heeck schreef:Aan de andere kant heb ik hier:
http://www.clingendael.nl/publications/ ... berger.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
een niet zo oude beschouwing van Maurits Berger, die laat zien hoeveel juridisch niet kan worden geblokkeerd, maar daarbij hoeveel meer inderdaad plat in strijd is met (grond)rechten.
Zo erg zelfs dat NL zich bovendien niet kan permitteren de sharia toe te laten omdat ze daarmee in het politiek-zakelijke verkeer een paria zou worden. Dat zal met België toch niet anders liggen?!
Maurits Berger heeft mijn volle achterdocht, als sinds hij in een woestijn een geestelijke ervaring had en daarna bij een imam in de leer ging. Als Nederland of België zich niet kunnen permitteren de sharia toe te laten, zouden ze daar best spoedig mee beginnen, lijkt me.
Enkele voorbeeldjes uit het artikel van Maurits Berger:
de reacties die de sharia oproept geven blijk van twee sterke emoties: een diepgewortelde angst voor de sharia, en een gebrek aan vertrouwen in het eigen rechtssysteem
Tegenstand is geen onberedeneerde, emotionele en nutteloze reactie omdat ons rechtssysteem vanzelf zou opgewassen zijn tegen meer discriminatie en mishandeling. In een moderne democratie is wantrouwen in het systeem trouwens de kracht van het systeem.
Westerlingen denken dan onmiddellijk aan een systeem dat de moderne mens in de tijd terug wil zuigen naar een humorloze en middeleeuwse samenleving met draconische straffen en onderdrukking van de vrouw.
Helaas wordt niet uiteengezet waarom sharia
niet middeleeuws zou zijn, met draconische straffen als steniging, en met onderdrukking van de vrouw. Een smalend toontje maakt iets niet onwaar.
Voor de meeste moslims staat sharia echter voor sociale rechtvaardigheid en naleving van de sharia betekent de navolgingvan Gods barmhartigheid.
Sociale rechtvaardigheid is voor de meeste moslims synoniem met "onderwerping aan Allah". En Gods barmhartigheid komt regelmatig onder de bloedvlekken te zitten.
Grote delen van de klassieke sharia zijn niet strijdig met moderne westerse opvattingen. Bepaalde uitgangspunten – en dus ook de daarop gebaseerde rechtsregels – echter wel, zoals het onderscheid in status tussen man en vrouw, en tussen moslim en niet-moslim. Dat geldt ook voor lijfstraffen, zoals steniging, amputatie en kruisiging.
Dat grote delen niet strijdig zijn is dus volstrekt irrelevant, hoe groot het lettertype ook.
Opvallend aan de moderne praktijk van de sharia is dat uitgerekend de landen die de sharia toepassen (of zeggen toe te passen) bekend staan als plegers van mensenrechtenschendingen.
Dat is geen ongelukkig toeval: het betekent wél iets.
En ofschoon veel moslims zeggen dat deze landen de sharia niet goed toepassen, bevestigt dit bij nietmoslims het beeld van een systeem dat onverenigbaar is met moderne beginselen en waarden.
Veel moslims noemen de regeringen van islamitische landen corrupt omdat ze door het Westen weerhouden worden van het toepassen van de "ware" sharia.
De sharia is dan de goddelijke blauwdruk voor een sociaal-rechtvaardige samenleving.
Een goddelijke blauwdruk voor een sociaal-rechtvaardige samenleving is het tegenovergestelde van hoe het klinkt.
Als men bedenkt dat in de meeste moslimlanden de rechtvaardigheid veel te wensen over laat, is ‘sharia’ een krachtige strijdkreet. Maar deze strijdkreet richt zich met haar nadruk op moraal en fatsoen meer op de morele aspecten van de sharia dan op de rechtsregels.
Rechtvaardigheid geen kwestie van recht maken, maar van fatsoen en moraal? Dat is een serjeuze categoriefout én een ondermijning van elke rechtszin. Moraal is bijvoorbeeld dat homosexualiteit strafbaar is, en fatsoen is bijvoorbeeld dat een vrouw niet met mannen mag spreken.
Typische kenmerken van het islamitische recht, zoals verstoting en polygamie, kwamen echter nooit voor erkenning in Nederland in aanmerking omdat zij strijdig zijn met de Nederlandse openbare orde.
Fout. Als moslims huwen enkel volgens islamitisch recht geldt het Nederlandse (Belgische....) familierecht en erfenisrecht niet. Ook niet bij verstoting of polygamie.
Is het voorstelbaar en voorzienbaar dat moslims in Nederland ooit hun eigen familierecht zouden krijgen, als deel van het nationale recht? In Engeland is hiervoor sinds de zeventiger jaren door moslimorganisaties campagne gevoerd.
Niemand vreest dat dat zal gebeuren. Te vrezen is vandaag privérechtspraak of -bemiddeling, en de mentaliteitsverschuiving die sharia respectabel wil maken in de moderne samenleving.
Een moslimorganisatie in Ontario had het initiatief genomen om met gebruikmaking van de arbitragewet te doen wat de joodse en christelijke gemeenschappen al jaren deden, namelijk een eigen familierechtbank in te stellen waar gelovigen op vrijwillige basis hun zaken konden voorleggen.
En dat kan én gebeurt vandaag dus ook in Engeland, Nederland, België etc...
Ofschoon de kritiek op deze vorm van rechtspleging veelal terecht was, richtte zij zich juist tegen de moslims en niet tegen de christelijke en joodse familierechtbanken.
Als de kritiek terecht is, waarom zou ze zich dan tegen wat anders moeten richten? De problemen hoeven niet even groot te zijn bij alle confessies, om familierechtbanken van alle confessies af te wijzen.
Het heeft er wel toe geleid dat Canada in 2006 iedere vorm van religieuze rechtspleging bij arbitrage verbood.
Waarmee Canada een lichtend voorbeeld is voor de rest van de moderne democratieën, en meteen bewezen is dat sharia kan bestaan in een moderne democratie, maar er mee strijdig is en bestreden moet worden.
Familierecht behoort in Nederland tot het dwingend recht en het staat burgers niet vrij om daarin via arbitrage geschillen te beslechten of anderszins regelingen te treffen zonder rechtelijke goedkeuring.
Fout. Wanneer mensen niet burgerlijk huwen en geen beroep doen op het officiele rechtssysteem treedt dit familierecht niet in werking.
En de rechter zal altijd de wet, of op zijn minst de beginselen van de Nederlandse rechtsorde handhaven.
Fout. Zie proces imam El Moumni.
Een andere mogelijkheid is om het islamitisch huwelijk in de vorm van een samenlevingsovereenkomst bij notariele akte vast te leggen.
Fout. Geen enkele notaris kan of mag stipuleren dat de vrouw aan haar man moet gehoorzamen, of dat de man geweld mag gebruiken om zijn vrouw tot de orde te roepen.
etc....etc...... Ik ben tot in de helft geraakt, maar het beeld van Maurits Berger moet stilaan vorm hebben.
