Waarom ex gelovigen niet meer geloven.

[lost and not found yet!]

@ DeLeek:

[iznogoodh]

Ik vind het inderdaad jammer als christenen hun geloof verliezen. Vanuit mijn perspectief als gelovige is dat omdat ik geloof dat mensen primair bedoeld zijn om hun schepper en verlosser te verheerlijken. Dat zal een ongelovige niet langer doen. Je mist dan dus een belangrijk element van datgene waarvoor je bedoeld bent.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het leven van ongelovigen zinloos is. Ik kan als gelovige bijvoorbeeld jaloers kijken naar de prachtige dingen die ongelovigen betekenen voor de mensen om hen heen.

Over het mooie van geloven:

• Het plaatst de schepping in een heel nieuw licht, wat allerlei vragen oproept. Dat vindt ik prachtig. Daarvanuit is de wetenschap ook zo mooi omdat we daarmee iets van de schepper op het spoor komen.
• Het geloof is mooi omdat het hoop biedt in alle ellende die we zien en meemaken.
• Het geloof is mooi omdat daarmee de liturgie in de kerk spannend wordt
• Het geloof is mooi omdat daarmee onze diepe ethische overtuigingen een grond krijgen
• Eigenlijk plaatst het geloof alles wat we zijn, zien en ervaren in een groter verhaal. Dat vindt ik mooi.

Jezus. Zit er weer een te evangeliseren.

[EJ_81]

@DeLeek:

Ik let even een lang weekend niet op en er is een hele lange discussie ontstaan over waarom ik niet meer zou geloven, en vervolgens waarom jij wel gelooft

Ik sta nog zo dicht bij de periode in mijn leven dat ik wel geloofde, dat ik er waarschijnlijk ook nog heel wat positiever over denk dan de meesten hier, voor wie het toch al weer een hele tijd geleden was.

De punten die je schrijft over het positieve van geloven kan ik eigenlijk wel be-amen voor het grootste gedeelte. Geloven in de (bijbelse) God plaatst dit leven, de aarde, de mensheid en alles in een "Groter Verhaal", eentje waarbij dit niet het einde is, waarbij er een nieuwe aarde komt, waarbij je je geborgen voelt en weet temidden van ellende. Het is de basis van je leven, het perspectief op hoop, de bron van je moraal, waarbij al het goede van God komt, ook je geloof zelf.

Zo ben ik ook jarenlang overtuigd geweest. En geen atheistisch geschrift heeft mij daarvan af gebracht (Christopher Hitchens vond ik bijvoorbeeld erg niet overtuigend).

Nee, het was eigenlijk juist de studie van de Bijbel, en zending in het bijzonder, die mij er van af brachten, in combinatie met veel andere factoren. Het was juist de Missio Dei (de missie van God), die mij aan het twijfelen bracht. Het is het hele wereldbeeld van God, Satan, mensen, zielen, eeuwige redding of eeuwige verlorenheid, het kruis, geloof, de noodzaak om te geloven, etc. Als dat allemaal waar is, en als God liefde is en niet wil dat iemand verloren gaat (1 Tim), waarom doet Hij dan niet VEEL MEER om iedereen te redden? Waarom moet het allemaal via mensen gaan, zendelingen nota bene die vaak zo vol met fouten zitten, en waarom duurt het soms duizenden jaren voordat mensen dit 'goede nieuws' te horen krijgen? God is bij machte, zonder enige vrije wil te ontkrachten, deze mensen een eerlijke, bovennatuurlijke presentatie van Jezus offer te brengen. Bijvoorbeeld een engel.

Maar nee, daarintegen moet het allemaal via mensen lopen om de een of andere reden. Het loopt zelfs zo erg via mensen, dat het net zo lijkt alsof God zich helemaal heeft teruggetrokken. Ik ben de afgelopen 5 jaar overtuigd geweest tot op het bot van het bestaan van God. En nog vind ik het waarschijnlijk. Maar, ik kon gewoon geen verschil ontdekken tussen mijn Bijbelse wereldbeeld, en een wereld waarin God zich helemaal heeft teruggetrokken (Deisme).

