Schrikdraad; de mentale christelijke gevangenis

[Bonjour]

Karssenberg,

Jij staat een stap dichter bij geloof dan wij. Je staat daarom ook een stap dichter bij de Islam of Jodendom. Denk je er wel eens over na dat dat wellicht toch één van die toch ware religie is?

[Maria]

Natuurlijk niet K., want bij jou knellen de banden niet, die dat wel zo vaak doen bij gelovigen en deden bij ex gelovigen.
Ik wou, dat je ook eens gewoon aan wilde nemen, wat ex gelovigen die hier schrijven meemaakten en wat hun motiveert om hier te komen.

Ja, en ik wilde dat jullie ook eens wilden aannemen dat niet iedere gelovige in angst leeft of zou moeten leven.

Met jij-bakken komen we niet verder.
Het woordje "jullie" is bovendien ook niet aan mij besteed.

Natuurlijk heb je gelijk, en ook niet iedere ex gelovige.
Ik schrijf dan ook duidelijk: "ex gelovigen die hier schrijven"
Heb je niet RR niet gelezen??
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 50#p449550" onclick="window.open(this.href);return false;

Overigens herinner ik me vanuit mijn eigen gelovige verleden dat ik deze vraag nooit positief behoefde te beantwoorden. Iemand die niet twijfelt aan zijn geloof hoeft die angst niet te voelen, vooral niet in deze tijd waarin praktisch geen dominee ooit meer over de hel preekt.
Ik ervoer die angst pas op het moment dat ik heel bewust het christelijk geloof de rug toe keerde. Op het moment dat ik plechtig mijn geloof afzwoer voelde ik plotseling een angstgolf, iets waarover ik me hogelijk verbaasde omdat het tot dan toe altijd volledig afwezig was in mijn leven.

Ga ervan uit, dat hier op dit forum alleen mensen komen, die willen lezen en/of communiceren over dit onderwerp.
Of het nu gelovigen, ex gelovigen, of geboren atheïsten zijn, dat is wat wij gemeen hebben.
Wat dat betreft zijn jij en ik sowieso geen doorsnee gelovige of ex-gelovige.

Het gaat in dit topic over wat Destinesia meemaakte en hoe hij omgaat met zijn afvalligheid.
Als je dat herkent, dan kun je daar iets aan hebben of niet.
Als je dat niet herkent kun je er nieuwsgierig naar zijn, het proberen te overdenken en er gedachten over te wisselen.
Heb je er helemaal niks mee, dan heb je er ook helemaal niks over te zeggen, want dan is alles teveel.

.........dan wordt dat gewoon weggehoond hier, soms in kwetsende bewoordingen. Maar als een ex-gelovige niet als een kasplantje wordt aangepakt dan is Leiden in last.

Dit heb je al eerder geschreven, maar is dat wel juist?
Als een ex-gelovige of atheïst niet serieus is als gesprekspartner en alleen zijn eigen interesse volgt, zonder echt te communiceren, dan wordt hij net zo hard aangepakt.
Bovendien: Het staat je vrij erop in te gaan of niet. Ik heb hier ook ooit menen doodgezwegen.
Daarbij:
Tegen wie heb je het nu?
Het moet toch moet zo moeilijk zijn om onderscheid te maken in hoe je reageert op de één of op de ander.

Ik kan iig. datgene wat beschreven wordt heel goed herkennen.

Ik heb een behoorlijk aantal discussies elders gevoerd met christenen en ik ben er doodmoe van geworden.

Wat ik ondervonden heb:
...................

Het is precies.
Let wel, ik zeg niet dat je zo bent.
Maar het is wel zoals jij op dit Forum overkomt door je manier van schrijven.
Door de manier waarop jij communiceert.

Ik ben gelovig, maar ik weet uit ondervinding van mezelf en anderen, dat het niet altijd gemakkelijk is om te blijven geloven.

Maar als iemand al begint met een gelovige voor ziek of naïef of doortrapt uit te maken dan is dat niet een goede basis voor een gesprek.

