Psalm 91

[Storm]

Het is Ik bouw op U, dat gezongen wordt op de melodie van Finlandia.

De laatste regels; in het laatste uur zal'k zegevierend ingaan; in rust met U die mij hebt voorgeleid. Ik heb te vaak gezien dat het anders is. Later meer, nu heb ik weinig tijd.

Ja, ik begrijp het helemaal.

Ik heb het idee de laatste tijd, dat je steeds duidelijker wordt in je uitingen.
Of dat ook geldt voor je overtuiging is niet direct te merken, want je zit al langdurig in het proces van rationeel scheiden waar je wel of niet achter kunt staan.
Het gevoelsmatige lijkt daar wat achteraan te hollen of soms ook niet.
Stukje bij beetje, maar zeker niet alles bij het vullis.

Vandaar ook mijn vraag of daar iets in verandert de laatste tijd.
Hoe je omgaat met de teksten waar je niets (meer) mee kunt, of zelfs afwerend tegen bent.
Komt dit vaker voor, is dat al lang en/of is er verandering?

Er is in die zin wat veranderd dat ik meer accepteer dat het is zoals het nu is, ik accepteer mijn twijfel en zie wel waar het uitkomt. In de begin periode dat ik hier meelas en af en toe wat schreef dacht ik dat ik het geloof achter mij moest laten. Minder omdat men mij niet als rationeel denker zag maar meer omdat ik hier steeds meer las dat geloven moreel verwerpelijk is en ik dat zelf ook begon te geloven...

Dus ik was bezig met het gevecht van het "moeten'' loslaten. Ik wist dat in depressieve periodes dat ook mijn valkuil was; ik moet wandelen dan wordt ik beter, ik moet muziek draaien dan voel ik me beter, gele gordijnen kopen dan wordt het weer zonnig in huis.. Maar al dat moeten hielp niet. Moeten dat haalt je naar beneden, af en toe doe ik dat nog.

Ik heb niet zoals jij een aversie tegen geloven vanuit het verleden. Alleen mijn schoonvader riep die aversie op, maar ik heb hem te kort gekend en ging steevast tegen hem in.

Ik heb een aantal dominee's en pastoors bij mijn facebook vrienden; en ik geniet van hun omgaan met geloof. Je begrijpt het al, niet te zware broeders en zusters. Een aantal hebben een homoseksuele relatie en staan op de kansel. Helaas zie je dat hier niet veel langskomen. Ik begrijp dat wanneer je geloven als; "voor de gek houderij ziet", je razend kunt worden. Ja op wie eigenlijk? Je ouders, hun ouders, god waarin je niet gelooft.

Vorige week overleed de "atheïstische dominee" Klaas Hendrikse. https://www.nieuwwij.nl/opinie/in-memor ... hendrikse/

Wat bezielde zo'n man? Was het de lafheid van geen knopen door kunnen hakken? Neuh hij kreeg bijna heel kerkelijk Nederland over hem heen.
Hij heeft ze gezongen de psalmen, net als Maarten t'Hart dat nog dikwijls doet, deze speelt af en toe zelfs in de zondagse dienst als er geen organist is.

Ik ben geen atheïst, maar als ik het rijtje af ga van wat ik nog geloof dan staat er vaker ...'ik betwijfel het' dan; ik geloof.

Ik heb hier eenmaal zo'n trap in mijn buik gevoelt, zodat het intense pijn deed, maar ik begreep het; ik ben hier op een Vrijdenkers forum.
Maar al zou men mij hier (figuurlijk) in elkaar trappen, iets wat niet gebeurd dan nog kan ik niet zeggen; ik moet stoppen met dat wat voor mij nog geloof is. Dus zo sterk is het nog wel.


@Maria;

Er zijn christenen die vrijzinnig geloven hoe zie je dat?
Er zijn vrijzinnige moslims hoe zie je dat?
Er zijn vrijzinnige Joden hoe zie je dat?

[Rereformed]

Maar ik weet niet hoeveel mijn geloof nog betekent, maar ik geloof ook niet in letterlijk wat teksten neersmijten en lezen zoals we een kookboek lezen.

Ik weet een hoop van voelen dat het geloof nu eenmaal bij je leven hoort. Het achterlaten van waarmee je zo vergroeid bent is een lang proces. Met "moeten" schiet je volgens mij weinig op. Mij heeft "doodeerlijk worden" altijd het cruciale element toegeschenen wat een mens nodig heeft om geestelijk op te groeien. Vandaar dat ik van alles wat je schrijft bovenstaande er even uitpik om de aandacht op te richten.

