Verantwoordelijkheid.

[Petra]

Verantwoordelijkheid heb je als je ter verantwoording (kan) worden geroepen.

Volgens mij is dit het wel.

Al het overige betreft overbodige extra's, die gaan meer over hoe je dat dan vindt, of invult of oppakt of uitvoert e.d.

[axxyanus]

Ik kan geloofd/beloond worden, juist omdat ik een taak op mij genomen heb, die normaal gezien niet mijn verantwoordelijkheid is.

Als je het gedaan hebt, dan ben je er tóch verantwoordelijk voor, ook als je dat eerst niet was. want ik kan jou er voor loven, zoals ik je nu loof voor jou poging gaten in mijn definitie te schieten. Dat hoefde je niet te doen, maar nu je het gedaan heb is dat zeer prijzenswaardig, en als het je ook nog gelukt was dan had je daar prat op kunnen gaan. Als je het niet had gedaan, had ik dat kunnen loven noch laken. Jij kunt mij nu laken, voor het feit dat ik jou verantwoordelijk acht voor jouw poging, terwijl je dat normalieter niet was.

Er is dus een verschil tussen verantwoordelijk zijn voor wat je (niet) moet gaat doen, en voor wat je al gedaan hebt, Overigens is het natuurlijk betwistbaar of ik jou terecht verantwoordelijk acht. Het kan uiteraard zo zijn, dat je nu eenmaal een compulsieve neiging hebt om tegen te spreken.

Ja maar ik zou bij maar een zaak het woord verantwoordelijkheid gebruiken. IMO wijst verantwoordelijkheid op een taak om een bepaald resultaat af te leveren waarvoor je verantwoordelijk bent. Niet op de eventuele verantwoording achteraf voor bepaalde handelingen.

"Verantwoordelijk zijn", is niet het zelfde als "de verantwoordelijkheid hebben".

[heeck]

Ja maar ik zou bij maar een zaak het woord verantwoordelijkheid gebruiken. IMO wijst verantwoordelijkheid op een taak om een bepaald resultaat af te leveren waarvoor je verantwoordelijk bent. Niet op de eventuele verantwoording achteraf voor bepaalde handelingen.

"Verantwoordelijk zijn", is niet het zelfde als "de verantwoordelijkheid hebben".

Wat nu?
Ga je de Mcmadtasty-fuik in?

Er zijn legio typen van verantwoordelijkheid en je precies daar bewust van zijn houdt je uit die fuik.

Achteraf de verantwoordelijkheid op je nemen of zelfs naar je toe trekken *) zijn allemaal modificaties van "je ergens toe verhouden".

Bedenk anders dat het , zoals Peter al suggereerde, gaat om het "laken", "prijzen" of "dulden" van andermans gedrag plus vermoede of uitgesproken voornemens.

Roeland
*)
In geval van het "claimen" van een premie, of aanzien of een onderscheiding.

[axxyanus]

Ja maar ik zou bij maar een zaak het woord verantwoordelijkheid gebruiken. IMO wijst verantwoordelijkheid op een taak om een bepaald resultaat af te leveren waarvoor je verantwoordelijk bent. Niet op de eventuele verantwoording achteraf voor bepaalde handelingen.

"Verantwoordelijk zijn", is niet het zelfde als "de verantwoordelijkheid hebben".

Wat nu?
Ga je de Mcmadtasty-fuik in?

Er zijn legio typen van verantwoordelijkheid en je precies daar bewust van zijn houdt je uit die fuik.

Een reden te meer om zaken die geen verantwoordelijkheid zijn daar uit te houden.

Als het de verantwoordelijkheid van mijn zoon is om na het eten de tafel af te ruimen, dan wordt dat niet de verantwoordelijkheid van mijn dochter omdat zij, om haar broer te helpen dat eens overgenomen heeft. Hoezeer je haar daarna ook wil prijzen voor dat helpen of voor het specifieke resultaat. Zij is dan wel verantwoordelijk voor dat ene resultaat, het is niet haar verantwoordelijkheid om het te doen.

