Tao - een persoonlijke impressie.

[Maria]

Het begrip Tao is op zich een onderdeel van oude Chinese filosofieën, dat centraal staat in het Taoïsme en latere levensbeschouwingen.

Men kan Tao alleen bij benadering leren begrijpen. In de tekst van de Daodejing/Tao Te Ching wordt geschreven: "De essentie van Tao is dat het niet uitgedrukt kan worden. Als men denkt het wel te kunnen uitdrukken, dan is het niet Tao." Tao is immers vormloos en niet gebonden aan een vorm.

Tao voedt alles. Het creëert de gewenste ordelijke patronen in de chaos. Maar de wens naar ordelijke patronen zal nooit vervuld worden. Men kan alleen maar op het pad blijven van de zoektocht. In de Taoïstische leer is Tao de kwaliteit van die zoektocht. Een (levens)kunstenaar is iemand die de nadruk legt op het bewandelen van de weg in plaats van op de bestemming.

Geïnspireerd door: Geloofsontwikkeling - HJW (Credible).

Toen ik mijn geloof in schuld en boete en verlossing door een offer verloor, bleven er ook nog lange tijd de (gecherry-pickte) woorden van Jezus.
Want het Christendom en de Bijbel zaten in mijn bloed.
Het kon toch niet anders, dan dat de waarheid daarin te vinden zou zijn.

Totdat ik meer kennis kreeg van Oosterse filosofieën.
Steeds weer kreeg ik de gedachte dat een ev. toch historische Jezus veel had geleerd van de aldoor langs komende wijzen uit het Oosten.
Israel ligt evenals langs de weg Griekenland - Alexandrië ook op de weg "zijderoute - Alexandrië, waarlangs vele vertegenwoordigers uit diverse culturen kwamen.
En stond de nog jonge Jezus ook niet bekend als een zeer leergierig baasje?

Het Taoïsme leerde me wat het inhoudt "te gaan de weg van Tao" "de weg van de deugd".
Te denken en te handelen naar de aard van de gebeurtenis, van het moment ervan en van jeezelf.

Er was geen andere ik, die ik moest zoeken.
Ook een redder had ik niet nodig, wel af en toe een helper en een (goede) leraar.
Er was geen oorsprong en geen einde aan datgene wat ik elke dag in mijn leven weer doen moest.
Alleen een reageren vanuit mijn diepste eigen ik, zoals ik was geboren, gegroeid en leefde.
Dat was het doel midden in de voor mij bestaande wereld.

Alles wat we weten en wat we opgelegd hebben gekregen zijn bronnen van gedachten en handelingen van onszelf, maar vooral van de richting waarin de richting van ons leven wordt gepusht.
Dat laatste kunnen loslaten en terug de eigen aard en natuur vinden en er naar handelen was hetgeen bij mij "thuiskomen" ook zou kunnen heten ook al heb ik het nooit zo benoemd.

Simpele filosofische verhaaltjes uit het oude China geven zoveel duidelijkheid voor wie er oren naar heeft.
Eén ervan hoorde ik toen ik er rijp voor was het te kunnen vatten.

Voor de goede verstaander:
Een man liep op een mooie voorjaarsdag langs een kronkelend beekje met watervalletjes en stroomversnellingen.
Plotseling sprong er een forel uit het water voor zijn voeten neer op het pad.
Vliegensvlug pakt hij die forel en gooit hem terug in het water.

Zonder bij na te denken.

Waarom?
Zijn eerste ingeving was levensreddend voor de vis.
Zijn eerste ingeving had ook kunnen zijn: Lekker een forelletje als avondmaal.

Is er een goed of slecht bij deze antwoorden?
Nee, zij zijn het natuurlijke gevolg van wie we zijn.
Niet benoemd als één van beiden, als we de dingen nemen zoals ze zijn.
Dat vragen en de antwoorden willen krijgen, steeds meer kennis willen hebben en leven vanuit kennis, die ons zekerheden biedt, maar bij onbegrepen kennis juist weer onzekerheid, is wat ons de mens maakt zoals we nu zijn.

Niet zoals we ooit waren.

NB.
Parallel aan heb ik deze intro plaatsen op Credible geplaatst.
Tao - een persoonlijke impressie
Ik ben nieuwsgierig naar de eventuele reacties en hoeverre ze zullen overeenkomen of verschillen en waarom.

