Hopper schreef: ↑25 feb 2019 12:34
Het probleem is wel dat je de onzin er uit moet kunnen filteren. De oude filosofen plaatsen hun gedachten soms in een metafoor, mythe of hoe je het ook noemen wilt. De vraag dringt zich op waarom men het indertijd in verhalen verpakte.
Mi. om dezelfde reden dat we sprookjes vertellen.
In verhaal vorm wordt een bepaalde moraal veel beter begrepen en daardoor ook onthouden.
Dat dit ook zo wordt gedaan in verhalen over buitennatuurlijke entiteiten staat daar in feite los van.
Zij zijn dan slechts het onderwerp van hetgeen men wil vertellen.
Dat dit zich verweeft en evolueert is voorspelbaar zolang ze niet op schrift gesteld werden en mensen niet konden lezen.
Mensen die gewend zijn in metaforen te denken kunnen hier veel mee, in tegenstelling tot de meeste van ons westerlingen, die woorden en hun betekenis in verhalen letterlijk nemen, als zou het geschiedkunde zijn.
Zo ontwikkelt de menselijke geest zich in het steeds duidelijker overbrengen van wat bedoeld wordt.
En des te sneller sinds steeds meer mensen kunnen lezen.
Maar boeten we in op het metaforisch kunnen denken, wat nog slechts zijn nut heeft in de geschiedenis van het menselijke denken en voor mensen die dit als een soort kunst zien, als poëzie en/of literatuur dus.
Mijn antwoord daarop is dat je zelf moeite moet doen om de inhoud uit het verhaal te pakken. Hetgeen betekent dat de dieper liggende boodschap is, dat de boodschap niet rechtstreeks verteld kan worden.
Mijn antwoord is, zie boven, en jouw conclusie lijkt mi. erg veel op dat van Bijbel exegeten, die bij alles wat we niet begrijpen of niet willen begrijpen beginnen over metaforen.
Niet vreemd omdat bij bepaalde teksten dat ook zeker zo bedoeld is, maar dat staat er meestal ook gewoon bij.
Maar de meeste teksten gewoon zeggen wat er (toen) werd bedoeld, maar men wil of kan dat nu niet accepteren.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.
