samen
kan werkelijkheid worden.

[Rereformed]

"Leef je dromen" vat ik hier dan ook op als aanmoediging om zó te leven dat je risico's durft te nemen om in het HierEnNu 'echte' herinneringen te creëren.

Kun je wat vertellen over hoe je je eigen leven gedurfd heb weten te leven?
En wat bedoel je met 'echte' herinneringen?

[HierEnNu]

"Leef je dromen" vat ik hier dan ook op als aanmoediging om zó te leven dat je risico's durft te nemen om in het HierEnNu 'echte' herinneringen te creëren.

Kun je wat vertellen over hoe je je eigen leven gedurfd heb weten te leven?
En wat bedoel je met 'echte' herinneringen?

Feitelijk ben ik pas echt mijn eigen leven gaan durven leven na de geboorte van mijn zoon. Toen mijn zoon voor het eerst in mijn armen werd gelegd en ik hem diep in zijn ogen probeerde te kijken en in stilte vroeg "Wie ben jij?", leek het alsof hij die vraag
spiegelde en mij vroeg "En wie ben jij dan wel?" Op dat moment antwoordde ik hem in alle stilte: "Ik ben degene die zijn uiterste best gaat doen opdat jij wel 'gewoon' je zelf mag zijn!".

Dat commitment ben ik naar vermogen naar blijven leven en begin ik, nu hij recentelijk de volwassen leeftijd heeft bereikt, nu pas langzaam maar zeker los te laten, zodat hij die verantwoordelijkheid naar wens en vermogen zelf kan gaan dragen.

Het in alle vrijheid mijn vrijheid als het ware opgeven, zonder ook maar enige notie te hebben wat zulks voor mij zou gaan betekenen voor de rest van mijn leven is zonder twijfel het moedigste wat ik ooit gedurfd heb.

Met risico's durven nemen om in het HierEnNu 'echte' herinneringen te creëren,
bedoel ik het telkens opnieuw heel bewust de huidige situatie als uitgangspunt nemen
in plaats van rigide vasthouden aan gestelde doelen. Dus niet er veel energie in steken om de huidge situatie proberen te veranderen zodat gestelde doelen als het ware het uitgangspunt zijn en blijven, maar wel eventueel gestelde doelen bij stellen of zelfs geheel [tijdelijk] los laten.

Net zoals wanneer je naar iets heel specifieks zoekt en daardoor veel ander moois tijdens die zoektocht over het hoofd ziet en wellicht op het laatst zelfs geheel met lege handen staat, inplaats van gewoon al dat andere moois vinden en van genieten, waarbij dat specifieke dan hooguit de spreekwoordelijke kers op de taart kan zijn.

'Echte' herinneringen ontstaan mijns inziens pas dan als je waarachtig je leven leeft,
als je dus gewoon jezelf bent in plaats van je steeds voor te doen alsof je anders bent. Herinneringen die je creëert terwijl je je anders voor doet zijn net zo fake als die herinneringen waarbij je je identificeerde met de hoofdrolspeler in een film of een boek.

[Rereformed]

Bedankt voor de uitleg. Zo word je beter begrepen.

[MZP]

Voorafgaand: ben je verantwoordelijk voor jouw(?) leven ?
Volgens de wetenskip: een menselijk lijf bestaat uit enkele miljarden aan cellen.
Over welke cel van deze paar miljard heb je controle ?

[Peter van Velzen]

Voorafgaand: ben je verantwoordelijk voor jouw(?) leven ?
Volgens de wetenskip: een menselijk lijf bestaat uit enkele miljarden aan cellen.
Over welke cel van deze paar miljard heb je controle ?

Het zijn er ongveer 30 biljoen. (=30.000 miljard), maar je hebt geen controle over een individuele cel. Alleen enige controle over sommige vormen van samenwerking tussen die cellen. Net zoals Poetin geen enkel rus volledig controleert, maar wel de samenwerkende apperatski's,

[MZP]

1- Het zijn er ongveer 30 biljoen. (=30.000 miljard) maar je hebt geen controle over een individuele cel.
2- Alleen enige controle over sommige vormen van samenwerking tussen die cellen.
3- Net zoals Poetin geen enkel rus volledig controleert, maar wel de samenwerkende apperatski's,

1: Ah, 30b, dank.
2: ? Vertel !? aub ?
3: Heeft ie toch nog beetje inpoet. Zolang ie maar van mijn ski's afblijft.

[Peter van Velzen]

2: ? Vertel !? aub ?

alhoewel sommige dromen dat ze er volledige controle over hebben, hebben je bijvoorbeeld een beetje controle over wat je tegen anderen zegt tenzij natuurlijk, je een flapuit bent. Ook heb je enige controle over je spieren, zodat je kunt lopen en zelfs een toetstenbord kan bedienen. allemaal niet zo biizonde, tenzij je het nog moet leren.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

1- Het zijn er ongveer 30 biljoen. (=30.000 miljard) maar je hebt geen controle over een individuele cel.
2- Alleen enige controle over sommige vormen van samenwerking tussen die cellen.
3- Net zoals Poetin geen enkel rus volledig controleert, maar wel de samenwerkende apperatski's,

1: Ah, 30b, dank.
2: ? Vertel !? aub ?
3: Heeft ie toch nog beetje inpoet. Zolang ie maar van mijn ski's afblijft.

