Hebben we een bron?

[Petra]

Ik wil begrijpen wat die Bron volgens jou precies inhoudt.
Ik wil weten of ik die Bron de moeite waard vind.

Jij wilt weten of het de moeite waard is en wat het inhoudt. Als je eraan begint heb je niets dan deze wens...anders maar gaandeweg zul je ontdekken dat het niet(meer) gaat om wens denken En of het de moeite waard is. Vind je het de moeite waard je beperkende overtuigingen te ont_dekken ook al zou dat kunnen betekenen dat dat dat soms moeite kan kosten of confronterend kan zijn? Maar wel steeds lichter kan aanvoelen?Ik kan je voorbeelden geven als je wit maar voor nu houdt ik het kort. Als je hier nog vragen over hebt..het leidt namelijk vaak tot misverstanden omdat wij geneigd zijn er steeds iets nieuws bij te denken.

Dankjewel Ingi.
Je schrijft zoveel dat ik het in stukken ga hakken.
Het is niet zo dat ik geen bronnenonderzoek wil doen. Ik heb door de jaren heen flink wat van dit spul gelezen, heb me vrij aardig verdiept in het hele gebeuren van de meest gangbare religies, tot boeddhistisch of buitenissige en breed filosofische stromingen. Ik kon ook vrij aardig mediteren, heb zelfs met Reiki gespeeld. Je kunt geen stroming noemen of ik weet er hoogstwaarschijnlijk wel wat van.
Echter; ik ben het NOOIT met het verhaal eens. Aan de oppervlakte klinkt het allemaal allemachtig prachtig, tot je het eens even flink uitkauwt. En ik kauw graag door tot het gaatje. Dus ik zag en zie in al die stromingen en bijbehorende teksten 100.000 prikballonnen met gebakken lucht, schijnwaarheden, halve waarheden en een hoop quatsch om het volk als makke schapen onder de duim te houden. Iedereen lief is namelijk wel zo makkelijk.
De vragen die ik jou nu hier voorleg, zijn dan ook de vragen of tegenwerpingen die mij in mijn hoofd schieten bij spirituele of religieuze teksten/praktijken/systemen of hoe je het ook noemen wilt.
De ehhh... keerzijde van al die leuke verhalen zeg maar.
Ik probeer de keerzijde die ik zie te verduidelijken, dat lijkt het makkelijkst te gaan door vragen te stellen.
Het kan best zijn dat ik het allemaal niet zo goed begrepen heb, dus het is niet zo dat ik je in een val wil lokken of zo. Of misschien een beetje wel maar niet in het geniep. We zullen zien waar we uitkomen.


Kom ik weer op het begin.

Ik wil begrijpen wat die Bron volgens jou precies inhoudt.
Ik wil weten of ik die Bron de moeite waard vind.

Vind je het de moeite waard je beperkende overtuigingen te ont_dekken ook al zou dat kunnen betekenen dat dat dat soms moeite kan kosten of confronterend kan zijn? Maar wel steeds lichter kan aanvoelen?

Wat als ik geen beperkende overtuigingen héb, gewoon al van nature niet, nooit gehad ook ?
Wat als die teksten, religies, systemen, bedenksels, de Bron, etc. juist méér beperkende overtuigingen bezigen dan ik ooit heb gehad of kon bedenken?

Qua Bron.
Op het moment dat jij me over een Bron vertelt schep jij voor mij al een dualiteit. Er zijn dan volgens jou overtuigingen, die beperkt kunnen zijn.
En pfew... blijkbaar zijn ze nog zwaar ook. Hopla, nóg een dualiteit erbovenop.
Lichter aanvoelen is dan beter dan zwaarder aanvoelen.

En de manier waarop dat ont- dekken wordt geschreven.. ? Ik moet ergens vanaf blijkbaar. Er is iets niet genoeg, wat je kwijt moet zien te raken.

Dus daar heb ik hem al; zodra die Bron in mijn leven komt is er dualiteit gecreëerd waar een 'niet goed genoeg' boodschap zit ingebakken. Paradoxaal genoeg worden er daardoor ook nog bepaalde overtuigingen bij me naar binnen gegooid die ik daarvoor nog niet had.
Terwijl ik vóór ik van die Bron wist; helemaal fijn met mijn natuurlijke zelf overtuigingsloos was.

