Op de bres voor pedofielen?

[Sararje]

Nee, het maakt je leven niet minder gecompliceerd, het maakt je onverschillig naar maatschappelijke issues en dat lijkt me een heel slecht teken.

[1000]

Nee, het maakt je leven niet minder gecompliceerd, het maakt je onverschillig naar maatschappelijke issues en dat lijkt me een heel slecht teken.

Jij mag vinden wat je wil. Onverschilligheid heeft mij een stuk vrolijker gemaakt. Iedereen mag zich overal druk om maken, net als iedereen het recht heeft zich nergens druk over te maken.

[Joe Hn]

O K

Nu weten we het wel.
Maak je niet druk over ons, dan doen wij zelf wel.
Anderen zijn best in staat om zelf te beslissen of ze wel of geen mening willen vormen. En wat doet jou dat ons aanraden? Je geeft er toch niets om? Kom dan ook niet met advies. En als je niets om alles geeft, dan vraag ik me toch weer af waarom je je er dan toch mee bemoeit. Toeschouwers kijken toe, jij niet. Dus ergens klopt het toch niet wat je allemaal schrijft. Probeer jezelf nog eens helder uit te leggen, al ben je onverschillig (en zonder gevoel? Hoe kun je dan vrolijk zijn?)

[1000]

O K

Nu weten we het wel.
Maak je niet druk over ons, dan doen wij zelf wel.
Anderen zijn best in staat om zelf te beslissen of ze wel of geen mening willen vormen. En wat doet jou dat ons aanraden? Je geeft er toch niets om? Kom dan ook niet met advies. En als je niets om alles geeft, dan vraag ik me toch weer af waarom je je er dan toch mee bemoeit. Toeschouwers kijken toe, jij niet. Dus ergens klopt het toch niet wat je allemaal schrijft. Probeer jezelf nog eens helder uit te leggen, al ben je onverschillig (en zonder gevoel? Hoe kun je dan vrolijk zijn?)

D - I - S - C - U - S - S - I - E - F - O - R - U -M

.. voor 'FreeThinkers' nog wel!

[Joe Hn]

Dat is geen antwoord op mijn vragen. In de herhaling ;


Wat doet jou dat ons aanraden? (je geeft er immers niets om?)

Waarom bemoei je je met ons? (als het je toch niet uit maakt)

Hoe kun je totaal onverschillig zijn, en toch vrolijk ... ?

[1000]

Dat is geen antwoord op mijn vragen. In de herhaling ;

Wat doet jou dat ons aanraden? (je geeft er immers niets om?)

In filosofische zin raad ik jullie niets aan. Het interesseert me niet. Zodra ik echter mij in praktische zin in jullie ga inleven, zou ik als ik jullie was (let op: hypothetisch!) praktische bezigheden ondernemen om gedaan te krijgen wat jullie willen (immers, het stoort jullie toch?)

Waarom bemoei je je met ons? (als het je toch niet uit maakt)

Voor de zoveelste keer, ik moet er echt om lachen, hier komt ie, voor de zoveelste keer: DISCUSSIEFORUM

Hoe kun je totaal onverschillig zijn, en toch vrolijk ... ?

Ik weet niet of ik totaa onverschillig ben. Tegenover de dingen die mij niet blij maken in het leven, ben ik onverschillig. Tegen dingen die mij blij maken, ben ik het niet. Daar geniet ik van. Mag ik je eraan herinneren dat ik niet met onverschilligheid kwam, maar dat een andere poster mij dit noemde? Goed, zei ik, noem mij dan maar onverschillig.

[Devious]

Waarom bemoei je je met ons? (als het je toch niet uit maakt)

Voor de zoveelste keer, ik moet er echt om lachen, hier komt ie, voor de zoveelste keer: DISCUSSIEFORUM

Nou, doe dat dan eens een keer zou ik zeggen, en wees eens oprecht en zeg gewoon eerlijk dat je een moslim bent.

[1000]

Nou, doe dat dan eens een keer zou ik zeggen, en wees eens oprecht en zeg gewoon eerlijk dat je een moslim bent.