Achteraf de verantwoordelijkheid op je nemen of zelfs naar je toe trekken *) zijn allemaal modificaties van "je ergens toe verhouden".

Achteraf de zaken anders voorstellen dan ze werkelijk waren, kan je met alles. Ik zie niet in wat dat ter zake doet.

Bedenk anders dat het , zoals Peter al suggereerde, gaat om het "laken", "prijzen" of "dulden" van andermans gedrag plus vermoede of uitgesproken voornemens.

Ja maar aangezien men achteraf de verantwoordelijkheid naar zich toe kan trekken, kan men dus geprezen/gelaakt worden voor iets waar men helemaal niets mee te maken heeft. Dat kan zelfs omdat er een misverstand was over wie nu juist wat gedaan heeft. Als je dat er allemaal wil bij sleuren dan maak je de zaken wat mij betreft onnodig ingewikkeld.

[heeck]

Als je dat er allemaal wil bij sleuren dan maak je de zaken wat mij betreft onnodig ingewikkeld.

Verantwoordelijkheid kent vele betekenissen en connotaties.

De fuik van Mcmadtasty bestaat juist uit het willen pinpointen op strakke betekenissen, waarna feilloos kan worden aangetoond dat die afhankelijk van de rol waar iemand in bevindt, met elkaar in tegenspraak zijn.

Als je daar in meegaat dan is dat maar zo.

Roeland

[axxyanus]

Als je dat er allemaal wil bij sleuren dan maak je de zaken wat mij betreft onnodig ingewikkeld.

Verantwoordelijkheid kent vele betekenissen en connotaties.

Dat lijkt me niet te kloppen. Als je er alle varianten zoals verantwoordelijk en verantwoording ... gaat bij halen dan krijg je inderdaad veel betekenissen maar als het gaat om de vraag wiens verantwoordelijkheid iets is, dan kom ik uiteindelijk steeds terug op de vraag wiens taak/verplichting het is om voor dat iets te zorgen.

De fuik van Mcmadtasty bestaat juist uit het willen pinpointen op strakke betekenissen, waarna feilloos kan worden aangetoond dat die afhankelijk van de rol waar iemand in bevindt, met elkaar in tegenspraak zijn.

In dat geval wijzen we hem gewoon op het feit dat hij daarmee de drogreden van de equivocatie maakt.

[Mcmadtasty]

Verantwoordelijkheid heb je als je ter verantwoording (kan) worden geroepen. Als men je dus loven of laken kan voor je gedrag, of misschien zelfs belonen of straffen. Je kunt verantwoordelijk zijn in je eigen visie, die van een ander. die van een grotere of kleinere groep of die van bepaalde authoriteiten. In de visie dus van personen die jouw zouden loven of laken. Als iedereen het erover eens was, dan zou er zoiets bestaan als universele verantwoordelijkheid, maar dat is zeldzaam.

Wat is er mis met deze beschrijving? Ik hoor het graag,

Wat Peter hier zegt is je bent verantwoordelijk voor dat wat je doet.
Niets mis mee.
Axxyanus heeft het over plicht.
Die plicht komt in zekere vorm weer terug in het laken en prijzen. op het moment dat ik gelaakt wordt is dat voorwaardelijk. om gelaakt te worden moet ik iets anders doen dan wanneer ik geprijst wil worden.
Plicht echter is niet absoluut, want ik heb keuzevrijheid in meerdere mogelijkheden.
Op het moment dat verantwoordelijkheid dat is wat je doet, zoals Peter beweerd en je kunt gelaakt en geprezen worden, verschuift verantwoordelijkheid, want wat ik doe is niet afhankelijk is niet voorwaardelijk aan het laken en prijzen.
op het moment dat het over laken en prijzen gaat moet iemand eerst iets vinden of willen van/in dat wat ik doe voordat deze mij gaat laken of prijzen.
Laken en prijzen heeft daarmee geen betrekking op wat ik doe, maar wat diegene die mij ter verantwoording roept zelf heeft gedaan. (bv. stellen wat goed en verkeerd is, stellen dat men een plicht heeft,(terwijl er keuzevrijheid is))