?????????????
Is wat je schrijft een reactie op de quote? (quote gaat over het stukje in het openingsbericht)
Besef je nu niet dat je nu exact dat doet wat ik aan wilde geven?
Heb je dat zelf nu echt niet door?
Je gaat niet in op de kern van wat er geschreven wordt, draait een bochtje en begint over jouw behandeling hier.
Is dat niet het paard achter de wagen spannen?
En wanneer heb ik me daaraan schuldig gemaakt?

BTW.
Ik lees nu voor het eerst dat het voor jou ook niet gemakkelijk is om altijd te geloven.
Jouw lezende had ik daar echt geen flauw benul van. (Niet alles gelezen hebbende)
En erg onnatuurlijk.

Ik denk, dat dat nog een boeiende (voor mij iig.) gedachtenwisseling zou kunnen worden.
Misschien zeker ook wel herkenbaar uit de gelovige perioden van velen hier.
Gelovig versus ongelovig gesprekken zouden wel eens heel anders kunnen worden, als de zekerheden geen zekerheden zouden blijken.

Zelfs op geloofsfora wordt daar zelden eerlijk mee omgegaan onderling.
Zo gauw er iemand is die onzeker is, dan zal de hele goe-gemeenschap gaan preken en bidden en daar moet je het dan maar mee doen als twijfelaar.

Weet je dat in het forum getuigenissen van twijfelaars en afvalligen heel anders omgegaan wordt met mensen die toch nog geloven, maar sterk twijfelen?
Zeker, er wordt niet voor ze gebeden, maar begrijpvol zijn de medeleden hier dan wel!!!!!

[Karssenberg]

Maar als iemand al begint met een gelovige voor ziek of naïef of doortrapt uit te maken dan is dat niet een goede basis voor een gesprek.

Ongelooflijk hoe jij hetvoor elkaar krijgt jezelf continu als slachtoffer van de verderfelijke ongelovigen neer te zetten.
De slechte basis voor een gesprek met jou is gelegen in jouw dogma wat de meest vreselijke dingen verkondigd en gebied, en waar jij geen afstand van neemt omdat je meent dat jouw algoede god dat in al zijn goedheid en rechtvaardigheid dat zo bedoeld heeft.
Dat die houding van gelovigen naar andersdenkenden er voor zorgt dat er nog overal ter wereld slachtoffers vallen ten gevolge hiervan wil maar niet tot je doordringen.
Hoe kan er op die manier een goede basis bestaan als het uiteindelijke motief niets anders is dan het verspreiden van dat dogma, het via de achterdeur weer bij de ongelovige kinderen te krijgen.
Pas op Henk, ouders zijn voorzichtig met hun kroost!

En jij moet mij eens haarfijn uitleggen wat mijn 'dogma' allemaal voor vreselijke dingen verkondigt en gebiedt. En waarom er overal ter wereld slachtoffers vallen als gevolg van dat dogma. Heb je daar bewijzen voor? Ik dacht, dat alles hier altijd onderbouwd moest worden. Dat geldt zeker alleen voor gelovigen? En waarom moet ik zonodig afstand doen van de God in wie jij niet eens gelooft en die je desalniettemin de vreselijkste dingen toeschrijft?
Ik verspreid hier geen dogma's, dat doen jullie. Het dogma, dat een gelovige ongelukkig en bang moet zijn en dat een ongelovige eindelijk vrij kan zijn en van het leven genieten. Maar ondertussen nog steeds de trauma's van zijn ex-geloof ondervindt en er maar niet van los kan komen. Ja, en dat is dan weer de schuld van de indoctrinerende opvoeders van destijds.
Ik beschuldig ongelovigen niet van verderfelijkheid. Het is alleen mijn overtuiging, dat ALLE mensen, gelovig en ongelovig schuldig staan tegenover God en de naaste. Mag ik dat hier niet zeggen?
Wat is dat voor onzin, dat ik eerst afstand moet doen van mijn geloof voordat ik een goede gesprekspartner ben? Of dat het motief zou zijn om ongelovige kinderen weer bij het geloof te krijgen?

