Rijdt een man over een kat...

[Ali]

In die zelfde studie bleek, en dit, let even op, ten faveure van de gemiddelde atheïst, dat diens ongelovige tranen na het doodrijden van een kat of eekhoorn gemiddeld proportioneel groter waren dan de tranen van een religieuze aanrijder.

Na meting bleken de ongelovige tranen kwa volume exact overeen te komen met krokodillentranen.

Zeg dat het niet waar is.

[lost and not found yet!]

In die zelfde studie bleek, en dit, let even op, ten faveure van de gemiddelde atheïst, dat diens ongelovige tranen na het doodrijden van een kat of eekhoorn gemiddeld proportioneel groter waren dan de tranen van een religieuze aanrijder.

Na meting bleken de ongelovige tranen kwa volume exact overeen te komen met krokodillentranen.

Zeg dat het niet waar is.

Sorry! Bewijs! Dat het wel waar is!

[Ali]

In die zelfde studie bleek, en dit, let even op, ten faveure van de gemiddelde atheïst, dat diens ongelovige tranen na het doodrijden van een kat of eekhoorn gemiddeld proportioneel groter waren dan de tranen van een religieuze aanrijder.

Na meting bleken de ongelovige tranen kwa volume exact overeen te komen met krokodillentranen.

Zeg dat het niet waar is.

Sorry! Bewijs! Dat het wel waar is!

Meet je eigen tranen maar eens na, voor zover voorhanden!

[fbs33]

Meet je eigen tranen maar eens na, voor zover voorhanden!

Waar haal ik die krokodil vandaan? (om te vergelijken?)
Hoe hoog was het percentage atheisten t.o.v. anderen, met een andere mening in dat land?

[fbs33]

Ik stond eens samen met een sportauto-bestuurder te wachten voor het laatste stoplicht dat ons scheidde van de snelweg.
Mijn blik werd getrokken naar een paar eksters die bij de middenvangrail een paar honderd meter voor mij bezig waren met een kadaver op te ruimen.
Opeens zag ik rechts van die weg een kat hoogst geinteresseerd kijkend naar die eksters de weg opsluipen om zo'n ekster te pakken te nemen.
Hij was al halverwege toen het licht op groen sprong, de sportauto sneller wegscheurde dan ik kon waardoor ik vóór mij ineens die kat door de lucht zag vliegen om dan morsdood op het wegdek neer te smakken.
In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de opgevlogen eksters landen bij het nieuwe kadaver.

Het voorval voegde (al nadenkend en verwerkend) een component van berusting aan mijn kijk op de wereld toe.
Ik ben niet gestopt want een nieuwe golf van verkeer had zich brullend losgemaakt van dat laatste stoplicht, en de eksters vlogen weer op.
Ach ja...........

[Rereformed]

mrBE, je brengt gevoelens onder woorden die ik ook heb gehad. Ze blijven me als levende beelden al tientallen jaren achtervolgen.

De eerste keer was in 1984. Een eland die op een avond de weg overstak...ik trapte verwoed op de rem maar het mocht niet baten. Haar kop klapte tegen mijn voorruit. Dat het een vrouwtje was had overigens mijn leven gered, een gewei zou mijn hoofd hebben doorboord. De eland strompelde verder en verdween in het bos. De politie moest haar de volgende dag in het bos gaan opzoeken en afmaken. Dat vond ik een vreselijke gedachte...door mijn toedoen moest zo'n beest een hele nacht nog lijden. Ik vergeet het nooit.


De tweede keer was in de zomer van 1989. Ik reed over een eekhoorn die in de morgenzon heerlijk speels de weg over draafde. Ik stopte de auto en zette die aan de kant, ging met een rotgevoel kijken wat ik gedaan had. Ik pakte het levensloze beestje op om het van de weg te halen. Op hetzelfde moment kwam het beestje tot leven en beet hij me venijnig in m'n hand. En meteen was hij uit m'n hand verdwenen en rende hij het bos weer in.
Het bloed stroomde uit m'n hand en het deed hevig pijn. Maar het voelde goed omdat ik het verdiend had en de eekhoorn weer zag wegrennen. Ik heb er nog steeds een litteken van.

[JanC]

Twee jaar geleden een hond overreden, het beest kwam wild blaffend uit de kant van de weg geschoten en liep recht voor mijn wielen. Beest had poot gebroken, ikzelf ben over de kop gegaan, gelukkig niets gebroken, wel kneuzingen en dagenlang spierpijn. En 400€ schade aan mijn fiets.
Hou die hond aan de lijn! (Baasje van die hond, voorspelbaar: "Dat doet-ie nu nooit, meneer.")
Wandel niet op een fietspad met de hond, en gebruik een gewone les in plaats van zo'n uitrekding waarmee je dat beest nooit onder controle hebt. Voor het welzijn van het beest en van de andere weggebruikers.
Overigens vond ik het wel sneu dat het beest moest lijden onder het domme gedrag van zijn baasje.