We beheersen onze ledematen niet volledig.
We sturen onze armen maar soms gat er iets fout en doet de arm een beweging die we niet willen maar niet kunnen stoppen.
Hier is een wetenschappelijke naam voor, maar die is me ontschoten.

[HierEnNu]

Voorafgaand: ben je verantwoordelijk voor jouw(?) leven ?

Ik vind dat ieder [volwassen] mens naar vermogen de verantwoordelijkheid voor diens eigen leven op zich dient te nemen en sowieso verantwoordelijk is voor diens eigen handelen.

[HierEnNu]

Over welke cel van deze paar miljard heb je controle ?

Ik denk hierbij met name ff aan Diabetes II.

Controle in de zin van toezicht op de juiste werking kan mijns inziens overgelaten worden aan de arts en controle in de zin van beheersing kan verkregen worden door middel van medicatie en vervolgens de suikerwaarde meten.

[MZP]

Klopt, r is controle op fysieke processen, maar r is geen "je" die dat doet.
Die "je", "die persoon", is zelf een proces, een product.
Een product, iets dat ontstaan is, kun je zn hoedanigheid door productieproces niet verwijten.
Je kunt de petfles niet verwijten doorzichtig te zijn, zoals t gezegde nu eenmaal duidt.
Geen schuld, geen verdienste.
Wat t MZP organisme in dezen een leuk voorbeeld vindt:
-Een praatje maken-
Stel je voor wat daar allemaal bij komt kijken en hoe moeiteloos dat geschiedt, t gebeurt gewoon. Let r maar s op.
Taal (talen zelfs), humor, creativiteit, geluidjes, tong, ademhaling, stembanden, gezichtsuitdrukkingen, toonhoogtes, handgebaren, imitatie,
reageren op hoe de ander reageert, etc., etc., etc....
En achteraf komt dan de gedachte en t zeggen: Goh, ---IK--- maakte zoon leuk praatje met ....
Dat is pas humor.
Laat staan dat je vrantwoordlijk bent voor je leven.
Waar bestaat dat leven uit ? Uit HierNu, deze ervaring jetzt, deze ervaring, dit, dit moment... altijd.
Hoe doe je (ikpersoon) dit moment ? Not.

[HierEnNu]

Klopt, r is controle op fysieke processen, maar r is geen "je" die dat doet.
Die "je", "die persoon", is zelf een proces, een product.
Een product, iets dat ontstaan is, kun je zn hoedanigheid door productieproces niet verwijten.

Als er geen "je" is die zulks doet,
wie of wat voert die controle dan wel uit?

Alles is uiteraard een energetisch proces, welk onderdeel is van 'Het [Grote] Proces', en in die zin bestaat er inderdaad geen afgescheiden 'ik' en 'je', maar zulks neemt niet weg dat als jij met een steen hard op mijn hoofd slaat ik pijn voel maar jij niet en jij daar verantwoordelijk voor bent en ik niet!

Geen schuld, geen verdienste.

Men kan wel degelijk verantwoordelijk zijn voor 'iets' waar men geen schuld aan heeft of zelfs geen invloed op heeft kunnen uitoefenen.

En achteraf komt dan de gedachte

Gedachteloos handelen ontneemt je niet van de verantwoordelijkheid voor je handelen. Net zo min als het ontbreken van actieve herinneringen aan die handelingen.

Laat staan dat je vrantwoordlijk bent voor je leven.

Wie om moverende redenen al dan niet vrijwillig diens autonomie inwisselt voor heteronomie, be my gast, maar ook in dat geval ben je er mijns inziens uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor in hoeverre je in zulke submission meegaat.

Waar bestaat dat leven uit ? Uit HierNu, deze ervaring jetzt, deze ervaring, dit, dit moment... altijd.
Hoe doe je (ikpersoon) dit moment ? Not.

Juist het loslaten van onder andere de illusie dat je (ikpersoon) dit moment zou doen omdat er feitelijk geen 'afgescheiden ikpersoon' bestaat werkt bevrijdend omdat je je niet meer af hoeft te vragen "Hoe doe ik dat?", maar gewoon kunt accepteren dat het zo gebeurt. Ik word me bewust van 'het proces' [om ff jouw woorden te gebruiken] zonder dat er een 'ik' is wat doet.

[MZP]

T lijkt r op dat t menselijk lichaam zekere capaciteiten heeft, noem t controle,
waarbij de capaciteiten van t ene lichaam ten opzichte van t andere verschillen.

T begrip verantwoordelijkheid is doorgaans gekoppeld aan een entiteit die schuld heeft bij een zekere "disfunctionaliteit".
Als die afgescheiden entiteit nou niet bestaat...

Als jij door een ander menselijk lichaam getroffen wordt met een steen,
dan zou t kunnen dat dit de allerbeste optie is in de belevingswereld van die ander, op dat specifieke moment.
Hierbij kan t zijn dat dit andere lichaam wellicht niet jouw fysieke pijn ervaart, maar misschien wel een diep medelijden.
Hoe een beslissing tot handeling exact tot stand komt, daar is geen directe weet van.
Misschien kan r in jou vergeving opkomen.

Wat submission betreft:
Wat gij wilt dat U niet geschiedt, is wellicht Andermans droomwens.

[HierEnNu]

Wat gij wilt dat U niet geschiedt, is wellicht Andermans droomwens.

Vast en zeker!
Vervolgens wens ik Andermans het driedubbele toe
van al hetgeen Andermans mij toewenst!