Sorry, Antoon, maar als we aan het schaken zouden zijn zou ik met dit bericht van je denken dat je zelfs niet de spelregels van het spel hebt geleerd. Je verzint ze eenvoudig zelf en bepaalt nu dat een pion wel drie stappen vooruit mag doen en een paard twee stappen vooruit en twee schuin, en zegt vervolgens tegen mij dat ik in die contekst het spel maar moet spelen. Maar zo gaat het echt niet.antoon schreef:1 Petrus 24 Hijzelf heeft in zijn eigen lichaam onze zonden
gedragen aan de paal, opdat het voor ons met de zonden afgedaan zou zijn en wij voor rechtvaardigheid zouden leven. En „door zijn striemen zijt GIJ gezond gemaakt”. 25 Want GIJ waart verdwaald als schapen, maar nu zijt GIJ tot de herder en opziener van UW zielen teruggekeerd.
Galaten 3
19 Waartoe dient dan de wet ? ze werd toegevoegd om overtredingen openbaar te maken, totdat het zaad gekomen zou zijn aan wie de belofte was gedaan “= Jezus
In de ze zin en context moet je het einde van zonde uit de profetie van de jaarweken beschouwen, ook dus een duidelijke hint naar de Messias (Jezus)
Zie ook1 kor.15: 3
Romeinen 3: 20
Als we aan het dammen of schaken waren zou ik geneigd zijn te zeggen dat jij je middenveld opengooit, dat is link, maar goed mogelijk heb jij iets acher de hand , een Haarlemmerzet bv.
Jij bent hier niet met een interpretatie van de bijbeltekst, de tekst van Daniël bezig, maar berijdt enkel je stokpaardje.
Om je redenatie een geldige interpretatie te laten zijn moet je me eerst maar eens vertellen waar je in de tekst van Daniël kunt lezen:
1) -dat de dood van die gezalfde die omgebracht wordt iets te maken heeft met onze zonden
2) -dat die gezalfde omgebracht werd aan een paal
3) -dat de tekst in Daniël de dood van die gezalfde überhaupt beschouwt als iets van enige blijvende betekenis; dat die dood iets meer te betekenen heeft dan eenvoudig de aankondiging dat een gezalfde, oftewel een koning of hogepriester, onterecht omgebracht wordt.
4) -dat de tekst in Daniël aanleiding geeft om te veronderstellen dat die gezalfde weer uit de dood opstaat.
Indien de tekst in Daniël hier niets van vertelt, zelfs geen enkele minimale hint van geeft, dan is het volstrekt ongeoorloofd jouw 'contekst' als geldig te beschouwen.
Wat jij doet is juist exact het omgekeerde van lezen in de contekst, namelijk een wildvreemde tekst die in geen enkel verband staat met de tekst in kwestie opleggen, opdringen. Dat jij het hier presteert om te spreken over 'contekst' is hemelstergend.
Indien het christelijk geloof uit God is dan zou er in de profetie van Daniël op z'n minst nu een hint van te lezen moeten zijn. Maar in werkelijkheid worden wij enkel geconfronteerd met het tegendeel. Daniël barst uit zijn voegen van de voorzeggingen, maar wat betreft de gezalfde die uit de weg wordt geruimd -indien dit op Jezus zou slaan zou dit dus verwijzingen moeten zijn naar het meest cruciale gegeven in de gehele geschiedenis volgens de christenen- heeft Daniël juist niet meer te vertellen dan tweemaal een bijzin, en laat hij 4 zaken weg waar ik hierboven naar vraag.
En tweemaal gaat het enkel over een gezalfde. Deze gezalfde die vermoord wordt is namelijk duidelijk dezelfde als die van Daniël 11: 22 waar in het voorgaande al sprake van is: Lees de tekst, en mijn commentaar erop in dit topic: deze tekst laat duidelijk weten dat deze gezalfde door toedoen van Antiochus IV uit de weg wordt geruimd.
Wat de tekst in Galaten betreft, ik stel eenvoudig dat de interpretatie van Paulus een absurde lezing is van het OT, zoals alle joden je ook zullen vertellen. Iedere jood zou de uitspraak van Paulus in Galaten 3 absurd vinden. Gods wet leidt juist ten leven (Ezechiël 18:23) en is een lamp voor onze voeten (Ps. 109), en God vergeeft wel degelijk eenieder die berouw toont (Jesaja 55: 7), daar is geen zoenoffer voor nodig.
De tekst in Daniël 9: 24 heeft volstrekt geen betrekking op het christelijk geloof. Dit kun je heel duidelijk lezen uit die verzen:
Zeventig weken zijn vastgesteld voor je volk en je heilige stad, voordat aan de overtredingen een einde komt en de zonden zijn afgesloten, voordat het wangedrag is vergolden en eeuwige gerechtigheid is gebracht, voordat het profetisch visioen bezegeld is en het allerheiligste gewijd.
Deze tekst heeft betrekking op het joodse volk: "Zeventig weken zijn vastgesteld voor je volk en je heilige stad".
Bijgevolg hebben de volgende woorden "voordat aan de overtredingen een einde komt en de zonden zijn afgesloten voordat het wangedrag is vergolden" ook betrekking op het joodse volk. Hieruit volgt duidelijk dat voor alle christenen de profetie van de 70 jaarweken nog niet in zijn geheel vervuld kan zijn, hetgeen alle christenen behalve de Jehovagetuigen dan ook toegeven.
Maar indien ik hier gelijk heb, dan vervalt dus jouw opmerking dat het in de 49 jaar die apart vermeld wordt gaat om de bouw van de muren van Jeruzalem. Ik stel in dat geval de vraag opnieuw: waarom staat er in vers 25 die onderverdeling 7 jaarweken en 62 jaarweken? Wat is de betekenis van die 7 (=49 jaar)?Antoon schreef:Verder heb je gelijk wat betreft de muren het ging om meer zoals het vers zegt
Bestudeer nu eens deze verzameling van bijbelvertalingen heel goed. Dan zul je zien dat de oude Statenvertaling -later overgenomen door de JehovaGetuigen- twee foutieve vertalingen geeft die de tekst onzinnig maakt. Ten eerste staat er in de tekst geen titel "de Messias, de Vorst", en ten tweede heeft men niet begrepen dat er sprake is van twee perioden. Latere bijbelvertalers hebben hulp gekregen van joodse bijbelgeleerden die hen verteld hebben over de puntkomma die er moet staan.
