Reïncarnatie in de diverse vormen.

[axxyanus]

Jouw bewering dat er geen enkel bewustzijn buiten de hersenen bestaat,
baseert zich op wat we op dit moment kunnen meten en observeren.

Wat is het alternatief? Op wat zouden we ons anders moeten baseren?

Een alternatief voor mij is om aanwijzingen niet bij voorbaat te negeren.
Dus gewoon wat ruimte laten voor mogelijkheden buiten de grenzen van wat we nu kunnen
meten of observeren. Onze huidige waarnemings- en meetmethoden zijn immers beperkt
door de technologieën en theorieën die we op dit moment reeds hebben.

Vanaf wanneer moeten we dan ergens geen ruimte meer voor laten? Want er zullen altijd wel limieten zijn. Moeten we ruimte laten voor de werking van homeopathie? Want dat we de werking daarvan niet kunnen aantonen ligt misschien aan de beperkingen van onze huidige waarnemings- en meetmethoden. Bij elke vorm van bedrog/kwakzalverij, is het besluit dat het om bedrog/kwakzalverij gaat, gebaseerd op onze huidige kennis. Moeten we dan ruimte laten voor mogelijkheden buiten de grenzen van wat we nu kunnen meten of observeren?

[Yours]

Ik denk dat je het bij het rechte eind hebt, Ivar.

Dat jij als ervaringsdeskundige dat denkt, maakt het voor mij des te interessanter.
Ik vraag me hier en nu het volgende af:

• bedoel je dit in algemene zin, of heb je specifieke gedeeltes in gedachten?
  Kun je in je eigen woorden toelichten wat je precies bedoelt?

Je weet:
ik ben benieuwd naar jouw visie als ervaringsdeskundige en
dus niet zozeer naar filosofische theoriën en/of wetenschappelijke onderbouwing.!

Het pure besef (zonder daarbij gebruik gemaakt te hebben van bewustzijnsverruimende middelen o.i.d.) dat reïncarnatie aan de basis van ons aller leven ligt, roept al sinds het zich ontvouwen daarvan bij mij vragen op over onze oorsprong en daarna volgende evolutionaire ontwikkeling. Terugkijkend komt men dan inderdaad uit bij de eencelligen. En verder terugkijkend tot het besef dat we uit sterrenstof zijn ontstaan, wat dan weer doet uitkomen bij de oerknal en de vraag wat er daarvoor was……

Ivar zijn hypothese sluit daar goed bij aan. Het enige verschil is dat ik mij de ALS vraag ten aanzien van reïncarnatie niet hoef te stellen, omdat die ‘wetenschap’ als ervaringsdeskundige tot mij gekomen is. De ‘sleutelervaring’ die er aan vooraf ging was op klaarlichte dag en kwam tot stand binnen de normale toestand op het werk.

Overigens vroeg ik mij af hoe Ivar tot zijn hypothese is gekomen, dus wellicht voelt hij er voor om dat nader toe te lichten.

[Ivar]

Overigens vroeg ik mij af hoe Ivar tot zijn hypothese is gekomen, dus wellicht voelt hij er voor om dat nader toe te lichten.

Ik ben sinds ongeveer mijn 15e (d.w.z. sinds 1990) geïnteresseerd in het onderwerp dus heb er door de jaren heen verschillende interpretaties van in overweging genomen. Datzelfde geldt voor het willen begrijpen van het bestaan in het algemeen.

Een deel van mijn levensverhaal kun je in dit topic lezen. Die periode rond mijn 15e omschrijf ik daar als volgt:

