Ik zal proberen jouw huiswerk te doen en het laatste gedeelte van Daniël 11 uitleggen.Rereformed schreef:Deze uitleg heb ik overigens al gegeven in dit topic. Lees je de bijdragen niet goed, of heb je moeite met engels?antoon schreef:als jullie het zo goed weten maak dan een woord voor woord beschouwing op de 2 koningen die ik volgens jullie oversla , liefst vanuit mijn vertaling, mag ook een andere zijn
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 750#158750
21 En in zijn plaats zal een veracht man opstaan, wie men de koninklijke waardigheid niet had toegedacht; onverhoeds echter zal hij komen en zich meester maken van het koningschap door slinkse streken;
Hier wordt geduid op de opvolger van Seleucus IV, Antiochus IV, die regeerde van 175 tot 164.
Op Wikipedia kun je lezen waarom hij de koninklijke waardigheid niet had en hoe hij onverhoeds en door slinkse streken koning werd:
"After King Seleucus was assasinated by Heliodorus, a usurper, Antiochus in turn ousted him and seized the throne from the true heir, Demetrius I Soter and proclaimed himself co-regent for another son of Seleucus, an infant named Antiochus (whom he then murdered a few years later)."
22 Alles overstromende strijdkrachten zullen voor zijn aangezicht weggespoeld en vernietigd worden, ja, ook een vorst van het verbond.
Over de eerste frase: zie hierboven.
De vorst van het verbond zou kunnen slaan op de hogepriester in Jeruzalem, Onias III, die door Antiochus werd afgezet, of op de koning van het zuiden, Ptolemeüs:
Wikipedia: When the guardians of King Ptolemy VI of Egypt demanded the return of Coele-Syria in 170 BC, Antiochus launched a preemptive strike against Egypt, conquering all but Alexandria and capturing King Ptolemy. To avoid alarming Rome, Antiochus allowed Ptolemy VI to continue ruling as a Puppet-king. Upon Antiochus' withdrawal, the city of Alexandria chose a new King, one of Ptolemy's brothers, also named Ptolemy (VIII Euergetes). Instead of fighting a civil war, the Ptolemy brothers agreed to rule Egypt jointly.
23 En wanneer men met hem een verbond heeft aangegaan, zal hij bedrog plegen; zo zal hij omhoog komen en sterk worden, met weinig volk.
Antiochus overwon Egypte dus niet via het vermoorden van hun koning, maar door hem tot een vazal te maken.
Maar dat zijn vriendschappelijkheid bedrog was bleek een paar jaar later, toen hij voor de tweede maal een aanval op Egypte maakte.
24 Onverhoeds zal hij in de vruchtbaarste streken van het landschap komen, en doen wat zijn vaderen noch zijn voorvaderen gedaan hebben: roof en buit en have zal hij voor zijn mannen uitstrooien; ook tegen de versterkte plaatsen zal hij plannen beramen – maar slechts voor een tijd.
Historische bronnen vertellen over Antiochus IV dat hij vol list was, een meester was in vleierij. Hij was verkwistend, zonder geweten, werd gekenmerkt door oplaaiende passies, en af en toe perioden van enorme listigheid. (Livius 41:20, 1 Macc. 3:30. De versterkte plaatsen waar sprake van is zijn bepaalde plaatsen in Egypte waartegen hij ten strijde trok.
25 Ook zal hij zijn kracht en zijn moed richten tegen de koning van het Zuiden met een groot leger, en de koning van het Zuiden zal zich ten strijde rusten met een uitermate groot en sterk leger, maar hij zal geen stand kunnen houden, want men zal plannen tegen hem beramen;
26 zijn eigen tafelgenoten zullen hem afbreuk doen en zijn leger zal wegspoelen, en er zullen vele verslagenen vallen. 27 En die beide koningen zullen kwaad in de zin hebben, en aan één tafel gezeten, zullen zij leugens spreken, maar het zal niet gelukken, want nog toeft het einde tot de vastgestelde tijd. 28 Dan zal hij naar zijn land terugkeren met rijke have, en zijn hart zal zijn tegen het heilig verbond; zo zal hij doen en naar zijn land terugkeren.
Dit is het verslag van de eerste aanval op de koning van het zuiden, Egypte, in het jaar 170, en de situatie daarna. Wat betreft de buit: 1 Macc. 1:19, 20 .