[Peter van Velzen]

Ja maar aangezien men achteraf de verantwoordelijkheid naar zich toe kan trekken, kan men dus geprezen/gelaakt worden voor iets waar men helemaal niets mee te maken heeft. Dat kan zelfs omdat er een misverstand was over wie nu juist wat gedaan heeft. Als je dat er allemaal wil bij sleuren dan maak je de zaken wat mij betreft onnodig ingewikkeld.

Dat is inderdaad mogelijk. Zoals ik al heb gezegd komt het maar zelden voor dat wij het er allemaal over eens zijn dat iemand ergens wel of niet verantwoordelijk voor is. Er is wel een enigzins objectieve kijk op en dat is de volgende. Als het besef dat men geprezen of gelaakt zal worden invloed heeft op ons gedrag dan kun je stellen dat het zinvol is ons verantwoordelijk te stellen. Als dat besef geen invloed heeft op ons gedrag dan is het niet zinvol. Daarbij moet men echter niet slechts aan een enkel individu denken, maar aan alle individuen aan wie we deze verantwoordelijkheid toeschrijven. Bijvoorbeeld we prijzen hen die eerlijk delen en laken hen die alles voor zichzelf houden. Als dit er toe leidt dat aanzienlijk meer personen eerlijk gaan delen, dan is dit een zinvolle manier om mensen verantwoordelijk te stellen. Dit ongeacht de vraag wie er wel of niet mee te maken had. Voor een specifiek individu hoeft dat echter niet te gelden. Er zijn altijd onverbeterlijke egoïsten, alsmede lieden die van nature eerlijk delen en er zijn altijd wel lieden die er niets mee te maken hadden. Maar voor de gehele populatie blijft het zinvol. Uiteraard ga ik er van uit dat we het gedrag dat wij prijzen willen bevorderen. Verder moet men ook niet aan een specifieke daad denken. Als we iemand achteraf verantwoordelijk stellen heeft dat geen zin met het oog op de specifieke daad die al verricht is. maar wellicht wel op daden die hij of zij en/of anderen in de toekomst zullen verrichten.

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

[Mcmadtasty]

Ja maar aangezien men achteraf de verantwoordelijkheid naar zich toe kan trekken, kan men dus geprezen/gelaakt worden voor iets waar men helemaal niets mee te maken heeft. Dat kan zelfs omdat er een misverstand was over wie nu juist wat gedaan heeft. Als je dat er allemaal wil bij sleuren dan maak je de zaken wat mij betreft onnodig ingewikkeld.

Dat is inderdaad mogelijk. Zoals ik al heb gezegd komt het maar zelden voor dat wij het er allemaal over eens zijn dat iemand ergens wel of niet verantwoordelijk voor is. Er is wel een enigzins objectieve kijk op en dat is de volgende. Als het besef dat men geprezen of gelaakt zal worden invloed heeft op ons gedrag dan kun je stellen dat het zinvol is ons verantwoordelijk te stellen. Als dat besef geen invloed heeft op ons gedrag dan is het niet zinvol. Daarbij moet men echter niet slechts aan een enkel individu denken, maar aan alle individuen aan wie we deze verantwoordelijkheid toeschrijven. Bijvoorbeeld we prijzen hen die eerlijk delen en laken hen die alles voor zichzelf houden. Als dit er toe leidt dat aanzienlijk meer personen eerlijk gaan delen, dan is dit een zinvolle manier om mensen verantwoordelijk te stellen. Dit ongeacht de vraag wie er wel of niet mee te maken had. Voor een specifiek individu hoeft dat echter niet te gelden. Er zijn altijd onverbeterlijke egoïsten, alsmede lieden die van nature eerlijk delen en er zijn altijd wel lieden die er niets mee te maken hadden. Maar voor de gehele populatie blijft het zinvol. Uiteraard ga ik er van uit dat we het gedrag dat wij prijzen willen bevorderen. Verder moet men ook niet aan een specifieke daad denken. Als we iemand achteraf verantwoordelijk stellen heeft dat geen zin met het oog op de specifieke daad die al verricht is. maar wellicht wel op daden die hij of zij en/of anderen in de toekomst zullen verrichten.