Sterker nog, het Bijbelse wereldbeeld begon steeds onlogischer te lijken (waarom grijpt een liefdevolle God niet in? waarom zijn er zoveel denominaties? waarom zo weinig wonderen? waarom wordt er zoveel onzin aan de man gebracht in de kerk?). Het wereldbeeld dat God wel bestaat maar zich heeft terug getrokken werd steeds logischer voor mij.

Wat volgde was een jarenlange strijd, want je geeft Jezus niet zomaar op. Uiteindelijk bleek het echt ongezond voor mij te zijn om door te blijven gaan met geloven, en heb ik het echt op moeten geven. Ik zou eens een uitgebreider verhaal moeten doen om daar wat dieper op in te gaan.

Onderstaande videoserie legt overigens heel aardig het proces van deconversion uit zonder te gaan schelden. Niet al zijn argumenten zijn inhoudelijk perse overtuigend, maar dat hoeft ook niet. Het geeft duidelijk aan dat iemand echt kan geloven, en dan via allerlei processen, in oprechtheid, zijn geloof los MOET laten (hij wilde absoluut niet, net als ik!).

https://www.youtube.com/user/Evid3nc3

[dikkemick]

Uit bovenstaande concludeer ik dus (DeLeek), dat als je eerlijk naar jezelf bent en in de gelegenheid gesteld wordt (door je eigen cognitieve dissonante brein) objectief naar de wereld (en God) te kijken, dat het inderdaad wel heeeeeeeeeeeeeeeeeeel toevallig is, als juist JIJ het goede geloof in de juiste God hebt. Een God die inderdaad (Zoals Hitchens zei) 100.000 jaar op Zich laat wachten alvorens zich bekend te maken aan een onderontwikkeld woestijnvolk om op die manier de hele mensheid te bereiken. God is hierin hopeloos mislukt.
Dat geloof prettig voelt en rust geeft of zin aan je bestaan, doet er niet toe, als je, zoals bovenstaande poster hier eerlijk en open naar gaat kijken.
Dan kun je er niet omheen dat de aarde een steenklomp in een eindeloos universum is, waar in de dierenwereld geldt: Eten of gegeten worden. Een wereld waarin 10 jarige meisjes zich op een markt opblazen (in de volle overtuiging/FAITH!) dat ze er juist beter vanaf komt in een hiernamaals. Mooi geloof!
Een wereld met natuurrampen, welke wetenschappelijk prima te verklaren zijn (maar met een God?). Een wereld met ziekten waarin gereformeerden, katholieken, Hindoes, moslims, atheïsten allemaal sterven. En zoals ej_81 schrijft: waarom zijn er zoveel denominaties? waarom zo weinig wonderen? waarom wordt er zoveel onzin aan de man gebracht in de kerk
Het aantal vragen is eindeloos, het aantal antwoorden niet.
Als je eerlijk bent zeg je inderdaad dat je gelooft omdat het je een prettig bestaan oplevert. Maar om te gaan evangeliseren en vertellen dat jij, die toevallig bij deze ouders, in dit land en in deze tijd geboren is, in een ware God gelooft, dat geloof je toch zelf niet?
Wetenschap geeft een valide betrouwbaar, intellectueel consistent wereldbeeld. Doet jouw geloof dat ook??