Ik had één persoonlijk probleem dat me jarenlang heel erg dwarszat: zenuwtics. Mede hierdoor raakte ik geïnteresseerd in ontspanningsoefeningen. En via die oefeningen kwam ik in aanraking met gerelateerde onderwerpen zoals meditatie, de chakra's, de aura etc. Ook psychologie begon me heel erg te boeien, vooral na het zien van een serie programma's over Carl Gustav Jung. En als klapper op de vuurpijl waren er de psychedelica waar ik via boeken, muzikanten en leeftijdgenoten zoveel over hoorde. Wiet bleek bij nader inzien opvallend mild vergeleken bij het "verlichtende" effect van LSD. Het was in mijn examenjaar dat ik vrijwel elke maand tripte en tussen die trips in boeken verslond over de "planten der goden" en de psychedelische jaren zestig en zeventig. Mijn boekenlijst en mijn werkstukken waren allen sterk beïnvloed door mijn ontdekkingsreis. Zo koos ik voor het vak Nederlands onderwerpen als het magisch realisme en de bijna-dood-ervaring, en voor Engels Alice In Wonderland / Through The Looking Glass. Ook de schoolkrant kreeg in toenemende mate een filosofisch en psychedelisch karakter. Een van de redactieleden woonde met haar zus en moeder in een commune in Venwoude, de "School voor Body & Soul", waar ik een aantal keer langsging en zo leerde over zen, tantra en breinmachines. De moeder van een ander redactielid had allerlei new age boeken in de kast staan (Krishnamurti, de I Ching etc.). Een Indiër (sikh) in mijn straat beweerde helderziend te zijn. Want ja, het is een alternatieve en antroposofische boel daar in de regio van Zeist en Driebergen. Ik begon ook zelf te experimenteren met helderziendheid. Bijvoorbeeld het experiment waarbij iemand in een andere kamer een simpele tekening maakt en jij dat dan moet proberen na te tekenen. En ik raakte gefascineerd door het idee van synchroniciteit (betekenisvolle toevalligheden). Ik had vele overtuigende ervaringen met dit alles.

Heel interessant allemaal, maar hoe kies je op basis van dit alles een vervolgopleiding? Ik had geen idee wat ik na het behalen van mijn diploma zou moeten gaan doen, vooral met slechts een havo-diploma op zak. Daarom de keuze om alsnog mijn vwo te gaan halen.

De overgang van een kleine, gezellige school (het Herman-Jordan Montessori Lyceum) naar de "vwo-fabriek" in Utrecht viel me erg zwaar. Ondertussen bleef ik experimenteren met LSD, wat me steeds wereldvreemder maakte. Op een dag bezocht ik een vriend van het Jordan en trof in zijn boekenkast twee boekjes aan die ik herkende van een korte ontmoeting met een monnik op Hoog-Catherijne: een vegetarisch kookboekje en een boekje over reïncarnatie.

Het gevolg was dat ik van mijn 18e tot mijn 24e een Indiaas geloof heb aangehangen. Hierop volgde een periode van atheïsme en toen, via een heropleving van mijn psychedelische interesse (dankzij de lezingen van Terence McKenna die toen op youtube verschenen), een periode waarin ik me met "heilige geometrie" bezighield.

Een andere relevante periode begon op mijn 36e (2011) toen iemand mij de link van een bepaalde website toestuurde. De website en gerelateerde boeken (nu allemaal offline omdat o.a. Amazon bezwaar maakte tegen de anti-islamitische uitspraken) presenteerden reïncarnatie in de context van een filosofisch, wiskundig wereldbeeld, opgebouwd uit de ideeën van (o.a.) Pythagoras, Plato, Leibniz, Hegel, Euler, Fourier, Riemann en anderen. De hypothese die ik hier de afgelopen dagen uiteen heb gezet, is voor een zeer groot deel gebaseerd op wat ik in die periode (2011-2013) heb gelezen. Vanaf circa 2014 raakte ik wat op die auteur uitgekeken en ben ik me met andere zaken gaan bezighouden, vooral met geschiedenis en de toen toenemende polarisatie, waarbij ik behoorlijk een (extreem)rechtse kant opging.

In 2021 vertelde ik mijn vriendin, die nu in Nijmegen filosofie studeert, over de ideeën waar ik me rond 2011-2013 mee bezig had gehouden, en toen hebben we er samen een serie video's over bekeken (ook niet meer beschikbaar). Omdat ik toen weer heel erg met de hypothese bezig was én dit forum net had ontdekt, heb ik er in mijn eerste weken hier veel over geschreven, met ook heel wat citaten van de anonieme auteurs die het allemaal geformuleerd hebben. Je kunt die oude discussies terugvinden met de zoekterm "ontologische wiskunde". Op deze pagina (op mijn website) heb ik een flinke lap tekst naar het Nederlands vertaald. Ooit stond deze tekst op een Engelstalige website die ik gemaakt had, Mathmonism. De tekstpassages komen uit een boek over Leibniz en had ik zo geselecteerd dat de site een goede introductie zou zijn voor nieuwe lezers.