[Petra]

Wij zijn de bron. Zoals een ijsschots het water is. Let wel dit is een ervaring geen wet die zegt dat je dit aan hoeft te nemen.
Hoe ver weg je je verwijderd voelt ervan.. ligt eraan hoe en hoeveel overtuigingen je bezigt, waarvan je gelooft dat ze waar zijn. Dat ontdek door al je gedachten en overtuigingen op absolute waarheid te toetsen. Inclusief de persoon die je voorstelt. Dat kan aardig moeite kosten in het begin, maar op ten duur wordt deze techniek routine waardoor meer ruimte komt voor inzichten. Dat moet je dus echt zelf doen als ik het je voorzeg registreert je ratio dat maar doorziet het niet.

Als ik de Bron bén, hoe kan ik daar dan ver van zijn ? Ooit wat ik ook doe?
Als ik de Bron BEN, ben ik altijd dichtbij; welke overtuigingen of ik ook heb. Dan is het namelijk niet mogelijk om ver of dichtbij te zijn. Die woorden scheppen alleen maar een dualiteit tussen mij en mijn Bron.

Welke absolute waarheden?
Moet ik MIJN gedachten en overtuigingen toetsen aan wat? Aan WIE is een betere vraag.
Wie heeft die absolute waarheden bedacht en opgeschreven waar ik MIJ aan ga toetsen dan?
Was dat iemand anders, had diegene een betere Bron dan ik?

[Petra]

Als mens moet je rekening houden met je denkvermogen. Dan zie ik de natuurlijke staat als een mens in staat is zijn gedachten te doorzien en in plaatservan zich blindelings er door te leiden ze gebruiken als een instrument denkend en handelend volgens de hoogst mogelijke waarheid die hem op dat moment ter beschikking staat.

Ik het niet met je eens.
Natuurlijke staat is natuurlijke staat. Je primitieve zelf.
Daar denkvermogen bij optellen is een rationele staat, die je in staat stelt om je bv. te beheersen.
Edoch, het maakt niet veel uit voor het vervolg.
Hoe het ook zij; wederom kom je met een dualistisch principe.

Er is blijkbaar een hoogst mogelijke waarheid en ik moet er nogal wat voor doen om die na te streven.
Terwijl mijn Bron of natuurlijke staat misschien wel gewoon het begrip 'waarheid' leefde. Ik kon helemaal geen hoogst of laagst principes.
Die overtuigingen krijg ik nu pas naar binnen geworpen

Ik weet eigenlijk niet eens wat wel of niet waarheid zou moeten betekenen.
Waarom waarheid beter zou zijn dan niet-waarheid.
En dan ook nog 's hoog. Wat is er mis met laag dan?

Dus niet direct handelen in blinde woede..

Waarom niet?
Is blinde woede iets fouts?
Is dat absoluut of een overtuiging?

[Petra]

Goed en kwaad zijn tegengestelde begrippen en lossen op in het geheel. 2 wordt een.
De bron die tevens oorzaak is van leven is neutraal. Alle tegenstellingen komen samen.

Zoals de oceean neutraal is niets en niemand afkeurt of goedkeurt.
Het is er gewoon, de dansende druppel, de vernietigende golven, de mooie surfersgolf.
Het IS er allemaal.

Vanuit ons menselijk denken kun je dat als goed of slecht ervaren.
Hier ontstaan namelijk veel misverstanden door dat men gedachten bezigt dat de moordenaar er ook mag zijn zonder dat je er iets aan mag doen.
Beide zijn er gewoon. Zoals eem madeliefje verschijnt op het gras verschijnt er ook wat wij als goed en kwaad ervaren. Mensen, gebeurtenissen.

ALS de Bron neutraal IS en goed en kwaad slechts dualistische principes...

WAAROM zou ik dan in vredesnaam aan mezelf moeten werken? Ik BEN de Bron toch?
Waarom ben ik dan niet per definitie goed genoeg?
Waarom moet ik dan naar een hoger bewustzijn, of een licht gaan zoeken?
Wat is dan mis met mijn lage bewustzijn of mijn duister? Mogen die opeens niet meer meedoen dan?

[Petra]

4
Zelfkennis en werken aan heelwording enz. dat doe je omdat je daartoe gedreven voelt. Niet omdat je moet. Ik had die drive al als kindzijnde en deed dit al in zeg

Om heel te worden moet je eerst stuk zijn.
Wie heeft je ooit wijsgemaakt dat je stuk was?
Hoe kun je nou én de Bron zijn, én stuk?

Ik ben niet stuk, nooit geweest ook.
Dan valt er ook niks heel te worden. Ook heelworden is een dualistisch 'niet goed genoeg' principe.