[Karssenberg]

Ik vind het christelijk geloof helemaal geen gevangenis. Maar die opmerking zal wel als off-topic beschouwd worden. Dus ik heb verder niets te zeggen over dit onderwerp.

Zie jij dan een mogelijkheid om je geloof vaarwel te zeggen?
Ik zie wel een mogelijkheid om mijn ongeloof vaarwel te zeggen.
Als ik op herhaalbare waarnemingen mocht stuiten waaruit objectief blijkt dat er wel een god bestaat, ben ik er uiteraard prompt uit weg. Maar wat moet jij doen om jouw geloof te verliezen?

........

Tot er wat anders gebeurd. . . .

gelukkig nieuwjaar, Peter ( want dat is het al bij jullie)
Nee, ik zie geen mogelijkheid om mijn geloof vaarwel te zeggen. Ik heb er ook geen enkele reden toe. Het lijkt erop alsof je zegt, dat dat bewijst dat ik bang en/of niet vrij ben. Als ik mijn geloof zou prijsgeven zou ik net zo vrij zijn als een vis, die zich afvraagt of hij ook buiten het water kan leven en de proef op de som neemt.

Jij ziet wel een mogelijkheid om je ongeloof vaarwel te zeggen, zeg je. Maar je stelt onvervulbare voorwaarden. Je wilt God zien. Maar dan kan nu niet. God heeft zijn zoon in deze wereld gestuurd, die is gestorven en opgestaan. Dat wordt nu al zo'n 2000 jaar verkondigd. Je kunt het geloven of niet. Maar jij hebt daar geen Boodschap aan. Jij wilt bijzondere dingen zien en dan wil je wel geloven, zeg je.
Nou is niet-geloven één ding. Maar je bewust tegen het geloof verzetten is iets anders. Ik denk, dat het mogelijk zou moeten zijn om daar mee op te houden, als je zou willen. Veel mensen hier gaan verder dan simpelweg niet-geloven. Ze menen, dat het geloof op alle fronten bestreden moet worden en/of belachelijk gemaakt. Het geloof moet verdwijnen, omdat ....... ja, zeg het maar. Omdat het schadelijk is. Allerlei vage argumenten. Omdat de samenleving er last van heeft.
Ik weet, dat jij niet de felste bent op dit punt. Maar je kiest er niet voor om afstand te nemen van het anti-theïsme, dat verder gaat dan atheïsme.

'Tot er wat anders gebeurt.....'. Ja, wij gelovigen weten dat er wat anders gaat gebeuren. Wanneer? Ik weet het niet, waarschijnlijk niet meer in 2014 ( en in Thailand zeker niet). Wij geloven de wederkomst van Christus. Is dat schadelijk om dat te verwachten? Ik zou zeggen: eén van tweeën. Of onze verwachting komt niet uit, het was loos alarm. Nou, dan kun je rustig gaan slapen. Of onze verwachting komt wel uit. Dan is het misschien zaak om op tijd wakker te worden.

[Erik]

En jij moet mij eens haarfijn uitleggen wat mijn 'dogma' allemaal voor vreselijke dingen verkondigt en gebiedt.

Ik heb een gruwelijke hekel aan dit soort spelletjes!
De onderdrukkende wetten en geboden in de bijbel zijn nu ineens niet meer van toepassing op jou belijdenis?

En waarom er overal ter wereld slachtoffers vallen als gevolg van dat dogma.

Ik heb een nog grotere hekel aan selectief lezen en woorden verdraaien zodat het je beter uitkomt!
Ik schreef namelijk:
"Dat die houding van gelovigen naar andersdenkenden er voor zorgt dat er nog overal ter wereld slachtoffers vallen ten gevolge hiervan wil maar niet tot je doordringen."