Ik vermoed (sinds ongeveer 2016) dat ik de reïncarnatie ben van Julius Evola, een controversiële occultist die 9 maanden en 13 dagen voor mijn geboorte stierf, maar ik heb geen herinneringen aan een vorig leven en het is ook niet zo dat ik het met al zijn ideeën eens ben. Het is simpelweg zo dat ik me herken in zijn levensloop, karakter en interesses, en tot mijn verrassing ontdekte dat hij kort voor mijn eerste celdeling is gestorven. Hij stierf op 11 juni (1974) en mijn vader en moeder hebben mij verwekt in de nacht van 7 op 8 juli (vlak nadat Nederland het EK had verloren, zo vertelde mijn moeder me afgelopen zomer).

[Peter van Velzen]

Het pure besef (zonder daarbij gebruik gemaakt te hebben van bewustzijnsverruimende middelen o.i.d.) dat reïncarnatie aan de basis van ons aller leven ligt

Niemand beseft dat, je verbeeldt het je slechts. Aan de basis van ons individuele leven - en ook van het leven van elke meercellige eukarioot die zich sexueel voortplant - ligt een zygote. Een samensmelting van een eicel en een zaadcel. Dat is géén verbeelding, maar berust op zeer veel en vrij objectief empirisch onderzoek. Het is mogelijk dat iemand die "bewustzijnverruimde" middelen (of iets dergelijks) gebruikt zich dat niet bewust is.

PS
Waren je vader en moeder in juli 1974 in Rome?
En waar en waarom zou de geest van Julius bijna 4 weken hebben gewacht met reïncarneren?

[Yours]

Het pure besef (zonder daarbij gebruik gemaakt te hebben van bewustzijnsverruimende middelen o.i.d.) dat reïncarnatie aan de basis van ons aller leven ligt

Niemand beseft dat, je verbeeldt het je slechts. Aan de basis van ons individuele leven - en ook van het leven van elke meercellige eukarioot die zich sexueel voortplant - ligt een zygote. Een samensmelting van een eicel en een zaadcel. Dat is géén verbeelding, maar berust op zeer veel en vrij objectief empirisch onderzoek. Het is mogelijk dat iemand die "bewustzijnverruimde" middelen (of iets dergelijks) gebruikt zich dat niet bewust is.

Ik kan je verzekeren dat ik het me niet verbeeld dat reïncarnatie bestaat. Zoals eerder geschreven kwam de ervaring die leidde tot dat besef onder nuchtere omstandigheden op mijn werk tot stand. Het is al met al dan ook mijn woord tegenover dat van jou.

PS
Waren je vader en moeder in juli 1974 in Rome?
En waar en waarom zou de geest van Julius bijna 4 weken hebben gewacht met reïncarneren?

Het was Ivar die schreef over zijn conceptie en geboorte,

[Yours]

Bedankt voor je uitgebreide reactie van gisteren, Ivar.

[Ivar]

Waren je vader en moeder in juli 1974 in Rome?

Nee. Wel aan de Middellandse Zee (Barcelona), al heeft dat geen relevantie aangezien de ziel zich niet in de ruimtetijd bevindt en dus geen fysieke reis hoeft te maken. De "reis" gaat zo snel als jouw "reis" wanneer ik hierbij 'Eiffeltoren' opschrijf. Zoef! Je bent er al!

En waar en waarom zou de geest van Julius bijna 4 weken hebben gewacht met reïncarneren?

