de definitie van tijd?

[dikkemick]

A: "NU" bestaat niet.
B: Je schrijft heel zelfverzekerd: Tijd is de volgorde van de gebeurtenissen, zoals de waarnemer die waarneemt
En dus verandert de tijd afhankelijk van welke waarnemer de gebeurtenissen waarneemt. Wat blijft er dan nog over van een zinnige tijdsdefinitie? Zodra er meer dan 1 waarnemer is, is tijd onbetrouwbaar.
C: Je schrijft: beweging vereist wel tijd. andersom niet. Maar zonder beweging geen tijd. Tijd wordt weergegeven aan de hand van beweging en dus heeft tijd, beweging nodig.

Ik krijg er zo langzamerhand wel koppijn van!

[Vit]

Geschiedenis van de tijd:

https://www.etv.tudelft.nl/maxwell/6/1/ ... edenis.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

[Peter van Velzen]

A: "NU" bestaat niet.
B: Je schrijft heel zelfverzekerd: Tijd is de volgorde van de gebeurtenissen, zoals de waarnemer die waarneemt
En dus verandert de tijd afhankelijk van welke waarnemer de gebeurtenissen waarneemt. Wat blijft er dan nog over van een zinnige tijdsdefinitie? Zodra er meer dan 1 waarnemer is, is tijd onbetrouwbaar.
C: Je schrijft: beweging vereist wel tijd. andersom niet. Maar zonder beweging geen tijd. Tijd wordt weergegeven aan de hand van beweging en dus heeft tijd, beweging nodig.

Ik krijg er zo langzamerhand wel koppijn van!

A. Nu is de laatste gebeurtenis, en derhalve aan verandering onderhevig. Alleen een verstokt aanhanger van parmenides zou beweren dat NU niet bestond,
B. Nee, meerdere waarnemers maken de tijd niet onbetrouwbaar. In principe zelfs betrouwbaarder. Tenzij ze een totaal verscillend referentiekader hebben, maar dan kunnen ze ook niiet goed communiceren.
C. Tijd vereist geen beweging. Uitsluitend gebeurtenissen. Of jij een reeks gebeurtenissen al dan niet als beweging opvat, is daarbij niet van belang. (een beweging vereist minstens twee gebeurtenissen, maar niet elke twee gebeurtnissen maken deel uit van een beweging). Denk bijvoorbeeld aan twee lichtquanta op je netvlies die niets met elkaar te maken hebben. Als de een na de andere komt, dan is er tijd maar niet noodzakelijkerwijs een beweging.

[dikkemick]

http://www.nlbe.nl/nieuws/samenleving/w ... staat-niet" onclick="window.open(this.href);return false;

en

As you read this sentence, you probably think that this moment—right now—is what is happening. The present moment feels special. It is real. However much you may remember the past or anticipate the future, you live in the present. Of course, the moment during which you read that sentence is no longer happening. This one is. In other words, it feels as though time flows, in the sense that the present is constantly updating itself. We have a deep intuition that the future is open until it becomes present and that the past is fixed. As time flows, this structure of fixed past, immediate present and open future gets carried forward in time. This structure is built into our language, thought and behavior. How we live our lives hangs on it.

Yet as natural as this way of thinking is, you will not find it reflected in science. The equations of physics do not tell us which events are occurring right now—they are like a map without the “you are here” symbol. The present moment does not exist in them, and therefore neither does the flow of time. Additionally, Albert Einstein’s theories of relativity suggest not only that there is no single special present but also that all moments are equally real [see “That Mysterious Flow,” by Paul Davies; Scientific American, September 2002]. Fundamentally, the future is no more open than the past.
http://www.scientificamerican.com/artic ... -illusion/" onclick="window.open(this.href);return false;

Vraag: Stel een universum met 2 objecten welke beide niet bewegen. Is hier sprake van tijd(sverloop)?


SUMMARY

1. We measure time by comparing one standard motion against another. Time may not have any independent existence. Time and
clocks are used for convenience. The motion could have been compared directly.

2. Motion alone is not enough to explain time. Forces also appear to be part of time. Arrow of time may be explained if we think of
time as presence of forces and motion.

3. Perception of time as past present and future gives us the illusion of the passage of time as well as the block universe view of
time. Above it is shown that this perception may just be an illusion and time is more like memory and recording devices.
The similarity of time characteristic of past present and future in historical events and made up stories also suggests that our
perception of time is an illusion and this aspect of time is also like a record. The fact that the present which gives us the most
real feel of time cannot be measured while the inaccessible past and future can be measured as durations strongly suggests
that the way we perceive time (present-ism or the block universe view) is an illusion.

4. Slowing of time in motion and gravity does not lead to disappearance into the past as should happen if there was block universe.
Absence of time travellers from futuristic advanced civilizations is also against the concept of the block universe.

5. The concept of origin of the universe in the Big Bang is at complete odds with the block universe view of time. If the block universe
which is supposed to be laid out as a time-scape (from the past to the present to the infinite future) exists and began in big bang
then it would mean that all of the time up to the infinite future would come into existence in the instant of the big bang. This idea is
truly preposterous.

