Respect voor geloof

[Fish]

Als iemand in roze kabouters gelooft, of gelooft dat iemand door een walvis is opgeslokt en na dagen weer is uitgespuwd, moet die iemand dat zelf weten. Het wordt pas een probleem op het moment dat dat geloof mijn vrijheid inperkt of bedreigt.

Maar als die iemand jou vraagt respect te hebben voor zijn geloof in, wat dan?

[axxyanus]

Er is een verschil tussen recht hebben op respect en respect verdienen.

Rechten en respect bestaan niet, het zijn menselijke bedenksels.

Ik zou je aanraden om dat menselijk bedenksel hier dan toch wat meer te beoefenen op je krijgt een opmerking voor poging het onderwerp te ontsporen.

[Samante]

Als iemand in roze kabouters gelooft, of gelooft dat iemand door een walvis is opgeslokt en na dagen weer is uitgespuwd, moet die iemand dat zelf weten. Het wordt pas een probleem op het moment dat dat geloof mijn vrijheid inperkt of bedreigt.

Maar als die iemand jou vraagt respect te hebben voor zijn geloof in, wat dan?

Ik respecteer het feit dat iemand op zijn/haar manier gelooft. Het geloof op zich kan ik niet respecteren als ik meen dat dit nergens op slaat of bespottelijk of hypocriet is. Voorwaarde is wel dat ik er zelf niet aan hoef mee te doen of bepaalde dingen moet laten om een gelovige te behagen.
Als een moslim bij me komt eten, eet die maar wat de pot schaft. Of dat frikandellen zijn of varkenshaas. Kan dat niet vanwege zijn geloof, dan komt ie maar niet eten. Ben ik bij die moslim thuis, dan zal ik halal geslacht lamsvlees eten als dat wordt gepresenteerd.

[Nu even niet]

Er is een verschil tussen recht hebben op respect en respect verdienen.

Rechten en respect bestaan niet, het zijn menselijke bedenksels.

Ik zou je aanraden om dat menselijk bedenksel hier dan toch wat meer te beoefenen of je krijgt een opmerking voor poging het onderwerp te ontsporen.

Hahaha, oké, goed.

[Bonjour]

Ik respecteer het feit dat iemand op zijn/haar manier gelooft.

Dat is al veel te algemeen. Een IS-strijder die geen repectt voor het leven toont. Er is geen enkele reden dat zijn geloof gerespecteerd zou moeten worden.
Wat maakt het dan dat een geloof gerespecteerd moet worden?
De volksstammen die geloven dat Adam en Eva bestaan hebben, terwijl de wetenschap duidelijk stelt dat het menselijk ras nooit uit 2 personen heeft bestaan? Mensen die zichzelf voor de gek houden, en om minder eenzaam idioot te lijken het liefst zoveel mogelijk mensen hetzelfde idiote te laten denken?

Is het niet zo dat gelovigen ons met dit respect-denken opgezadeld hebben? Proberen ze niet wanhopig te vermijden dat ze als idioten afgeschilderd worden? Als een relikwie uit lang vervlogen tijden, geschikt voor het van Radboud reservaat.

[axxyanus]

Simon blackburn heeft een verhandeling over het ondewerp geschreven: Religion and Respect. Het begint met een uitnodiging van een joodse collega die hij aanvaardt zonder goed te beseffen wat dat inhoudt.

[Vilaine]

Je "verdediging" is een aanfluiting en een belediging voor het menselijk intellect!

De verdediging van Karsenberg komt mij over als een verdediging uit een christelijke visie.
Hoewel ik het er niet mee eens ben, vind ik het leerzaam, het bevredigt mijn nieuwsgierigheid naar religieuze beweegredenen. Ik voel me niet aangefloten noch beledigd in mijn intellect.

De bovenvermelde quote is in mijn ogen een veralgemenisering van de visie van Erik. Als er nu nog stond "ik vind ....." kon ik er nog wel vrede mee hebben. Ook als er zou staan: "ik vind jouw geloof een aanfluiting ........
Ik kan me voorstellen, dat het bij Karsenberg hatelijk overkomt en het is. m.i. zijn goed recht dat te uiten.
De quote getuigt in mijn ogen van weinig respect voor de mens Karsenberg. (Komt van re–spect; dus nog eens, (beter) kijken naar de ander, waardoor je de kwaliteit van die ander beter waarneemt en je jezelf wat minder belangrijk maakt ten opzichte van die ander. (creeert bescheidenheid)
Spontaan en natuurlijk menselijk respect: Komt voort uit de waarneming en het besef dat de andere mens wezenlijk is als wijzelf).

Nee, dus geen eerbied of waardering. Je hebt zo verschillende definities van respect.

[Nu even niet]

Maar als die iemand jou vraagt respect te hebben voor zijn geloof, wat dan?

