Willempie bedoelt het tegenovergestelde te zeggen, dus dat de bijbeltekst geen bron voor natuurwetenschap en geschiedenis is, maar dat het om diepzinniger zaken gaat die eronder verborgen zitten.Henry II schreef:Je stelt eerder "Iedere geschoolde gelovige jood zal je vertellen dat de Bijbel heel wat meer is dan een natuurwetenschappelijke verklaring of een geschiedenisboek." Hierop vraag ik hoe je daarbij komt. Ik meen namelijk dat geen gelovige jood de bijbel zo letterlijk neemt, als bron voor natuurwetenschap of geschiedenis. Ik zou eerder denken dat zij het zien als allesbehalve dat.Willempie schreef:Wat aanneemt? Ik begrijp de vraag niet.Henry II schreef:Mag ik je vragen waarom jij zo stellig poneert dat elke geschoolde gelovige jood dit klakkeloos zo aanneemt, want deze conclusie is m.i. volledig naast de plank.
Om Genesis te redden verdedigt Willempie hier de opvattingen van Friedrich Weinreb, die kabbalistische getalspelletjes speelde met de bijbel, die allemaal zo bijzonder zijn dat je na een aantal honderd bladzijden wel móet concluderen dat de bijbel een bovennatuurlijke tekst is. Uiteraard kun je de teksten lezen alsof ze bedoelen wat er staat, maar dat is oppervlakkig en dom, want dan zie je enkel primitief menselijke zaken. Pas wanneer je de woorden gaat tellen (in het hebreeuws heeft iedere letter zijn getalswaarde) merk je op dat de tekst goddelijk is (vandaar de titel van zijn boek De bijbel als schepping) en een bepaalde boodschap predikt die voor alle tijden geldt. Die boodschap komt op vele manieren overeen met wat we kennen als gnostiek (de minderwaardigheid van dit leven en al het aardse, en het zich in alles richten op de eenwording met/terugkeer tot God).
Weinreb zette zich bovendien fel af tegen al het andere kabbalistische gerommel om ons heen. Dat is allemaal nep. Enkel hij had zicht op het oorspronkelijke kabbalistische 'weten' uit de alleroudste tijd.
