Jona en de walvis

[Kitty]

Daar ben ik ook mee opgegroeid.

[Blackadder]

Tis erg, maar ik kan me niet een kinderbijbel uit mijn jeugd voor de geest halen, terwijl we er toch verschillende hadden en ik alles las, ook kinderbijbels. Blijkbaar hebben Kuifje, de Grote Vriendelijke Reus, Laurenzo en Jiacomo, Tom Sawyer en Bilbo Baggins toch meer indruk gemaakt

(bonuspunten als je weet wie Laurenzo en Jiacomo zijn)

[Tsjok45]

RK bangmakerijen
Daar ben ik mee opgegroeid.

Ik heb mijn "plechtige communie "en vormsel ontvangen in staat van grote doodzonde wegens "vuile manieren " .... Ik had geen tijd meer om te biechten en ik kon mijn feestgeile familie niet teleurstellen door het sacrament dan maar te weigeren ....

Ik verwachte aan de voeten van de bisschop van dienst te worden neergebliksemd tijdens de zalving ...en toch zeker tijdens de erbij horende heilige communie
Er gebeurde niets natuurlijk .....héhéhéhéhéhé .....
tenzij natuurlijk dat men ontdekte dat ik allergisch was( onpasselijk werd , zei men toen ) voor de heilige olie ;
ik werd dus voorgoed een katholieke hypocriet en begon vervolgens nogal kortademig de boeken van Hugo Claus te lezen tijdens de dagelijkse mis en het lof op het college

Maar mijn "ziel "( mijn ontvangapparaat ) was daardoor wél voorgoed "afgestorven,"( ontdekte ik later tijdens de verplichte godsdienstlessen voor gevorderden ) : ik kon god niet "horen "( had die trouwens tot dan toe nog nooit gehoord , maar ik had goede moed) ...ik hoorde alleen maar mijn hartslag toen in in mijn bed mijn uiterste luisterende best deed ...
Het heeft mijn jonge leven getekend = er reste mij de verbeelding en uiteraard nog meer "vuile manieren " ....
Mijn god , waarom hebt ge mij verlaten ?
en toen werd ik plots volwassen

[Kitty]

Tsjok, je bent niet de enige die 'volwassen' werd door de grote stilte te ervaren.

[Rereformed]

Tsjok, je bent niet de enige die 'volwassen' werd door de grote stilte te ervaren.

Dan Barker beschreef zijn 'crux moment' op deze manier. Ik herinner me zijn boek gelezen te hebben toen ik nog steeds in God geloofde en dat het heel veel indruk op me maakte. Ik voelde dat ik ook eens zo'n beslissend moment moet krijgen. Het overkomt je, je kunt het niet forceren:

In november accepteerde ik een uitnodiging om te komen prediken in Mexicali, een mexicaanse stad nabij de grens van California. Ik houd van die stad. Hoewel ik nu op het punt was gekomen dat ik niet langer mijn eigen preken geloofde, had ik nog steeds zin in reizen en had ik nog een hoop vrienden aan de andere kant van de grens. De nacht na een kerkdienst in een zendingsvergaderlokaal gemaakt van in de zon gedroogde stenen ergens in de Mexicali Vallei ten zuiden van de stad, legde ik me te slapen op een veldbed in de ruimte voor de zondagschool die ook gebruikt werd om gastpredikanten onderdak te verlenen. Ik kreeg niet veel slaap die nacht. Ik herinner me dat ik maar naar het plafond zat te staren. Het voelde alsof ik ergens in het heelal rondzwalkte en ik mijn plaats in het universum moest overdenken. Het was op dat moment in mijn leven dat ik opeens overweldigd werd door de ervaring dat ik alleen was. Totaal alleen, absoluut alleen. Er is geen bovennatuurlijke wereld, geen God, geen Duivel, geen demonen, geen engelen die me vanuit de andere wereld te hulp schieten. Het was tezelfdertijd een angstwekkende als een bevrijdende ervaring. Misschien is het te vergelijken met voor het eerst parachute te springen of uit een ruimteschip te stappen en vrij in de ruimte te zweven. Ik wist op dat moment dat alles opeens tot rust kwam, dat mijn strijd gestreden was, dat ik eindelijk uit mijn cocon gekropen was, mijn slangenhuid had afgelegd. Voor het eerst in mijn leven was ik nu de 'nieuwe schepping' waar de bijbel het over heeft, maar waarmee ze zo volkomen de mist ingaat. Eindelijk was ik mijn kinderlijke behoefte kwijt om altijd maar buiten mijzelf te gaan zoeken wie ik als persoon was. Dit was geen mystieke ervaring. Het was een opfrissende ervaring. Zoiets als in een rechtzaak te horen dat alle beschuldigingen die tegen je ingediend waren voor een misdaad die je niet begaan had, zijn vervallen. Ik was nu vrij om alles achter me te laten en get on with life.

[Fish]

Ja zoals ik al dacht staan beide verhalen in deze kinderbijbel. Vooral het verhaal van de kinderen die door beren opgegeten worden staat er uitgebreid in, maar wordt uiteraard ten voordele van de profeet Eliza beslecht. Het verhaal sluit af met de volgende indringende, vooral voor kinderen, alinea en ik citeer: Dit is een vreselijke geschiedenis nietwaar? Doch die staat in de bijbel om ook ons te waarschuwen, jongens en meisjes. Spot nooit met gods volk, en zeker niet met zijn knechten, want de heere zal die spotters straffen, vast en zeker.

Van Jona had ik het wel verwacht maar van die twee beren zeker niet!
En dan ook nog die tekst erbij!
Het is nog tot daar aan toe dat er sprake is van indoctrinatie, maar dit gaat veel verder; dit is bangmakerij, dit is dreigen, dit is een vreselijk stukje tekst...

Vlak na de oorlog kregen wij (eerste klas Katholieke lagereschool) een toverlantaarn voorstelling over oa de duivel, De man die de beelden vertoonde vertelde een verhaal bij de beelden.
Ik kan me niet veel meer van de inhoud herinneren, maar weet nog wel dat ik er dagen nachtmerries van gehad heb.

[lost and not found yet!]

En ik ben opgegroeid met de kinderbijbel van Vreugdenhil em ik gruw er nu van! Kinderlijke indoctrinatie heet dat toch?

[Kitty]

Op elke bijbel zou niet geschikt voor onder de 18 moeten staan.

[collegavanerik]

Op elke bijbel zou niet geschikt voor onder de 18 moeten staan.

zoiets?

[Kitty]

Inderdaad, heel geschikt.