Waar? Buiten de ruimtetijd, in een soort diepe slaap of droomtoestand, om vergelijkbare redenen waarom we niet voortdurend wakker en actief zijn. Bovendien heeft elk leven zo z'n praktische omstandigheden. De dood van het ene lichaam (door kanker of wat het ook moge zijn) sluit niet naadloos aan op de verwekking van het volgende meest-gepaste lichaam. Het kan meerdere maanden of zelfs jaren in beslag nemen. Psychiater Ian Stevenson heeft op basis van zijn onderzoek - in de jaren vijftig en zestig - geconcludeerd dat het in de meeste gevallen zo'n 18 tot 24 maanden in beslag neemt om te reïncarneren (dat is dus inclusief de 9 maanden zwangerschap, oftewel zo'n 9 tot 18 maanden tussen dood en bevruchting). Of dat ook echt zo is, en zijn onderzoek gedegen was, dat durf ik niet te zeggen, maar het komt op mij over als een aannemelijke tussenperiode. Onmiddellijke reïncarnatie zie ik niet als zinnig, want dan is er totaal geen speelruimte, terwijl ik ook geen reden zie waarom er perioden van meerdere eeuwen tussen zouden moeten zitten.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Waren je vader en moeder in juli 1974 in Rome?

Nee. Wel aan de Middellandse Zee (Barcelona), al heeft dat geen relevantie aangezien de ziel zich niet in de ruimtetijd bevindt en dus geen fysieke reis hoeft te maken. De "reis" gaat zo snel als jouw "reis" wanneer ik hierbij 'Eiffeltoren' opschrijf. Zoef! Je bent er al!

En waar en waarom zou de geest van Julius bijna 4 weken hebben gewacht met reïncarneren?

Waar? Buiten de ruimtetijd, in een soort diepe slaap of droomtoestand, om vergelijkbare redenen waarom we niet voortdurend wakker en actief zijn. Bovendien heeft elk leven zo z'n praktische omstandigheden. De dood van het ene lichaam (door kanker of wat het ook moge zijn) sluit niet naadloos aan op de verwekking van het volgende meest-gepaste lichaam. Het kan meerdere maanden of zelfs jaren in beslag nemen. Psychiater Ian Stevenson heeft op basis van zijn onderzoek - in de jaren vijftig en zestig - geconcludeerd dat het in de meeste gevallen zo'n 18 tot 24 maanden in beslag neemt om te reïncarneren (dat is dus inclusief de 9 maanden zwangerschap, oftewel zo'n 9 tot 18 maanden tussen dood en bevruchting). Of dat ook echt zo is, en zijn onderzoek gedegen was, dat durf ik niet te zeggen, maar het komt op mij over als een aannemelijke tussenperiode. Onmiddellijke reïncarnatie zie ik niet als zinnig, want dan is er totaal geen speelruimte, terwijl ik ook geen reden zie waarom er perioden van meerdere eeuwen tussen zouden moeten zitten.

Mij lijkt het overduidelijk dat het allemaal fantasie is.
Daarnaast is het een wens om voort te kunnen bestaan.

[Ivar]

Niemand beseft dat, je verbeeldt het je slechts.

Het grappige is dat dit geen empirische uitspraak is. Je kunt namelijk niet bewijzen dat het geen besef was, aangezien het een subjectieve ervaring betreft waarvan je onmogelijk met zekerheid kunt zeggen of het een besef of verbeelding was.

Je kunt wel zeggen: "Aan die ervaring van je - wat verbeelding kan zijn geweest - heeft de wetenschap niets omdat het niet repliceerbaar en falsifieerbaar is."

De "zekerheid" waarmee je het als verbeelding bestempelt, is op basis van je wereldbeeld, je bias, niet op basis van directe toegang tot de ervaring die Yours beleefd heeft. Je verwijzing naar empirische data (zygote etc.) is geen bewijs dat Yours zich iets verbeeldde. Het illustreert uitsluitend het verschil tussen empirische data en subjectieve ervaringen. Wat de aard is van die subjectieve ervaring - besef dan wel verbeelding - kan niet met zekerheid gezegd worden, maar dat heb je wel gedaan.

Het is mogelijk dat iemand die "bewustzijnverruimde" middelen (of iets dergelijks) gebruikt zich dat niet bewust is.

Het is vrij algemeen dat psychonauten het verschil begrijpen tussen empirische data en subjectieve ervaringen. De bekendste psychonauten zijn hogeropgeleiden: biologen, natuurkundigen, wiskundigen en scheikundigen, en daarnaast een hoop antropologen, psychologen, filosofen etc. De namen die het meest recent genoemd zijn (Terence McKenna en Bernardo Kastrup) waren/zijn beiden academici.

