Iemand kan zich in zijn overtuiging vastbijten maar de omgeving weet overduidelijk welke kwalificatie hij meedraagt. Gemiddeld genomen zijn dit soort mensen niet te overtuigen. Maar ze merken wel dat ze niet meer de toffe vent zijn, die ze eigenlijk wel hadden willen zijn. Een vorm van maatschappelijk verzet en het tot de grond toe afbreken maakt duidelijk waar hij in zijn positie staat.gerard_m schreef:Piet, wat zie je precies als de oorzaak? Is dat "de bijbel"? "Religies"? "bijgeloof?"
Je ziet dat het fenomeen niet beperkt blijft tot christendom en ook niet tot religies in het algemeen. Ook buiten de (georganiseerde) religies wemelt het van de goeroes en Jomanda's. Hoe bestrijdt je bijgeloof?
Als je het fenomeen wilt uitbannen, vraag ik me af of roepen dat iemand gek is de juiste strategie is. Het leidt er misschien eerder toe dat mensen zich in hun overtuiging vastbijten.
Het bestrijden van bijgeloof berust op verschillende pijlers. Er is niet sprake van één methode. Pappen en nathouden lijkt mij leuk voor mensen die er affiniteit mee hebben. De rest zal zich eerder bezighouden met het krachtig aanpakken van excessen, politieke besluitvorming, educatie en misschien ook marketing.
Welke methode hanteer jij? En hoe uit zich dat? Ben je daadwerkelijk bezig om de buitenwacht duidelijk te maken wat er schort aan religie. Schrijf je weleens een artikel voor dit forum, waarin dit duidelijk wordt. Ondersteun je weleens deze kant van het verhaal. Als er een afvallige binnen komt, maak je dan in zekere zin duidelijk dat je deze gang van zaken goed begrijpt en hier ook affiniteit mee hebt. Zomaar een paar vragen.