Een vraag, waarbij het antwoord consequenties met zich meebrengt.
A woman is stabbed to death. The suspect, her husband, admits to the crime but says he was only acting on God’s orders.
As a judge, what do you do with that information?
Is the man insane to the point that it should affect his sentencing?
Google vertaling.Professor Linda Ross Meyer at the Quinnipiac University School of Law just wrote a fascinating paper for the Pace Law Review — called “Unreasonable Revelations: God Told Me to Kill” — in which she examines the history of “deific decree” murder and proposes a new approach for how courts ought to handle such claims.
Een vrouw wordt doodgestoken. De verdachte, haar man, erkent de misdaad maar zegt dat hij alleen handelde op bevel van God.
Wat doet u als rechter met die informatie?
Is de man zo gek dat het zijn veroordeling zou moeten beïnvloeden?
Wat is het verschil tussen God die die man vertelt iemand te doden en God tegen je buurman te zeggen dat ze ja moet zeggen tegen die nieuwe baan? (Wordt Gods stem alleen "geteld" als Hij iets zegt dat we leuk vinden?)
Op welk punt moet iemands "goddelijke openbaring" door de wet worden afgewezen? En als we toestaan dat dat überhaupt gebeurt, wat voor boodschap heeft dat dan aan 26% van de Amerikanen die geloven dat God rechtstreeks tot hen spreekt? (Zijn ze allemaal gestoord?)