Finse gedachten

[Henry II]

Heel leuk stukje. Het doet me een beetje denken aan Ives, of Françaix. met hun ongebondenheid. Ik snap helemaal de lol die je hieraan beleefde tijdens het componeren.

[Rereformed]

Heel leuk stukje. Het doet me een beetje denken aan Ives, of Françaix. met hun ongebondenheid. Ik snap helemaal de lol die je hieraan beleefde tijdens het componeren.

Dank je wel voor het compliment. Ik liet weten dat het gemaakt was temidden van een hoop kopzorgen, en kon niets van lol bedenken, maar je moet gelijk hebben, voor een Scherzo moet je lol in je hebben. Het eerste en laatste deel van de Sonatina uit 1985 heeft ook een Scherzo-karakter. Misschien heeft het me geholpen in die begintijd in Finland.

Ik ben nog één stukje uit 1988 tegen gekomen met heel andere gevoelens. Gevoelens van vertwijfeling, "Hoe in vredesnaam ben ik alles wat me dierbaar was verloren en op deze van god en alle mensen verlaten plek terechtgekomen". Ik noemde het weemoed en herinner me dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg en het daarom zo kort maakte als maar mogelijk was, want ik kon die gevoelens niet verdragen. Me eraan overgeven zou mij geestelijk doen instorten.

Ik heb mijn eigen karakter uitgebeeld in 1985 toen ik 28 jaar oud was in Drie karakterstukjes, waarin ik de onvermoeibare besserwisser, de in zijn eigen wereld vertoevende dromer, en de onbezorgde flierefluiter aantrof.

Om je opmerking over Jean Françaix te begrijpen heb ik moeten googlen. Nooit van gehoord. Maar je geeft me meteen een leuke bezigheid. Wikipedia laat me weten: Scherzo (1932), his first mature work for solo piano! Het staat zowaar op YouTube. Heerlijk stukje! Wow, meteen een prachtige Nocturne erachteraan. Ik ben meteen een fan!

(Tsja ik woon dan ook in Finland. Beroemd om de componist Erik Fordell, die het wereldrecord heeft aan nooit uitgevoerde symfonieën (44).)

De wereld is vol parels die maar voor het oprapen liggen!
Tegenwoordig prijs ik me gelukkig Nahre Sol gevonden te hebben. Geniaal. Zelden maakt iemand zo'n overweldigende indruk op mij als zij.
David Hicken maakt in zijn high end privémuziekkamer ook prachtige muziek. Alsof er van Bach nieuwe stukjes zijn ontdekt!

[Rereformed]

Ik ben nog één stukje uit 1988 tegen gekomen met heel andere gevoelens. Gevoelens van vertwijfeling, "Hoe in vredesnaam ben ik alles wat me dierbaar was verloren en op deze van god en alle mensen verlaten plek terechtgekomen". Ik noemde het weemoed en herinner me dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg en het daarom zo kort maakte als maar mogelijk was, want ik kon die gevoelens niet verdragen. Me eraan overgeven zou mij geestelijk doen instorten.

Het dringt nu tot mij door dat de volgende stukjes die ik een half jaar later maakte precies het vervolg zijn van deze stemming. Alsof ik me ervoor schaamde om deze gevoelens niet dieper aan te boren. Alsof ik de drang had om die angst ervoor om te buigen tot een bron waaruit ik kracht kon putten. In januari-maart 1989 componeerde ik de stukjes die ik Meditatie noemde. Het was de eerste keer dat ik muziek maakte met behulp van synthesizers en een computer om het vast te leggen. De eerste twee stukjes uit deze serie, Elegie en Troost, beelden perfect Noord Skandinavië uit, de eenzaamheid, de totale verlatenheid. Maar niet meer als weemoed, als macht die je teneerslaat en moedeloos en troosteloos maakt, maar juist omgekeerd: als plaats van de diepste rust en troost die je maar kunt krijgen. Deze stukjes zijn voor mij altijd kostbaar geweest. Nooit kan ik genoeg krijgen van naar ze te luisteren, en ik heb altijd het gevoel dat ze perfect zijn.
In het derde stukje, Verlangen, schep ik mijn eigen droom om in Spanje te leven, zo ongeveer het exacte tegendeel van Finland. Het geeft niet dat ik niet aankom, maar ergens in Spinje of Spinland terecht kom: ik heb geleerd dat je zo je eigen wereld kan scheppen.
In het vierde stukje Prelude to the evening of a faun (grappige toespeling op Debussys beroemde concertstuk) beeld ik mijn oude vaderland uit, waar al die voor mij zo dierbare dingen waren. Ik probeer de nostalgie te ontmaskeren als een waanbeeld: het zijn verlokkingen van Pan, die met duivelsoortjes rondloopt en met zijn valse fluit mensen naar schijngeluk verlokt. Het is leuk er als toerist rond te lopen, maar waag het niet om te denken dat je er gelukkiger zou zijn. Het volgende stukje, Droombeeld, verplaatst me naar een mystieke wereld, waar zelfs de dood kunst wordt. Ik voel dat het leven dat ik leid me zo sterk heeft gemaakt dat ik de dood niet meer vrees. In het volgende stukje speel ik met angst. Om het te overwinnen en in een engelenkoor van overwinning naar een zelfgeschapen hemel te gaan, Song of the Angels. Om te eindigen in rust, harmonie en vrede (Hommage à Mahler). Voor mij behoort deze serie tot het meest kostbare wat ik in mijn leven gedaan heb, omdat het mij als het ware gedragen heeft, overeind gehouden heeft, vele jaren daarna.