Maria komt bepaald niet met een duistere tekst aan die voor meerdere uitleg vatbaar is, noch heeft deze hele psalm overdenken ook maar iets gemeen met hoe we een kookboek lezen, noch heeft het iets met neersmijten van doen. Ik zie deze zin die je schrijft dus als een cop-out. Een manier om de psalm te negeren, alsof wat daar gezegd wordt niet overdacht hoeft te worden. Of beter gezegd, jouw manier om de eerste zin die Maria schreef - De grootste leugen aller tijden - maar te kunnen overslaan. Dáár sloeg het woordje "neersmijten" eigenlijk op. Overdenken van de tekst heeft consequenties waar je voor terugschrikt.

[Wim_1946]

Maria komt bepaald niet met een duistere tekst aan die voor meerdere uitleg vatbaar is, noch heeft deze hele psalm overdenken ook maar iets gemeen met hoe we een kookboek lezen, noch heeft het iets met neersmijten van doen. Ik zie deze zin die je schrijft dus als een cop-out. Een manier om de psalm te negeren, alsof wat daar gezegd wordt niet overdacht hoeft te worden. Of beter gezegd, jouw manier om de eerste zin die Maria schreef - De grootste leugen aller tijden - maar te kunnen overslaan. Dáár sloeg het woordje "neersmijten" eigenlijk op. Overdenken van de tekst heeft consequenties waar je voor terugschrikt.

Zoals vaker met teksten van RR kan ik me hier helemaal in vinden.
Ik heb een goede kennis (een mooi mens en vrijzinnig gelovig) waarmee ik ook vaak over dit soort zaken discussieer. Waar ik dan steeds tegenaanloop, dan wel te horen krijg, is dat ik de teksten uit de bijbel of de inhoud van een psalm letterlijk neem, of zoals het hier wordt verwoord, lees als een kookboek. Ik zie dat ook als een cop out, omdat als je die tekst niet letterlijk neemt, je je ook niet hoeft te verantwoorden voor wat er staat.
Ik vind dat nogal lastig, als ik de tekst niet letterlijk moet nemen, hoe dan wel? Het antwoord dat ik krijg is nogal "wegkijkerig" in mijn ogen, het schijnt zo te zijn dat ik de bedoeling of de boodschap achter de teksten moet begrijpen en niet wat er (letterlijk) staat. Allemaal leuk en aardig, maar dat komt op mij over als : "bedenk maar wat, zodat het boosaardige of het onzinnige verdwijnt en er iets moois ter overdenking overblijft". Ik kan dat niet op één of andere manier, je bent dan gewoon aan het fantaseren en dan doet de onderliggende tekst er niet meer toe. Is dit niet het ultieme voorbeeld van een cop out?
Ook krijg ik vaak te horen dat ik het christendom moet zien als een kunstvorm (?) die je kunt gebruiken om je leven "vorm te geven". Bij dit soort uitspraken merk ik bij mezelf dat ik afhaak, dat het gesprek vastloopt. Ik zie dat namelijk als een uitvlucht om het in mijn ogen irreële en ook wel boosaardige geloof een soort status te geven van iets moois en wie kan er tegen zijn iets moois te omarmen?
Ik moet toch eens nadenken hoe ik dit soort uitvluchten , oftewel cop outs moet tegenspreken. Op een niet aggresieve manier dan, want de kennis waar ik het over heb is een mooi en goed mens.

[Boerenverstand]

Psalm 91

...
3 Want Hij redt je uit de vallen die de duivel voor je opzet.
...

Nu volgt preekje:

...
Terwijl Hij volgens vers drie in psalm 91 zou worden gered uit de vallen van de duivel.
...

Ik kom er tot mijn schrik achter dat Jezus de basisbijbel niet heeft gelezen. Dat is misschien een verklaring waarom hij niets met dit vers doet. In bijna alle andere vertalingen staat zoiets als:

Want Hij is het, die u redt van de strik des vogelvangers,
van de verderfelijke pest.

Hoe zit dat nu?

