P. de Boskabouter schreef:@ rereformed
Ik prikkel alleen maar wat Rereformed, dat zou je toch moeten waarderen aangezien dat toch ook de vorm is die jij gekozen hebt in je strijd tegen irrationele schriftreligies.
Ik begrijp je wat dat betreft goed. Prikkelen van elkaar is de enige en juiste methode om duidelijkheid te krijgen in elkaars denken en in de zaken die in een topic aangesneden worden. Degene die mij goed prikkelt is mijn beste forumvriend.
Het is waar dat ik niet concreet ben, aangezien ik zelf geen concreet beeld heb van de werkelijkheid.
De werkelijkheid is voor mij zoals die is, en ik begrijp er de ballen van.
Tot op zekere hoogte kan ik hier met je meekomen, maar nu verval je zelf in een extremiteit, je relativeert alles. Ik doe jouw uitspraak ook af en toe, maar bedenk me er meteen achteraan dat het een uitspraak van mijn gevoelens is; gevoelens die soms moe worden. Het is gewoon niet waar wat je zegt, niet alles is om het even, er is wel degelijk superieur en inferieur op aarde, ook in het menselijk denken, en niet alles is zweven en kan zus zijn of zo zijn. Er is wel degelijk ook grond onder onze voeten. Eén stukje grond waarop een modern mens kan gaan staan is dat de religieuze interpretatie van de werkelijkheid volledig mank gaat, de mensheid geen diensten verschaft, maar juist een belemmering vormt voor het verstaan van de realiteit.
Wat concreet lijkt, blijkt slechts een oppervlakkig perspectief, en wat volkomen abstract is lijkt vaak meer de werkelijkheid te benaderen dan het benoembare.
Het enigste concrete is dus eigenlijk dat ik niets concreets over de werkelijkheid zeggen kan.
Nee, niet vaag worden, ik vroeg je om concreet uit te leggen of met voorbeelden te komen hoe
de bijbel geloofwaardig zó gelezen kan worden dat we het kunnen zien als iets positiefs.
Maar ik kan ook déze uitspraak van jou weer onder de loep nemen en door concreet te worden laten zien dat het juist omgekeerd is. In feite is het altijd de tegenstelling tussen wetenschap (concreet) versus religie(wazigheid, oppervlakkig perspectief).
Neem bidden, een centraal religieus perspectief. Je kunt in de religie draaien zoals je wilt, tegen een God met een naam bidden, tegen een steen, tegen een kracht, tegen het Al, tegen jezelf, tegen ectoplasma, rondfladderende onzichtbare geesten of de wonderbaarlijke eenhoorn, afhankelijk van de cultuur, de tijd enz. Dit alles laat al zien dat er iets niet pluis is met bidden. Je zou dan kunnen opperen dat het er niet toe doet of je je tegen een werkelijk bestaand object of entiteit moet richten, het gaat slechts om de gedachte, het ermee bezig zijn, het
geloof erin. In dat geval vraag ik: en wat is het voordeel ervan dan, een voordeel zo groot dat we het voor altijd verder met ons mee dienen te slepen? Men kan dan aankomen met rust, vrede, kracht om te leven, genezing, wonderen, regen die valt, vijanden die overwonnen worden.
Wat is er nu concreet hieraan? Allemaal drogredenen. Rust heeft slechts iemand nodig wie eerst angst voor de machten en krachten aangepraat is, troost heeft slechts iemand nodig die nooit volwassen is geworden in zijn/haar denken en bijvoorbeeld tegenslag of de dood niet onder ogen kan zien. Genezingen gaan miljoenmaal effectiever met een penicillinepil, wonderen vallen bij kritische beschouwing allemaal door de mand, regen valt evenveel zonder bidden, te denken dat God achter jou staat en je helpt de duivelse vijand te verslaan is infantiel, enz enz.
Religie is dus oppervlakkig, onvolwassen en een foutief, veelal schadelijk perspectief. Rationaliteit daarentegen is de mensheid opvoeden, het ontmaskeren van waan en vergissing en het zorgen voor daadwerkelijke oplossingen voor problemen.