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

Persoonlijk vindt ik dit meer een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens, waarin verantwoordelijkheid als gerechtvaardigd middel gebruikt wordt om iedere vorm van vrijheid te neutraliseren tot verplichte onderdanigheid, waarbij gesteld wordt
1 je hebt niets te willen
2 je hebt niets te kiezen

Werkelijkheid zegt je mag kiezen wat je wilt, wat continue bevestigd wordt doordat we elkaar maar blijven laken en of prijzen

[axxyanus]

Plicht echter is niet absoluut, want ik heb keuzevrijheid in meerdere mogelijkheden.

Keuzevrijheid is ook niet absoluut want ze wordt beperkt door je verantwoordelijkheden.

Zo stelt onze maatschapij dat je de verantwoordelijkheid hebt voor het welzijn van je kinderen. Dat is een plicht die onze maatschappij op je schouders laadt. Hoe je voor dat welzijn zorgt valt binnen je keuzevrijheid maar je hebt niet de keuze om je kinderen te verwaarlozen of te mishandelen.

[axxyanus]

Dat is inderdaad mogelijk. Zoals ik al heb gezegd komt het maar zelden voor dat wij het er allemaal over eens zijn dat iemand ergens wel of niet verantwoordelijk voor is. Er is wel een enigzins objectieve kijk op en dat is de volgende. Als het besef dat men geprezen of gelaakt zal worden invloed heeft op ons gedrag dan kun je stellen dat het zinvol is ons verantwoordelijk te stellen. Als dat besef geen invloed heeft op ons gedrag dan is het niet zinvol. Daarbij moet men echter niet slechts aan een enkel individu denken, maar aan alle individuen aan wie we deze verantwoordelijkheid toeschrijven. Bijvoorbeeld we prijzen hen die eerlijk delen en laken hen die alles voor zichzelf houden. Als dit er toe leidt dat aanzienlijk meer personen eerlijk gaan delen, dan is dit een zinvolle manier om mensen verantwoordelijk te stellen. Dit ongeacht de vraag wie er wel of niet mee te maken had. Voor een specifiek individu hoeft dat echter niet te gelden. Er zijn altijd onverbeterlijke egoïsten, alsmede lieden die van nature eerlijk delen en er zijn altijd wel lieden die er niets mee te maken hadden. Maar voor de gehele populatie blijft het zinvol. Uiteraard ga ik er van uit dat we het gedrag dat wij prijzen willen bevorderen. Verder moet men ook niet aan een specifieke daad denken. Als we iemand achteraf verantwoordelijk stellen heeft dat geen zin met het oog op de specifieke daad die al verricht is. maar wellicht wel op daden die hij of zij en/of anderen in de toekomst zullen verrichten.

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

Persoonlijk vindt ik dit meer een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens, waarin verantwoordelijkheid als gerechtvaardigd middel gebruikt wordt om iedere vorm van vrijheid te neutraliseren tot verplichte onderdanigheid, waarbij gesteld wordt
1 je hebt niets te willen
2 je hebt niets te kiezen

Werkelijkheid zegt je mag kiezen wat je wilt, wat continue bevestigd wordt doordat we elkaar maar blijven laken en of prijzen

Wat is het nu? Zijn laken en prijzen (1) deel van een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens of (2) een bevestiging dat je mag kiezen wat je wil?