29 Ter bestemder tijd zal hij opnieuw in het Zuiden binnenvallen, maar de laatste keer zal het niet zijn zoals de eerste: 30 er zullen schepen der Kittiërs tegen hem komen, zodat hij afgeschrikt wordt;
Dit is het verslag van de tweede aanval op Egypte, in 168. 'Kittiërs' staat voor romeinen. Deze aanval was niet succesvol, vanwege interventie van de romeinen.
Wikipedia: In 168 BC Antiochus led a second attack on Egypt and also sent a fleet to capture Cyprus. Before reaching Alexandria, his path was blocked by a single, old Roman ambassador named Gaius Popillius Laenas, who delivered a message from the Roman Senate directing Antiochus to withdraw his armies from Egypt and Cyprus, or consider themselves in a state of war with the Roman Republic. Antiochus said he would discuss it with his council, whereupon the Roman envoy drew a line in the sand around him and said, "Before you cross this circle I want you to give me a reply for the Roman Senate" - implying that Rome would declare war if the King stepped out of the circle without committing to leave Egypt immediately. Weighing his options, Antiochus wisely decided to withdraw. Only then did Popillius agree to shake hands with him.
maar op de terugweg zal hij vergramd worden tegen het heilig verbond en tot daden overgaan; en, teruggekeerd, zal hij zijn belangstelling wijden aan hen die het heilig verbond verzaken. 31 Dan zullen strijdmachten door hem op de been gebracht worden; zij zullen het heiligdom, de vesting, ontheiligen, het dagelijks offer doen ophouden en een gruwel oprichten, die verwoesting brengt.
Antiochus gaat terug viert zijn woede bot op het joodse volk. Deze gebeurtenissen zijn zeer bekend in de geschiedenis. Vanwege deze daden werd Antiochus IV berucht en symbool voor de grote tegenstander van God. Jeruzalem werd op de sabbat aangevallen en een poging werd gedaan om een eind te maken aan het joodse geloof en hellenistische godsdienst ervoor in de plaats te zetten. De 'gruwel der verwoesting' was het heidense altaar dat in de tempel werd gezet.
32 En degenen die zich misgaan tegen het verbond, zal hij door vleierijen tot afval bewegen, maar het volk dat zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen.
Er waren veel joden die hun joodse geloof opgaven en maar met Antiochus meeliepen. Antiochus probeerde dit zoveel mogelijk met vleierij en omkopen te doen.
33 En de verstandigen onder het volk zullen velen tot inzicht brengen, maar zij zullen een tijdlang struikelen door zwaard en vuur, door gevangenschap en beroving.
Hierover kan men lezen in 1 Maccabeeën (1:62)
34 Doch, terwijl zij struikelen, zullen zij een kleine hulp vinden; dan zullen velen zich in huichelachtigheid bij hen aansluiten.
Dit vers verwijst naar de verschijning van Judas Maccabeüs, die echter niet in staat was te overwinnen en een eind te maken aan de vervolging.
35 Sommige van de verstandigen zullen struikelen, opdat er onder hen loutering, schifting en zuivering teweeggebracht worde,
Weer een verwijzing naar het deel van het volk dat niet standvastig was.
tot aan de eindtijd; want deze toeft nog tot de vastgestelde tijd.
Dit vers laat zien dat de schrijver van het verhaal dacht dat het einde nabij was.
36 En de koning zal doen wat hem goeddunkt; hij zal zich verhovaardigen en zich verheffen tegen elke god, zelfs tegen de God der goden zal hij ongehoorde woorden spreken, en hij zal voorspoedig zijn, totdat de maat van de gramschap vol is; want wat vastbesloten is, geschiedt. 37 Ook op de goden zijner vaderen zal hij geen acht slaan; op de lieveling der vrouwen noch op enige andere god zal hij acht slaan, want tegen alle zal hij zich verheffen. 38 Maar in hun plaats zal hij de god der vestingen vereren: de god die zijn vaderen niet gekend hebben, zal hij vereren met goud en zilver en edelgesteenten en kostbaarheden. 39 En hij zal optreden tegen de versterkte vestingen met de hulp van de vreemde god; ieder die deze erkent, zal tot grote eer komen; hij zal hen tot heersers maken over velen en grond aan hen toedelen als beloning.
Verdere uitweiding over de slechtheid van Antiochus IV.