[EJ_81]

Dikkemick,

Mag ik even zo vrij zijn alvast wat dingen uit je reactie te noemen, waarvan ik weet dat deze argumenten bij christenen geen hout snijden. Ik was er zelf nog eentje heel kort geleden

- Moslimaanslagen gebruiken om 'geloven' in algemene zin belachelijk te maken. Andersom word je ook boos als mensen zeggen 'Stalin was een atheist, jij bent een atheist, dus jij bent verschrikkelijk'.
- Wetenschap uitspelen tegen religie. Het is niet altijd het één of het ander. Als het erop aankomt 'waar komt de bliksem vandaan', dan heb je gelijk. Dat heeft de wetenschap verklaart en moeten religies niets anders over beweren. Als je je afvraagt: 'wat is goed of slecht?' of 'waarom zijn we hier?' dan kan bijvoorbeeld wetenschap wel helpen, maar heb je toch echt meer nodig (Humanisme bijvoorbeeld) om tot bepaalde conclusies te komen. Wetenschap is onderzoek van het meetbare, het zichbare. Religie gaat vaak veel meer over ontastbare zaken en is daarmee veel lastiger te controleren (tenzij je een openbaring hebt, maar ik denk dus dat we geen betrouwbare openbaring hebben).
- 'Dat geloof je toch zeker zelf niet?'. Hij gelooft het wel. Ga daar maar gewoon op in. Het christelijke wereldbeeld mag er van buitenaf misschien raar uit zien, van binnenuit is het juist erg intellectueel, redelijk en vriendelijk. Het is geen bril die je even af zet omdat iemand op een forum roept 'dat geloof je toch zeker zelf niet?'

[Maria]

@ EJ
Ik zie direct nieuwe toekomst beelden voor jou.

Ze zijn zo nodig.
Mensen die op een goede manier kunnen interfereren tussen gelovigen en niet gelovigen.
Ik zeg altijd:
Wie kan dat beter dan de ex gelovige?
Ook beter als alleen de naaste van gelovigen, ook al zitten zij er midden tussenin.

Maar veel ex gelovigen zitten nog met zoveel zielenleed en hartzeer vanuit het verleden, dat ze vaak maar moeilijk uit hun boosheid kunnen komen en hun eigen gedachten projecteren op de gelovigen van nu.
En als dat wel voorbij is dan komt vaak de fase van moeheid van al dat nadenken en redeneren, zodat velen ook religievrije pauzes in willen lassen.

Ik zelf heb dat gehad met depressies.
Heb naast afvalligheid ervaring met constitutionele depressie en heb me er een tijd in verdiept.
Ik kan me er nu nog vaak niet echt mee bezig houden en houd me zoveel mogelijk op de vlakte, ook als duik ik erin op het moment dat het voor mijn voeten komt.
Op lotgenotenfora kreeg ik ook steeds meer de neiging om te reageren met een "Kom op joh, gebruik je verstand."

Mensen, die sterk genoeg daarin zijn en bereid zijn mee te leven in deze wereld van ex-gelovigen, maar met veel ervaring in het zien van de geloofs- en geestestoestand van de ander zijn zo nodig.
Ook al ben je er zelf (nog) niet uit.
Juist dan misschien wel.

[EJ_81]

Hoi Maria,

Wat naar, zo'n constitutionele depressie (moest het even Googlen!). Kan me voorstellen dat je dan niet altijd wilt praten met christenen en dat dat allemaal wel eens teveel wordt.

Ja, bruggenbouwers zijn er niet veel. Ik zie er wel een paar (Neil Carter, Drew Bekius) maar die zitten toch behoorlijk in het atheistische kamp. Dan Barker is natuurlijk een bekende atheist, maar ik bespeur ook wel veel haat en lompheid vanuit zijn kant. Zo noemde hij op Fox News een kerststal op de grond van de overheid in een super conservatief deel van Amerika een "belediging" voor mensen, omdat Jezus moest komen vanwege het oordeel van God. Ja, zo hou je natuurlijk geen vrienden over bij Fox News.

Om over Richard Dawkins nog maar te zwijgen...