Wat merkt hij er van of ik wel of geen respect voor zijn geloof heb?

[Samante]

Ik respecteer het feit dat iemand op zijn/haar manier gelooft.

Dat is al veel te algemeen. Een IS-strijder die geen repectt voor het leven toont. Er is geen enkele reden dat zijn geloof gerespecteerd zou moeten worden.
Wat maakt het dan dat een geloof gerespecteerd moet worden?

Eerder zei ik al dat het respect ophoudt op het moment dat geloof de vrijheid van anderen inperkt of bedreigt. IS-strijders respecteer ik niet.

De volksstammen die geloven dat Adam en Eva bestaan hebben, terwijl de wetenschap duidelijk stelt dat het menselijk ras nooit uit 2 personen heeft bestaan? Mensen die zichzelf voor de gek houden, en om minder eenzaam idioot te lijken het liefst zoveel mogelijk mensen hetzelfde idiote te laten denken?

Dat geloof respecteer ik ook niet. Want het is in mijn ogen bespottelijk. De mensen die het geloven respecteer ik wel zolang ze mij er niet mee lastig vallen. Tot op zekere hoogte respecteer ik ze ook als ze mij willen bekeren, tot ze de grens overschrijden die ik getrokken heb.

Is het niet zo dat gelovigen ons met dit respect-denken opgezadeld hebben? Proberen ze niet wanhopig te vermijden dat ze als idioten afgeschilderd worden? Als een relikwie uit lang vervlogen tijden, geschikt voor het van Radboud reservaat.

Ze denken zelf dat ze de hoogste moraal hebben en het enige juiste geloof aanhangen. Een geloof dat stelt dat iedere ongelovige of andersgelovige naar de hel gaat. Ze vinden dat het hoogste goed en willen daar respect voor. Want ze vinden het zelf respectvol. Als ze respect proberen af te dwingen gaat het mis bij mij. Want dat betekent in de regel dat ik op zondag niet de auto mag wassen of alcohol niet mag consumeren in hun bijzijn. En dat hoef ik niet te accepteren.

[axxyanus]

Je "verdediging" is een aanfluiting en een belediging voor het menselijk intellect!

De verdediging van Karsenberg komt mij over als een verdediging uit een christelijke visie.
Hoewel ik het er niet mee eens ben, vind ik het leerzaam, het bevredigt mijn nieuwsgierigheid naar religieuze beweegredenen. Ik voel me niet aangefloten noch beledigd in mijn intellect.

Een argumentatie die vertrekt vanuit een bepaalde visie is geen verdediging van die visie. Er is een verschil tussen een verdediging en een uitweiding. Ik kan best aannemen dat Karssenbergs bijdragen in bepaalde opzichte boeiend kunnen zijn maar dat maakt het geen verdediging. Een verdediging is een verzameling beweringen die gezamelijk genomen de aannemelijkheid van het verdedigde moeten vergroten. Vertrekken van de visie die men moet verdedigen doet dat niet.

De bovenvermelde quote is in mijn ogen een veralgemenisering van de visie van Erik.

Die quote lijkt me een redelijk objectieve beoordeling van Karssenbergs bijdragen hier. Ik volg het forum natuurlijk niet altijd even intensief en kan iets over het hoofd gezien hebben. In dat geval graag een verwijzing naar een bijdrage waar Karssenberg werkelijk het geloof verdedigt i.p.v. zijn geloof gewoon als uitgangspunt te nemen.

Als er nu nog stond "ik vind ....." kon ik er nog wel vrede mee hebben. Ook als er zou staan: "ik vind jouw geloof een aanfluiting ........
Ik kan me voorstellen, dat het bij Karsenberg hatelijk overkomt en het is. m.i. zijn goed recht dat te uiten.

Het probleem is dat gelovigen maar al te vaak met concepten zoals hatelijk en gebrek aan respect goochelen om hun gebrek aan een inhoudelijke antwoord te verhullen. Dat gaat snel vervelen, het ontspoort onderwerpen en heeft over het algemeen geen positieve bijdrage aan de gedachtenwisselen. Dus neen hij heeft niet zomaar het recht om dat gedrag hier te botvieren. Dit onderwerp gaat niet over wat hatelijk overkomt bij Karssenberg. Karssenberg draagt ook niet op een inhoudelijke manier bij aan dit onderwerp, dan is er ook geen plaats voor dit soort commentaar van hem.

De quote getuigt in mijn ogen van weinig respect voor de mens Karsenberg. (Komt van re–spect; dus nog eens, (beter) kijken naar de ander, waardoor je de kwaliteit van die ander beter waarneemt en je jezelf wat minder belangrijk maakt ten opzichte van die ander. (creeert bescheidenheid)
Spontaan en natuurlijk menselijk respect: Komt voort uit de waarneming en het besef dat de andere mens wezenlijk is als wijzelf).