[Mcmadtasty]

Plicht echter is niet absoluut, want ik heb keuzevrijheid in meerdere mogelijkheden.

Keuzevrijheid is ook niet absoluut want ze wordt beperkt door je verantwoordelijkheden.

Zo stelt onze maatschapij dat je de verantwoordelijkheid hebt voor het welzijn van je kinderen. Dat is een plicht die onze maatschappij op je schouders laadt. Hoe je voor dat welzijn zorgt valt binnen je keuzevrijheid maar je hebt niet de keuze om je kinderen te verwaarlozen of te mishandelen.

Begrijp me goed in deze. Ik zou willen dat je gelijk had.
De praktijk van alle dag wijst echter uit dat die keuze om kinderen te verwaarlozen of te mishandelen er wel is.
Die keuze zou er niet zijn wanneer kinderen niet verwaarloosd zouden worden of mishandeld zouden worden.
De plicht die de maatschappij op mijn schouders legt om mijn kinderen niet te verwaarlozen of te mishandelen, leidt tot de invulling van de plicht voor de maatschappij mij daarvan te weerhouden, terwijl ik keuzevrijheid behoud.

dat wat mij dus opvalt is dat, waarin jij zegt

Een verantwoordelijkheid is een verplichting die op een of andere manier op je schouders beland is.

Dat deze verplichting op je schouders beland, wanneer je zelf iets stelt. Op het moment dat een ander jou, mij of wie dan ook een verplichting stelt, behoud jij, ik of wie dan ook de keuzevrijheid. Hoe verhoudt zich dat tot verantwoordelijkheid?

[Mcmadtasty]

Dat is inderdaad mogelijk. Zoals ik al heb gezegd komt het maar zelden voor dat wij het er allemaal over eens zijn dat iemand ergens wel of niet verantwoordelijk voor is. Er is wel een enigzins objectieve kijk op en dat is de volgende. Als het besef dat men geprezen of gelaakt zal worden invloed heeft op ons gedrag dan kun je stellen dat het zinvol is ons verantwoordelijk te stellen. Als dat besef geen invloed heeft op ons gedrag dan is het niet zinvol. Daarbij moet men echter niet slechts aan een enkel individu denken, maar aan alle individuen aan wie we deze verantwoordelijkheid toeschrijven. Bijvoorbeeld we prijzen hen die eerlijk delen en laken hen die alles voor zichzelf houden. Als dit er toe leidt dat aanzienlijk meer personen eerlijk gaan delen, dan is dit een zinvolle manier om mensen verantwoordelijk te stellen. Dit ongeacht de vraag wie er wel of niet mee te maken had. Voor een specifiek individu hoeft dat echter niet te gelden. Er zijn altijd onverbeterlijke egoïsten, alsmede lieden die van nature eerlijk delen en er zijn altijd wel lieden die er niets mee te maken hadden. Maar voor de gehele populatie blijft het zinvol. Uiteraard ga ik er van uit dat we het gedrag dat wij prijzen willen bevorderen. Verder moet men ook niet aan een specifieke daad denken. Als we iemand achteraf verantwoordelijk stellen heeft dat geen zin met het oog op de specifieke daad die al verricht is. maar wellicht wel op daden die hij of zij en/of anderen in de toekomst zullen verrichten.

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

Persoonlijk vindt ik dit meer een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens, waarin verantwoordelijkheid als gerechtvaardigd middel gebruikt wordt om iedere vorm van vrijheid te neutraliseren tot verplichte onderdanigheid, waarbij gesteld wordt
1 je hebt niets te willen
2 je hebt niets te kiezen

Werkelijkheid zegt je mag kiezen wat je wilt, wat continue bevestigd wordt doordat we elkaar maar blijven laken en of prijzen

Wat is het nu? Zijn laken en prijzen (1) deel van een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens of (2) een bevestiging dat je mag kiezen wat je wil?