Er is geen empirisch bewijs voor reïncarnatie en dat zal er waarschijnlijk ook nooit komen. Idem voor de ziel. Empirisch onderzoek kan uitsluitend de materiële wereld in kaart brengen. Indien het bestaan uitsluitend uit materie bestaat dan kan empirisch onderzoek alles in kaart brengen, maar dat is vooralsnog slechts een aanname. Het is heel goed mogelijk dat empirisch onderzoek slechts een deel van het bestaan in kaart kan brengen - het materiële deel - en het dus altijd tegen de grenzen van dat onderzoeksgebied aan zal blijven stoten.

Rationalisme en mystiek (in de vorm van spontane ervaringen en psychedelische experimenten) zien zichzelf niet als concurrrentie van empirisme maar als een aanvulling erop. Het zijn middelen om datgene te onderzoeken waar empirisme niet voor bedoeld is en per definitie niets over kan zeggen.

Wiskunde speelt een belangrijke rol in zowel het empirisme als in het rationalisme, en ook de mystici lusten er wel pap van (met hun "heilige geometrie"). Het is daarom helemaal niet zo gek om te stellen dat het gehele bestaan "wiskundig" is - waarbij het empirisme een bepaald deel van dat wiskundige bestaan onderzoekt en het rationalisme toegang verschaft tot het andere deel ervan - en dat ook de interactie tussen die twee gebieden (materie en geest) via wiskundige processen verloopt. Wiskundige processen, niet empirische processen!

[Peter van Velzen]

Waren je vader en moeder in juli 1974 in Rome?

Nee. Wel aan de Middellandse Zee (Barcelona), al heeft dat geen relevantie aangezien de ziel zich niet in de ruimtetijd bevindt en dus geen fysieke reis hoeft te maken. De "reis" gaat zo snel als jouw "reis" wanneer ik hierbij 'Eiffeltoren' opschrijf. Zoef! Je bent er al!

En waar en waarom zou de geest van Julius bijna 4 weken hebben gewacht met reïncarneren?

Waar? Buiten de ruimtetijd, in een soort diepe slaap of droomtoestand, om vergelijkbare redenen waarom we niet voortdurend wakker en actief zijn. Bovendien heeft elk leven zo z'n praktische omstandigheden. De dood van het ene lichaam (door kanker of wat het ook moge zijn) sluit niet naadloos aan op de verwekking van het volgende meest-gepaste lichaam. Het kan meerdere maanden of zelfs jaren in beslag nemen. Psychiater Ian Stevenson heeft op basis van zijn onderzoek - in de jaren vijftig en zestig - geconcludeerd dat het in de meeste gevallen zo'n 18 tot 24 maanden in beslag neemt om te reïncarneren (dat is dus inclusief de 9 maanden zwangerschap, oftewel zo'n 9 tot 18 maanden tussen dood en bevruchting). Of dat ook echt zo is, en zijn onderzoek gedegen was, dat durf ik niet te zeggen, maar het komt op mij over als een aannemelijke tussenperiode. Onmiddellijke reïncarnatie zie ik niet als zinnig, want dan is er totaal geen speelruimte, terwijl ik ook geen reden zie waarom er perioden van meerdere eeuwen tussen zouden moeten zitten.

Dat jij denkt dat er geen verband bestaat tussen de plek waarop en de tijd waarin de een de geest zou geven en de ander hem zou ontvangen, terwijl je wel verondersteldt dat het op aarde en daarna moet zijn, omdat jij dat zinnig acht, doet me denken aan een veel door Neil de Grasse Tyson herhaalde frase: "The universe is under no obligation to make sense.
Waarom denk je dat jij een reincarnatie bent van een filosoof die blijkbaar belangrijk genoeg was om zijn dood in juni 1974 te vermelden, en niet een van de 100.000 minder bekende personen die op diezelfde dag de geest gaven? En als het al een van de ongeveer 30 personen zou zijn die beroemd genoeg zijn, waarom niet Mohammed Amin al-Husseini die op de 4e juli overleed?