Nee, dus geen eerbied of waardering. Je hebt zo verschillende definities van respect.

Eerbied, respect, geduld en dat soort zaken zijn een eindige hulpbron. Mensen kunnen dat niet straffeloos eindeloos op de proef stellen. Karssenberg oogst hier grotendeels wat hijzelf gezaaid heeft.

[dikkemick]

Als iemand in roze kabouters gelooft, of gelooft dat iemand door een walvis is opgeslokt en na dagen weer is uitgespuwd, moet die iemand dat zelf weten. Het wordt pas een probleem op het moment dat dat geloof mijn vrijheid inperkt of bedreigt.
Als van mij verwacht wordt dat ik op een religieuze of rituele wijze bijvoorbeeld moet koken of het drinken van alcohol moet laten omdat een ander gelooft dat dit vereist is, wordt mijn vrijheid ingeperkt. Ook als mij verteld wordt dat ik mijn identiteit moet verloochenen en niet praktiserend homoseksueel mag zijn omdat dit strijdig is met enig intolerant geloof.

Maar zolang geloof onschuldig is en het niet mijn of anderen hun vrijheid inperkt, zie ik er geen kwaad in.

Ik doel op intellectuele vrijheidsbeperking. Het feit alleen al dat je de ET niet kunt aannemen, omdat dat tegen je geloof in gaat. Daar kan ik geen respect voor opbrengen. Het denken is lamgelegd. Je bent een gevangene van die godsovertuiging waar je toevallig in opgegroeid bent. En als je dan toch over een goed IQ beschikt en je geeft dan aan, dat je iets niet WIL geloven, dan heb je mijn respect volledig verloren. Bewuste(!) geestelijke armoede noem k dat.

[dikkemick]

Axxyanus schreef:

Die quote lijkt me een redelijk objectieve beoordeling van Karssenbergs bijdragen hier. Ik volg het forum natuurlijk niet altijd even intensief en kan iets over het hoofd gezien hebben. In dat geval graag een verwijzing naar een bijdrage waar Karssenberg werkelijk het geloof verdedigt i.p.v. zijn geloof gewoon als uitgangspunt te nemen.

Zie mijn onderschrift. Duidelijker kun je als geïndoctrineerd-gebrainwashed gelovige niet zijn. Voor dit soort "denk"beelden kan ik absoluut geen respect opbrengen. Het betekent nl. dat diegene die respect verlangt zichzelf intellectueel (bewust nog wel!) verloochend. Zo iemand kiest er bewust voor niet de zwaartekrachttheorie aan te nemen (of de ET) en dit staat gelijk aan zeggen: 1+1 = 12 WANT dat wil ik geloven.

[Nu even niet]

Respect hebben voor het geloof van iemand is nogal aan persoonlijke voorwaarden gebonden, lees ik. En als het geloof van iemand je voordelen oplevert, heb je dan méér respect voor zijn geloof?

[Erik]

De bovenvermelde quote is in mijn ogen een veralgemenisering van de visie van Erik. Als er nu nog stond "ik vind ....." kon ik er nog wel vrede mee hebben. Ook als er zou staan: "ik vind jouw geloof een aanfluiting ........

Prima hoor, ik vind ....... en ik vind jouw geloof een aanfluiting.......
Ik zou niet willen dat een ander vind dat ik namens hem/haar spreek.

Ik kan me voorstellen, dat het bij Karsenberg hatelijk overkomt en het is. m.i. zijn goed recht dat te uiten.

Het reclame maken van Karssenberg voor zijn vermeende superieure moraal en ethiek komt bij mij ook niet echt fijn over.
Toch meent hij dat te moeten uiten, en dat zou ik dan ook nog moeten respecteren, ja je zuster op een houtvlot!
Als hij niet met deze kritiek uit de voeten kan, dan zou ik als ik hem was hier lekker wegblijven.
Ik ga mijn mening niet onder stoelen of banken steken omdat ik de 1 of andere respect eisende gelovige voor het hoofd stoot.
Respect moet ergens beginnen, en dat begint niet met het op te eisen en waardeoordelen over iemand te geven zonder op de inhoud in te gaan.
Die reli truukjes ben ik wel klaar mee.

[Nu even niet]

Respect is bewondering. Hebben we bewondering voor iemands geloof? Iets wat we bewonderen willen we vaak zelf ook hebben, kunnen, doen.

Volgens mij gaat het hier over het wel of niet, en onder welke voorwaarden, tolereren van het feit dat iemand iets gelooft.

Zolang het geloof uitsluitend in het hoofd van iemand plaatsvindt kunnen/willen we het tolereren.