[Maria]

Ik hoop, dat de link niet indruist tegen de wensen van de moderatie van Credible, gezien de doelstellingen aldaar.
Wat Freethinker aangaat:
Elke vorm van goede communicatie is welkom en we zijn geen concurrenten.

[Peter van Velzen]

Ik zie Tao als een paralel op het leven en de evolutie. Daarbij vormt ons hele leven slechts een deel van de veel langere weg die het leven als geheel aflegt. Wij kennen het begin nauwelijks en weten ook weinig omtrent het eindpunt. Voor ons telt alleen dat deel dat wij kunnen begrijpen. En daarmee moeten we het doen. Dat is tegenwoordig al heel wat. Maar we weten ook dat we die weg niet alleen kunnen gaan. Het kan alleen gezamelijk.

Dat laatste is misschien vreemd aan Tao, ik weet het niet, daarvoor ken ik haar niet genoeg. Maar dat is belangrijker voor me dan elk ander aspect van het leven. Dat we het samen moeten leven.

[HJW]

Ik hoop, dat de link niet indruist tegen de wensen van de moderatie van Credible, gezien de doelstellingen aldaar.
Wat Freethinker aangaat:
Elke vorm van goede communicatie is welkom en we zijn geen concurrenten.

Ik heb op "Credible" gereageerd.

[Maria]

Maar we weten ook dat we die weg niet alleen kunnen gaan. Het kan alleen gezamelijk.

Dat laatste is misschien vreemd aan Tao, ik weet het niet, daarvoor ken ik haar niet genoeg. Maar dat is belangrijker voor me dan elk ander aspect van het leven. Dat we het samen moeten leven.

Je zou ook kunnen zeggen, dat Tao staat voor interactie tussen alles wat je op je levenspad tegenkomt.
En dat niet volgens regeltjes en voorschriften van buitenaf opgelegd, maar vlg. datgene waar je eigen innerlijk je toe drijft.
Gezien het feit dat we evolutionair gevormd zijn tot sociale wezens hoort daar dus per definitie interactie bij tussen andere mensen.
Toch kan de ene mens soms beter tegen veel mensen om zich heen dan de ander.
En hebben velen ook wel eens behoefte aan alleen zijn of alleen in een andere levende wereld, zoals met dieren en op andere wijze een levende (veranderende) natuur.

Tao geeft de ruimte om te leven vlg. de eigen aard en behoefte.
Iemand die zijn tao kent, die moet niets, maar volgt het pad zoals dat voor hem ligt.
Wat hij niet kent en wat hij op een bepaald moment niet tegenkomt is op dat moment ook geen deel van zijn wereld, maar illusie.

[Peter van Velzen]

7 miljard mensen zijn een illusie? (ik kom ze immers nooit tegen)
Dat lijkt mij nu juist een illusie. Zeker omdat ze allemaal even belangrijk zijn als ikzelf. En anderen - die ik wel tegenkom - ze tegen kunnen komen. Dat ze voor mij minder belangrijk zijn als degenen die op mijn pad komen, betekent niet dat ik hun bestaan geheel kan negeren. Ze veroorzaken net zo goed een klimaatverandering als ikzelf. Dat is het probleem met filosofie. Het klopt tot een bepaald niveau, maar daarbuiten klopt het vaak helemaal niet.

[Maria]

7 miljard mensen zijn een illusie? (ik kom ze immers nooit tegen)

Bestaan ze voor jou anders dan in je gedachten?

Zeker omdat ze allemaal even belangrijk zijn als ikzelf.

Ieder voor zich Peters en Maria's, maar uitsluitend in jouw en ook in mijn gedachten.
Maar hoevelen ervan zullen daar hetzelfde over denken?
Maar dit terzijde.

Dat ze voor mij minder belangrijk zijn als degenen die op mijn pad komen, betekent niet dat ik hun bestaan geheel kan negeren.
Ze veroorzaken net zo goed een klimaatverandering als ikzelf.

Natuurlijk niet, want de klimaatverandering gaat jou, en ook mij trouwens, ter harte en dat is één van de dingen, die jou blijkbaar persoonlijk bezig houdt.
Maar zijn ze daarom als individu zo belangrijk, dat je je om hen persoonlijk zou moeten bekommeren?
Of is het wat zij verbruiken en welke voetafdruk zij achterlaten in ons milieu, wat van belang is in dit geval?