Het leven is voor mij een wonder.
Voor mij ook.
En alle woorden kunnen wijzen naar dat wonder, en die zelfde woorden kunnen religies worden zodra iemand meent dat de woorden iets met de werkelijkheid zelf te maken hebben.
Dat is de waan, dat zijn fantasieën, dat is het moment waarin ratio en rede uit het oog verloren gaan.
En jou “opstand” en “gevecht”daartegen deel ik van harte.
Niet alle woorden wijzen naar dat wonder. Hier vindt juist de strijd plaats tussen wetenschap (rationeel denken) en religie.
Religie,
met name in de openbaringsreligies waarmee we zo bekend zijn, is het middel om enkel en alleen via woorden een realiteit te scheppen. Aangezien het een door de mens geschapen toneelstuk is, heeft het niets te maken met het werkelijke wonder van het bestaan, maar enkel en alleen met de behoeften van de mens. In de regel verkracht de religie het wonder door er een gruwelijk sprookje van te maken, of maakt ze er een aartsdom verhaal van, en vereenvoudigt het het wonder van het bestaan, de realiteit, op onvergeeflijke wijze. Dit gebeurt allemaal omdat de religieuze mens lak heeft aan de realiteit. Hij/zij is enkel in zijn eigen welbehagen geïnteresseerd. Nietzsche zei het zo: dichters
liegen teveel.
Alweer heeft het rationele de wetenschap opgeleverd, en de wetenschap ons pas
werkelijk bewust gemaakt van het wonder van het bestaan.
Wat ik niet deel heb ik al vaak concreet benoemt;
Ik deel niet de visie dat oude en van mijn part nieuwe teksten [per definitie] in hun grond irrationeel en waan zijn!
Inderdaad heb je dit al vaak geopperd, maar je bent nooit met één voorbeeld aangekomen om het duidelijk te maken.
Ik daarentegen heb bijvoorbeeld een paar bladzijden hierboven van het OnzeVadergebed een analyse gegeven om te laten zien wat in werkelijkheid het denken van de religieuze mens is. Het is irrationeel in zoverre het niets te maken heeft met een objectieve werkelijkheid (bestaan van God wiens naam geheiligd moet worden, Satan, een koninkrijk dat zogenaamd komt, een goddelijke wil die zogenaamd geschied, brood dat op de plank komt vanwege een God die voor ons zorgt enz enz), maar eenvoudig de wensen behelst van de mens. Het is dus rationeel in zoverre het zijn behoeftes dient. Maar aangezien er ook rationele manieren zijn om die behoeftes te stillen, en die rationele manier veel effectiever is en kinderachtigheid ontmaskert, is de religieuze methode af te raden, en juist zeer belemmerend om tot de vervulling van de objectieven van de mens te komen.
Maar alweer, laat zien dat ik ongelijk heb door met concrete voorbeelden te komen waaruit je kunt laten zien dat het religieuze perspectief superieur kan zijn.
Ik ga er nog altijd vanuit dat religie de uitwassen zijn van reële en rationele verwijzingen naar het leven, het wonder.
Wat jij en ik 'wonder' noemen is eenvoudig onze onwetendheid, onze nietigheid, onze onmacht het allemaal te vatten en te doorgronden. Religie is inderdaad een poging om in deze chaos wat orde te krijgen. Maar het is een orde die de mens via de weg van de minste inspanning heeft geschapen. Het is op geen enkele andere grond gebaseerd dan de egoïstische wensdromen en angsten vanwege de grote onwetendheid van de mens.
De tijd van religie is voor de mensheid definitief afgelopen. Je kunt er langzaam afscheid van nemen of radikaal, maar de wereld van de verre toekomst zal geen plaats meer hebben voor de religie.
Helemaal mee eens, dat het christelijk geloof , de bijbel als kant en klaar pakketje en iedere andere ingekaderde religie, de rede en ratio al lang zijn kwijt geraakt, alleen al het feit dat er gemeend wordt dat de alomvattende werkelijkheid te vatten valt in geloofsideeën, waardoor het leven [God] zelf gereduceerd is tot een ingekaderde zielige menselijke projectie. De Bijbel zoals wij die kennen is een constructie vanuit die overtuigingen.