[Peter van Velzen]

Niemand beseft dat, je verbeeldt het je slechts.

Het grappige is dat dit geen empirische uitspraak is. Je kunt namelijk niet bewijzen dat het geen besef was, aangezien het een subjectieve ervaring betreft waarvan je onmogelijk met zekerheid kunt zeggen of het een besef of verbeelding was.

Het is grappig dat jij het mogelijk acht, dat je iets beseft als je met geen mogelijkheid het verschil, met een onjuiste hypothese kunt vaststellen, waar ik het mogelijk acht dat dat je je iets verbeeld, dat - toevallig of niet - juist kan blijken.

[Peter van Velzen]

Ik kan je verzekeren dat ik het me niet verbeeld dat reïncarnatie bestaat. Zoals eerder geschreven kwam de ervaring die leidde tot dat besef onder nuchtere omstandigheden op mijn werk tot stand. Het is al met al dan ook mijn woord tegenover dat van jou.

Het was Ivar die schreef over zijn conceptie en geboorte,

Dat klopt, ik vraag me af hoe ik er in ben geslaagd een reactie op zijn bericht als postscriptum in mijn reactie op jouw bericht toe te voegen. Maar gelukkig heeft Ivar - ijverig als hij altijd is - op beide vragen antwoord gegegeven.

Ik vraag me af wat je nu precies meent te weten. Veelal bedoelen mensen als ze schrijven "ik verbeeld me niet dat X" dat ze denken "niet X", maar het kan ook zijn dat jij bedoelt dat je een vrij objectieve waarneming had van wél X.

Maar - tenzij jij me zo'n objectieve waarneming kunt doen toekomen - geldt mijn antwoord dat ik Ivar gaf hieromtrent wellicht ook voor jou:

Het is grappig dat jij het mogelijk acht, dat je iets beseft als je met geen mogelijkheid het verschil, met een onjuiste hypothese kunt vaststellen, waar ik het mogelijk acht dat dat je je iets verbeeld, dat - toevallig of niet - juist kan blijken.

Ik had eigenlijk nog "of niet" moeten toevoegen.

[Ivar]

Dat jij denkt dat er geen verband bestaat tussen de plek waarop en de tijd waarin de een de geest zou geven en de ander hem zou ontvangen, terwijl je wel veronderstelt dat het op aarde en daarna moet zijn

Dat heb ik niet gezegd. Wel "daarna" natuurlijk, want terug in de tijd reizen is onmogelijk, ook voor de ziel. Tijd is niet als een ruimte waar je doorheen kunt bewegen. De film in deze bioscoop van het bestaan wordt voor niemand een stukje teruggespoeld. Je kunt ervoor kiezen om halverwege de film even weg te lopen om wat popcorn te halen, maar als je terugkomt zul je de film vanaf dezelfde scene moeten bekijken als alle andere bezoekers van de bioscoop.

Reïncarneren op andere planeten is mogelijk maar normaliter niet nodig, in ieder geval niet voor mensen, die bovendien een voorkeur hebben voor een bepaalde cultuur die ze al kennen.

The universe is under no obligation to make sense.

Geen verplichting, maar er is geen reden om te veronderstellen dat het universum onzinnig is, dat we het niet rationeel zouden kunnen benaderen of zelfs doorgronden. Neil deGrasse Tyson is een amusante spreker en astrofysicus maar geen filosoof of genie.

Waarom denk je dat jij een reincarnatie bent van een filosoof die blijkbaar belangrijk genoeg was om zijn dood in juni 1974 te vermelden, en niet een van de 100.000 minder bekende personen die op diezelfde dag de geest gaven?

Omdat ik van mezelf weet, al heel lang, dat ik geen doorsnee mens ben. ALS er zoiets bestaat als reïncarnatie, dan ligt een vorig leven als dat van Julius Evola het meest voor de hand. Een andere occultist had ook gekund, maar ik ken er geen die omstreeks 1974 is gestorven.

En als het al een van de ongeveer 30 personen zou zijn die beroemd genoeg zijn, waarom niet Mohammed Amin al-Husseini die op de 4e juli overleed?

