De grote levensvraag

[Devious]

Hallo Jessy. Mijn vragen zijn nog steeds niet beantwoord. Misschien heb je ze weer over het hoofd gezien, of ik heb jouw antwoorden over het hoofd gezien.

Dat staat al beschreven in de oudste leer waar alle andere godsdienstige geschriften op gestoeld zijn.

Over wat voor 'oudste leer' heb je het hier?

Het gaat er echter om te begrijpen wat er voor de big bang was dan is de evolutie van ons bestaan beter te begrijpen.

Weet jij wat er voor de Big Bang was?

Ik krijg geen opdrachten van mijn absolute zekerheden en feiten.
IK begrijp maar al te goed dat hetgeen voor mij is zoals het is, dat dit voor een ander niet zo is.

Als er twee personen iets stellig beweren wat tegenstrijdig aan elkaar is, dan kan maar één van beiden gelijk hebben toch? Of geen van beiden.

Vriendelijke groet.

[Secularizer]

Ik moet me heel erg evrgissen maar volgens mij reageerde jij op Devious die het in een historisch verband trok met fundamentalisme.

Ik reageerde kritisch op de stelling van Herman mede met verwijzing naar gegevens van Devious.

Hij dacht dat een gelijke visie op het hiernamaals bevorderlijk (ik noem dat "nuttig", want ik stem in met het streven naar vrede) zou zijn hiervoor.

Teruglezend ontdek je dat Herman van der Helm dit dacht, het is de start van dit topic, te vinden in het oudste bericht, weet je wel.

Het ging mijj erom dat een belofte van leven na de dood goed kan zijn voor het aanwakkeren van extremisme, niets meer niets minder.

Dat had Devious dus als eerste al naar voren gebracht, overbodig dat nog eens te doen.
Ik toonde aan dat het geloof in leven na de dood onder de christenen ook geen vrede had gesticht,
wat een aanvulling is op Devious maar in dit topic vooral een kritiek op de stelling van Herman van der Helm.

Want waar ging het hier anders over dan over de aantoonbaar verkeerde veronderstelling van Herman van der Helm ?
Het is een van de niet-vrijdenkers hier.

[Sararje]

Want waar ging het hier anders over dan over de aantoonbaar verkeerde veronderstelling van Herman van der Helm ?
Het is een van de niet-vrijdenkers hier.

Zullen we deze waardeoordelen op mensen die nog zo weinig postings hebben gedaan buiten wege laten?

[Kevin]

En hoe onzekerder de mens is, hoe meer fanatisme er ontstaat, met alle bekende effecten van dien. Gelovigen en niet gelovigen stellen gedragsregels op om zichzelf houvast te geven. Deze worden om de eigen onzekerheid te verbergen opgelegd aan anderen, soms te vuur en te zwaard. Daar worden veel mensen weer de dupe van. Discriminatie, haat en afschuw van de andersdenkende is het gevolg.

Ik denk, door een antwoord te accepteren (of het nu een ja tegen God is of een nee, of een ja voor filosofie of een nee) geef je jezelf meer ruimte om je met belangrijkere dingen bezig te houden.

Waar het vooral bij je vragen om draait is de levenslust. Rereformed merkt op dat er voordat hij bestond nog geen probleem was, en dat zal nadat hij niet meer bestaat precies hetzelfde zijn. Hij vergeet echter het belangrijke punt dat er vóór het niet-bestaan voordat hij bestond, geen ervaren was van wel bestaan, een wel bestaan waar een niet-bestaan beleefd kan worden in de gevoelswereld.

Ik denk dat het daarom belangrijker is te kijken naar de motivatie achter de vragen.. Of dit nu op een christelijke manier (leven na de dood, e.d.) of een niet-theistische manier (zoals hij et doet, relativeren, filosoferen, e.d.) doet, doet er volgens mij niet zoveel toe...

Wat er toe doet is dat je in beide gevallen, met bijde methoden een gezond uitgangspunt krijgt. Er kunnen dan tal van argumenten tégen en vóór worden gesteld, uiteindelijk zijn de beide methoden een vorm van communiceren met elkaar over dit bestaan.

Ik denk daarom dat de grote levensvraag, beter, de grote levensvragen, kunnen worden beantwoord door het leven zo diep mogelijk te ervaren, op veel verschillende manieren. De mens is op de eerste plaats een gevoelswezen... En je kan dat gevoel de mond snoeren, of het voeden en er iets mee doen. Tegenwoordig zoek ik zelf naar een manier om iets met de tweede optie te doen.

Groet,

[fbs33]

Aan Kevin@Zolang je de 'gevoelens' met de door (god?) gegeven 'ratio' leidt, is er met jouw stellingname niets aan de hand.

[Kevin]

Ik snap je niet. Misschien omdat je zoals ik denk idd niets zegt, of misschien moet je je wat meer inleven in iemand die gewone taal gewend is.

Wat je ook doet, succes. En neem zelf ook wat.

[fbs33]

Ik snap je niet. Misschien omdat je zoals ik denk idd niets zegt, of misschien moet je je wat meer inleven in iemand die gewone taal gewend is.

Wat je ook doet, succes. En neem zelf ook wat.

Ik haakte in op jouw 'tweede optie (en dacht daarbij, "Hij heeft aan een half woord genoeg"
Een betreurniswaardige vergissing dus, van mij
Waarvoor excuses

[Jozef]

Er geschiedt helemaal niets tegen de wil van een almachtige God/Allah

Ik zou het onderschrift dat jij hebt zo zeggen:
Er is in ons bestaan helemaal niets wat ons ertoe zou moeten aanzetten in een God te gaan geloven of in een hiernamaals, maar er is alles voor te zeggen dat de mens hetzelfde lot ondergaat als het guppie in ons aquarium: niemand heeft er ooit naar omgekeken en niemand denkt er ooit meer aan.

Die is wel heeeeel cynisch!

God is liefde en alle oorlogen ontstaan uit liefde ... zou toch kunnen,toch ?

[Kitty]

God is liefde en alle oorlogen ontstaan uit liefde ... zou toch kunnen,toch ?

Jozef, als jij in elkaar wordt geslagen op straat en beroofd wordt, zing jij nog "Alles is liefde!". Soms kun je wel eens je blik op de realiteit kwijtraken als je 'liefde' tot een overal toepasbaar fenomeen gaat opwaarderen. De kans bestaat dan wel dat je door zo'n houding geen intentie meer voelt om aan liefdeloze zaken iets te doen. Want 'alles is tenslotte liefde". Je kunt dan ook huppelend tussen oorlogslachtoffers God dankbaar zijn voor zoveel 'liefde'.

[biajas]

God is liefde en alle oorlogen ontstaan uit liefde ... zou toch kunnen,toch ?

Jozef, als jij in elkaar wordt geslagen op straat en beroofd wordt, zing jij nog "Alles is liefde!". Soms kun je wel eens je blik op de realiteit kwijtraken als je 'liefde' tot een overal toepasbaar fenomeen gaat opwaarderen. De kans bestaat dan wel dat je door zo'n houding geen intentie meer voelt om aan liefdeloze zaken iets te doen. Want 'alles is tenslotte liefde". Je kunt dan ook huppelend tussen oorlogslachtoffers God dankbaar zijn voor zoveel 'liefde'.

Amen!