[MeFlower88]

Ik deel de ervaring van EJ_81.
Weet je, als je al je hele leven naar de kerk gaat, christelijk opgevoed bent en helemaal in dat christelijke wereldje leeft, dan heb je ook echt je vragen. Maar als je dan weer een preek hoort waarin hier handig op ingespeeld wordt dan blijf je toch geloven. Zo werd bijvoorbeeld bij mij in de kerk telkens genoemd dat twijfelen er bij hoorde en dat het normaal was om je vragen te hebben. De voorganger zei ook 'ik weet het allemaal soms ook niet' en dat was weer een reden om mij erbij te houden, als ik het zo mag omschrijven.
Als je durft om dit te gaan zien als 'mensen bij de kerk houden' dan is het einde zoek. Dat maak ik dus nu mee.

Verder is het bij mij ook heel duidelijk dat mijn studie biologie me rondom evolutie en schepping zo veel vragen gegeven heeft dat ik er echt niet meer uit kwam en zoveel innerlijke spanning opbouwde dat ik er overspannen van geworden ben.

[writer]

.....Zo werd bijvoorbeeld bij mij in de kerk telkens genoemd dat twijfelen er bij hoorde en dat het normaal was om je vragen te hebben. ......

En wat dacht je van het verbergen van God?
Daar moet je niets achter zoeken, dat deed hij immers ook al in de bijbel.
De kerk heeft daar een verklaring voor, op die manier wordt je gesterkt in je geloof.
Volhouden dus, tot het einde toe, dan zal je zalig worden.
Wat een lariekoek, als de God uit de bijbel zou bestaan zou Hij echt niet van die kinderachtige verstoppelspelletjes spelen.
Als de bewegingen in het heelal van Hem afhankelijk zouden zijn zou Hij wel wat anders te doen hebben dan zich druk te maken over de grootte van het geloof van een individuele christen.

[PietV.]

- 'Dat geloof je toch zeker zelf niet?'. Hij gelooft het wel. Ga daar maar gewoon op in. Het christelijke wereldbeeld mag er van buitenaf misschien raar uit zien, van binnenuit is het juist erg intellectueel, redelijk en vriendelijk. Het is geen bril die je even af zet omdat iemand op een forum roept 'dat geloof je toch zeker zelf niet?'

Off-topic: Men vergeet soms dat mensen geen ander wereldbeeld kennen, uiteraard hebben ze wel een idee dat er vreemde mensen zijn die zichzelf niet gelovig noemen, maar in hun wereldbeeld is skepsis niet gericht om dingen echt te onderzoeken en conclusies te trekken die nadelig kunnen zijn. Het dilemma kan men verschuiven door te vragen aan hun god of deze antwoorden geeft op deze twijfel en hun geloof versterkt. Bidden is dan de oplossing of een gesprek met een andere gelovige om het samen in kaart te brengen. En dan kan er ineens een eureka gevoel ontstaan als ze een tekst uit de Bijbel lezen die past bij de stemming die ze voelen. En leggen een koppeling met een hogere macht die via Gal.11:6 het probleem voor hun probeert op te lossen door een cryptisch antwoord te lanceren waarin een diepere betekenis verborgen ligt. Er zijn denk ik niet veel gelovigen die atheïstische lectuur doorploeteren en naar de buitenwacht te kennen geven dat hun conditioneringsproces goed genoeg is geweest om zichzelf te immuniseren tegen deze stof. Meestal is het slecht geschreven, zijn het zwakke betogen en ontbreken er bepaalde invalshoeken. Ze leggen de symbolische lat gewoon zo hoog dat ze niet hun hoofd stoten. En vragen aan de tegenpartij of die hun werk de volgende keer beter doet met meer aandacht rond het thema atheïstische spiritualiteit en respect voor hun geloof. Het omgekeerde komt dan weer terug bij christelijke propaganda dit is bij uitstek hoogstaand en voldoet aan de gewenste verwachtingen, terwijl het intellectueel als ik even de empirische bril erbij pak een mislukte poging is om een wereldbeeld te creëren dat anno 2015 nog voldoet aan de meest basale normen.