Dat is het probleem met filisofie. Het klopt tot een bepaald niveau, maar daarbuiten klopt het vaak helemaal niet

Dit is voor mij te vaag om op te reageren.

[Hopper]

Tao geeft de ruimte om te leven vlg. de eigen aard en behoefte.
Iemand die zijn tao kent, die moet niets, maar volgt het pad zoals dat voor hem ligt.
Wat hij niet kent en wat hij op een bepaald moment niet tegenkomt is op dat moment ook geen deel van zijn wereld, maar illusie.

Een mooie omschrijving. Tao is een filosofie die de mens kan brengen naar inzichten in zijn eigen bestaan. Een van die inzichten is dat je niks hoeft te doen, maar dat het leven als vanzelf gaat zolang je dat zelf maar niet doorlopend verstoord.
Wat je niet kent, daar hoef je ook niks mee. Het pad ligt voor je. Maar de mens heeft de neiging om zich steeds maar bezig te houden met de zaken die links en rechts liggen. Dat werkt verstorend.

Wie naar de wereld kijkt, die ziet ook overal mensen die zich druk maken om zaken die ze eigenlijk niet kennen.
Zeker in de medicatie die we zijn bepalen de media waar we ons druk over maken.
Hierdoor begeven we ons in een illusionaire wereld. Dat dient wel verduidelijking. Illusionair niet als dat het niet zou bestaan. Maar wel illusionair als wij er in de mind een luchtkasteel van gaan bouwen.

Je kan je bijvoorbeeld druk gaan maken over de overbevolking op aarde. (dat ligt links van je pad) De overbevolking is niet illusionair. Maar al je ideeën er om heen wel. Zeker als je op het Groningse platteland woont (je pad)

Uiteraard kan en mag je er een mening over hebben of er een discussie over voeren. Maar besef wel dat dat wat we overbevolking noemen ook een polariteit heeft: onderbevolking. Groningen misschien?

Door je je te richten op het pad (jouw pad), richt je je op de weg door het midden. En zie je dat links en rechts van dat pad de polariteiten liggen. Het kan een manier van leven voor je worden. Zodat je niet langer wordt meegezogen in de waan van de dag.

[Hopper]

Dat is het probleem met filisofie. Het klopt tot een bepaald niveau, maar daarbuiten klopt het vaak helemaal niet.

Aan filosofie heb je alleen wat als je het (in dit geval tenminste) ook toepast.
Anders klopt het idd niet. Dan blijft het een gedachte, aanname of zelfs overtuiging in je hoofd.
Dat is een kwestie die best wel tricky is. Want filosofie en religie/geloof liggen dicht bij elkaar.
Geloof moet je jezelf niet aan willen doen. Filosofie echter kan je verder brengen mits toegepast.

[Arjen2015]

kwam toevallig wat over Tao tegen in me boekenlijst

uit alle_doc_verbodengeschriften.zip

Zo is de Mens - Alan Watts

Transcript van http://www.youtube.com/watch?v=7G-WH-My ... re=related" onclick="window.open(this.href);return false; e.v.


