Als je dan toch aandringt… In de kwantumtheorie is er de golf/deeltje-dualiteit. Onder bepaalde omstandigheden gedraagt een kwantumdeeltje zich als een deeltje, onder andere als golf. Er bestaat zoiets als het onzekerheidsprincipe, namelijk; er is op elk moment slechts gedeeltelijke kennis over de toestand van deze kwantumdeeltjes mogelijk. Als je bijvoorbeeld 100 % zekerheid hebt over waar het zich bevindt, heb je daardoor 100% onzekerheid over de impuls ervan, en omgekeerd. Kennis van het één verhindert naar verhouding kennis van het andere. Als je dus 100% zekerheid hebt over het één kan je met 100% zekerheid zeggen dat het andere onkenbaar is. Als je dus dat onkenbare wilt kennen heb je iets onwaarneembaar of onmeetbaar of immaterieel of weet ik veel wat nodig, maar waarschijnlijk blijft het onkenbaar.JanC schreef:Het is nochtans zo eenvoudig om mijn uitspraak van tafel te vegen: toon gewoon aan dat er minstens één fenomeen is dat iets onverklaarbaars nodig heeft om verklaard te worden… Desgewenst mag 'onverklaarbaar' vervangen worden door 'onwaarneembaar en/of onmeetbaar', 'immaterieel' etc.Locke schreef:[…] Hij zegt dat alles valt te kennen. De wetenschap claimt dat helemaal niet en onderzoekt slechts het 'kenbare'. Of tenminste dat wat op ons pad komt wat het waard is om te onderzoeken.
De bewijslast ligt dan wel degelijk bij hem, want het is nogal een uitspraak!
Ergens op dit topic werd de vraag gesteld: "bestaat het onkenbare?" Waarop jij antwoordde: "neen." Als je bij dit standpunt blijft leg dan eens duidelijk uit waarom.
Groeten,
Marc.