6. Slowing of time in gravity and in motion as well as the ultimate speed limit c provides us the necessary clues to understanding the
cause of the phenomenon of time however we need to first convince ourselves that time is a process that is linked to motion and
forces and the block universe view of time is not correct.
UIT:
http://www.timephysics.com/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Peter van Velzen]

Objecten zijn niet nodig, maar er moet minstens één subject zijn – een waarnemer – en deze moet minstens twee gebeurtenissen waarnemen. Als de ene gebeurtenis na de andere plaats heeft, dan is er tijd.

Voor een verklaring van die waarnemingen zijn waarschijnlijk ook nog eens twee objecten noodzakelijk. Fotonen bijvoorbeeld; waaraan wij tegenwoordig beweging toekennen. (Maar dat was bij de oude Grieken nog niet het geval!) De verklaring van de gebeurtenissen vereist dus over het algemeen méérdere objecten én beweging, maar de tijd niet. Dit vereist slechts de gebeurtenissen, en niet hun verklaring.

[dikkemick]

Peter, ik zou willen dat ik jou visie aan een fysicus voor zou kunnen leggen. Hoe kan 1 waarnemer met 1 gebeurtenis nu tijd formuleren als de waarneming afhankelijk is van waar de waarnemer zich bevindt?
Want ook uit je 2e uitleg concludeer ik dat tijd "beweging" is. De gebeurtenis moet immers t.o.v. elkaar bewegen.

[pallieter]

Nog even tussenkomen. Tijd is het meten van verandering.

http://www.theory-of-reciprocity.com/time.html

peter heeft bijna gelijk.

Time is not a tangible. It is neither a field nor a fabric. Time is simply a measurement, the comparison of two or more rates of change. It is much like comparing distances with a ruler, but instead of evaluating an unknown length against a standard unit, you are measuring the amount of change occurring within one sequence against the progress of some other standard event like the rotation of a planet or the vibration of a cesium atom.

[dikkemick]

Gewoon een handig hulpmiddel, een afspraak. Maar wat tijd fysisch is...(losgekoppeld van ruimte...)

[pallieter]

http://www.timephysics.com/

Dit gaat over tijd.

Wanneer je echt wil weten wat tijd is gaan we naar ruimtetijd waar ruimte en tijd relatief zijn. De werkelijke oorzaak van tijd is verandering. Welke dan ook. Zie het als een nieuwe orde. De kleinste bewenging, de simpelste verandering van spin geeft een nieuwe orde. Wij kunnen veranderingen met elkaar vergelijken. Meer is tijd niet.

Ga je vragen waar die ruimtetijd nu van komt kan je tijd en afstand niet los van elkaar bekijken.

Momenteel denken we dat verstrengelde fotonen hiervoor verantwoordelijk zijn.

PS; hoewel het zwaartekrachtveld tijd of afstand niet maakt heeft het er wel een invloed op.

[lanier]

Momenteel denken we dat verstrengelde fotonen hiervoor verantwoordelijk zijn.

PS; hoewel het zwaartekrachtveld tijd of afstand niet maakt heeft het er wel een invloed op

Hier noem je twee uitzonderingen m.b.t. de lichtsnelheid. Massa kan niet sneller dan het licht, waardoor het overbruggen van afstand gebonden is aan een bepaalde tijdsduur die gelimiteerd is. Echter bij kwantumverstrengeling is er sprake van informatieoverdracht waarbij ik meen de ondergrens ligt bij 10.000 keer sneller dan het licht. Ook ruimte zonder massa kan sneller uitzetten dan de snelheid van het licht (inflatie). Twee wonderlijke zaken die het kunnen begrijpen van wat tijd is er niet eenvoudiger op maken.

[pallieter]

Juist,

Met dus minstens 10000 keer de lichtsnelheid.

En inderdaad, dit gaat mijn petje een paar lichtjaar te boven. Het concept begrijp ik, maar dat is ook alles.

[dikkemick]

http://www.timephysics.com/

Dit gaat over tijd.

Wanneer je echt wil weten wat tijd is gaan we naar ruimtetijd waar ruimte en tijd relatief zijn. De werkelijke oorzaak van tijd is verandering. Welke dan ook. Zie het als een nieuwe orde. De kleinste bewenging, de simpelste verandering van spin geeft een nieuwe orde. Wij kunnen veranderingen met elkaar vergelijken. Meer is tijd niet.

Ga je vragen waar die ruimtetijd nu van komt kan je tijd en afstand niet los van elkaar bekijken.

Momenteel denken we dat verstrengelde fotonen hiervoor verantwoordelijk zijn.

PS; hoewel het zwaartekrachtveld tijd of afstand niet maakt heeft het er wel een invloed op.

De oorzaak van tijd is verandering. Verandering veroorzaakt(!) dus tijd? Dus als er iets verandert, pas dan is er tijd? In een black box met een vacuüm staat de tijd dan stil?