Gelukkig is daar een uitgebreide bijbelstudie van de Jehova's getuigen:
https://wol.jw.org/nl/wol/d/r18/lp-o/2007726

Daarbij een mooie ets van Jan Luyken (1699):


Zo klopt het preekje weer. Maar wist Jezus dit ook?

[Storm]

Maar ik weet niet hoeveel mijn geloof nog betekent, maar ik geloof ook niet in letterlijk wat teksten neersmijten en lezen zoals we een kookboek lezen.

Ik weet een hoop van voelen dat het geloof nu eenmaal bij je leven hoort. Het achterlaten van waarmee je zo vergroeid bent is een lang proces. Met "moeten" schiet je volgens mij weinig op. Mij heeft "doodeerlijk worden" altijd het cruciale element toegeschenen wat een mens nodig heeft om geestelijk op te groeien. Vandaar dat ik van alles wat je schrijft bovenstaande er even uitpik om de aandacht op te richten.

Maria komt bepaald niet met een duistere tekst aan die voor meerdere uitleg vatbaar is, noch heeft deze hele psalm overdenken ook maar iets gemeen met hoe we een kookboek lezen, noch heeft het iets met neersmijten van doen. Ik zie deze zin die je schrijft dus als een cop-out. Een manier om de psalm te negeren, alsof wat daar gezegd wordt niet overdacht hoeft te worden. Of beter gezegd, jouw manier om de eerste zin die Maria schreef - De grootste leugen aller tijden - maar te kunnen overslaan. Dáár sloeg het woordje "neersmijten" eigenlijk op. Overdenken van de tekst heeft consequenties waar je voor terugschrikt.

@RR,
Nu begrijp je mij toch verkeerd, of ik ben niet duidelijk geweest. Ik heb geenszins het posten van Psalm 91 als neersmijten gezien.
Maar ik bedoelde in zijn algemeenheid dat ik niet geloof in teksten neersmijten. En de Bijbel niet lees als een kookboek.
Jazeker mag deze psalm overdacht worden. Ik reageerde op Maria's vraag; wat het betekend het voor gelovige mensen?
En ik kan zeggen wat het voor sommigen betekend.

Moet ik ingaan op -de grootste leugen aller tijd-? Ik wil dat wel doen maar kan dat niet beamen omdat dat voor mij niet duidelijk is. Voor jou wel, voor Maria wel, voor atheïsten wel, dat begrijp ik.

[Storm]

Zoals vaker met teksten van RR kan ik me hier helemaal in vinden.
Ik heb een goede kennis (een mooi mens en vrijzinnig gelovig) waarmee ik ook vaak over dit soort zaken discussieer. Waar ik dan steeds tegenaanloop, dan wel te horen krijg, is dat ik de teksten uit de bijbel of de inhoud van een psalm letterlijk neem, of zoals het hier wordt verwoord, lees als een kookboek. Ik zie dat ook als een cop out, omdat als je die tekst niet letterlijk neemt, je je ook niet hoeft te verantwoorden voor wat er staat.

Ook krijg ik vaak te horen dat ik het christendom moet zien als een kunstvorm (?) die je kunt gebruiken om je leven "vorm te geven". Bij dit soort uitspraken merk ik bij mezelf dat ik afhaak, dat het gesprek vastloopt. Ik zie dat namelijk als een uitvlucht om het in mijn ogen irreële en ook wel boosaardige geloof een soort status te geven van iets moois en wie kan er tegen zijn iets moois te omarmen?
Ik moet toch eens nadenken hoe ik dit soort uitvluchten , oftewel cop outs moet tegenspreken. Op een niet aggresieve manier dan, want de kennis waar ik het over heb is een mooi en goed mens.

@Wim, ik kan me ook heel vaak vinden in teksten van RR, zelfs nu verdorie.

Maar die vriendin dat mooie mens, accepteert zij hoe jij in het leven staat? Misschien begrijpen jullie elkaar niet altijd en dan is een discussie niet altijd slim als de vriendschap voor jullie belangrijk is. Misschien kan die vriendschap het aan en kun je gewoon zeggen dat je het geloof boosaardig vindt. Maar is het niet belangrijker dat ze een mooi mens is, die schijnbaar dat geloof nodig heeft, ik ken haar redenen niet. Misschien ook een dikke paplepel, een liefdevolle paplepel. Is het niet belangrijker dat jullie elkaar accepteren zoals jullie zijn?
Misschien is het voor haar iets spiritueels? Is dat erg?