[Maria]

Wat naar, zo'n constitutionele depressie (moest het even Googlen!). Kan me voorstellen dat je dan niet altijd wilt praten met christenen en dat dat allemaal wel eens teveel wordt.

Die depressies zijn gelukkig verleden tijd.
En dat vooral sinds ik keuzes ben gaan maken, dat durfde.
Een reformatorisch/NH-bonds preek aanhoren kan ik nog steeds heel moeilijk, maar met mensen praten van aangezicht tot aangezicht heb ik geen problemen.
Ik kan dat nu bij hen laten.

Ja, bruggenbouwers zijn er niet veel. Ik zie er wel een paar (Neil Carter, Drew Bekius) maar die zitten toch behoorlijk in het atheistische kamp.

Jij hebt het over bruggenbouwers en noemt vooral atheïsten.
Dat valt me op.

Overeenkomsten en gelijk geaard denken is mi. niet echt nodig.
Slechts wederzijds respect.
En daar ontbreekt het wel eens aan bij mensen, die zelf ook niet met respect voor andere zienswijzen zijn opgevoed.
En daar vallen zeker milieus onder, die niet of andersgelovigen als werelds en anti-God, dus (minstens) onder invloed van de duivel zien.

Dan Barker is natuurlijk een bekende atheist, maar ik bespeur ook wel veel haat en lompheid vanuit zijn kant.
Om over Richard Dawkins nog maar te zwijgen..

Er zijn zoveel inzichten als er mensen zijn, ook bij niet gelovigen.
In de wereld van de nieuwe atheïsten, de ijveraars tegen religie zie je dat idd. vaker.
Ikzelf reken me daar niet onder, ook al zou ik wel een aantal dingen in de wet veranderd willen zien, die ik als zwaar verouderd zie, als restant uit niet seculiere perioden.

Mensen reageren vlg. hun gedachten naar hun eigen ervaringen.
Zolang mensen op zienswijzen schelden en niet op de mensen zelf, dan kan ik dat nog wel pruimen.
Maar in mijn beginperiode van afvalligheid vond ik dat ook allemaal godslasterlijk, en zeker ook onbeschaafd.
Toen ik me nog niet volledig atheïst durfde en kon noemen.
De laatste paar jaar kan ik veel meer ieder het zijne laten.

Ik denk ook niet, dat zij echt veel invloed hebben op nog diep gelovigen.
Toch hebben zij veel mensen aan het denken gezet door hun extreme manier van zich te presenteren.
En komen zij het meest duidelijk over ..... en aan.
Hebben des te meer invloed op twijfelaars, die in hun gelovige omgeving geen antwoord krijgen op hun vragen, maar wel bevestiging vinden bij de andere manier van lezen en zich uiten over Bijbel en de Leer van het christendom.
Het zet aan tot het afzetten van de bril je altijd op had en ziende blind was.

[dikkemick]

EJ_81 schreef:

Mag ik even zo vrij zijn alvast wat dingen uit je reactie te noemen, waarvan ik weet dat deze argumenten bij christenen geen hout snijden. Ik was er zelf nog eentje heel kort geleden

Be my guest!

- Moslimaanslagen gebruiken om 'geloven' in algemene zin belachelijk te maken. Andersom word je ook boos als mensen zeggen 'Stalin was een atheist, jij bent een atheist, dus jij bent verschrikkelijk'.

Niet om het geloof in alg. zin belachelijk te maken maar om onverwoestbaar Faith te bekritiseren. De aanslagpleger staat volledig in zijn recht als hij met de Koran in de hand op basis van zijn FAITH een aanslag pleegt. En dus val ik op deze manier geloof/faith aan. Mensen die Stalin blindelings volgden waren eveneens "faithfull" malloten. Ze dachten niet meer zelf na.