Wat zie jij terug in de werkelijkheid. Zie jij terug dat je niets te willen en niets te kiezen hebt, of zie je terug dat we elkaar blijven prijzen en laken doordat we iets te willen en te kiezen hebben?

[Peter van Velzen]

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

Persoonlijk vindt ik dit meer een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens, waarin verantwoordelijkheid als gerechtvaardigd middel gebruikt wordt om iedere vorm van vrijheid te neutraliseren tot verplichte onderdanigheid, waarbij gesteld wordt
1 je hebt niets te willen
2 je hebt niets te kiezen

Werkelijkheid zegt je mag kiezen wat je wilt, wat continue bevestigd wordt doordat we elkaar maar blijven laken en of prijzen

Jou peroonlijke mening lijkt me niet goed beargumenteerd.
Je KUNT niet kiezen uit meerdere mogelijke willen, je kunt wel handelen conform wat je wilt. welk van de twee je bedoelt met "Kiezen wat je wilt"is niet duidelijk. Waar het in discussies voer "vrije wil", "moraal" en "verantwoordelijkheid" om gaat is de vraag of de mening van (vooral andere) mensen invloed heeft op je gedrag. Dat is objectief vast te stellen, maar daarbij laat ik me niet uit over wat de beste beoordeling is van jpouw gedrag.

[Mcmadtasty]

Verantwoordelijkheid heeft niets met solitaire individuen. noch met solitaire daden te maken, maar alles met herhaalbare soortgelijke daden binnen een gemeenschap.

Persoonlijk vindt ik dit meer een manifest ter bevordering van de onderdrukking van de mens, waarin verantwoordelijkheid als gerechtvaardigd middel gebruikt wordt om iedere vorm van vrijheid te neutraliseren tot verplichte onderdanigheid, waarbij gesteld wordt
1 je hebt niets te willen
2 je hebt niets te kiezen

Werkelijkheid zegt je mag kiezen wat je wilt, wat continue bevestigd wordt doordat we elkaar maar blijven laken en of prijzen

Jou peroonlijke mening lijkt me niet goed beargumenteerd.
Je KUNT niet kiezen uit meerdere mogelijke willen, je kunt wel handelen conform wat je wilt. welk van de twee je bedoelt met "Kiezen wat je wilt"is niet duidelijk. Waar het in discussies voer "vrije wil", "moraal" en "verantwoordelijkheid" om gaat is de vraag of de mening van (vooral andere) mensen invloed heeft op je gedrag. Dat is objectief vast te stellen, maar daarbij laat ik me niet uit over wat de beste beoordeling is van jpouw gedrag.

Je kunt inderdaad niet kiezen uit meerdere mogelijke willen, echter wel uit meerdere mogelijkheden.
Handelen conform wat je wilt leidt veelal tot het bereiken wat je wilt. Dat handelen wordt binnen het willen een moeten.
Wat help het als je wilt eten en je handelt er niet naar, wat helpt het als je tegen iemand zegt je mag niet stelen en je handelt er niet naar. dat wat je wilt spoort je aan om te handelen conform dat wat je wilt, waarin is vastgelegd wat je moet doen.
Dat wat ik moet is ten alle tijde afhankelijk van mijn eigen keuze, zoals dat ook voor jou geldt en voor ieder ander.
dus op het moment dat mij wordt vertelt hoe ik moet handelen, wordt mij ook verteld wat ik moet willen. Op het moment dat dat handelen mij niet daar brengt waar ik zou willen, betekent dat dat ik ook niet zou mogen kiezen.
de maatschappij is iedereen, niet iedereen bepaalt zelf hoe te handelen, dus een deel van de maatschappij wordt onderworpen aan een ander deel van de maatschappij als zijn de slaven die dienen te gehoorzamen. deze slaven rebelleren en laten zien dat ze nog steeds over een wil beschikken en handelen conform zij willen,hetgeen alleen maar goed of slecht kan zijn ten opzichte van dat wat jij stelt/wilt.