Of misschien is het zoals bij mij; bidden was het enige wat mij hielp in bittere tijden. Het heeft mijn leven gered. Jezus die jij verafschuwt gaf mij rust toen ik het nodig had. En dat kan ik niet vergeten.

Oh als ik weer goed rationeel denk dan weet ik het; dat was ik zelf mijn sterke ik. Gelukkig dacht ik dat toen niet.

[Rereformed]

@RR,
Nu begrijp je mij toch verkeerd, of ik ben niet duidelijk geweest. Ik heb geenszins het posten van Psalm 91 als neersmijten gezien.
Maar ik bedoelde in zijn algemeenheid dat ik niet geloof in teksten neersmijten. En de Bijbel niet lees als een kookboek.

OK, in dat geval kijk ik er naar uit wanneer je on-topic komt. Hoe precies reken je psalm 91 tot "het woord van God"? Of zou je het willen schrappen als 'geïnspireerde tekst'?
Je schrijft dat het je niet duidelijk is of het "de grootste leugen aller tijden" is. Maar als men de superlatief eenvoudig weglaat, is het voor je duidelijk dat het een leugenachtige tekst is? Door en door menselijk, dat wel, maar desalniettemin leugenachtig. Je schijnt goed te begrijpen dat illusies een mens kunnen helpen, maar besef je ook hoeveel ellende uit waan kan voortkomen?

[Rereformed]

@Storm
Ach, natuurlijk besef je het allemaal wel. Je hoeft niets uit te leggen.

Lees nu ook psalm 109 nog eens door. Ik werd er ooit op gewezen door Robert Ingersoll die deze psalm becommentarieerde met:

"In the literature of the world there is nothing more heartless, more infamous, than the 109th Psalm",

Na het lezen ervan zette ik een dikke streep door deze psalm in mijn studiebijbel die ik sinds mijn 18e ofzo als 'my precious' door mijn leven meegesleept had, en dichtte ik deze psalm opnieuw. Vanaf dat moment besefte ik dat een diep religieus mens zijn eigen bijbel schrijft:

Psalm 109 van de 21ste eeuw

Gebed om vergeving
God, over ons ellendig menszijn hebben we tegen U nooit gezwegen,
vergeef ons het dichten van psalm 109.
Vergeef ons ook het eeuwig opnieuw herdrukken
van haatpsalmen die we al eeuwenlang geleden uit het boek hadden moeten rukken.
Vergeef ons dat we ze tot het woord van God dachten te kunnen rekenen,
en nooit inzagen hoe ze meehielpen deze wereld wanstaltig te vertekenen.

Vergeef ons onze zielige wraakgedachten,
onze gekrenktheid wanneer anderen slechts om ons lachten.
Onze buitensporige nijd
afgewisseld met emmers vol zelfingenomenheid.
Onze eeuwige afgunst op de sterken,
zonder onze eigen waangedachten ooit zelf op te merken.

Onze zucht naar wraak
gaven we U tot grootste taak.
Ons medelijden met onszelf, hoe cru!,
zagen we als rechtgevend op zegen en loon van U.

Vergeef ons allen, vergeef ook mij,
ik stond bij hun zelfs vóór in de rij,
ook mij treft blaam,
te lang was ik domheid en slavernij gehoorzaam.

Laat mij als vluchtige schaduw weer van de aarde verdwijnen,
als het moet als een nietige sprinkhaan op het veld wegkwijnen,
nochthans wil ik U nu beloven,
dat ik U nooit meer in bijbelse kleren zal loven.
De kleren van de toekomst wil ik dragen.
De kleuren van de oude godsdienst kunnen mij niet langer behagen.
Slechts de kleuren van een paradijsvogel en koraalvis,
zullen de ingrediënten zijn van mijn resterende levensdis.

[Storm]

@RR,
Nu begrijp je mij toch verkeerd, of ik ben niet duidelijk geweest. Ik heb geenszins het posten van Psalm 91 als neersmijten gezien.
Maar ik bedoelde in zijn algemeenheid dat ik niet geloof in teksten neersmijten. En de Bijbel niet lees als een kookboek.