- Wetenschap uitspelen tegen religie. Het is niet altijd het één of het ander. Als het erop aankomt 'waar komt de bliksem vandaan', dan heb je gelijk. Dat heeft de wetenschap verklaart en moeten religies niets anders over beweren. Als je je afvraagt: 'wat is goed of slecht?' of 'waarom zijn we hier?' dan kan bijvoorbeeld wetenschap wel helpen, maar heb je toch echt meer nodig (Humanisme bijvoorbeeld) om tot bepaalde conclusies te komen. Wetenschap is onderzoek van het meetbare, het zichbare. Religie gaat vaak veel meer over ontastbare zaken en is daarmee veel lastiger te controleren (tenzij je een openbaring hebt, maar ik denk dus dat we geen betrouwbare openbaring hebben).

Veel gelovigen doen uitspraken over fenomenen welke wetenschappelijk te verklaren zijn. En soms neemt dat een filosofische vlucht. B.v. het ontstaan van het heelal. Volgens de gelovige moet er een oorzaak aan dit gevolg vooraf gaan, maar dit blijkt dus niet perse te moeten. En....het is wachten tot ook dit gat gedicht wordt door de wetenschap.
Wetenschappelijk heeft God geen poot om op te staan, filosofisch ook niet (meer). Dus maakt het m.i. niet uit welke discipline ik er bij haal. Je moet eerlijk blijven als je een God verdedigd.

- 'Dat geloof je toch zeker zelf niet?'. Hij gelooft het wel. Ga daar maar gewoon op in. Het christelijke wereldbeeld mag er van buitenaf misschien raar uit zien, van binnenuit is het juist erg intellectueel, redelijk en vriendelijk. Het is geen bril die je even af zet omdat iemand op een forum roept 'dat geloof je toch zeker zelf niet?'

HET chr. wereldbeeld bestaan niet. En dat iemand echt gelooft hetgeen hij beweert ben ik inmiddels achter. Zo zijn er gelovigen die weten dat ze hun kind in de badkuip moeten verdrinken omdat God ze dat opdraagt. Deze mensen horen echt stemmen. Flauw natuurlijk, maar een gelovige weet dat deze 5X/dag naar het oosten moet knielen, een gelovige weet dat God niet wil dat je op zondag gaat fietsen, een gelovige weet dat de aarde 6000 jaar oud is. En wat daar intellectueel, redelijk en vriendelijk aan is? Ik weet het niet.
De meeste gelovigen willen hier uiteraard niet over nadenken. Hoe vaak heb ik in gesprekken niet te horen gekregen:
"Daarom het het ook een geloof". Een enorme dooddoener welke het gesprek dood gooit en waarmee de gelovige al aangeeft: "Ik wil er niet over nadenken".

[DeLeek]

@DeLeek. Ik heb 'm meerdere malen gepost en ik zal 'm blijven posten omdat dit vaak de kern van de problematiek hier is in discussies. Zo ook nu weer.

Een verantwoordelijk integer intellectueel wereldbeeld moet wat betreft feitelijke kennispotenties gebaseerd zijn op betrouwbare en goed gevalideerde kenmethoden.

Klopt deze definitie in het licht van mijn eerdere opmerkingen? Past een godsgeloof in deze definitie? Is ieder wereldbeeld gebaseerd op betrouwbare en goed gevalideerde kenmethoden? Je had het o.a. over de hoeveelheid Abrahamistische gods-gelovigen. Hebben ze allen een betrouwbaar wereldbeeld? Volgens mij sluit Islam, het christendom uit en sluiten beiden Hindoeisme uit. Maar alle 3 beweren een integer correct wereldbeeld te hebben. Kan dat?

