heeck schreef: ↑19 apr 2018 07:38
Axxyanus schreef:Leg eens uit wat in Hume's visie hem zou beletten om uit praktische overwegingen de sociale normen en waarden te volgen, waardoor er helemaal geen risico zou zijn op verhongeren?
Omdat het om zijn eigen verhongeren gaat stopt hij zijn eigen Ought-Is-credo even in de kast en verklaart zijn eigen belang moreel superieur bij zijn handelen. Zo goed mogelijk verpakt in wat jij "sociale normen en waarden" noemt.
Neen, hij hoeft zijn eigen belang helemaal niet als moreel superieur te verklaren. Je hoeft iets helemaal niet als moreel superieur te verklaren om het toch te willen nastreven. Als iemand graag schaakkampioen wil worden, dan zal hij toch de regels (sociale waarden en normen binnen de schaakwereld) moeten leren en er zich naar gedragen. Hij hoeft daarvoor schaakkampioen willen worden of zelfs gewoon georganiseerd schaken helemaal niet als moreel superieur te verklaren. Hij hoeft de normen en waarden binnen de schaakwereld niet als moreel superieur te verklaren aan de normen en waarden binnen de wereld van de beeldende kunsten of binnen de industrie of binnen de academische wereld.
Jouw weigering om het onderscheid te maken in de verschillende vormen van "ought" betekent dat je de visie van Hume en bij extentie die van de moreel-skeptici niet juist kunt weergeven. Voor hen is dat onderscheid wel belangrijk. Dus als zij dat onderscheid wel maken dan kan jij niet beweren dat ze hun eigen credo in de kast zetten, door dat onderscheid van tafel te vegen. Weigeren de verschillen te zien achter de verschillende "oughts" is weigeren te zien dat achter het zelfde woordbeeld, verschillende betekenissen schuilgaan, wat leidt tot equivocaties en uiteindelijk tot het aanpakken van een strawman i.p.v. de werkelijke positie.
heeck schreef: ↑19 apr 2018 07:38Omdat de levende materie zich kenmerkt door het ten eigen nutte exploiteren van de omgeving kan de hele moraalfilosofie weinig anders zijn dan het verkennen van de verschillende wijzen waarop vooral mensen dat onderling doen. Grosso modo waar Harris naar verwijst als een verkennen van het morele landschap.
Neen, daar verwijst Harris niet naar. Harris verwijst met zijn moreel landschap niet naar wat mensen in de praktijk doen. Harris verwijst met zijn landschap naar wat mensen horen te doen. Daar is hij heel duidelijk over.
heeck schreef: ↑19 apr 2018 07:38Omdat zo een landschap weergeeft hoe verschillende mores naast elkaar kunnen bestaan of ook soms onverenigbaar zijn, is het uit de kast halen van het Ought -IS-verwijt net zo zinvol als het een tekenaar verwijten dat die een potlood of houtskool gebruikt.
Het gaat hier niet om verwijten, het gaat hier om het vaststellen van een feit. Er op wijzen dat een zogezegde breatharian in de praktijk weldgelijk eet, is niet het zelfde als hem verwijten dat hij eet. Of als een tekenaar beweert zijn tekening te maken door de gewoon met zijn vingers over een blad te gaan terwijl hij vanuit zijn aura de koolstof uit de lucht trekt die dan de tekening vormt. Er op wijzen dat die persoon in werkelijkheid een stuk podloodstift onder zijn nagels heeft zitten is niet het zelfde als hem verwijten podlood te gebruiken.
Op dezelfde manier is er op wijzen dat Sam Harris van een moreel imperatief vertrekt, terwijl hij dat ontkent, niet het zelfde als hem verwijten dat hij vanuit een moreel imperatief vertrekt. Russel Blackford bv verwijt Sam Harris helemaal niet dat hij van een ought vertrekt. Hij legt gewoon uit dat Sam Harris van een heel grote ought vertrekt ook al beweert die zelf van niet.
Als Sam Harris gewoon had vertrokken van hoe we door rond te kijken kunnen vaststellen dat er omstandigheden zijn waarin mensen zich beter voelen dan in andere omstandigheden, dat mensen over het algemeen een voorkeur hebben voor die eerste omstandigheden en dat we dus min of meer van een gemeenschappelijke moraal kunnen uitgaan op dat punt. Dat er ook omstandigheden die bevorderlijk zijn om mensen tot welzijnde individuen te laten opgroeien en andere omstandigheden die daar nadelig voor zijn en dat wetenschap ons kan helpen die omstandigheden te herkennen en te creëren en dat op die manier wetenschap ons kan helpen in het verwezenlijken van die gemeenschappelijke moraal. Als Sam Harris zich beperkt zou hebben tot dergelijke uitgangspunten dan zou Sam Harris heel wat minder weerwerk ontvangen hebben.
Maar Sam Harris heeft zich niet tot het bovenstaande beperkt, want het bovenstaande kan je allemaal doen zonder dat wetenschap morele uitspraken doet, zonder dat je vertrekt van moreel-realisme. Dus als jij belangstelling hebt in de zaken zoals beschreven in de paragraaf hierboven en geen belangstelling heb in de discussie rond is en ought, dan raad ik je aan om niet naar Sam Harris te verwijzen Sam Harris is een van de mensen die dat soort zaken erdoor mengt en door naar Sam Harris te verwijzen vergroot je de kans dat de discussie die jij naar het lijkt wil houden daardoor "besmet" geraakt.
Al mijn hier gebrachte meningen, zijn voor herziening vatbaar.
De illusie het verleden te begrijpen, voedt de illusie dat de toekomst voorspelbaar en beheersbaar is -- naar Daniël Kahneman
).