Voor zover ik weet wat 'men' onder moslim verstaat: Moslims geloven toch dat een Arabier in een grot in de woestijn een Heilig Boek kreeg van een engel waarin de waarheid staat? En dat er maar één God is, Allah (waarvan niemand weet wat een 'God' is, of wat 'Allah' is). En dat die Arabier zijn Laatste Boodschapper is?

Ik weet het niet, hoor. Ik denk echter niet dat men mij moslim zal noemen, maar om te zeggen dat ik enigszins een mening hierover kan vormen... nee.

[collegavanerik]

Nou, doe dat dan eens een keer zou ik zeggen, en wees eens oprecht en zeg gewoon eerlijk dat je een moslim bent.

Voor zover ik weet wat 'men' onder moslim verstaat: Moslims geloven toch dat een Arabier in een grot in de woestijn een Heilig Boek kreeg van een engel waarin de waarheid staat? En dat er maar één God is, Allah (waarvan niemand weet wat een 'God' is, of wat 'Allah' is). En dat die Arabier zijn Laatste Boodschapper is?

Ik weet het niet, hoor. Ik denk echter niet dat men mij moslim zal noemen, maar om te zeggen dat ik enigszins een mening hierover kan vormen... nee.

Moslims mogen liegen tegen ongelovigen

[biajas]

welke vers van de koran zegt dat?

[Joe Hn]

Het interesseert me niet. Zodra ik echter mij in praktische zin in jullie ga inleven, zou ik als ik jullie was (let op: hypothetisch!) praktische bezigheden ondernemen om gedaan te krijgen wat jullie willen (immers, het stoort jullie toch?)

Ik snap nog steeds niet waarom je mee doet aan discussies, als je er niets om geeft (en anders begrijp ik misschien je woorden verkeerd, en moet je toch maar eens helder en eerlijk proberen toe te lichten). Bovendien hou ik er niet zo van als mensen zich met mij bemoeien, terwijl ze er blijk van geven er niets om te geven. Niets om geven en bemoeien lijkt me nogal tegenstrijdig. Begrijp me niet verkeerd; ik wil je echt begrijpen, maar dat lukt tot op heden niet. Je denkt teveel ONGEVRAAGD voor anderen. Dat stoort. Ik denk zelfs dat je de mensen hier meer stoort dan de zaken waarmee je ze ongevraagd wilt helpen. En dat helpen snap ik nog steeds niet. Waarom doe je dat? Mensen die niet geholpen willen worden kun je uberhaupt niet helpen. En de manier waarop jij bezig bent helpt al helemaal niet. Dus als je echt ons tot dienst wil zijn (wat ik moeilijk kan geloven) .... PAS JE DAN AAN !

[1000]

Ik snap nog steeds niet waarom je mee doet aan discussies, als je er niets om geeft (en anders begrijp ik misschien je woorden verkeerd, en moet je toch maar eens helder en eerlijk proberen toe te lichten). Bovendien hou ik er niet zo van als mensen zich met mij bemoeien, terwijl ze er blijk van geven er niets om te geven. Niets om geven en bemoeien lijkt me nogal tegenstrijdig. Begrijp me niet verkeerd; ik wil je echt begrijpen, maar dat lukt tot op heden niet. Je denkt teveel ONGEVRAAGD voor anderen. Dat stoort. Ik denk zelfs dat je de mensen hier meer stoort dan de zaken waarmee je ze ongevraagd mee wilt helpen. En dat helpen snap ik nog steeds niet. Waarom doe je dat? Mensen die niet geholpen willen worden kun je uberhaupt niet helpen. En de manier waarop jij bezig bent helpt al helemaal niet. Dus als je echt ons tot dienst wil zijn (wat ik moeilijk kan geloven) .... PAS JE DAN AAN !

Ik snap dat mijn manier van discussiëren niet bepaald op prijs wordt gesteld. Ik zal me voortaan meer inhouden. Als mensen zich storen aan mijn houding, dan zal ik me matigen. Het is nooit mijn bedoeling geweest om irritant of betwetering over te komen. Ik zal mezelf als het ware 'analyseren'.

