Wat betekent religie in ons leven?

[Maria]

We hebben veel mensen leren kennen op dit forum.
Toch lang niet altijd hoe we aan onze interesse zijn gekomen om hier deel te nemen.
Zijn we in aanraking gekomen met religie vanuit onze jeugd?
Of pas later?

Vanuit een gelovige omgeving?
Eerder seculier in onze jeugd.
Of juist een anti-gelovig milieu.

Je kunt in de enquête meerdere vragen invullen om een beetje een indruk te geven.
De vragen zijn eerder ter geleide dan om tot een reëel onderzoek te komen.
Het liefst toegelicht in een bericht, zeker als er meerdere vragen worden beantwoord,
Dat zegt het meeste en kan mooie gesprekken geven.

De vragen nogmaals voor kopiëren/plakken.

Gelovig.
Niet gelovig.
Als kind het geloof meegekregen.
Bewust als jong volwassene.
Gedurende een deel van het leven.
Later als bekeerling.
Later een periode als bekeerling.
A-religieus opgevoed.
Anti religieus milieu
Met kennis van de Bijbel.
Zonder noemenswaardige kennis van de Bijbel.
Geïnteresseerd door het geloof van een naaste.
Geïnteresseerd door de impact op het algemeen dagelijkse leven en gebeurtenissen door religie bepaald.
Andere religie dan Christendom (in de directe omgeving)

[Maria]

Ik ben nu niet meer gelovig.

Als kind het geloof meegekregen.
Bewust als jong volwassene.
Gedurende een deel van het leven.
Met kennis van de Bijbel.

[outremer]

Niet gelovig.
A-religieus opgevoed.
Zonder noemenswaardige kennis van de Bijbel.

[Mullog]

Atheïst. Als kind opgegroeid in een RKK gezin en lagere school was RKK. Mijn vader was collectant in de parochie en mijn opa had volgens mij verschillende functies in de kerk. Toch ging geloof bij ons niet veel verder dan zondags naar de kerk. Ik heb ook nooit geopteerd als misdienaar, waar op de lagere school wel op werd aangedrongen.

In de 6e klas (nu groep 8 denk ik) mijn eerste echte geloofsconflict meegemaakt. Tijdens de godsdienstles van de pastoor werd een van de misdienaars erop aangesproken dat hij tijdens de mis fel gekleurde sokken aan had (toen waarschijnlijk mode) en dat dit toch echt niet kon. Dit is mij bijgebleven omdat de klas in mijn herinnering als een blok achter de betreffende jongen ging staan en onze leraar (een broeder) daar later bijzonder boos over was. Ik denk dat daar mijn twijfels begonnen die tot mijn huidige atheïsme hebben geleid.

[doctorwho]

Als kind vanwege de school waar ik heen ging gelovig. Maar ben hier al snel van afgestapt. In eerste instantie niet vanwege ongeloof in een god maar meer het niet erkennen van diens autoriteit over mijn persoontje. Van lieverlee veranderde dit met toegenomen inzicht in het besef dat het enkel aangepraat was en niet bestond. Nu atheïst

[AppieB]

Niet gelovig meer en beschouw mezelf atheïst.
Opgegroeid in een RKK gezin. De lagere school was ook RKK. Bij mij ging het ook niet veel verder dan zaterdagavond naar de kerk en bidden voor het avondeten. Ik ben wél misdienaar en acoliet geweest in de kerk. Bij catechese op school werd door de pastoor gevraagd wie daar interesse in had. Ik vond het wel interessant en heb me daar toen voor opgegeven.

Vanaf mijn puberteit steeds meer begonnen te twijfelen en uiteindelijk rond mijn achttiende afscheid genomen van het geloof. Verder geen nare herinneringen aan de kerk of het geloof.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

(Harde) Atheïst.

Thuis geen geloof meegekregen, wel op een Hervormdeschool gezeten.
Mijn ouders waren ongelovig en de meeste familie van moeders kant ook.

Werd daar goed Bijbel onderwijs gegeven, met dien verstande dat er wel eens wat werd weggelaten.
Was ook voor het overige een hele goede school, zeker voor een school in een echte volkswijk.
Dat ik daar werd geplaatst had twee redenen:
1. Het was van deur tot deur minder dan 150m.
2. De moeder van mijn vader wilde dat perse.


Het spijt me voor mijn Oma, voor mijn tiende geloofde ik er bewust niet meer in.

[Fenomeen]

Ah leuk een polletje!

Niet gelovig.
A-religieus opgevoed.
Anti religieus milieu.

Kijken naar de EO mocht niet, dat was niet goed voor kinderen.
Little House On The Prairie keek ik dus bij de buren.

