axxyanus schreef:
Kijk dit is nu de reden waarom ik "intentionaliteit" onvoldoende vind om van vrije wil te spreken. Zelfs zij die tijdens een bepaalde gedachtenwisseling dat toch willen proberen, houden dat vaak genoeg niet vol en beginnen zelf over keuze of over vrijheidsgraden e.d.
Allereerst kan intentionalitiet samengaan zonder enige graad van vrijheid.
Ten tweede is keuze geen implicatie van "graad van vrijheid". Als ik mijn sleutels kwijt ben maar ik herriner me dat ik ze laatst gebruikt heb om binnen te komen en ik heb ondertussen het huis niet verlaten, dan is mijn huis wat mij betreft de graad van vrijheid die mijn sleutels hebben wat hun positie betreft. Als ik tegen een deterministich schaakprogramma speel, dat zijn alle legale zetten de vrijheidsgraden dit dat programma tot zijn beschikking heeft en als ik een aantal munstukken opgooi dan zijn de mogelijke uitkomsten ook de vrijheidsgraden. Maar in geen van deze gevallen is er ook maar enige sprake van keuze, in de betekenis dat mensen dat normaal begrijpen.
Je kent de theorie volgens mij onvoldoende. Je verward in ieder geval intentionaliteit met (bewegingsgraden van) vrijheid.
Indien er bewegingsgraden van vrijheid zijn en die zijn er (door redundantie) moet er een proces zijn wat een doorslag geeft in handelingen. Één van deze factoren zijn intenties. Als er sprake is van een op basis van intenties uitgevoerde doelgerichte handeling, dan spreken we van een actie. Als ik kijk naar de door Heeck geposte definitie van vrije wil (een construct waarbij sprake is van een capaciteit voor het maken van keuzes voor een bepaalde gedragslijn). Ik heb aangetoont dat intentionaliteit een van die capaciteiten kan zijn.
Intentionaliteit kan bestaan indien er sprake is van:
1. Doelgericht handelen; én
2. Redundantie van vrijheidsgraden
Ik heb aangetoond dat:
1. Doelgericht handelen bestaat
2. Er meerdere wijze van handelen bestaan die doelgericht zijn, met oog op human motor control
In dat geval is het de intentionaliteit die de variatie bepaald. Deze kent bewuste en onbewuste componenten, er is geen een-op-een causaal verband tussen het observeerbare gedrag en de bewuste en onbewuste componenten, waarbij de bewuste componenten niet noodzakelijk en niet voldoende voorwaarde zijn.
Ik vind het geen reden om dit vrije wil te noemen in gesprek met jou, omdat jij volgens mij van mening bent, hoewel ik moeite heb je te begrijpen dus verbeter mij als ik je verkeerd begrijp, dat vrije wil zoiets is als "een variabele die per definitie de toekomst onvoorspelbaar maakt, en wat op die wijze los staat van elementaire wetmatigheden". Die vrije wil, zijn we eens, bestaat niet. Je hoeft niet bang te zijn dat ik dergelijke vrije wil
Dit model is meer verklarend voor ons bewegingsgedrag en wat ik begrijp andere gedragslijnen dan het klassieke model van de computer metafoor.
Dat zijn kei harde wetenschappelijke bevindingen, waar ik niet omheen kan. Natuurlijk laat dit niet los dat je daarmee determinisme niet vermindert, maar maakt volgens compatibilisten deel uit van die gedetermineerde toekomst. Als je vrije wil anders wilt zien, als een capaciteit te kiezen te worden wat we willen, dan is vrije wil onzin natuurlijk. Daar hoeven we geen discussie over te voeren. Maar dat is ook niet vrije wil volgens de definitie van Heeck.
Mijn advies is, los van of je het in het kader van beeldvorming omtrent neurofysiologie en connectoom theorie etc. Want ik kan mij echt niet van de indruk onttrekken dat de kennis daaromtrent opgedaan uit populair wetenschappelijke documentaires, studium generale, lezingen en boeken onvoldoende begrepen wordt. De computermetafoor is aantoonbaar onjuist, overigens ook wat Schwaab zelf in zijn boek "Je bent je brein" in het begin uitspreekt.
Groet,
Bob