[LordDragon]

vroeger reed ik met een auto met een open dak. Ik was er mee op reis, ergens in noord frankrijk en toen heb ik volgende meegemaakt. Door dat open dak stuikt ineens een eekhoorn uit een boom mijn auto binnen. Daardoor verschiet ik in de auto en raak de controle over het stuur kwijt, rijdt de wei in en schep een schaap op. Geluukig was er niet veel schade aan de auto een kapot voorlicht en een deukje met wat modder. Maar het schaap heb ik moeten vergoeden en de franse politie dacht duidelijk dat ik paddo's had genomen of zoiets, want ze wouden maar niet geloven dat er een eekhoorn in mijn auto was gesprongen. Die had ondertussen natuurlijk al lang het hazenpad gekozen.

En katten heb ik zelf nog niet doodgereden, wel al een paar konijnen. Die leg ik dan mooi aan de kant, zo wordt dat dan voer voor aaseters.

MVG, LD.

[lost and not found yet!]

In die zelfde studie bleek, en dit, let even op, ten faveure van de gemiddelde atheïst, dat diens ongelovige tranen na het doodrijden van een kat of eekhoorn gemiddeld proportioneel groter waren dan de tranen van een religieuze aanrijder.

Na meting bleken de ongelovige tranen kwa volume exact overeen te komen met krokodillentranen.

Zeg dat het niet waar is.

Sorry! Bewijs! Dat het wel waar is!

Meet je eigen tranen maar eens na, voor zover voorhanden!

Maar bewijs geven kun je niet! Of toch wel? Ben benieuwd!

[lost and not found yet!]

mrBE, je brengt gevoelens onder woorden die ik ook heb gehad. Ze blijven me als levende beelden al tientallen jaren achtervolgen.

De eerste keer was in 1984. Een eland die op een avond de weg overstak...ik trapte verwoed op de rem maar het mocht niet baten. Haar kop klapte tegen mijn voorruit. Dat het een vrouwtje was had overigens mijn leven gered, een gewei zou mijn hoofd hebben doorboord. De eland strompelde verder en verdween in het bos. De politie moest haar de volgende dag in het bos gaan opzoeken en afmaken. Dat vond ik een vreselijke gedachte...door mijn toedoen moest zo'n beest een hele nacht nog lijden. Ik vergeet het nooit.


De tweede keer was in de zomer van 1989. Ik reed over een eekhoorn die in de morgenzon heerlijk speels de weg over draafde. Ik stopte de auto en zette die aan de kant, ging met een rotgevoel kijken wat ik gedaan had. Ik pakte het levensloze beestje op om het van de weg te halen. Op hetzelfde moment kwam het beestje tot leven en beet hij me venijnig in m'n hand. En meteen was hij uit m'n hand verdwenen en rende hij het bos weer in.
Het bloed stroomde uit m'n hand en het deed hevig pijn. Maar het voelde goed omdat ik het verdiend had en de eekhoorn weer zag wegrennen. Ik heb er nog steeds een litteken van.

Nou Rereformed, IK zou me daar niet schuldig over voelen! Jij reed daar en die eland koos er zelf voor om over te steken. Als jij er niet was geweest dan was die eland gewoon overgestoken. Als jij er was geweest en de eland niet, dan had je gewoon doorgereden! Voel jij je schuldig of moet de eland zich schuldig voelen? Je hebt ook nog zoiets als een samenloop van omstandigheden waardoor niemand zich schuldig hoeft te voelen!

PS, en voel je je nu beter nu de eekhoorn in je hand gebeten heeft? Beter voor jou of beter voor hem?

Wees realistisch in alle gevallen van het leven!

[Kitty]

Die eekhoorn zit nog steeds te balen dat hij geen hondsdolheid had.

[lost and not found yet!]

vroeger reed ik met een auto met een open dak. Ik was er mee op reis, ergens in noord frankrijk en toen heb ik volgende meegemaakt. Door dat open dak stuikt ineens een eekhoorn uit een boom mijn auto binnen. Daardoor verschiet ik in de auto en raak de controle over het stuur kwijt, rijdt de wei in en schep een schaap op. Geluukig was er niet veel schade aan de auto een kapot voorlicht en een deukje met wat modder. Maar het schaap heb ik moeten vergoeden en de franse politie dacht duidelijk dat ik paddo's had genomen of zoiets, want ze wouden maar niet geloven dat er een eekhoorn in mijn auto was gesprongen. Die had ondertussen natuurlijk al lang het hazenpad gekozen.