OK, in dat geval kijk ik er naar uit wanneer je on-topic komt. Hoe precies reken je psalm 91 tot "het woord van God"? Of zou je het willen schrappen als 'geïnspireerde tekst'?
Je schrijft dat het je niet duidelijk is of het "de grootste leugen aller tijden" is. Maar als men de superlatief eenvoudig weglaat, is het voor je duidelijk dat het een leugenachtige tekst is? Door en door menselijk, dat wel, maar desalniettemin leugenachtig. Je schijnt goed te begrijpen dat illusies een mens kunnen helpen, maar besef je ook hoeveel ellende uit deze waan voortkomen?

@RR,
Ik meen meer ontopic geweest te zijn dan jij. Ik ben ingegaan op hoe gelovigen deze tekst kunnen ervaren. Ook dat het een schijnveiligheid kan zijn, omdat je niet altijd veilig bent.
Wie psalm 91 geschreven heeft -waarschijnlijk David- hij heeft dit zo ervaren; het zegt meer over de psalmist dan over God. Het is de ervaring van een mens.. je veilig voelen bij God is wat veel gelovigen doen. Eens werkte het ook zo voor mij, nu weet ik niet meer of er een God bestaat en wat dat precies inhoud.

Ik zie dat het veel voor mensen betekend -dat maakt het niet meer of minder waar- maar ik kan het niet afdoen als een leugenachtige tekst. Ik lees het als een mens die enorm op God vertrouwd, niet als een onfeilbaar woord van God.

[Storm]

@Storm
Ach, natuurlijk besef je het allemaal wel. Je hoeft niets uit te leggen.

Lees nu ook psalm 109 nog eens door. Ik werd er ooit op gewezen door Robert Ingersoll die deze psalm becommentarieerde met:

"In the literature of the world there is nothing more heartless, more infamous, than the 109th Psalm",

Na het lezen ervan zette ik een dikke streep door deze psalm in mijn studiebijbel die ik sinds mijn 18e ofzo als 'my precious' door mijn leven meegesleept had, en dichtte ik deze psalm opnieuw. Vanaf dat moment besefte ik dat een diep religieus mens zijn eigen bijbel schrijft:

Psalm 109 van de 21ste eeuw

Gebed om vergeving
God, over ons ellendig menszijn hebben we tegen U nooit gezwegen,
vergeef ons het dichten van psalm 109.
Vergeef ons ook het eeuwig opnieuw herdrukken
van haatpsalmen die we al eeuwenlang geleden uit het boek hadden moeten rukken.
Vergeef ons dat we ze tot het woord van God dachten te kunnen rekenen,
en nooit inzagen hoe ze meehielpen deze wereld wanstaltig te vertekenen.

Vergeef ons onze zielige wraakgedachten,
onze gekrenktheid wanneer anderen slechts om ons lachten.
Onze buitensporige nijd
afgewisseld met emmers vol zelfingenomenheid.
Onze eeuwige afgunst op de sterken,
zonder onze eigen waangedachten ooit zelf op te merken.

Onze zucht naar wraak
gaven we U tot grootste taak.
Ons medelijden met onszelf, hoe cru!,
zagen we als rechtgevend op zegen en loon van U.

Vergeef ons allen, vergeef ook mij,
ik stond bij hun zelfs vóór in de rij,
ook mij treft blaam,
te lang was ik domheid en slavernij gehoorzaam.

Laat mij als vluchtige schaduw weer van de aarde verdwijnen,
als het moet als een nietige sprinkhaan op het veld wegkwijnen,
nochthans wil ik U nu beloven,
dat ik U nooit meer in bijbelse kleren zal loven.
De kleren van de toekomst wil ik dragen.
De kleuren van de oude godsdienst kunnen mij niet langer behagen.
Slechts de kleuren van een paradijsvogel en koraalvis,
zullen de ingrediënten zijn van mijn resterende levensdis.

@RR,
Ik lees dit later.
En ik heb je vraag beantwoord meester RR. Wanneer ik op het matje geroepen wordt dan zwaait er wat.

Één zin haakte erin.
Vanaf dat moment besefte ik dat een diep religieus mens zijn eigen bijbel schrijft:

Ja, dat besef ik ook.

[Bonjour]

Wie psalm 91 geschreven heeft -waarschijnlijk David-

Waarschijnlijk niet. Het koninkrijk van David wordt betwist. Waarschijnlijk is het een mythisch figuur.

[Storm]

Wie psalm 91 geschreven heeft -waarschijnlijk David-

Waarschijnlijk niet. Het koninkrijk van David wordt betwist. Waarschijnlijk is het een mythisch figuur.