Wikipedia:While Antiochus was busy in Egypt, a false rumor spread that he had been killed. The deposed High Priest Jason gathered a force of 1,000 soldiers and made a surprise attack on the city of Jerusalem. An official Antiochus appointed as High Priest, Menelaus, was forced to flee Jerusalem during a riot. On the King's return from Egypt in 167 BC enraged by his defeat, he attacked Jerusalem and restored Menelaus, then executed many Jews.
“ When these happenings were reported to the king, he thought that Judea was in revolt. Raging like a wild animal, he set out from Egypt and took Jerusalem by storm. He ordered his soldiers to cut down without mercy those whom they met and to slay those who took refuge in their houses. There was a massacre of young and old, a killing of women and children, a slaughter of virgins and infants. In the space of three days, eighty thousand were lost, forty thousand meeting a violent death, and the same number being sold into slavery. ”
— 2 Maccabees 5:11-14
To consolidate his empire and strengthen his hold over the region, Antiochus decided to Hellenize the Jews by outlawing Judaism and by ordering the worship of Zeus as the supreme god. This was anathema to the Jews and when they refused, Antiochus sent an army to enforce his decree. Because of the resistance, the city was destroyed, many were slaughtered, and a military Greek citadel called the Acra was established.[6]
“ Not long after this the king sent an Athenian senator to force the Jews to abandon the customs of their ancestors and live no longer by the laws of God; also to profane the temple in Jerusalem and dedicate it to Olympian Zeus, and that on Mount Gerizim to Zeus the Hospitable, as the inhabitants of the place requested...They also brought into the temple things that were forbidden, so that the altar was covered with abominable offerings prohibited by the laws. A man could not keep the sabbath or celebrate the traditional feasts, nor even admit that he was a Jew. At the suggestion of the citizens of Ptolemais, a decree was issued ordering the neighboring Greek cities to act in the same way against the Jews: oblige them to partake of the sacrifices, and put to death those who would not consent to adopt the customs of the Greeks. It was obvious, therefore, that disaster impended. Thus, two women who were arrested for having circumcised their children were publicly paraded about the city with their babies hanging at their breasts and then thrown down from the top of the city wall. Others, who had assembled in nearby caves to observe the sabbath in secret, were betrayed to Philip and all burned to death.
40 Maar in de eindtijd zal met hem de koning van het Zuiden in botsing komen, en de koning van het Noorden zal op deze aanstormen met wagens en ruiters en vele schepen; en hij zal de landen binnenvallen, en als een overstroming steeds verder om zich heen grijpen. 41 Ook het Sieraadland zal hij binnenvallen, en velen zullen struikelen; maar aan zijn macht zullen ontkomen: Edom, Moab en de keur der Ammonieten. 42 En hij zal zijn hand uitstrekken tegen de landen, en het land Egypte zal niet ontkomen, 43 maar hij zal de schatten bemachtigen van goud en zilver en alle kostbaarheden van Egypte; en Libiërs en Ethiopiërs zullen in zijn gevolg zijn. 44 Doch geruchten uit het oosten en uit het noorden zullen hem ontstellen, zodat hij in grote grimmigheid zal uittrekken om velen te verdelgen en te vernietigen. 45 Hij zal zijn staatsietenten opslaan tussen de zee en de berg van het heilig Sieraad – maar dan komt hij aan zijn einde, zonder dat iemand hem helpt.
De verzen vanaf 40 zijn problematisch. Porphyry, een filosoof die voor een tijd christen werd, maar het daarna afzwoer en vijftien boeken tegen de christenen schreef, die later allemaal verbrand werden door de kerk, maakt melding van deze gebeurtenissen (nog bewaard gebleven in een commentaar van Hieronymus). Maar elders zijn ze niet vermeld.
Anderen stellen daarom dat de schrijver van Daniël op dit punt de ommezwaai maakt van geschiedschrijving (dat waar hij al van op de hoogte is omdat het geschiedenis is) naar toekomstvoorspelling (zijn verwachtingen van hoe het verder zal gaan), en hierbij achteraf bezien geheel de mist in gaat.
Hoe dan ook, het was de eindtijd niet en het boek Daniël geeft dus foutieve informatie.
Aangezien de gelovigen zoiets natuurlijk niet kunnen geloven over hun bijbel moeten ze altijd met de meest vergezochte interpretaties aankomen om maar uit te komen op de eindtijd die nog steeds in de toekomst is, en waarover Daniël duidelijk spreekt.
Eigenlijk is het schandalig als het niet zo zielig was.