[Rereformed]

Ik ben moe van argumenteren vóór of tegen, ongeacht welk onderwerp dan ook. Blijkbaar word ik oud. Of misschien is het de uitwerking van twee coronajaren.
Ik ben precies een jaar met pensioen. Nu de kersttijd weer is aangebroken word ik me ervan bewust hoe het kerstfeest op de Finse lagere school in mijn leven altijd centraal heeft gestaan. Ik mis dat levendige volkje van zes- tot dertienjarigen dat altijd om me heen heeft gefladderd.

Op een onverklaarbaar moment resulteerde het in de creatie van een muziekstukje dat zelfs een zuurpruim wel tot een glimlach moet verlokken. Ik verstuur nooit kerstgroeten, maar voor deze kerst maak ik een uitzondering die de nalatigheid van alle vorige jaren misschien vergoedt:

Een plezierige kersttijd toegewenst aan iedereen.

En groeten uit het land van de kerstman. Om precies te zijn: groeten uit zijn hoofdkwartier (Korvatunturi) waar Finse kabouters (joulutontut) heel druk bezig zijn met het bakken van speculaas en inpakken van kerstcadeautjes:

[Peter van Velzen]

Leuk!
Ook prettige dagen toegewenst.

[Mullog]

Ik ben moe van argumenteren vóór of tegen, ongeacht welk onderwerp dan ook. Blijkbaar word ik oud. Of misschien is het de uitwerking van twee coronajaren.
...

Als men in Nederland niet zou hebben besloten dat de pensioenleeftijd omhoog moest zou ik komende januari met pensioen zijn gegaan. Dat gaat nu nog 23 maanden duren . Toen ik deze zin las realiseerde ik mij dat ik recentelijk op mijn werk in een discussie kwam of we links of rechtsaf moesten en dat ik me daar nauwelijks mee heb bemoeid omdat ik er gewoon geen zin in had me druk te maken. Het zal mijn tijd wel duren. Leeftijd, denk ik, corona wat minder, denk ik ook....

Troost je met de gedachte dat je nog de puf hebt mooie stukjes muziek te maken en niet als mijn schoonvader een beetje achter de geraniums te hangen .

Fijne feestdagen en de beste wensen voor het komende jaar

[Maria]

Ik ben moe van argumenteren vóór of tegen, ongeacht welk onderwerp dan ook. Blijkbaar word ik oud. Of misschien is het de uitwerking van twee coronajaren.
Ik ben precies een jaar met pensioen. Nu de kersttijd weer is aangebroken word ik me ervan bewust hoe het kerstfeest op de Finse lagere school in mijn leven altijd centraal heeft gestaan. Ik mis dat levendige volkje van zes- tot dertienjarigen dat altijd om me heen heeft gefladderd.

Als je je maar vermaakt en je dagen plezierig door kun brengen.
Fijne Kerstdagen gewenst.

Wel ironisch trouwens.
Je hebt zo uitgezien maar je pensioen en nu mis je dat levendige grut.
Is iets van vrijwilligerswerk misschien iets voor jou?
Niet verplicht, maar misschien iegts met losse projecten?

Wat dat discussiëren aangaat?
Je bent niet de enige, die het beu raakt in herhaling te gaan vallen.
Het lijkt of alles hangt aan Corona, wat er ook gebeurd, welk onderwerp je ook aansnijdt, steeds weer komt het daarop uit.
Ik zie dat ook op andere fora.

Op een onverklaarbaar moment resulteerde het in de creatie van een muziekstukje dat zelfs een zuurpruim wel tot een glimlach moet verlokken. Ik verstuur nooit kerstgroeten, maar voor deze kerst maak ik een uitzondering die de nalatigheid van alle vorige jaren misschien vergoedt:

Een plezierige kersttijd toegewenst aan iedereen.

Misschien moeten we als vrijdenkers wat vrijer worden en minder serieus de wereld willen verbeteren.
Misschien een beetje meer lol trappen en ontspannen en wat minder zeuren.
De wereld draait toch wel door, als we voor onszelf er het beste van willen maken.

Dank weer voor je muziek.

[doctorwho]

Fijne kerstdagen

[Rereformed]

Misschien een beetje meer lol trappen en ontspannen en wat minder zeuren.