Verhip het zal toch niet waar zijn. Stelletje wijsneuzen.

[Maria]

Of misschien is het zoals bij mij; bidden was het enige wat mij hielp in bittere tijden. Het heeft mijn leven gered. Jezus die jij verafschuwt gaf mij rust toen ik het nodig had. En dat kan ik niet vergeten.

Oh als ik weer goed rationeel denk dan weet ik het; dat was ik zelf mijn sterke ik. Gelukkig dacht ik dat toen niet.

Zo werkt dat bij mensen verschillend.
Soms ben je trouw aan je herinneringen.
Soms vraag je je af:
Maar het zijn toch alleen maar herinneringen?
Is het dat, waar ik mijn leven aan ophang?

Ik ben gevormd door wat ik was, en niet het minste in perioden die erg moeilijk waren, maar ben steeds weer opnieuw geboren of wedergeboren, net zoals je wil.
Niet door mijn leven uit handen te geven, en op hulp van buitenaf te rekenen, of hoop voor en het oog op de toekomst te hebben, want dat was nu juist de oorzaak van de meeste van mijn problemen geweest.
In tijden van onvrede de hoop dat het ooit wel anders zou gaan. Niet dus, want je neemt jezelf mee.

Als kind hoorde ik vaak, dat men in nood leert bidden.
En tegelijkertijd:
Een mens kan het allemaal zelf, heeft God niet nodig, zolang alles goed gaat.
Het was al heel vroeg bij mij opgetekend; ik denk dat ik nog geen 10 jaar was:
Dan is dat geloof ook niet veel waard.

@Boerenverstand.
Ik had nog niet op jouw bijdrage gereageerd.
Ook voor jou.

Nadat Jezus is afgedaald in het watergraf (doop) in de Jordaan, is er sprake van sterven. De Geest Gods, die op Jezus plaatsneemt, moet tot wasdom komen, geboren worden/reïncarneren.

Veertig weken (dagen) is Jezus dan in de baarmoeder (woestijn). Daar wordt Hij verzocht door de duivel.

Er zijn meerdere metaforen in de algehele culturele geschiedenis, die spreken van een herboren worden na een periode van diepste nood.
De overgave aan de feiten, dat binnen in jezelf te verwerken, zonder al te zeer je oren naar je omgeving te laten hangen.
Geconfronteerd worden met je eigen diepste zielenroerselen, verlangens en teleurstellingen, de duivel in jezelf, die je steeds weer probeert te verleiden tegen je eigen geweten in te gaan.
Groeien doe je door bij je diepste zelf blijven en je eigen ingeboren natuur en kracht te leren kennen.

[Rereformed]

Groeien doe je door bij je diepste zelf te blijven en je eigen ingeboren natuur en kracht te leren kennen.

Mooi gezegd.

[Boerenverstand]

Er zijn meerdere metaforen in de algehele culturele geschiedenis, die spreken van een herboren worden na een periode van diepste nood.
De overgave aan de feiten, dat binnen in jezelf te verwerken, zonder al te zeer je oren naar je omgeving te laten hangen.
Geconfronteerd worden met je eigen diepste zielenroerselen, verlangens en teleurstellingen, de duivel in jezelf, die je steeds weer probeert te verleiden tegen je eigen geweten in te gaan.
Groeien doe je door bij je diepste zelf blijven en je eigen ingeboren natuur en kracht te leren kennen.

Prachtig, dankjewel Maria.

@Storm, trek je maar niets aan van mij hoor. Ik heb op mijn wijze gereageerd op de tekst van Maria. Beetje afreageren een klein beetje misschien, maar dat staat helemaal los van jouw berichten hier.

Nog niet zo lang geleden is er een zeer gelovig familielid van mij doodgegaan. Nog pijnlijk. Ik hield veel van haar.
Mijn observatie is geweest dat psalm 91 in haar geval niet overeenkwam met hetgeen haar en haar gezin is overkomen.

Het geloof van de mensen om haar heen is denk ik wel veranderd. Maar hen vragen hoe ze denken over psalm 91, lijkt mij kwetsend en zinloos. Andersom vallen ze mij ook niet lastig.

Hier even om mij heen roepen is echter heel af en toe wel lekker. De behoefte is afgenomen de laatste jaren. Maar het lezen van deze psalm maakt wel wat in mij wakker.