Ik begrijp wat je bedoelt, maar zelfs als je begrijpt hoe de wetenschappelijke methode werkt, dan is het nog steeds onmogelijk voor mij om zonder vakkennis een onderzoek dat uitgevoerd is door hart-specialisten, neuro-wetenschappers of atoom-deskundigen te beoordelen op juist- of onjuistheid omdat ik geen inhoudelijke kennis heb van deze vakgebieden. Het vergt bijvoorbeeld jaren studie om een basiskennis van bijvoorbeeld atoom-wetenschap te bereiken. En zelfs al ben je atoom-deskundige, dan loop je tegen hetzelfde probleem aan wanneer je een vak-inhoudelijk onderzoek van een hart-specialist op juist- of onjuistheid zou willen beoordelen.
Als ik de link volg van Forbes die je hierboven geeft, dan is dit de eerste optie die je tot je beschikking hebt:
1. What is the source? Is the person or entity making the claims someone with genuine expertise in what they're claiming? Are they hawking on behalf of someone else?
Ik ken geen enkele wetenschapper persoonlijk, dus ik kan daar niet over oordelen. Ik ben hierdoor dus afhankelijk van het oordeel van derden. En de praktijk leert dat dit weer onbetrouwbaar kan zijn. Vroeger werd bijvoorbeeld de bijbel als betrouwbare bron beschouwt.
2. What is the agenda? You must know this to consider any information in context. In a scientific paper, look at the funding sources. If you're reading a non-scientific anything, remain extremely skeptical.
Zelfs als je wetenschappelijke tijdschriften leest, kun je niet zeker zijn van wat de "agenda" is van het tijdschrift. Het wetenschappelijke tijdschrift kan misschien een eigen ideologie hebben waardoor het (bewust of onbewust) beïnvloedt wordt, waardoor de wetenschappelijke oprechtheid kan worden beïnvloed.
Als voorbeeld zou ik
www.americananthro.org noemen. Deze wetenschappelijke organisatie is vrij duidelijk over zijn standpunt over het onderwerp "ras en IQ". Het stelt dat er geen verschillen bestaan tussen mensenrassen. Ik heb zeer sterk de indruk dat dit een ideologische gemotiveerde uitspraak is en dat ze feiten verdraaien om aansluiting te vinden bij hun persoonlijke ideologie.
Dus ook ben ik zeer sceptisch over het zomaar vertrouwen van bronnen die door "de meeste mensen" als betrouwbaar gezien worden.
pallieter schreef: ↑06 aug 2019 12:33
dbdb521 schreef: ↑03 aug 2019 11:05
Wat ik zelf probeer te bereiken, is het schetsen van grote lijnen zodat ik datgene wat ik wetenschappers hoor zeggen, kan plaatsen binnen de grote lijnen die ik geschetst heb.
Dat heeft dus niets met wetenschap te maken.
Je maakt een lijst van zogezegde mogelijkheden die enkel gebaseerd zijn op jouw intuïtie. Daarna geeft trek je conclusies die gebaseerd zijn enkel en alleen op je eigene permissies. Je gaat totaal niet op zoek naar feiten die jouw bewering ondersteunen en je stelt enkel in vraag dat wat jij in vraag wil stellen. Eerst dien je uit te gaan van de feiten of beter observaties (in de wetenschap noemen we observaties feiten). Als je dan wetenschapper bent ga je de wetenschappelijke methode gebruiken.
Ben je geen wetenschapper, ga je opzoeken wat de wetenschap stelt.
Ik ben het met je eens dat het geen wetenschap is. Maar zelfs als ik ga opzoeken wat de wetenschap stelt, blijf ik met het probleem zitten wat ik hierboven toelichtte. Door de grote lijnen te schetsen, blijf ik in onzekerheid of het A of B is, maar ik kan dan wel met grote zekerheid zeggen dat het waarschijnlijk of A of B is en dat het hoogstwaarschijnlijk geen C is. (als je begrijpt wat ik bedoel)
pallieter schreef: ↑06 aug 2019 12:33
dbdb521 schreef: ↑03 aug 2019 11:05
Door mijn gebrek aan wetenschappelijke vakkennis is het voor mij onmogelijk om iets zinnigs te zeggen over wetenschappelijke onderzoeken. Voor mij klinkt daarom "een wetenschappelijke concensus" hetzelfde als: "Meer dan een miljard mensen geloven in de Islaam. Een miljard mensen kunnen het toch niet verkeerd hebben?"
