siger schreef:Het verband dat zou bestaan tussen vrije wil en determinisme is haarfijn uit de doeken gedaan in de openingspost.
Met die openingspost heb ik nogal moeite. Een harde determinist wordt hier steevast afgeschilderd als een pessimist, terwijl een harde determinist mijns inziens evengoed een optimist kan zijn. Ik vind het nogal een warboel, vooringenomen, en helemáál niet duidelijk.
siger schreef:Als je nog verder wil diskussieren, dan over standpunten
Volgens mij doe ik niet anders. Als ik zo een aantal posts van je bekijk leid je in mijn beleving erg aan "hineininterpretieren".
siger schreef:Btw Vegan, heb jij al gestemd hier? Voor wat?
Aangezien de basis voor de (bovendien een te beperkt aantal) keuzes zo ongenuanceerd geformuleerd is, heb ik geen keuze kunnen maken. Ik neig naar een zeer grote mate van (dus niet noodzakelijkerwijs absoluut) determinisme binnen vrij nauwe grenzen. Het dichtst kom ik dan nog bij keuze 3b., maar ik vind mijzelf absoluut geen pessimist. Integendeel, ik ben een gematigde (gematigd, vanwege enige aan mijzelf toegedichte realiteitszin) optimist. En ook al vind ik, dat ik niet verantwoordelijk ben voor wat ik doe, ga ik mij daar niet achter verschuilen, hetgeen in de praktijk betekent dat ik verantwoordelijkheid zal
nemen voor wat ik doe. Het feit dat ik verantwoordelijkheid neem wijt ik in mijn beleving niet aan mijn "goedheid", maar ik wijt het eraan dat ik ertoe gedreven (in zeer grote mate gedetermineerd) word om dat te doen.
siger schreef:En nu niet meer over woordjes, OK?
Wat werp je me nu weer voor de voeten? Was het mijn bedoeling om over woordjes te vallen?
Inhoudelijk:
Ik weet natuurlijk ook wel dat "willoos" een bestaanbaar woord is. Maar als je er goed over nadenkt, hoe vaak denk je dan dat het voor zal komen dat iemand echt willoos is en dus helemaal zonder wensen in alle opzichten? Waar ik graag met je over verder wil discussiëren is over de wil en niet over het ontbreken daarvan. Volgens mij was dàt toch de insteek?