Deel3
Maar naarmate het verder gaat, gaat de tijd sneller dus maak je geen zorgen. Dit is dan de theorie over de natuur als drama, een schouwspel. Er is dus nog een derde theorie over de natuur, een Chinese, die heel interessant is. Het Chinese woord voor natuur is tzu-jan en die uitdrukking betekent “wat vanzelf zo is”, of wat vanzelf gebeurt. We zouden het “spontaniteit” kunnen noemen. Het betekent vrijwel “automatisch,” omdat automatisch iets is dat zelfbewegend is. Wij associëren het woord “automatisch” met mechaniek, maar tzu-jan, wat van zichzelf zo is, wordt in de Chinese geest niet met mechaniek geassocieerd, maar met biologie. Je haar groeit vanzelf, je hoeft niet te bedenken hoe je het moet laten groeien. Je hart klopt vanzelf, je hoeft er niets voor te doen. Dat is wat de Chinezen bedoelen met natuur. Er is een gedicht dat zegt “Stil zitten, niets doen, de lente komt en het gras groeit vanzelf”. Het belangrijkste principe van de natuur wordt de Tao genoemd, uitgesproken als Dao in het Mandarijns dialect, Tou in het dialect van Sjanghai, Toe in het Kantonees dialect, dus kies maar. Tao betekent de weg van de natuur. Lao Tse, een filosoof die wat later dan 400 jaar v.Chr. leefde schreef een boek over de Tao. Hij zei “De Tao waarover gesproken kan worden is niet de eeuwige Tao.” Je kunt het dus niet beschrijven”. Hij zei dat het principe van de Tao spontaniteit is en dat de grote Tao overal vloeit, zowel naar links als naar rechts. Het heeft lief en voedt alle dingen, maar heerst er niet over. Het verwerft verdienste en rekent die niet als eigen. Er is dus een erg groot verschil tussen het Chinese idee van Tao, als het vormgevende principe van de Natuur, en het Judeo-Christelijk idee van God als de Heer en Meester van de natuur, omdat de Tao zich niet als baas gedraagt. In de Chinese filosofie van de natuur heeft de natuur geen baas. Er is geen principe dat dingen dwingt zich te gedragen zoals ze doen. Het is dus een compleet democratische theorie van de natuur. Overeenkomstig zie je dat de meeste westerlingen, of ze nu christen of niet-christen zijn, de natuur niet vertrouwen. Van alle dingen is de natuur het minst te vertrouwen. Je moet haar beheersen, je moet er voor oppassen en het gaat altijd fout als je niet uitkijkt. Je weet dat de aardmannetjes je zullen pakken als je niet oplet. Dus we hebben altijd het gevoel dat we haar niet kunnen vertrouwen omdat we doordrongen zijn met het idee van de erfzonde. Je kunt de natuur niet vertrouwen, want zij komt tevoorschijn met onkruid en insecten en vooral de menselijke natuur kun je niet vertrouwen, want als je jezelf niet in bedwang houdt zou je je grootmoeder nog kunnen verkrachten. De Chinezen zouden dus zeggen, “als je jezelf niet vertrouwt dan kun je niets vertrouwen, want als je jezelf niet kunt vertrouwen kun je dan je wantrouwen in jezelf vertrouwen? Is dat goed gefundeerd? Als je jezelf niet kunt vertrouwen ben je helemaal in de war. Je hebt geen poot om op te staan, je hebt geen schijn van controle over wat dan ook. Wat dat betreft zijn de Taoïstische en de Confuciaanse filosofie het met elkaar eens. In de filosofie van Confucius wordt de wezenlijke deugd van een mens Jen genoemd. Chinese geleerden weten best waarom het geschreven wordt als Jen, ik niet, maar het wordt uitsproken als Zwjen. Het is een Chinees karakter dat voor Confucius de allerhoogste deugd was. Hoger dan gerechtigheid, hoger dan goedhartigheid, en het betekent ongeveer oprechte hartelijkheid . Confucius zei ooit dat schijnheiligheid de dief van de deugden is. Deugd is in het Chinees Teh. We hebben er in westerse schrift Peh van gemaakt en het betekent niet deugd in de zin van moreel fatsoen, maar deugd in de zin van magie, zoals de helende deugden van een plant. Een man van de ware deugd is daarom een oprecht hartelijke man en dat betekent dat men boven alles de menselijke natuur zou moeten vertrouwen in het volledige besef dat die zowel goed als slecht is, zowel liefhebbend als zelfzuchtig. Welnu, ik zal je laten zien hoeveel wijsheid hierin schuilt. Wanneer mensen oorlog voeren vertrouw ik ze, als de reden dat ze oorlog voeren het in bezit nemen van elkanders bezittingen en vrouwen is, want ze voeren dan een barmhartige oorlog. Ze zullen de bezittingen en vrouwen, waar ze zich meester van willen maken, niet vernielen, ze willen ervan genieten. En dat is een oorlog gebaseerd op simpele, alledaagse menselijke hebzucht. De meest afgrijselijke oorlogen zijn oorlogen die gevoerd worden vanuit morele principes. “Jij bent een vuile communist, je hebt een filosofie die vernietigend is voor de religie en alles wat we liefhebben, belangrijk vinden en eerbiedigen en daarom zullen we je tot de laatste man uitroeien tenzij je je onvoorwaardelijk overgeeft. Zulke oorlogen zijn ongelofelijk meedogenloos. We kunnen hele steden opblazen, mensen uitroeien, niet omdat we hebzuchtig zijn, maar rechtvaardig. Daarom is schijnheiligheid de dief van de deugd. Als je iets kwaads van zin bent, doe het dan vanwege een eenvoudige, oprechte en egoïstische reden, doe het niet in de naam van God. Want als je dat wel doet verandert het je in een monster dat niet langer menselijk is. Een sadist, een pure vernietiger. Dus een onwrikbaar rechtvaardig iemand is niet menselijk en daarom is in het Chinese gedachtegoed over rechtvaardigheid een goede rechter niet iemand die zich bij een boek neerlegt. Hun idee over rechtvaardigheid is “Hou de zaak in godsnaam buiten het gerechtshof. Laten we bijeenkomen achter de schermen en een compromis sluiten, want we weten dat onze tegenstander een schurk is en ik weet dat ik dat zelf ook ben, en er kan geen wederzijds akkoord gesloten worden tussen dieven. Dus we redetwisten er wat over en roepen de rechter erbij in een onofficiële samenkomst. En de rechter bromt wat en als het een goede rechter is heeft hij een gevoel voor wat lǐ wordt genoemd.