[Joe Hn]

[Kitty]

@1000, Is het zo dat je een soort van muur om je gevoelens hebt gezet als het gaat om zaken waar je geen goed gevoel bij kreeg? Dus leed in de wereld, kinderleed, oorlogen ellende enz. Allemaal zaken waar een mens niet blij van wordt. Jij ooit ook niet, begrijp ik, alleen je kon het niet veranderen en voelde ook die intentie niet, dus heb je voor jezef besloten je door dit soort zaken niet meer te laten raken, een muurtje dus.
Alleen zaken waar je je prettig bij voelt of die je blij maken laat je nog toe. En dat voelt goed voor je. Zit het ongeveer zo in elkaar? I

k kan me er namelijk wel iets bij voorstellen. Aan alle kanten zitten uitersten, mensen die zich enorm druk maken om al het leed in de wereld en zich daar dus betrokken bij en verdrietig om voelen, kunnen daar de vreugde in hun leven mee verzieken zonder dat ze invloed kunnen uitoefenen concreet op al die misstanden. Dan is het voor het eigen welbevinden dus niet zo'n slechte keuze, als je hiermee niet om kunt gaan bijvoorbeeld, om te kiezen voor afstand van dit soort zaken en een onverschillige houding. Uit een soort van bescherming voor jezelf.

Het is dus zaak of je om kunt gaan met de mindere zaken in het leven. Kun je dat wel, dan hoef je bepaalde dingen niet zodanig in je gevoel toe te laten dat ze je leven nadelig beïnvloeden terwijl je nog steeds je betrokken kan voelen bij ellende wat andere mensen overkomt. Kun je niet omgaan met de mindere kanten van het leven, dan kun je je maar beter totaal hiervoor afsluiten en het dus niet toelaten in je gevoel.
Ik denk dat mensen die zeggen betrokken te zijn, en zich de zaken in de wereld aantrekken dit min of meer ook doen, anders zouden ze geen leven hebben denk ik. Dus je zou je kunnen afvragen in hoeverre de niet onverschillge mensen niet onverschillig zijn. Maar daar dus uit een soort van not done idee niet voor uit komen.

Want hoe betrokken ben je eigenlijk als je op het nieuws weer ellende hoort en op zo'n moment denkt: Goh wat erg! Terwijl je een uur later alweer een heel gezellige avond hebt met je vrienden waar er veel gelachen wordt en je je erg gelukkig voelt. Dus wat is nu precies die betrokkenheid dan? Is dat ook niet meer een houding dan iets dat er daadwerkelijk is? Of is zeggen, wat erg zeg, betrokkenheid genoeg. Wel makkelijk eigenlijk, en toch wel vrij inhoudsloos. En eigenlijk is dan de scheiding tussen onverschilligheid maar flinterdun of in ieder geval zeer vluchtig.

[1000]

@1000, Is het zo dat je een soort van muur om je gevoelens hebt gezet als het gaat om zaken waar je geen goed gevoel bij kreeg? Dus leed in de wereld, kinderleed, oorlogen ellende enz. Allemaal zaken waar een mens niet blij van wordt. Jij ooit ook niet, begrijp ik, alleen je kon het niet veranderen en voelde ook die intentie niet, dus heb je voor jezef besloten je door dit soort zaken niet meer te laten raken, een muurtje dus.
Alleen zaken waar je je prettig bij voelt of die je blij maken laat je nog toe. En dat voelt goed voor je. Zit het ongeveer zo in elkaar? I

Je had het niet beter kunnen verwoorden! Perfect geformuleerd!

Want hoe betrokken ben je eigenlijk als je op het nieuws weer ellende hoort en op zo'n moment denkt: Goh wat erg! Terwijl je een uur later alweer een heel gezellige avond hebt met je vrienden waar er veel gelachen wordt en je je erg gelukkig voelt. Dus wat is nu precies die betrokkenheid dan? Is dat ook niet meer een houding dan iets dat er daadwerkelijk is? Of is zeggen, wat erg zeg, betrokkenheid genoeg. Wel makkelijk eigenlijk, en toch wel vrij inhoudsloos. En eigenlijk is dan de scheiding tussen onverschilligheid maar flinterdun of in ieder geval zeer vluchtig.

You're my hero!