En als vorm waanzinnig en irreëel, helemaal mee eens.
Aanpakken en onderuithalen dat zinkend schip.
Bravo, dat zouden mijn woorden kunnen zijn.
Maar moeten wij dan ook de oorspronkelijke verwijzingen, afdoen als een zinkend schip?
Oorspronkelijke verwijzingen? Mooi weer die geheimentaal van jou. Moet ik alles zelf invullen en dan van jou weer horen dat ik het allemaal foutief begrijp? Hoe kán in vredesnaam iemand jou ooit begrijpen als je spreekt in orakeltaal?
OK laat ik een poging wagen en op zoek gaan naar een 'oorspronkelijke verwijzing', en bij het begin van de bijbel beginnen: een man loopt rond in een woestijn, heeft een hoop schapen, een vrouw en wat bijvrouwen, slaven enz. Hij loopt op een gegeven moment rond met het idee dat er een God is die het op prijs stelt al zijn aandacht juist op hem te richten, hem te zegenen met kinderen, een groot nageslacht, een prachtig land, nog meer schapen, nog meer runderen. Deze God onderhandelt met hem over het wegvagen van een paar steden, hij eet een maaltijd met hem, leert een Egyptische farao een pittig lesje, stelt prijs op dierenoffers, heeft iets met voorhuiden van penissen, speelt een spelletje met een mensenoffer, maar de uitverkoren man leert dat hij eenvoudig een God kan creëren die zoiets niet hoeft enz enz. Je kent de verhalen.
Naar welke oorspronkelijke geweldige menselijke zaak verwijst dit?
Wel, het antwoord is duidelijk: de ongebreidelde zelfingenomenheid van de mens, zijn grenzeloze idiotie, zijn onbeschaamde arrogantie, zijn gemakzucht om de wereld te interpreteren ten behoeve van zichzelf, kortom naar de aartszonde van de mens: de religie.
Laat ik op zoek gaan naar een andere 'oorspronkelijke verwijzing'. Een man staat op het balkon te kijken naar een bloedschone vrouw die naakt aan het baden is. Hij zorgt ervoor dat haar man om het leven komt, en nodigt haar uit in zijn bed om haar te troosten. Een profeet vindt dit maar niks en noemt zich afgevaardiigde van God om indruk te maken. Hij kan zodoende de machtige man van het balkon in zijn eigen paleis uitschelden, en laat weten dat God hem daarvoor zal straffen, hetgeen ook gebeurt. De vrouw krijgt een kind, maar het gaat dood. Maar de man op het balkon leefde nog lang en gelukkig met zijn bloedschone vrouw, die van al zijn menigte vrouwen zijn lievelingetje wordt, en haar zoon wordt dus het lievelingetje van God.
Naar welke oorspronkelijke geweldige menselijke zaak verwijst dit?
Naar de ongebreidelde seksuele drang van de man. Naar de behoefte van de maatschappij om hier paal en perk aan te stellen. Hiervoor wordt een boeman ingeschakeld en bepaalde onaangename gebeurtenissen geïnterpreteerd als een straf. Men laat ook weten ook dat het uiteindelijk vergeven en vergeten moet worden, omdat de man op het balkon zo'n geweldige stoere vent was die zijn vijanden versloeg en zijn volk machtig en sterk maakte.
Oftewel als onuitputtelijke bron om de infantiliteit van het mensenras goed te leren kennen is de bijbel inderdaad bijzonder geschikt. Indien je dat bedoelt ben ik het geheel met je eens.
Onderscheid maken, nuances maken, wat is wat.
Dat doet de waarheidsbevinding veel meer recht dan alles in dezelfde kliko van de waanzin te dumpen.
Ja, ja doe jij het maar eens. Wanneer begin je eraan? Zoek jij maar eens het geweldige in de religieuze beerput. Ik denk dat je lang zult moeten zoeken om met één parel aan te komen, maar wie weet lukt het je. Surprise me. .