Drank- en drugsverslaving

[David Bakker]

Verslaving is mijns inziens niet meer dan afhankelijkheid. Dit kan lichamelijke maar ook geestelijke afhankelijkheid zijn.

Kan jij de geest van het lichaam onderscheiden?

[Variform]

Persoonlijk vind ik dat verslaving een deel uitmaakt van het totaal aan menselijk gedrag.

Daarom definieer ik verslaving als volgt:

Een verslaving is een investering van energie in een bepaald gedragspatroon.

Het kan nog beter

Daarom definieer ik verslaving als volgt:

Een verslaving is een verkwisting van energie in een bepaald gedragspatroon

Verslaving is mijns inziens niet meer dan afhankelijkheid. Dit kan lichamelijke maar ook geestelijke afhankelijkheid zijn.

En wat kenmerkt die afhankelijk dan? Wat IS afhankelijkheid? Is dat niet te zien in het gedrag dat mensen ontplooien? En wat is dan gedrag?

Is niet alles wat je doet een kwestie van energie? Elke handeling, elke gedachte heeft energie als basis.

Observeer eens rokenden, die met elkaar op straat praten en hoe onbewust die sigaret uit het pakje gehaald wordt of gerold. Men kan met de gedachten elders zijn en het lichaam redt zichzelf er wel mee schijnbaar.

Zonder eten ga je dood. Want je krijgt geen energie. Alles wat we doen berust op de inname van energie en elke handleing verbruikt die weer. Ook onze gedachten.

Is dan een verslaving niet een energetisch probleem? Bedenk eens hoeveel energie ligt vastgelegd in je leven. Zie het als een computerspel. Je hebt 100 energiepunten. ieder mens heeft zo zijn gedraginkjes.

De roker die onbewust een shagje rolt investeert misschien 10 punten in dat gedrag. Het gaat nagenoeg autonoom. Elke mens heeft handelingen die hij doet en die soms nodig zijn. In die gedragspatronen investeren we een boel energie.

Je kent dat zelf wanneer je aldoor prakkiseert. 'Hou nou maar even op!' Je wordt er moe van. Het kost je energie. Zo verliezen we een groot deel van onze levensenergie door het te proppen in allerlei denk- en gedragspatronen. Allemaal rituelen, zoals de onbewuste roker uitbeeld.

Verslaving is daarom ook een investering van energie in een bepaald gedrag.

[GayaH]

*
De volgende op de DSM IV gebaseerd definitie van verslaving staat in de WikipediA:

Verslaving

Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. Als het lichaam deze stof of gewoonte dan moet loslaten kunnen er ernstige ontwenningsverschijnselen optreden bij deze persoon.

<< >>
De impact van het problematisch gebruik van deze minderheid op onze samenleving is groot. Het gaat niet alleen om de gebruiker van drugs die zelf fysieke schade ondervindt. Middelenmisbruik leidt onder meer tot verhoogde kosten in de ziektekostenverzekering, tot veiligheidsproblemen en tot (intra-familiaal) geweld. Wel moet voor de volledigheid vermeld worden dat het algemeen heersende "zwart/wit"-beeld dat bestaat over middelengebruik en -gebruikers ten opzichte van mensen die enkel alcohol (specifiek) consumeren niet geheel terecht is. Statistisch is het een gegeven dat per jaar een groter aantal mensen overlijdt aan de gevolgen van alcohol, (inclusief de hele problematiek daar aan voorafgaand) dan dat van alle andere illegale middelen bij elkaar.
<< >>
Hoewel er veel doden vallen ten gevolge van alcoholgebruik, overlijden er jaarlijks nog veel meer mensen aan de gevolgen van roken. Roken is de wijdst verspreide en meest dodelijke verslaving.


DSM-IV criteria

Hoewel er in het DSM-IV niet gesproken wordt van verslaving, maar altijd van middelenafhankelijkheid, kan men toch aan de hand van de verschillende criteria een diagnose stellen die overeenkomt met wat men verslaving noemt. In het DSM-IV staan de middelen-gerelateerde stoornissen beschreven op As-1, van Clinische stoornissen. Middelenafhankelijkheid wordt gediagnosticeerd als 3 of meer van de volgende symptomen zich tegelijkertijd voordoen binnen 12 maanden:

1. Tolerantie treedt op, dat wil zeggen dat er steeds meer van het verslavende middel nodig is om het gewenste effect te bereiken of dat steeds minder effect optreedt bij het gebruik van eenzelfde hoeveelheid van het verslavende middel
2. Er treden ontwenningsverschijnselen op, specifiek voor dat middel, of er worden gelijksoortige middelen genomen om de ontwenningsverschijnselen het hoofd te bieden.
3. Het middel wordt in steeds grotere hoeveelheden genomen, over een langere tijd dan eigenlijk de bedoeling was
4. Er is de drang om te stoppen met het middel, verschillende (mislukte) pogingen zijn ondernomen om te stoppen, te minderen
5. Veel tijd wordt gestoken in het verkrijgen van het middel en/of het gebruiken van het middel
6. Belangrijke sociale activiteiten, werk en/of vrijetijdsbesteding worden opgegeven of verminderd voor het middelengebruik
7. Ook al weet de persoon dat het middel dat wordt genomen zorgt voor fysieke of psychologische aandoeningen of verslechtering daarvan, hij of zij blijft doorgaan met het gebruik ervan.

Tevens wordt in het DSM-IV onderscheid gemaakt tussen of het middel zorgt voor lichamelijke afhankelijkheid of niet.

Zoals men kan zien is het niet noodzakelijk dat er zowel tolerantie als ontwenningsverschijnselen optreden, zolang er maar 3 andere criteria zijn. Dit is wat men vaak ziet bij een handelingenverslaving, en hoewel het DSM-IV geen gewoonteverslavingen bevat (er is altijd een middel nodig om tot afhankelijkheid te komen volgens het DSM), kan men met enige creativiteit een gewoonteverslaving of afhankelijkheid wel hetzelfde diagnosticeren. Anders zou een gewoonteverslaving als pathologisch gokken vallen onder de stoornis in de impulsbeheersing.

<< >>

*

[Fenomeen]

Het grote probleem in deze discussie is dat het inderdaad alleen maar over meningen gaat, zonder enige wetenschappelijke onderbouwing.

De wetenschap is er bepaald niet uit, de materie is nogal complex.
Zeker mbt schizofrenie is er geen duidelijkheid.
Ook de stelling wiet met een hoog THC gehalte = harddrugs is onhoudbaar, zo simpel is het niet.
Het gaat niet alleen om delta-9-THC.
Maar dat doet aan de problemen met cannabis weer niets af.

Het voeren van een 'reduce harm' beleid en het zekere voor het onzekere nemen vind ik belangrijker.
Maar dat laatste is moeilijk; hoe zorg je ervoor dat niemand onder de 21 drinkt of drugs gebruikt?
Niet door verboden in ieder geval.
Tendentieuze stukjes zoals door topicstarter aangekaart helpen ook niet echt.

Dus ik hou mij aan de wetenschappelijke bevindingen op dit gebied, aangezien die gebaseerd zijn op onderzoek en niet op subjectief vrij in de rondte zwatelen over wiet en de werking daarvan.

Da's mooi om te horen.
Echter in dat onderzoek uit The Lancet (zeker niet zaligmakend maar men heeft iig geprobeerd het puur wetenschappelijk te bekijken) wat geheel ontopic is in deze discussie en waar uw Bolkie en mijn Els wat in zagen, zag u niks, zelf niet als dat 16 miljard opleverde.

[GayaH]

@ David Bakker
*
Voor mijzelf kan ik de geest van het lichaam onderscheiden,
maar ik zou niet weten hoe ik dat op een voor anderen falcificeerbare methode zou kunnen aantonen.

Verslaving is mijns inziens niet meer dan afhankelijkheid.
Dit kan lichamelijke maar ook geestelijke afhankelijkheid zijn.

Kan jij de geest van het lichaam onderscheiden?

Vanwaar jouw vraag in deze context?
Twijfel jij er aan dat er ook geestelijke verslaving bestaat?

Geestelijk of lichamelijk verslaafd

Binnen de verslaving aan een stof wordt er ook gesproken over een lichamelijke en geestelijke verslaving. Een lichamelijke verslaving houdt in dat het menselijk lichaam gewend is geraakt aan de stof die intensief gebruikt wordt, en zich aangepast heeft aan die stof. Wordt er in zo'n geval gestaakt met het gebruiken van die stof, dan ontstaan er ziekteverschijnselen zoals koorts, slapeloosheid en braken. Dit noemt men onthoudingsverschijnselen. Het steeds meer nodig hebben van een verslavende stof om hetzelfde effect te bereiken noemt men tolerantie, wat vrijwel altijd voorkomt bij een verslaving.