En daarmee trok ik de gevaren van religieuze dogma's breder dan enkel jouw dogma.
En jouw dogma is dan wel niet direct de oorzaak van onderdrukking en genocide e.d., maar is in basis geen haar beter en daarmee nog altijd een gevaar voor het welzijn van andersdenkenden.
De inhoud van de bijbel bevat hoe je het ook went, keert of herinterpreteert materiaal welke groepen mensen verdoemd.
Het is slechts een kwestie van het moment in de tijd, de status en de lokatie waar wij ons nu bevinden die maakt dat het christelijk geloof nu verkeerd in een positie dat ze geen zeggenschap meer heeft.
Maar dat betekent nog niet dat het in potentie nog net zo overheersend zou kunnen worden als dat het ooit was, en daarvoor moeten we naar mijn mening waken.
Een terugkeer naar de inquisitie, je moet er toch niet aan denken.

Het is alleen mijn overtuiging, dat ALLE mensen, gelovig en ongelovig schuldig staan tegenover God en de naaste. Mag ik dat hier niet zeggen?

Je mag van mij alles zeggen, dat recht zal ik nooit iemand ontnemen, sterker nog ik zal er voor vechten.
Maar verwacht niet dat ik die overtuiging voor zoete koek slik en dat ik jouw de kans geef om dat idee zomaar aan mijn kinderen te slijten, want dat is uiteindelijk wat je het liefst zou zien toch?
Of wil jij niet dat iedereen gered wordt en van jouw goede god hoort?

Wat is dat voor onzin, dat ik eerst afstand moet doen van mijn geloof voordat ik een goede gesprekspartner ben?

Ik zeg nergens dat je afstand van je geloof moet doen, kom nou, ik ben geen evangelist.
Ik wil dat je afstand neemt van de discriminerende en veroordelende teksten uit je bijbel, maar keer op keer is gebleken dat die standpunten je na aan het hart liggen.
Ik vind dat een verderfelijk standpunt waar ik de kinderen van deze tijd tegen zou willen beschermen.

Of dat het motief zou zijn om ongelovige kinderen weer bij het geloof te krijgen?

Zieltjes winnen is belangrijk voor ieder geloof om voort te kunnen bestaan,en kinderzieltjes zijn nu eenmaal makkelijker.
Zonder vers bloed zal het geloof uiteindelijk een langzame dood sterven.
De kinderen zijn de toekomst, zeker voor het voortbestaan van de monotheïstische geloven.
Ik ben van mening dat kinderen niet met dergelijke immorele dogma's opgezadeld mogen worden.
Als ze dat willen dan verkiezen ze die vrijwillige celstraf van het verstand maar als ze menen daar oud genoeg voor te zijn en zonder dat ze daartoe aangezet worden door "volwassen" gelovigen.

[Erik]

Jij wilt bijzondere dingen zien en dan wil je wel geloven, zeg je

Bijzondere beweringen vereisen bijzonder bewijs.

Of onze verwachting komt niet uit, het was loos alarm. Nou, dan kun je rustig gaan slapen. Of onze verwachting komt wel uit. Dan is het misschien zaak om op tijd wakker te worden.

Maar in de tussentijd zet dat geloof als het de kans krijgt wel een rem op de wetenschappelijke vooruitgang en het vrije denken, of we nou willen of niet.

Ik denk dat er wat dat betreft steeds meer mensen wakker worden.

[Bonjour]

Het is waarschijnlijk wel handig dit hele topic nog eens te bekijken om te kijken wat er onder de gevangenis verstaan wordt. I zag deze post:

Er zijn vele vormen van "schrikdraad".

Ik las vandaag een discussie op een christelijk forum over twijfel onder gelovigen. Gelukkig net op tijd voor de twijfelende rest, kwam er op een gegeven moment een gevorderd christen met de meest logische en beste oplossing voor dit soort duivelse dilemma's die aan het geloof beginnen te knagen .
___________________________________________________________________________________________

Geloof is vertrouwen, terwijl twijfel een vorm van wantrouwen is. Twijfel zet je in je wandel met God ten alle tijde stil, het sticht niet, breekt enkel af en wordt door de duivel misbruikt om je af te leiden van dat waar het werkelijk om draait. Lees anders eens wat de Heer ons er over leert in Jakobus 1:6-7. Naast twijfel is er nog iets dat ons vaak weet stil te zetten, en dat is ons denken.