En katten heb ik zelf nog niet doodgereden, wel al een paar konijnen. Die leg ik dan mooi aan de kant, zo wordt dat dan voer voor aaseters.

MVG, LD.

Haha! Aangehouden worden door de franse politie, en vertellen dat er een eekhoorn in je auto gesprongen is, waarna je een schaap aanreed, terwijl je geen paddo's gebruikt hebt, dat is een utopie! Maar wel een mooi verhaal LD!

[Skepke]

e eerste keer was in 1984. Een eland die op een avond de weg overstak...ik trapte verwoed op de rem maar het mocht niet baten. Haar kop klapte tegen mijn voorruit. Dat het een vrouwtje was had overigens mijn leven gered, een gewei zou mijn hoofd hebben doorboord. De eland strompelde verder en verdween in het bos. De politie moest haar de volgende dag in het bos gaan opzoeken en afmaken. Dat vond ik een vreselijke gedachte...door mijn toedoen moest zo'n beest een hele nacht nog lijden. Ik vergeet het nooit.

Een eland aanrijden kan levensgevaarlijk zijn.
Moet je dit filmpje eens zien (je verhaal deed me hieraan denken):
http://www.youtube.com/watch?v=IZK6pIK50yU

Een man schept een eland op langs achteren, waardoor die op de passagierzetel zit !
De bestuurder bleef ongedeerd, maar stel je voor dat er iemand naast hem had gezeten... een eland op je schoot: pijnlijk.

[doctorwho]

Een man schept een eland op langs achteren, waardoor die op de passagierzetel zit !
De bestuurder bleef ongedeerd, maar stel je voor dat er iemand naast hem had gezeten... een eland op je schoot: pijnlijk.

Ik hoop dat het goed afgelopen is voor de eland

[Rereformed]

mrBE, je brengt gevoelens onder woorden die ik ook heb gehad. Ze blijven me als levende beelden al tientallen jaren achtervolgen.

Nou Rereformed, IK zou me daar niet schuldig over voelen! Jij reed daar en die eland koos er zelf voor om over te steken. Als jij er niet was geweest dan was die eland gewoon overgestoken. Als jij er was geweest en de eland niet, dan had je gewoon doorgereden! Voel jij je schuldig of moet de eland zich schuldig voelen? Je hebt ook nog zoiets als een samenloop van omstandigheden waardoor niemand zich schuldig hoeft te voelen!

Uiteraard. Ik moet zeggen dat ik nu ik 26 jaar ouder ben allang niet meer zo gevoelig ben als toen.

Maar er zit nog een andere kant aan het verhaal: per jaar zijn er in Finland zo'n 1000 tot 1500 botsingen van elanden met auto's (de laatste jaren schijnt het verminderd te zijn vanwege de omheiningen die langs vele wegen gebouwd zijn), waarvan sommige met dodelijke afloop. Voor de eland is het per definitie dodelijk, want een gewonde eland wordt even later een genadeschot gegeven.
Iedere automobilist in Finland weet dus drommels goed over het elandgevaar. En overal staan op gevaarlijke plaatsen die waarschuwingsborden. En iedereen weet ook dat het elandgevaar het grootst is in de herfst wanneer het schemert. Ik reed dus om half acht 's avonds in september op zo'n plaats die gevaarlijk was. En een minuut voordat die eland er aan kwam kreeg ik dus die gedachte: 'Vaart minderen! Elandgevaar'. En toch overkwam het me meteen daarna; het voorval liet me zien dat ik de zaak niet ernstig genoeg opnam.

Hier een Fins liedje met als titel "Eland, please steek de weg niet over", met beelden van het autorijden in Finland en Zweden:
http://www.youtube.com/watch?v=66svrO-cJSQ

Wees realistisch in alle gevallen van het leven!

Dat is precies wat het leven je uiteindelijk leert. Je bent zelf geen lieverdtje en als je het wel bent dan is dat soms een beetje dom, zelfs eekhoorntjes zijn geen lieverdtjes en wanneer ze het niet zijn dan is dat gewoon hardstikke slim, en elanden zijn oerstom, net als vele honden die gewoonweg niet het gevaar van een auto beseffen.
En katten zijn vreselijke roofbeesten zoals iedereen weet die op Kreta geweest is waar je elke dag door straatkatten belaagd wordt. Je geeft aan zo'n uitgehongerd zielig beestje een hapje eten (want je zit lekker buiten te eten, omringd door een half dozijn loerende hongerige katten)...en dan krijg je een enorme haal met de klauw over je hand want het beestje begreep niet dat je aardig was...