[lanier]

De oorzaak van tijd is verandering. Verandering veroorzaakt(!) dus tijd? Dus als er iets verandert, pas dan is er tijd? In een black box met een vacuüm staat de tijd dan stil?

Nee, het tijdsbesef is afhankelijk van waarnemer en snelheid. Gooi je een klok in een zwart gat en je blijft er zelf buiten, dan zal de klok steeds trager worden en zal uiteindelijk stil blijven staan, bevroren in ruimte en tijd. Val je met de klok mee in het zwarte gat, dan loopt de tijd gewoon door net als anders.

[Peter van Velzen]

Peter, ik zou willen dat ik jou visie aan een fysicus voor zou kunnen leggen. Hoe kan 1 waarnemer met 1 gebeurtenis nu tijd formuleren als de waarneming afhankelijk is van waar de waarnemer zich bevindt?
Want ook uit je 2e uitleg concludeer ik dat tijd "beweging" is. De gebeurtenis moet immers t.o.v. elkaar bewegen.

1e zin:
Het zou een quantumfysicus moeten zijn die bovendien filosofie heeft gestudeed. Ze bevinden zich niet in mijn kenneisenkring.

2e zin:
Dat kán niet. Daartoe zijn minstens twee gbeurtenissen noodzakelijk, waarvan men zich de eerste kan herinneren als de tweede plaats vind. De waarneming is bovendien niet zozeer afhankelijk van waar de waarnemer zich bevindt (ik weet niet zeker of ruimte wel bestaat al vermoed ik van wel), maar van wie of wat de waarnemer is.

4e zin:
Gebeurtenissen bewegen helemaal niet. Wat wij beweging noemen, is een reeks gebeurtenissen waarvan wij aannemen dat ze continu zijn, en gezamelijk eenzelfde entiteit vormen. Voor beweging zijn dus heel veel gebeurtenissen nodi. Als ruimte bestaat, hebben gebeurtenissen daar een vaste plek en tijd. Uiteraard geldt dit slechts voor lokale gebeurtenissen. Alleen die nemen we echt waar. (ik zie niet de zon, ik ervaar de energie die aan mijn retina of aan mijn huid wordt toegevoegd).

Gebeurtenissen die niet lokaal zijn, zijn in feite - net als materie en ruimte - theoriën over de werkelijkheid. Het zijn geen directe waarnemingen. Dat veroorzaakt ons doorlopende misverstand. Ik bedoel niet alleen slechts qantumgebeurtenissen, ik bedoel zelfs uitsluitend lokale quantumgebeurtenissen, omdat we alleen die direct kunnen waarnemen.

MIjn redenatie gaat overigens op voor elke waarnemer waar of wanneer dan ook. Ze gaat echter niet (altijd) op voor meerdere waarnemers. Zeker niet voor theoretische waarnemers die zodanig van elkaar gescheiden zijn, dat de lichtsnelheid een rol gaat spelen. Dat soort redenaties vereist de aanname van ruimte, en dtr doe ik - in dit geval - niet. Als twee waarnemers zich dicht bij elkaar bevinden, dan kunnen zij het over veel zaken eens zijn. En op grond van die overeenstemming bouwen ze dan een theorie over "de werkelijkheid",

Wat ik hier in mijn recente berichten echter aanvoer, is dat die werkelijkheid niet direct waargenomen kan worden. Directe waarneming omvat alleen de gebeurtenissen aan de uiteinden van de zenuwbanen van onze zintuigen. Die vormen de bases voor al onze kennis. (NB zenuwbanen en zintuigen zijn ook niet bewezen, maar dat maakt niet uit. Het gaat erom dat we slechts datgene waarnemen, wat "ons zelf" raakt. Wat "ons zelf" ook is.)

[Peter van Velzen]

De oorzaak van tijd is verandering. Verandering veroorzaakt(!) dus tijd? Dus als er iets verandert, pas dan is er tijd? In een black box met een vacuüm staat de tijd dan stil?

Nee, het tijdsbesef is afhankelijk van waarnemer en snelheid. Gooi je een klok in een zwart gat en je blijft er zelf buiten, dan zal de klok steeds trager worden en zal uiteindelijk stil blijven staan, bevroren in ruimte en tijd. Val je met de klok mee in het zwarte gat, dan loopt de tijd gewoon door net als anders.

Tijdsbesef is niet afhankelijk van de snelheid. Dat blijk uit jouw eigen voorbeeld. Degene die in het zwarte gat valt neemt niet waar dat zijn klok langzamer loopt. Tijdsbesef wordt uitsluitend bepaald door lokale gebeurtenissen. In jouw voorbeeld de waarneming van de fotonen die worden gedacht vanaf het opper vlak van de klok te komen.

Wat afhankelijk is van het referentiekader van de waarnemer, is diens visie op de niet-lokale gebeurtenissen die hij veronderstelt, teneinde zijn lokale quantumgebeurtnissen (bijvoorbeeld op zijn netvlies) te verklaren. Dat is echter géén tijdsbesef, dat is tijdstheorie.