Achnaton schreef:TMaar ja ik ben dan blijkbaar een van de weinigen die vrijwel nooit problemen tegenkomt in Linux. Dat is ook de reden dat Linux gebruikers vaak oogkleppen hebben voor de problemen die anderen ervaren vermoed ik.
Ik denk het niet. Het grote probleem bij elk nieuw OS is altijd de driversoftware geweest. Je kunt naar hartelust aan een goed-werkende en stabiele kernel knutselen, maar zonder drivers voor hardware ben je nergens. SkyOS, NetBSD, FreeBSD, OpenBSD, BeOS, AmigaOS: allemaal heeft het gemeen dat als je het wilt gebruiken, je je zult moeten beperken tot een heel kleine fractie van de beschikbare hardware.
In de begintijd werden alleen de grote merken en open standaarden ondersteund, plus wat er nog van bedrijven kwam die het wel leuk vonden om de specificaties van hun hardware ter beschikking te stellen. Dergelijke hardware was meestal erg duur, omdat het voor fabrikanten veel voordeliger was om specifieke Windows-only apparatuur op de markt te brengen. Als Linuxgebruiker had je daar helemaal niets aan: winmodems, winprinters, IEEE-1394b parallelle verbindingen, videokaarten, ik heb het allemaal meegemaakt. Ik gebruik al jaren nVidia-kaarten om de doodeenvoudige reden dat OpenGL-ondersteuning bij ATi gewoon prut was---en voor allehande Linux-software had ik OpenGL nodig. Ik weet niet eens hoe de situatie nu is, maar een jaar of twee geleden was het nog steeds hangen en wurgen.
Langzamerhand werden steeds en steeds meer drivers naar Linux geport, waardoor ook de minder bekende hardware eindelijk kan worden aangesproken. Standaardisering van allerhande protocollen en het integreren van heel veel functies op het moederbord heeft daar ook bij geholpen. Daarom kun jij nu redelijk zorgeloos van alles en nog wat op je PC aansluiten en verwachten dat het ook nog eens werkt.
Tenslotte waren zeer veel drivers het werk van noeste hobbyisten die op basis van wat kleine documentjes en gedisassembleerde code moesten achterhalen hoe hardware functioneerde. Voeg daar eens aan toe dat velen niet eens behoorlijk kunnen programmeren, en je zet de deur naar compatibiliteitsproblemen wagenwijd open. Hedentendage is dat een stuk minder omdat de hardwaremakers zelf al met drivers komen, plus dat de meeste basisdingen nu wel redelijk stabiel en betrouwbaar zijn gebleken.
Overigens denk ik dat een Linux-distro met het gebruikersgemak a la Windows wel te realiseren is maar op een een of andere manier laat dat toch op zich wachten.
Natuurlijk is het gebruiksgemak te evenaren. Het is dezelfde hardware en aan de beperkingen van het OS ligt het echt niet. Het zijn de honderden manjaren werk die dergelijke projecten kosten, plus nog eens de regel dat iedereen zich houdt aan dezelfde regels. Een sneeuwbal in de hel heeft nog meer kans.
Onder Linux kan iedereen die zich gepasseerd voelt door een al te megalomane of sukkelende projectleider zo een fork doen van een groot open source-pakket en daarmee zelf verder gaan. Dat is al diverse malen gebeurd: Xemacs vs. GNU Emacs; Xfree86 vs X.org; gcc vs. egcs; enzovoort. De 'oorlog' tussen KDE en Gnome stamt uit het tijdperk dat mensen vonden dat
alle software onder Linux ge-GPL-de open source moest zijn; KDE bevat stukken code die onder een andere licentie vallen en dus 'besmet' zijn. (Mijn Linux kernel geeft zelfs een waarschuwing dat ik niet-ge-GPL-de nVidia-drivers gebruik.) Honderden manjaren werden verkwist om het wiel opnieuw uit te vinden, met als gevolg dat we nu met twee concurrerende en incompatibele UI's zitten. En wee je gebeente als je je als bedrijf koppelde aan een bepaalde UI. De ene helft van de Linux-gebruikers verketterde je waar je stond; de andere helft keurde de beslissing met een licht superieur lachje goed. Ik vind het
oerend stom---maar dat is open source en GPL. Het zijn allemaal techneuten en niemand denkt eens na over gebruiksgemak, want dat is voor een techneut met al zijn scripts, cronjobs, feilloze beheersing van Perl, gawk, bash/csh en andere obscure tools, en grondige kennis van het inwendige van een Linux-setup niet nodig. Zij gebruikten de machine als een aaneenschakeling van kleine, gelimiteerde tooltjes die ze naar hartelust aan elkaar knooopten. Mensen werken zo gewoon niet: die willen op een knop drukken en klaar.
Ik moet toegeven dat ik vroeger ook zo'n zeloot met oogkleppen op was---totdat ik me realiseerde hoe ontstellend veel produktiever ik was als ik gewoon de muis gebruikte en voor die enkele keer dat het echt tijdwinst opleverde me weer eens in die verschrikkelijke scripttalen begroef.
) een bevriende journalist kent hem vrij goed.
.