Toch wel, dankzij de gepopulariseerde wetenschap kan je te weten komen wat we denken te weten en, minstens even interessant, wat we niet weten. Ook heel leuk in de gepopulariseerde wetenschap is dat men vaak niet wetenschappelijke hypothesen (of mogelijkheden) kan brengen waar je perfect een (semi) filosofisch boompje kan over opzetten. Heel leuk op fora, zeker hier.
Ook bij gepopulariseerde wetenschap blijf ik met het probleem zitten dat ik mensen op hun blauwe ogen moet geloven.
Ik denk dat datgene wat ik bedoel met "grote lijnen schetsen" lijkt op wat jij noemt:
"Ook heel leuk in de gepopulariseerde wetenschap is dat men vaak niet wetenschappelijke hypothesen (of mogelijkheden) kan brengen waar je perfect een (semi) filosofisch boompje kan over opzetten."
pallieter schreef: ↑06 aug 2019 12:33
dbdb521 schreef: ↑03 aug 2019 11:05Daarom probeer ik de grote lijnen in kaart te brengen, zodat ik in ieder geval datgene wat een wetenschapper zegt binnen mijn begripskader een plekje kan geven zonder het te beoordelen op juist- of onjuistheid.
Dat leidt enkel tot bevestiging van je eigen intuïtie en vooroordelen. Het feit dat je je lijstjes maakt heeft tot gevolg dat je enkel nog je eigen lijstje van mogelijkheden in overweging wil nemen. En dan kom je tot conclusies dat de islam juist moet zijn omdat meer dan een miljard mensen moslim zin. OF dat homoseksualiteit een productiefout is.
Grote lijnen schetsen zou voor mij zijn:
1) Of Islaam is juist
2) Of Islaam is niet juist
1) Of homoseksualiteit is een productie-fout
2) Of homoseksualiteit is geen productie-fout
Beide zou ik even veel aandacht geven en als ik geen van beide zou kunnen bewijzen, zou ik beide opties als mogelijkheid openlaten.
pallieter schreef: ↑06 aug 2019 12:33
Het denken mag zich nooit onderwerpen, noch aan een dogma, noch aan een partij, noch aan een hartstocht, noch aan een belang, noch aan een vooroordeel, noch aan om het even wat, maar uitsluitend aan de feiten zelf, want zich onderwerpen betekent het einde van alle denken.
Een mooi praktijk-voorbeeld van jouw quote van Henri Poincaré:
Gebaseerd op mijn persoonlijke waarnemingen lijkt het mij zeer waarschijnlijk dat er voorgeprogrammeerde gedragsverschillen en IQ-verschillen bestaan tussen Chinezen en Afrikanen. Ik berust me enkel op mijn eigen waarnemingen en kan het niet met een wetenschappelijk onderzoek onderbouwen.
Volgens de denkwijze van Henri Poincaré mag het denken zich nooit onderwerpen, dus ook niet aan een wijdverspreide mening van de mensen om je heen als die zeggen dat het verkeerd is om over rassen te praten.
Als het denken zich uitsluitend aan de feiten zelf mag onderwerpen, dan zou mijn voorstel zijn om meer serieus onderzoek te doen naar ras en IQ. Ondanks dat ik mij er van bewust ben dat ik veel kritiek over mij heen zou krijgen vanuit de mensen in de maatschappij waar ik woon. Maar het denken mag zich immers nooit onderwerpen.
Omdat
www.americananthro.org bij voorbaat al aangeeft dat het slecht is om over rasverschillen te praten, twijfel ik aan hun wetenschappelijke oprechtheid en wekt het bij mij de indruk dat ze zich laten leiden door ideologische overtuigingen.
Ik wens elk mens een gelukkig en vreedzaam leven. De Nederlandse grondwet is mijn leidraad. Ik wil met geradicaliseerde mensen in gesprek gaan met als doel om hen te de-radicaliseren. Geradicaliseerde mensen zijn namelijk nog steeds voor rede vatbaar.