[Petra]

5
Ver weg kan hooguit maar betekenen dat je gedachten patronen over jezelf en alles wat je belangrijk vind zo vastgeroest zitten dat er geen doorkomen aan is. Dat kan ik vaak zien of op zijn minst vermoeden. En ook soms fysiek voelen. Het blijft een interpretatie. Ben je ver weg van je blote body alleen maar omdat je dikke jas aan hebt die je niet meer open krijgt? Morgen kan het gebeuren dat door een of andere gebeurtenis alles openbreekt en daar sta je dan in je blote kont. Als je tenminste niet helemaal dichtklapt, dat kan ook nog gebeuren. Maar hoe dan ook geen of in ieder geval bijna geen van je gedachten blijkt nog waar te zijn. Iedereen heeft in meer of mindere mate nog blinde vlekken. Op een gegeven moment begin je ze te herkennen, daarom kunnen ze zich nog wel voordoen.

Zijn vastgeroeste gedachten minder goed?
Volgens wiens overtuiging is dat zo?

Hoe kun jij van een ander voelen dat diegene vastgeroest zit en daar nog wat van vinden ook..ver weg van de Bron blijkbaar.
Hoe en waarom zou je iemand anders vastgeroest kunnen vinden? Toch alleen maar omdat diens OVERTUIGINGEN niet stroken met de jouwe.

Het kan hooguit een overtuiging in jouw eigen hoofd zijn die je vertelt dat ... wat dan ook. Elke gedachte die je hebt, elke interpretatie die jij maakt, is allemaal niks meer of minder dan JOUW eigenste overtuiging. Het zegt helemaal nul komma nul over de ander.

[Petra]

Mijn omschrijving

De bron is oorzaak, essentie, drijvende kracht van alles en iedereen.
Neutraal, verlicht van alle beperkingen in fysieke, psychologische en geestelijk
zin.

Donker en licht zijn metaforen en staan o.a. voor goed en kwaad maar ook
voor verborgen en helder. Alle tegenstellingen uit het duale denken lossen op.

Neutraal maar tóch verlicht van beperkingen? Dat is niet neutraal. Neutraal is wel én niet verlicht van beperkingen.

De bron is het hoogste bewustzijn.

Als de Bron het hoogste bewustzijn IS.. waar bevindt mijn laagste bewustzijn zich dan?
En al die bewustzijn vormen die ertussenin zitten, zitten die ergens anders verstopt dan?

Is mijn laagste bewustzijn niet goed genoeg voor de Bron?

[FransP]

Ik heb wat vragen.

Voor zover ik begrijp is "De Bron" voor iedereen anders.

Hoe kan je dan iemand de weg wijzen naar "Zijn/Haar Bron" als je niet weet "Wat die Bron" is?

Of stuur je hem/haar naar "een Bron" die jouw het beste uitkomt ?
Misschien is dat wel helemaal niet "Zijn/Haar Bron."

[Ingi]

Ik heb wat vragen.

Voor zover ik begrijp is "De Bron" voor iedereen anders.

Hoe kan je dan iemand de weg wijzen naar "Zijn/Haar Bron" als je niet weet "Wat die Bron" is?

Of stuur je hem/haar naar "een Bron" die jouw het beste uitkomt ?
Misschien is dat wel helemaal niet "Zijn/Haar Bron."

Enige wat verschillend is de omschrijving, omdat die voor interpretaties vatbaar zijn.
Dat weet je als je beseft dat er überhaupt een bron is.

[dikkemick]

Ook voor "DE bron" geldt: Er moeten doorslaggevende argumenten gegeven worden. En die ontbreken!

[Ingi]

Als ik de Bron bén, hoe kan ik daar dan ver van zijn ? Ooit wat ik ook doe?
Als ik de Bron BEN, ben ik altijd dichtbij; welke overtuigingen of ik ook heb. Dan is het namelijk niet mogelijk om ver of dichtbij te zijn. Die woorden scheppen alleen maar een dualiteit tussen mij en mijn Bron.

Klopt. Dat is wat ik probeerde duidelijk te maken. Je bent niet ver weg. Je bent de bron zelf.
Dualiteit is dan ook waarin wij leven en de afgescheidenheid zelf bedenken.
Ik heb deze week wenig tijd voor uitvoerige antwoorden.
Bijzonder dat iemand die er niet in gelooft zo helder kan zijn. xxx

[FransP]

Ik heb wat vragen.