Geloof laat geen ruimte voor beredeneren, waar geloof en vertrouwen neemt alles aan wat God tegen haar zegt zonder vragen of tegenwerpingen. Ondanks dat ik helaas tijden ken waarin ik dat geloof niet heb en met regelmaat enorm tekort schiet hierin, weet ik dat dat wel is waar geloof om draait. Een onvoorwaardelijk vertrouwen in God, als Hij zegt "ga naar links" dan vraag je niet "waarom" en je gaat ook niet nadenken of er geen betere alternatieven zijn, nee je verwerpt dat en gaat naar links.

Als je je oog gericht houd op de Heere Jezus, zal er geen twijfel in je opkomen en zal je geloof en vertrouwen alleen maar groeien. Twijfel komt meestal om de hoek kijken als je kijkt op jezelf, naar je omgeving, naar de mensen om je heen of wat dan ook.
___________________________________________________________________________________________

Bizar.

De opvatting onder christenen om niet na te willen of durven denken is iets wat zij zélf nastreven. Er bewust voor kiezen.

Ik blijf erbij. Het verliezen van mijn geloof is bijna exact te vergelijken met het "matrix verhaal". Ik ben bevrijd en ik loop nu rond met van die oude aansluitingen in mijn rug en nek. Meelezen op zo'n forum is voor mij nu exact als even inpluggen en teruggaan in de Matrix om mij in "bullit-time" te verbazen.

[writer]

... Het is alleen mijn overtuiging, dat ALLE mensen, gelovig en ongelovig schuldig staan tegenover God en de naaste......

Hoe zou jij reageren als hier een moslim kwam en tegen jou zou zeggen dat het zijn overtuiging is dat jij schuldig tegenover Allah staat?

Overigens vind ik het nogal aanmatigend van je dat je beweert dat ik schuldig ben, je kent me amper.

ps.
Wat ben ik blij dat ik van dat schuldgevoel af ben zeg, steeds tegen jezelf te moeten zeggen dat je niet geneigd ben tot enig goed maar wel geneigd tot alle kwaad terwijl je je in je hart van geen kwaad bewust bent.

[LordDragon]

Karssenberg schreef;

En jij moet mij eens haarfijn uitleggen wat mijn 'dogma' allemaal voor vreselijke dingen verkondigt en gebiedt. En waarom er overal ter wereld slachtoffers vallen als gevolg van dat dogma. Heb je daar bewijzen voor? Ik dacht, dat alles hier altijd onderbouwd moest worden. Dat geldt zeker alleen voor gelovigen?

De kruistochten waren er niet genoeg aan? Wat dan nu van boko oharam, is, de klu klux clan, er wordt met veel plezier en toewijding verkracht, gemarteld en gemoord voor religie.

Karssenberg schreef;

Maar ondertussen nog steeds de trauma's van zijn ex-geloof ondervindt en er maar niet van los kan komen. Ja, en dat is dan weer de schuld van de indoctrinerende opvoeders van destijds.

Misschien geven deze atheïstische ex gelovigen en geboren ongeloven wel om hun medemensen, het feit dat we de moeite doen om discussies aan te gaan en je onze gevoelens en ervaringen vertellen dat duidt er toch ergens op dat we geven om onzemedemens, ook al zijn we soms hard we doen het enkel met de bedoeling goed te doen.

Karssenberg schreef;

Ik beschuldig ongelovigen niet van verderfelijkheid. Het is alleen mijn overtuiging, dat ALLE mensen, gelovig en ongelovig schuldig staan tegenover God en de naaste. Mag ik dat hier niet zeggen?

Neen, ik heb helemaal niks vandoen met jouw zogenaamde schuld tegenover een “almachtige naar kamelen geurende baarddrager”, en jij hebt niet het recht om mensen te proberen brainwashen dat ze wel schuld hebben aan een of andere illusionaire almachtige.

Karssenberg schreef;

Wat is dat voor onzin, dat ik eerst afstand moet doen van mijn geloof voordat ik een goede gesprekspartner ben? Of dat het motief zou zijn om ongelovige kinderen weer bij het geloof te krijgen?

