16 jarige dochter van ongelovige ouders bekeerd tot het christendom.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ik denk dat je iets te snel bent met de mogelijke verstoorde relatie thuis.

Ook mensen die uit een heel harmonieus gezin komen, doen soms hele vreemde dingen.
Ik heb dat een paar maal met verbazing gezien.

Misschien zit er iets verborgen in onze aard, die dit bij een enkeling aan de oppervlakte komt.
Bekend is dat het ontaarden (in diverse zin) al heel oud is.
Misschien is het onvermijdbaar dat zulke zaken bij een enkeling optreedt.

[Maria]

Ik denk dat je iets te snel bent met de mogelijke verstoorde relatie thuis.

Ook mensen die uit een heel harmonieus gezin komen, doen soms hele vreemde dingen.
Ik heb dat een paar maal met verbazing gezien.

Misschien zit er iets verborgen in onze aard, die dit bij een enkeling aan de oppervlakte komt.
Bekend is dat het ontaarden (in diverse zin) al heel oud is.
Misschien is het onvermijdbaar dat zulke zaken bij een enkeling optreedt.

Misschien.
Ik kan het voor zover deze situatie bekend is en voor zover mijn eigen ervaringen, alleen zien als een zoeken naar de eigen identiteit van een jonge meid, haast vrouw.
Die dat denkt gevonden te hebben buiten haar eigen meest naaste omgeving.
En nog steeds niet echt abnormaal.

[Georgie]

Ik heb naar aanleiding van de laatste reacties van Maria en Tiberius Claudius het artikel op Beam EO nog eens geprobeerd te lezen. Tenenkrommend is nog de vriendelijkste kwalificatie die ik eraan kan geven. Als ik opschrijf wat ik er werkelijk van vind kom ik er niet mee door de moderatie.
Ik geloof er ook niets van. Veel te veel toevalligheden en onwaarschijnlijkheden: Niet eens perse naar de tekst luisteren maar toch in die sfeer meegenomen worden, meteen die associatie met het geloof hebben en de behoefte hebben je tot dat geloof te bekeren Ik bedoel: Ikzelf heb vroeger veel naar Amerikaanse gospelmuziek geluisterd. Ik vond het prachtig maar geen moment kwam het in me op me te willen bekeren. En massa’s mensen genieten elk jaar in de aanloop naar pasen weer van de Matthäus Passion en van die musical "the Passion" en dergelijke, ook zonder meteen de behoefte te voelen gelovig te worden. waarom dit meisje dan wel?
Of met je hondje een ommetje maken en dan pas –net nadat je die christelijke muziek “ontdekt” hebt– ontdekken dat er vlak om de hoek van waar je woont een kerk staat, die ook nog eens heel toevallig net die zondagg een “informatiedag” over het geloof organiseert. En waarom zou ze –als toen nog ongelovige tiener– daar dan naar binnen willen lopen?
Nee ik geloof er niets van.
Volgens mij is dit meisje “Sil (16)” een kapstok waar een geslepen reclameman een stel valse of misschien niet helemaal valse, maar dan toch twijfelachtige ‘getuigenissen’ aan heeft opgehangen om naïeve tieners in de netten van het geloof te verstrikken.
“Sil (16)” is geen levende persoon. Het is een kapstok om verhalen aan op te hangen, een reclamepersonage zoals je ze dagelijks op tv en in de media ziet langskomen, vertolkt door bekende en minder bekende acteurs en actrices. Het beste lijkt me te doen wat we gewoonlijk met reclame doen: voor kennisgeving aannemen, het foldertje weggooien en het verder vergeten.

[Maria]

Veel te veel toevalligheden en onwaarschijnlijkheden: Niet eens perse naar de tekst luisteren maar toch in die sfeer meegenomen worden, meteen die associatie met het geloof hebben en de behoefte hebben je tot dat geloof te bekeren Ik bedoel: Ikzelf heb vroeger veel naar Amerikaanse gospelmuziek geluisterd. Ik vond het prachtig maar geen moment kwam het in me op me te willen bekeren. En massa’s mensen genieten elk jaar in de aanloop naar pasen weer van de Matthäus Passion en van die musical "the Passion" en dergelijke, ook zonder meteen de behoefte te voelen gelovig te worden. waarom dit meisje dan wel?

Zo heeft ieder zijn gedachten hierover en reacties.

Ik weet niet of ik het hier wel eens heb verteld.
In mijn straat vroeger woonde een man, die ooit een afvallige calvinist was. Zijn woorden.
Dit heeft zich met 60+ bekeerd tot he RK geloof, omdat de rituelen en spirituele sfeer van de mis hem zo aantrokken.
Niet door de meestal droge en vermanende Calnistische preekdiensten. Zijn woorden.

Ze zeggen weleens: Je kunt het zo gek niet bedenkenn of er is wel eens echt gebeurd.

Ik had ooit een vriendin, die door Jesus Christ Superstar omgeturnd is.
Toen een jonge vrouw van midden twintig. Zonder enige gelovige opvoeding in haar jeugd dan er slechts zijdelings ermee kennis gemaakt te hebben.

En een andere vriendin, die normaal gezond realistisch verstandig is en met een goede scholing, is gaan geloven in duivels, na het zien van The Exorsist. Haar woorden.
Opgevoed enerzijds met spiritisme in de omgeving en anderszijds ook JG, waar zij een grote afschuw van had.
Toen het moment daar rijp voor was, ging ze in geesten van overleden geloven en ze proberen te contactueren. JG bleef ze sterk afwerend naar.
Haar man met een zeer vrijzinnig RK verleden, maar niet meer gelovig en ook hooggeschoold hetzelfde, vooral in de geesten, zowel in goede als in dolende slechte.

Er zijn momenten in het leven, waarop de aarde waarin het zaad valt, vruchtbaarder is dan gewoonlijk.
En er veel meer gezien en geloofd wordt.
Daarom kan ik het verhaal van Sil wel geloven.
En natuurlijk is het ook zo gebracht, dat dit prachtig binnen je eigen boodschap gepast kan worden.
Dat dan ook weer wel.