[dikkemick]

A-religieus opgevoed. Weliswaar een dominee in klas 6 (groep 8), maar na klap in het gezicht (letterlijk!) deze lessen nooit meer bij mogen wonen van ouders.

Zonder noemenswaardige kennis van de Bijbel. Ken de grote lijnen een klein beetje.

Geïnteresseerd door het geloof van een naaste.(Ex)vrouw was uitermate gereformeerd opgegroeid.

Geïnteresseerd door de impact op het algemeen dagelijkse leven en gebeurtenissen door religie bepaald. Als puber is dit zaadje dus al geplant.

Nu zwaar overtuigd atheïst en soms (als ik de krant lees) anti-theist.

[Christoffel]

Als tien jarig kind kreeg ik een kinderbijbel. Het oude testament heb ik verzwolgen , wat een wilde avonturenroman. Het nieuwe testament interesseerde me niet. Heb wel voldoende bijbel kennis.

Nimmer in de geschiedenis der mensheid heeft God zich aan de mens geopenbaard.
Niet tijdens de vreselijkste natuurrampen
Niet tijdens de dodelijkste pandemieën
Niet tijdens de zwaarste veldslagen
Nimmer, nimmer, nimmer

[Peter van Velzen]

Niet iedereen lijkt te beseffen dat je meerdere vakjes kunt aanvinken zonder dat ze elkaar tegen spreken, Ook onze omgeving is niet binair. Mijn vader zong in het zangkoor van de plaatselijke parochiekerk (RK) Had nooit de bijbel gelezen en geloofde niet in een leven na de dood. Daar kwam ik pas veel later achter, Als kind dacht je daar niet eens over na. Wel over "vlekjes op je ziel" (ik keek altijd naar mijn hiel en. waste die extra) Later creëerde ik mijn eigen geloofshoekje in de hoop dat er een almachtig persoon zou bestaan, die goed over kwaad zou doen zegevieren, Totdat ik besefte dat zulks wemsdromen was. Ben er prompt mee gestopt, Wel heb ik nog lang gefantaseerd over een buitenaards wezen, dat ongelovelijke dingen kon doen.

[gerard_m]

Leuke poll...
Diverse opties aangeklikt.

Katholiek opgevoed, zonder veel dwang maar heel serieus als het ging om bijvoorbeeld het gezag van de paus en met weinig begrip voor mensen die daar anders over dachten.

Later in aanraking gekomen met o.a. islam en boeddhisme, het katholieke geloof achter me gelaten maar ook een aantal zeer indringende ervaringen gehad waardoor ik mezelf geen atheïst kan noemen. Maar religieus ook niet, dat linkt voor aan dogma's, oordelen en leefregels die mensen vooral beknellen en die ik echt achter me heb willen laten. In dat opzicht heb ik dan nog het meest met het Boeddhisme.

Misschien ben ik wel een gelovige die ernaar streeft vrijdenker te zijn. "Vrij denken", los van dogma's en ingesleten aannames, is een stuk moeilijker dan een religie volgen.

[PietV.]

Meerdere opties religieus opgevoed etc. Rond mijn twintigste ging ik serieus twijfelen aan eigenlijk alles dat met religie te maken heeft en langzaam ben ik eruit geëvolueerd. Met als eindstation atheïsme. Religie betekent eigenlijk helemaal niets meer het roept eerder een vorm van afkeer op. Je kent het systeem in al haar facetten en ziet ook sneller de tekortkomingen. En (on) bewust triggeren deze aspecten mij regelmatig en krijg ik dus ook de neiging om hier iets van te zeggen.

[Ivar]

Niet gelovig.
Bewust als jong volwassene.
Gedurende een deel van het leven.
A-religieus opgevoed.
Anti religieus milieu
Zonder noemenswaardige kennis van de Bijbel.
Andere religie dan Christendom (in de directe omgeving)

Van al mijn familieleden was alleen mijn opa van moederskant gelovig (Nederlands Hervormde Kerk).

Vanaf mijn 17e een sterke interesse in psychedelisch sjamanisme, en van mijn 18e tot mijn 24e een periode van hindoeïsme. Daarna een periode van fanatiek atheïsme, gevolgd door een nieuwe interesse in psychedelica, gevolgd door verdieping in westerse filosofie en esoterie, specifiek Duits idealisme.

[MaartenV]

Het Christelijk geloof meegekregen, en nadien niet letterlijk gelovig meer in het Christelijke verhaal, toch de socialistische boodschap die ik erin zie als 'heilzaam' ziend. De liefde voor de zwakkere naaste, ook als vreemdeling, toch als een zeer mooi gebaar beschouwend.