Met roem heeft het niets te maken. In dit leven ben ik niet beroemd dus dat vorige leven hoeft ook niet om roem te hebben gedraaid. Het is sowieso onwaarschijnlijk dat ik in mijn vorige leven een extravert persoon was, aangezien ik in dit leven uiterst introvert ben (niet verlegen maar iemand die erg naar binnen gericht is, als een filosoof of schrijver).

haha, wel heel grappig van die Mohammed Amin al-Husseini!

Het is grappig dat jij het mogelijk acht, dat je iets beseft als je met geen mogelijkheid het verschil, met een onjuiste hypothese kunt vaststellen, waar ik het mogelijk acht dat dat je je iets verbeeld, dat - toevallig of niet - juist kan blijken.

Dit is een erg lastig te lezen zin, mogelijk door de komma's of het te veelvuldige gebruik van "dat". Het is me in ieder geval niet duidelijk wat je precies probeert te zeggen, ook niet met "of niet" er bij.

[Yours]

Ik vraag me af wat je nu precies meent te weten. Veelal bedoelen mensen als ze schrijven "ik verbeeld me niet dat X" dat ze denken "niet X", maar het kan ook zijn dat jij bedoelt dat je een vrij objectieve waarneming had van wél X.

Ik kan jou geen objectieve waarneming presenteren dat reïncarnatie bestaat.
Wat ik verder meen te weten landt absoluut niet bij een materialist/fysicalist. Dat is als praten tegen een muur.

Maar - tenzij jij me zo'n objectieve waarneming kunt doen toekomen - geldt mijn antwoord dat ik Ivar gaf hieromtrent wellicht ook voor jou:

Het is grappig dat jij het mogelijk acht, dat je iets beseft als je met geen mogelijkheid het verschil, met een onjuiste hypothese kunt vaststellen, waar ik het mogelijk acht dat dat je je iets verbeeld, dat - toevallig of niet - juist kan blijken.

Ik had eigenlijk nog "of niet" moeten toevoegen.

Ik dacht dat het aan mij lag, maar ik ben blijkbaar niet de enige die de betekenis van dit geschrevene niet begrijpt.

[Peter van Velzen]

Blijkbaar hebben meerdere personen - ook al acht een ervan zichzelf beter dan de gemiddelde Tibetaan, moeite met deze - in wezen simpele tekst:

Het is grappig dat jij het mogelijk acht, dat je iets beseft als je met geen mogelijkheid het verschil, met een onjuiste hypothese kunt vaststellen, waar ik het mogelijk acht dat dat je je iets verbeeld, dat - toevallig of niet - juist kan blijken.

Als je je iets beseft, betekent dat, doorgaans dat je je bewust bent van iets dat waar is.
Ik vind het grappig dat je het woord gebruikt in verband met reïncarnatie, omdat de waarheid of onwaarheid van reïncarnatie op geen enkele manier kan worden vastgesteld. Het is niet eens duidelijk, welke eigenschappen die ziel of de geest die al dan niet zou kunnen reïncarneren heeft. Laat staan dat we ze waar kunnen nemen. Als iets niet waarneembaar is, hoe kan je de waarheid ervan dan vaststellen?

Ondertussen denkt men blijkbaar dat je je alleen onjuiste zaken kunt verbeelden, terwijl John Fitzerald Kennedy zich op 25 mei 1961 verbeeldde dat er binnen 10 jaar Amerikanen op de maan zouden landen, en dat volgens zowel de Nasa als de ruimtevaartdeskundigen elders in de wereld op 20 juli 1969 ook echt gebeurd is. In 1961 was dat echter nog slechts verbeelding.

Dus toen

Het pure besef (zonder daarbij gebruik gemaakt te hebben van bewustzijnsverruimende middelen o.i.d.) dat reïncarnatie aan de basis van ons aller leven ligt

waarop

Niemand beseft dat, je verbeeldt het je slechts.

Dat ik dit kan stellen betekent niet dat reïncarnatie NIET aan de basis van ons aller leven ligt. Ik besef slechts, dat er - zover ik weet - nog geen enkel bewijs voor was, en dat dat betekent, dat er nog geen waarheid was, waarvan we ons bewust zouden kunnen worden.

Is dit duidelijk genoeg uitgelegd?