Boorlingen die gedoopt worden en een religie opgedrongen krijgen door mensen zoals jij die geloven dat ze een of andere macht hebben verkregen over de rest van de mensheid omdat ze het woord van god volgen. Walgelijk is dit, en je probeert het nog goed te praten ook.

Noot: als kind was dit in de kerk zittende tijdens de opgelegde vieringen in het jezuïeten college een van mijn grootste zorgen, luisterend naar fake verhaaltjes, wetende dat mijn maat die op internaat daar zat verkracht werd door een pater, onze leraar godsdienst, valt het zwaar om te verteren dat hij in schuld leeft en zijn schuld aan god dan maar door de lusten van dat paterke te bevredigen moest terugbetalen.

MVG, LD.

[LordDragon]

Karssenberg schreef;

Nou is niet-geloven één ding. Maar je bewust tegen het geloof verzetten is iets anders. Ik denk, dat het mogelijk zou moeten zijn om daar mee op te houden, als je zou willen. Veel mensen hier gaan verder dan simpelweg niet-geloven. Ze menen, dat het geloof op alle fronten bestreden moet worden en/of belachelijk gemaakt. Het geloof moet verdwijnen, omdat ....... ja, zeg het maar. Omdat het schadelijk is. Allerlei vage argumenten. Omdat de samenleving er last van heeft.

Aha, je draagt goede redenen aan om het geloof op te geven en bestrijden Als iets schadelijk is voor de samenleving dan ... (zijn we als vredelievende met onze medemens en onze omgeving begaande bewuste wezens) …

MVG, LD.

[Karssenberg]

Met jij-bakken komen we niet verder.
Het woordje "jullie" is bovendien ook niet aan mij besteed.

Je kunt zelf constateren,dat er door menigeen hier werd gesuggereerd (waaronder vooraanstaande respondenten), dat gelovigen voortdurend in een spagaat leven. Ik bedoelde met 'jullie' alleen degenen, die er zo over denken en ik ben blij dat jij je dan niet aangesproken voelt. Dan denk je er kennelijk toch genuanceerder over.

Het gaat in dit topic over wat Destinesia meemaakte en hoe hij omgaat met zijn afvalligheid.
Als je dat herkent, dan kun je daar iets aan hebben of niet.
Als je dat niet herkent kun je er nieuwsgierig naar zijn, het proberen te overdenken en er gedachten over te wisselen.
Heb je er helemaal niks mee, dan heb je er ook helemaal niks over te zeggen, want dan is alles teveel.

Ik word er kregelig van, als mensen hun eigen afvalligheid meteen generaliseren tot iets wat elke gelovige eigenlijk zou moeten meemaken. En zolang hij dat niet doet dan zit hij eigenlijk nog in de gevangenis. RR en PV laten zich duidelijk in die richting uit. Een gelovige,die nog gelooft is hier vergeleken met iemand die alcoholist is, maar het niet wil erkennen. Je kunt het nalezen. Dat je zelf gaat twijfelen is één ding, ik weet dat het gebeurt en zie het om me heen. Maar dat je vervolgens die twijfel en afvalligheid gaat omzetten in spot, venijn en laatdunkendheid naar mensen, die 'nog' wel geloven, daar heb ik eerlijk gezegd niet veel begrip voor. En ik laat mij dat ook niet zeggen, dus dan houd ik mij niet stil. En als mij dan vervolgens wordt verweten, dat ik te weinig begrip heb voor die arme, getraumatiseerde, onbegrepen ex-gelovigen dan klinkt mij dat erg huichelachtig in de oren.

Als een ex-gelovige of atheïst niet serieus is als gesprekspartner en alleen zijn eigen interesse volgt, zonder echt te communiceren, dan wordt hij net zo hard aangepakt.
Bovendien: Het staat je vrij erop in te gaan of niet. Ik heb hier ook ooit menen doodgezwegen.
Daarbij:
Tegen wie heb je het nu?
Het moet toch moet zo moeilijk zijn om onderscheid te maken in hoe je reageert op de één of op de ander.