Geestelijke verslaving betekent dat iemand een stof denkt nodig te hebben of denkt lekker te vinden en niet meer zonder kan. Deze vorm van verslaving is persoonsgebonden, omdat verschillende mensen verschillende dingen 'lekker' vinden. Bij geestelijke verslaving kan iemand zodanig naar een stof verlangen dat alle gedachten draaien om het gebruiken en verkrijgen van die stof. De mentale verslaving kan de chemische balans binnen de hersenen verstoren en daardoor ook een daadwerkelijke lichamelijke invloed hebben.

<< >>

*

[F001]

Verslaving is veelal genetisch bepaald. Natuurlijk is er sprake van omgevingsfactoren, maar de mate waarin iemand afhankelijk wordt is veelal de aanleg die iemand heeft voor een verslaving. De meeste verslavingsartsen/hulpverleners zijn het hier ook mee eens. Dus het betreft niet altijd de kwestie van iemands sterke of zwakke wil. Daarom ligt het aantal mensen die daadwerkelijk van hun verslaving afkomen ook veel lager dan de mensen die telkens opgeven. (kijk maar naar rokers)

Verslaving veroorzaakt tevens een definitieve verandering van het brein. Het brein van een cannabis- of cocaïneverslaafde is anders dan die van een niet-verslaafde. De wijze waarop het brein informatie uitwisselt verschilt en is van invloed op het gedrag. De snelheid van zo'n dergelijke verandering ligt aan de tijdsduur van iemands verslaving en het type drug. Daarom zorgen drugs als crack, chrystel-meth of heroïne ervoor dat iemand al snel chronisch verslaafd wordt.

[Variform]

*
De volgende op de DSM IV gebaseerd definitie van verslaving staat in de WikipediA:

Verslaving

Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. Als het lichaam deze stof of gewoonte dan moet loslaten kunnen er ernstige ontwenningsverschijnselen optreden bij deze persoon.

Een heel materialistische kijk, vinje niet?

[Variform]

@ David Bakker
*
Voor mijzelf kan ik de geest van het lichaam onderscheiden,
maar ik zou niet weten hoe ik dat op een voor anderen falcificeerbare methode zou kunnen aantonen.

Ik maak geen onderscheid tussen lichaam en geest als het gaat om verslaving. Het lichaam reageert op de geest. Pak het probleem in de kern aan en alle lichamelijke aspecten verdwijnen.

[Ongeloveloos]

@ David Bakker
*
Voor mijzelf kan ik de geest van het lichaam onderscheiden,
maar ik zou niet weten hoe ik dat op een voor anderen falcificeerbare methode zou kunnen aantonen.

Ik maak geen onderscheid tussen lichaam en geest als het gaat om verslaving. Het lichaam reageert op de geest. Pak het probleem in de kern aan en alle lichamelijke aspecten verdwijnen.

Er hoeft geen probleem te zijn ! Verslaving 'kan' genetisch aangelegd zijn.

[Variform]

Er hoeft geen probleem te zijn ! Verslaving 'kan' genetisch aangelegd zijn.

Denk je dat een mens zuiver en alleen genetisch deterministisch handelt (en denkt, wellicht)?

[Ongeloveloos]

Er hoeft geen probleem te zijn ! Verslaving 'kan' genetisch aangelegd zijn.

Denk je dat een mens zuiver en alleen genetisch deterministisch handelt (en denkt, wellicht)?

Ja, de zelfzuchtige genen.

[Variform]

Er wordt gesteld dat wiet onder andere depressies kan veroorzaken.

Een depressie is interessant.

Uit onderzoek blijkt dat als je je slecht voelt, je hersens zich aan die gevoelens aanpassen. M.a.w. je neurotransmitters laten dat zien als dat gemeten wordt. Andersom, als je neurotransmitters, serotonine in dit geval, te laag zijn, dan ga je je depressief voelen.

Het is dus mogelijk dat je gevoel je lichaam beinvloed. Als je lichaam alleen een kwestie is van genen die bepalen wat er gebeurt, dan lijkt het mij dat die stelling niet houdbaar is.

[Ongeloveloos]

Er wordt gesteld dat wiet onder andere depressies kan veroorzaken.

Een depressie is interessant.

