Nou ik heb me lang buiten de discussie(s) gehouden, maar ik ga er maar weer eens tegenaan: Ik ben moeder en ik kan mij nog als de dag van gisteren herinneren hoe het is om een kindje voor de eerste keer te voelen bewegen, het was een heel bijzonder gevoel, vóór die tijd ben je zwanger....maar je ziet niets, je voelt niets (nou ja buiten het feit dat je 's morgens kotsmisselijk bent dan) en dan ineens....een fladderend zacht glijdend kriebeltje binnen je buik....een teken dat het tóch echt waar is. Ik kón dat zó beleven omdat het zéér gewenste kinderen waren en ik er heel bewust voor gekozen had.Yours schreef:@vuurdoorn schreef,In de 12de week van de zwangerschap is er nog geen interactie tussen moeder en kind, Dat komt pas, als ik het me goed herinner rond de 20 weken!
Na ongeveer zestien weken kan de zwangere vrouw de baby voelen bewegen (schoppen). Bij een tweede en latere zwangerschap voelt of herkent de vrouw dit vaak wat eerder dan bij de eerste zwangerschap, omdat ze nu weet hoe dat aanvoelt. In werkelijkheid beweegt het kind echter al veel eerder; sommige moeders voelen al beweging voor de twaalfde week.
Dit is een 'weetje', afkomstig uit: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwangerschap
De zwangerschappen waarover hier gesproken wordt zijn echter een heel ander verhaal en ik kan mij niet voorstellen dat het gros van de vrouwen of meisjes die verkracht zijn of om een andere zwaarwegende reden een abortus "willen", zonder nadenken hoppa even de bus naar de abortuskliniek nemen, daar een nummertje trekken en zo'n klompje cellen of een foetus met het grootste gemak weg laten halen, zomin als een arts zomaar toestemt om een abortus te plegen.
Bovendien gesteld dát, zelfs al zou dat klompje cellen of de foetus zelfs ook maar even iets van "pijn" voelen, hoe onbewust ook, is dat dan niet veel minder erg dan een ongewenst kind te zijn? En gesteld dát het klompje cellen of de foetus een pijnprikkel ervaart, is die pijnprikkel voor de nog onbewuste, niet net zoiets als voor de mier waar jij vanmorgen per ongeluk op ging staan, of voor die vlieg die je gisteren een mep gaf?
En wanneer je morgen een biefstukje eet, denk dan eens aan die lieve koeieogen met die lange wimpers, die je zo vriendelijk aan hadden kunnen kijken.
Leuk verzonnen, maar de moeder is de sterkste, zij kan nl denken en een beslissing nemen.Er is inderdaad een verschil tussen de opgevangen zaadcellen in het condoom en die in de baarmoeder. De laatsten hebben een marathon gezwommen teneinde de eicel te kunnen bevruchten; de sterkste heeft gewonnen en de rest heeft het, net als degenen die in het condoom rondzwemmen, voor het nakijken.
Zullen we van "volwaardig mens" , volwaardig organisme maken? En wat is een "volwaardig" mens overigens? Kan een ongewenst kind/mens "volwaardig" zijn? Om de één of andere reden vind ik het toch humaner om zo'n klompje cellen of foetus dan idd maar niet geboren te laten worden, zelfs indien het heel even een pijnprikkel zou ervaren.Tenslotte heb ik een aantal objectieve feiten aangedragen die het in mijn visie aannemelijk maken dat het ‘leven’, zoals ik de samengesmolten ei- en zaadcel al eerder heb genoemd en als zodanig beschouw, en welk leven zich razendsnel deelt en vermeerdert teneinde uit te gaan groeien tot een volwaardig mens, het verkregen leven in principe niet wil loslaten.