Voor zover ik begrijp is "De Bron" voor iedereen anders.

Hoe kan je dan iemand de weg wijzen naar "Zijn/Haar Bron" als je niet weet "Wat die Bron" is?

Of stuur je hem/haar naar "een Bron" die jouw het beste uitkomt ?
Misschien is dat wel helemaal niet "Zijn/Haar Bron."

Enige wat verschillend is de omschrijving, omdat die voor interpretaties vatbaar zijn.
Dat weet je als je beseft dat er überhaupt een bron is.

Beetje een vaag antwoord.
Zodra het over interpretaties gaat, is het volgens mij al niet hanteerbaar.

[Ingi]

Ik heb wat vragen.

Voor zover ik begrijp is "De Bron" voor iedereen anders.

Hoe kan je dan iemand de weg wijzen naar "Zijn/Haar Bron" als je niet weet "Wat die Bron" is?

Of stuur je hem/haar naar "een Bron" die jouw het beste uitkomt ?
Misschien is dat wel helemaal niet "Zijn/Haar Bron."

Enige wat verschillend is de omschrijving, omdat die voor interpretaties vatbaar zijn.
Dat weet je als je beseft dat er überhaupt een bron is.

Beetje een vaag antwoord.
Zodra het over interpretaties gaat, is het volgens mij al niet hanteerbaar.

Het gaat niet om het verhaal. Zolang dat niet doordringt lukt het ook niet.
Want dan ben je weer bezig met kibbelen over verhalen en overtuigingen.

Als je probeert het gras te beschrijven, blijft het gras hetzelfde..
De verhalen kunnen verschillen, omdat iedereen andere voorstellingen heeft.
Daarom moet je de verhalen niet geloven maar zien als een poging om het te beschrijven.
Zolang je in het verhaal wilt geloven en het gras niet wilt zien lukt je dat niet.

[dikkemick]

Dualiteit is dan ook waarin wij leven en de afgescheidenheid zelf bedenken.

He...wat jammer. Weer een probleem.
Ik geloof niet in dualiteit.

[Ingi]

Ik het niet met je eens.
Natuurlijke staat is natuurlijke staat. Je primitieve zelf.
Daar denkvermogen bij optellen is een rationele staat, die je in staat stelt om je bv. te beheersen.
Edoch, het maakt niet veel uit voor het vervolg.
Hoe het ook zij; wederom kom je met een dualistisch principe.

Er is blijkbaar een hoogst mogelijke waarheid en ik moet er nogal wat voor doen om die na te streven.
Terwijl mijn Bron of natuurlijke staat misschien wel gewoon het begrip 'waarheid' leefde. Ik kon helemaal geen hoogst of laagst principes.
Die overtuigingen krijg ik nu pas naar binnen geworpen

Ik weet eigenlijk niet eens wat wel of niet waarheid zou moeten betekenen.
Waarom waarheid beter zou zijn dan niet-waarheid.
En dan ook nog 's hoog. Wat is er mis met laag dan?

Dus niet direct handelen in blinde woede..

Waarom niet?
Is blinde woede iets fouts?
Is dat absoluut of een overtuiging?

Alles wat we proberen te beschrijven zijn verhalen.
Alle begrippen zijn omschrijvingen.
Natuurlijke staat is ook een omschrijving en net zo goed een vergankelijk iets.
Een hulpterm als je de drive voelt om te weten te komen wat de essentie van alles en jezelf bent.
Immers we zullen niet altijd mensen blijven maar ooit zijn we dood.

Hoog en laag zijn vanuit de bron gezien niet fout. Woede en vreugde ook niet.
Dieren moorden ook niet, zij doden vanuit instinct om te kunnen overleven.

De meeste mensen weten vanuit een innerlijk geweten dat moorden niet de bedoeling is.
Maar ook wij volgen onze instincten en doden vanuit overleving. Tegenwoordig erger dan dieren doen.
Je kunt je afvragen of dat nog puur met overleving te maken heeft.

Vreugde en woede Neutraal zijn duale begrippen. Hoogst mogelijke waarheid ook, hoogste bewustzijn ook.
Zelfs de bron/oorzaak. Hoe je het ook wilt noemen. We hebben niets anders ter beschikking om het uit te
drukken. Het blijven persoonlijke en duale begrippen.

Als je het heel eenvoudig wilt stellen.. als mensen de drive voelen "gaan ze op zoek"" naar de bron.
De essentie van al het leven. Dat heeft niets te maken met of dit beter is. Je doet het gewoon.