Dat is niet waar, dat ongelovigen hier net zo hard worden aangepakt. Ik wil geen namen noemen nu, maar ik kan je talloze voorbeelden van het tegendeel noemen. In ieder geval worden ongelovigen hier niet weggehoond of belachelijk gemaakt. En op een christelijke site zul je geen topics tegenkomen, die speciaal bedoeld zijn om de spot te drijven met ongelovigen? Heb je voorbeelden van het tegendeel? Zeg het s.v.p. dan zal ik ze broederlijk maar duidelijk vermanen.

Wat onderscheid maken betreft: ik zie echt wel verschil tussen de één en de ander. Bedenk wel, dat ik hier meestal alleen zit tegenover veel critici. Ik zeg dit niet als slachtoffer en ook niet ter verontschuldiging, maar ter verklaring wellicht.

BTW.
Ik lees nu voor het eerst dat het voor jou ook niet gemakkelijk is om altijd te geloven.
Jouw lezende had ik daar echt geen flauw benul van. (Niet alles gelezen hebbende)
En erg onnatuurlijk.

Als er moeilijke dingen gebeuren in je leven (zoals dat mijn zus is overleden drie jaar geleden rond deze tijd) dan heeft een gelovige het in zekere zin moeilijker dan een ongelovige. Hoewel ik heel goed besef dat zulke dingen voor iedereen heel moeilijk kunnen zijn. Maar wat ik bedoel is dit: een gelovige weet, dat er een God in de hemel is, die haar ziekte had kunnen genezen en haar dood had kunnen voorkomen, maar Hij heeft het niet gedaan. Ik geloof, dat God alle dingen doet meewerken ten goede, maar om dat altijd te accepteren dat is nog wat anders.

Ik denk, dat dat nog een boeiende (voor mij iig.) gedachtenwisseling zou kunnen worden.
Misschien zeker ook wel herkenbaar uit de gelovige perioden van velen hier.
Gelovig versus ongelovig gesprekken zouden wel eens heel anders kunnen worden, als de zekerheden geen zekerheden zouden blijken.

Zelfs op geloofsfora wordt daar zelden eerlijk mee omgegaan onderling.
Zo gauw er iemand is die onzeker is, dan zal de hele goe-gemeenschap gaan preken en bidden en daar moet je het dan maar mee doen als twijfelaar.

Weet je dat in het forum getuigenissen van twijfelaars en afvalligen heel anders omgegaan wordt met mensen die toch nog geloven, maar sterk twijfelen?
Zeker, er wordt niet voor ze gebeden, maar begrijpvol zijn de medeleden hier dan wel!!!!!

Er zijn twee soorten twijfel: gevoelstwijfel en wilstwijfel.
Bij gevoelstwijfel wil je eigenlijk nog wel geloven, maar je maakt zoveel moeilijke dingen mee in je eigen leven of dat van anderen, dat je je vaak afvraagt: Waarom,God moet dit allemaal gebeuren? Zelfs de psalmen staan vol met dit soort twijfel. Vaak gaan mensen toch wel weer naar dezelfde God toe met hun vragen, als die waaraan ze twijfelen. De bijbel is mild voor dit soort twijfelaars.
Er is ook wilstwijfel: Je wilt twijfelen aan het bestaan van God. Want als God zou bestaan dan zou er heel wat moeten veranderen in je leven. Je kunt er niet neutraal tegenover staan. Dat is ook het verschil tussen twijfel aan het bestaan van God of bestaan van een groene theepot ergens in het heelal. Dat laatste verandert je leven niet, of het nu wel of niet zo is.
Sommige mensen twijfelen niet alleen aan het bestaan van Jezus als historisch persoon maar WILLEN ook graag, dat Hij niet heeft geleefd (bleek onlangs in het onderhavige topic).

Van buiten kun je niet altijd het verschil zien tussen gevoelstwijfel en wilstwijfel en er zullen ook wel mengvormen zijn. Maar degene, die twijfelt weet het zelf wel.