Ik begrijp uit een ander topic waarin je deze definitie gebruikt, dat deze definitie belangrijk is om onenigheid (met betrekking tot tegenstrijdige claims van allerlei religies) te verhelpen. Als dat het doel is, dan is het een nobel streven, maar ben ik er van overtuigd dat het feitelijk niet gaat lukken. Als het gaat om het kennen van de zichtbare zaken, dan denk ik dat de meeste mensen de wetenschap daar wel geschikt voor vinden. Maar zodra het om andere zaken gaat zul je geen enigheid krijgen over wat de gebruikte kenmethoden moeten worden. Bijvoorbeeld voor wat betreft de uitspraak: "Mohammed is Gods profeet." Met welke 'betrouwbare en goed gevalideerde kenmethode' moeten we dat staven?

Ik denk inderdaad dat er inderdaad meerdere intellectueel integere wereldbeelden zijn. Het solipsisme bijvoorbeeld . Zijn ze ook allemaal correct, zul je vragen. Maar ik denk dat we daar simpelweg niet de methoden voor hebben.

Komt de definitie uit het Atheistisch Manifest? Het is al weer jaren geleden dat ik die las. Als je een pagina nummer hebt, wil ik het nog wel even rustig teruglezen.

Je voorbeeld van maagdelijke geboorte wijst overigens naar een vertaalfout. Maagd = jonge vrouw, maar dat terzijde.

Ik denk dat er het 1 en ander valt te zeggen voor de vertaling van almah met partenos door de LXX schrijver van Jesaja. Vertaalfout lijkt me dus zeker te sterk uitgedrukt. Ook terzijde

[dikkemick]

Ik begrijp uit een ander topic waarin je deze definitie gebruikt, dat deze definitie belangrijk is om onenigheid (met betrekking tot tegenstrijdige claims van allerlei religies) te verhelpen. Als dat het doel is, dan is het een nobel streven, maar ben ik er van overtuigd dat het feitelijk niet gaat lukken. Als het gaat om het kennen van de zichtbare zaken, dan denk ik dat de meeste mensen de wetenschap daar wel geschikt voor vinden. Maar zodra het om andere zaken gaat zul je geen enigheid krijgen over wat de gebruikte kenmethoden moeten worden. Bijvoorbeeld voor wat betreft de uitspraak: "Mohammed is Gods profeet." Met welke 'betrouwbare en goed gevalideerde kenmethode' moeten we dat staven?

De definitie vind ik in vele opzichten belangrijk. Zelfs m.b.t. de vraag of Mohammed überhaupt bestaan heeft! Niet of hij Gods profeet was, want God voldoet al helemaal niet aan deze definitie. Ik denk dat archeologie ook een valide kenmethode is gebleken. Geologie, schriftkennis e.d. in dit geval. En dan blijkt dat het bestaan van Mohammed uiterst twijfelachtig is:

http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/a ... islam.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/ ... taan.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;
En zo blijkt er wederom geen 1 enkele valide reden te bestaan om in het bestaan van een God (met hoofdletter nog wel!) te geloven.
Moet ik bekennen dat b.v. archeologie een iets minder betrouwbare kenmethode is, dan b.v. biologie/fysica.

[DeLeek]

Wat volgde was een jarenlange strijd, want je geeft Jezus niet zomaar op. Uiteindelijk bleek het echt ongezond voor mij te zijn om door te blijven gaan met geloven, en heb ik het echt op moeten geven. Ik zou eens een uitgebreider verhaal moeten doen om daar wat dieper op in te gaan.

Onderstaande videoserie legt overigens heel aardig het proces van deconversion uit zonder te gaan schelden. Niet al zijn argumenten zijn inhoudelijk perse overtuigend, maar dat hoeft ook niet. Het geeft duidelijk aan dat iemand echt kan geloven, en dan via allerlei processen, in oprechtheid, zijn geloof los MOET laten (hij wilde absoluut niet, net als ik!).

https://www.youtube.com/user/Evid3nc3

Bedankt voor je reactie! Mocht je nog een keer een uitgebreider verhaal schrijven, dan houd ik me aanbevolen. Ik heb vast een paar video's bekeken. Hoop ze later nog verder te bekijken.