Tsja, als je nu eenmaal in Finland woont moet je er maar het beste van maken.

[Maria]

Misschien een beetje meer lol trappen en ontspannen en wat minder zeuren.

Tsja, als je nu eenmaal in Finland woont moet je er maar het beste van maken.

Jij bent gek.
Maar toch....

[Rereformed]

Jij bent gek.

Zo denken inderdaad veel Nederlanders erover volgens diverse commentaren op dit nederlandse filmpje. Maar dat is niet waar, wat iedereen zal beamen die het wat vaker doet.

Feiten:
-In Finland zijn er ongeveer 100.000 - 200.000 mensen die deze hobby hebben. Twee tot drie procent van de bevolking, dus ja, blijkbaar geen hobby voor jan en alleman.
-De eerste maal dat je het doet is het een verschrikkelijke schok, maar doe je het wat regelmatiger dan went je lichaam eraan. Zozeer zelfs dat de opmerking in het nederlandse filmpje over "ademhalingsoefeningen vooraf" helemaal onzin toeschijnt. Evenzo de opmerking "Als je niet getraind bent kan het gevaarlijk zijn." Het is absoluut niet gevaarlijk. Tenzij je hartklachten of hoge bloeddruk hebt en tenzij je het doet zoals die vrouw in de nederlandse video: ze gaat ook met haar hoofd onder water. Dat kun je beter niet doen als het heel koud is. Het advies "je hoofd koel houden" moet je bij deze hobby juist helemaal omdraaien tot "je hoofd lekker warm laten blijven".
Er zijn meer grijsharigen die deze hobby hebben dan jongeren. Wanneer je niet getraind bent neem je enkel een dip en ga je er meteen weer uit. Zwemmen doe je pas wanneer je het regelmatig doet. Ik zwem meestal een minuut lang, en doe het twee- of driemaal in de week. Mijn vrouw - die het elke dag doet - zwemt wel twee of drie minuten. Onze methode was om in mei te beginnen met regelmatig te zwemmen in een Fins meer en er mee door te gaan tot december.
-Na afloop heb je (vanwege vrijgekomen dopamine en endorfine) een zeldzaam ontspannen en opgewekt gevoel. Wanneer je het regelmatig doet krijg je steeds de drang om het weer te doen.

[Peter van Velzen]

brrrrrrrrrrrrrrrrr

[Mullog]

Het kan niet anders dan dat dat water verwarmd is. Het is allemaal een hoax.

[Rereformed]

Het kan niet anders dan dat dat water verwarmd is. Het is allemaal een hoax.

Jammer dat de video net iets te vroeg stopt: ik deed die neopreenhandschoenen uit en gooide die op de grond om een handdoek te pakken. Een moment later pakte ik de handschoenen weer op, maar te laat: ze waren al aan de grond bevroren. Mij zien ze proberen los te trekken zou een prachtig einde van de video zijn.

De dag erna was zelfs 20 graden vorst, maar nog steeds leuk om het te doen. 's Zondags, dus vandaag, is een speciale zwemdag: dan staat er een verwarmde sauna naast het meer, en duurt het ritueel wel een uur: vier of vijf keer zwemmen en telkens daarna naar de sauna die is opgewarmd tot 100 graden. Normaal is 100 wat te heet voor mij, maar als je uit het koude water komt is het juist heerlijk om naar de sauna te gaan. Na afloop, dus na een uur, heb je een euforistisch en tezelfdertijd volkomen ontspannen gevoel. Een volstrekt unieke levenservaring. In feite is dit - samen met de maand mei - het heerlijkste wat Finland een mens kan aanbieden.

[Mullog]

Het kan niet anders dan dat dat water verwarmd is. Het is allemaal een hoax.

Jammer dat de video net iets te vroeg stopt: ik deed die neopreenhandschoenen uit en gooide die op de grond om een handdoek te pakken. Een moment later pakte ik de handschoenen weer op, maar te laat: ze waren al aan de grond bevroren. Mij zien ze proberen los te trekken zou een prachtig einde van de video zijn.

De dag erna was zelfs 20 graden vorst, maar nog steeds leuk om het te doen. 's Zondags, dus vandaag, is een speciale zwemdag: dan staat er een verwarmde sauna naast het meer, en duurt het ritueel wel een uur: vier of vijd keer zwemmen en telkens daarna naar de sauna die is opgewarmd tot 100 graden. Normaal is 100 wat te heet voor mij, maar als je uit het koude water komt is het juist heerlijk om naar de sauna te gaan. Na afloop, dus na een uur, heb je een euforistisch en tezelfdertijd volkomen ontspannen gevoel. Een volstrekt unieke levenservaring. In feite is dit - samen met de maand mei - het heerlijkste wat Finland een mens kan aanbieden.

Je woont daar prachtig. Je bent een gezegend mens.