Dit is het laatste wat ik schrijf op dit forum dit jaar. Ik wens jou en iedereen, die dit leest welgemeend een gelukkig en voorspoedig en als het kan gezond 2015 toe. En jij persoonlijk veel sterkte en wijsheid als lid van het college van moderatoren. (Ook dit zeg ik misschien wat plechtig, maar ik meen het echt.)

[Rereformed]

Daarom loste God zelf de schuld in door zijn zoon te sturen. Raar maar waar.

Raar is te zwak uitgedrukt. Het is opnieuw een voorbeeld van volslagen wartaal. Morele schuld kun je niet lossen, inlossen, aflossen, oplossen, of ongedaan maken. En het toppunt van onnozel denken is wel dat morele schuld als een banklening door een ander kan afbetaald worden. Nee, er is nog een grotesker denkbeeld mogelijk: een God die gedupeerd is door wat hijzelf geschapen heeft.

[Maria]

Het woord dat jij als kwetsend ervaart is “baarddrager”. Kom zeg, hoe kwetsend is dat? Ik zeg immers niks over jou met die term, maar heb de lyrische vrijheid om de god die jij aanbid in mijn eigen woorden te omschrijven.

Dan nogmaals.
Ik schreef het al eens eerder.
Dan heeft de ander de vrijheid te vinden, in dit geval ik dus, dat jouw benaming ondertussen een enorme baard heeft, en dat terwijl de meeste christenen niet eens een god met een baard hebben.

Ben je niet in de war met de goden van de oude Germanen, Babyloniërs en Grieken?

[LordDragon]

Maria schreef :

Dan nogmaals.
Ik schreef het al eens eerder.
Dan heeft de ander de vrijheid te vinden, in dit geval ik dus, dat jouw benaming ondertussen een enorme baard heeft, en dat terwijl de meeste christenen niet eens een god met een baard hebben.

Het gaat er hem over dat karsenberg die benaming gebruikt om te omschrijven als kwetsend, ik heb enkel een illusionair hersenspinsel een naampie gegeven, sandalendrager, wierooksnuiver, het maakt allemaal niet uit. Punt is dat ik hem (karsenberg) niet persoonlijk uitscheld, ik neem enkel de lyrische vrijheid om iets met mijn eigen woorden te omschrijven

Maria schreef :

Ben je niet in de war met de goden van de oude Germanen, Babyloniërs en Grieken?

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... 60_001.png" onclick="window.open(this.href);return false;

Is dit beeld je niet bekend dan, of heb je er zelf nog heimwee naar? Ik denk niet dat ik in de war ben, integendeel. Mensen die erfzonde promoten (niet jij) en zeggen dat elke boorling geboren wordt met een niet in te lossen schuld aan een illusionare whatever you wanna call it, voor mij: “no way”.

MVg, LD.

PS; ik heb de vrijheid om die illusionaire als baarddrager in de hemel zwevende alziende almachtige te omschrijven zoals ik dat wil. Waar haal je het vandaan om me daarover terecht te wijzen? Ik gebruik die omschrijving doelbewust als een trigger. Het verteld me iets, namelijk, mensen die zich eraan storen zijn bijlange nog niet van hun geloof af, anders stoor je je daar eenvoudig weg niet aan.

[Maria]

Dan heeft de ander de vrijheid te vinden, in dit geval ik dus, dat jouw benaming ondertussen een enorme baard heeft, en dat terwijl de meeste christenen niet eens een god met een baard hebben.

Je kunt nou wel een plaatje tevoorschijn toveren, maar dat zegt niets over "de meeste" christenen.

Waar haal je het vandaan om me daarover terecht te wijzen?

Er is niemand die jou in deze verbiedt te schrijven wat jij vindt.
Mag ik aub. dan de vrijheid hebben te schrijven hoe ik dat vind?

Het verteld me iets, namelijk, mensen die zich eraan storen zijn bijlange nog niet van hun geloof af, anders stoor je je daar eenvoudig weg niet aan.

Ja en...........?

Hoe kom jij trouwens op terechtwijzen?
Heb je dat altijd zo, als iemand het niet met je eens is of commentaar heeft op je schrijven?
Waar is dat een rest van?