Uit onderzoek blijkt dat als je je slecht voelt, je hersens zich aan die gevoelens aanpassen. M.a.w. je neurotransmitters laten dat zien als dat gemeten wordt. Andersom, als je neurotransmitters, serotonine in dit geval, te laag zijn, dan ga je je depressief voelen.

Het is dus mogelijk dat je gevoel je lichaam beinvloed. Als je lichaam alleen een kwestie is van genen die bepalen wat er gebeurt, dan lijkt het mij dat die stelling niet houdbaar is.

Uiteindelijk zijn het de genen die het verloop bepalen (R. Dawkings)

[F001]

Dit bewijst al mijn vorige stelling dat een cannabisverslaving de ordestructuur van het brein veranderd. Kortom, het middel verwordt tot de kwaal. Men heeft uiteindelijk cannabis nodig om die desbetreffende receptoren in het brein te activeren om je goed te voelen. Iets wat het brein voorheen deed zonder daarvoor cannabis nodig te hebben. Daarom blowen cannabisverslaafden ook de gehele dag. Ze zijn emotioneel afhankelijk geworden aan de drug.

[Variform]

Maar wat kwam eerst? De kip of het ei. De depressie of naargeestigheid door een trauma of dus het onderwerp waardoor iemand zichzelf medicineerde en waardoor zijn hersens wat neurotransmitters betrof veranderde? Of veranderde het brein door het gebruik van cannabis.

Ik denk het eerste. Maar daarna ontstaat de neuro feedback.

Een mooi voorbeeld was onlangs te zien in 1V. Een nieuwe methode om depressie te behandelen. Daar werden significante resultaten geboekt door stimuleren van delen van de hersens met elektromagnetisme. Een ADHD patient werd m.b.v. neurofeedback getraind, ik bedoel, zijn hersens werden getraind.

Dus de volgorde is als volgt:

A: Marktwerking en commerciele belangen maken diversificatie en groei noodzakelijk in de zorg.

0: Een jongere ondervind problemen, thuis, school, werk, door scheiding, misbruik, pesten.
1: Er ontstaat een trauma, gevoel van ontevredenheid, onzekerheid etc.
2: De hersenchemie verandert als gevolg van de geestelijke druk.
3: Men neemt cannabis als medicatie
3: De hersens passen zich aan aan het cannabis gebruik.
3A: Er ontstaat een neurofeedback: het brein toont tekenen van trauma chemie en van cannabis gebruik chemie en daardoor wordt gedrag beinvloed alsmede wat men voelt.
3B: Jongere komt in aanraking met justitie of BJZ doordat de omgeving melding maakt en zorgen uit.
4: Er wordt een 'verslaving' geconstateerd.
5: De verslaving wordt behandeld.
6: Er wordt een reden geconstateerd, een trauma of depressie die onder de cannabis verscholen zit.
7: Men behandeld dat trauma tegelijk met de 'verslaving'.
8: De feedback loop wordt doorbroken.
8A: De hersens kunnen terugkeren naar een staat waarin het trauma gerepareerd kan worden.
10: Door behandeling van trauma komen hersens terug in een gezonde toestand.

B: De kliniek stuurt een statistiek over een 'cannabisverslaving' naar de gemeente of het rijk.
C: Het rijk ziet een bevestiging van de groei van het aantal zgn 'cannabisverslaafden'.
D: Er komen meer subsidies vrij voor behandeling van 'verslaving'.
E: De klinieken krijgen meer geld, kunnen groeien en realiseren hun commerciele doesltellingen en verzekeren zich van continuering van de organisatie.
F: De media berichten over toename van 'cannabisverslaving'.
G: In de geest van mensen komt het idee dat cannabis de oorzaak is van punt 0.

H: Op freethinker.nl verdedigt Variform de stelling dat er geen sprake is van een 'cannabisverslaving' maar dat dat idee van verslaving slechts een klein onderdeel van de keten is die begon met sociale of psychische problemen of druk, in de peer groep of thuissituatie.

I: De conclusie is dan dat de statistiek niet moet suggereren dat er een groei is in het aantal zgn 'cannabisverslaafden' maar dat deze gevallen moeten worden toegevoegd onder een andere noemer, die van jongeren met sociale of psychische problemen. Het terugbrengen van de onderliggende problematiek tot een verkeerde causale voorstelling van zaken, of tot bijzaak, voor het eigenlijke probleem dat men ziet in de verslaving, is onjuist.