[dikkemick]

Is Tao niet een andere manier van zweverigheid dan godsdienst? Een manier van denken om je bestaan zin te geven terwijl er uiteraard eigenlijk geen zin is aan welk leven dan ook?
Is het niet het verlangen van de mens om er een filosofisch positieve draai en te kunnen geven?
Om te kunnen omgaan met voor-en tegenspoed? Misschien zelfs wel om iets minder mens, iets meer dier te zijn. Een dier zal zich immers niet druk maken om banale zaken. Een mens wel.
Heb je m.a.w. deze filosofie nodig om je draai in het leven te kunnen vinden? Alles op je af laten komen klinkt overigens wat passief.
Is het "godsdienst"/zingeving voor atheisten/vrijdenkers?

[Peter van Velzen]

kwam toevallig wat over Tao tegen in me boekenlijst

uit alle_doc_verbodengeschriften.zip

Zo is de Mens - Alan Watts

Transcript van http://www.youtube.com/watch?v=7G-WH-My ... re=related" onclick="window.open(this.href);return false; e.v.

Als ik het begin van deze uiteenzetting volg dan is Tao alles wat gebeurd zonder dat iemand dit gepland heeft. Zo ongeveer het tegendeel van intteligent design. (wat veronderstelt dat alles juist wel gepland is). Een goede gedachte om in het achterhoofd te houden, want de meeste dingen in het universum zijn (zeer waarschijnlijk) inderdaad niet gepland.

[Hopper]

Is Tao niet een andere manier van zweverigheid dan godsdienst? Een manier van denken om je bestaan zin te geven terwijl er uiteraard eigenlijk geen zin is aan welk leven dan ook?
Is het niet het verlangen van de mens om er een filosofisch positieve draai en te kunnen geven?
Om te kunnen omgaan met voor-en tegenspoed? Misschien zelfs wel om iets minder mens, iets meer dier te zijn. Een dier zal zich immers niet druk maken om banale zaken. Een mens wel.
Heb je m.a.w. deze filosofie nodig om je draai in het leven te kunnen vinden? Alles op je af laten komen klinkt overigens wat passief.
Is het "godsdienst"/zingeving voor atheisten/vrijdenkers?

Het is geen manier van denken. Het is een manier van in het leven staan. We trachten zin te geven door ons druk te maken over van alles en nog wat. Dieren doen dat niet. Net zoals dieren geen zin van het leven zoeken.

Het is dus zoeken naar een natuurlijke manier van leven. Dat klinkt passief. Of dat zo is, kan je alleen met toepassen aan de weet komen. Feitelijk is de onnatuurlijke manier van leven zweverig. Mensen zijn alsmaar bezig met zaken in hun hoofd welke in een toekomst of verleden liggen.

[Peter van Velzen]

Ik heb wat gezocht op het web aangaande Tao. Het heeft iets gemeen met Boeddhisme in zover het ook aan onthechting doet. Maar waar het Boeddhisme zich vooral onthecht van bezit en egoistische passie, onthecht Tao zich blijkbaar vooral van doelgericht handelen. Niet dat dit geheel wordt afgewezen, maar het pleit vooral voor het laten gebeuren. De meeste dingen in de natuur gebeuren vanzelf en de kunst van de Tao is blijkbaar om datgene wat men wil laten gebeuren ook inderdaad te laten gebeuren, niet altijd door het zelf te willen doen.



Hoewel in de Tao is het meer "laat het gebeuren".

[Hopper]

Je kan het idd omschrijven als een vorm van onthechten. Zie ook de angst voor de dood. Angst voor de dood is niks anders dan gehechtheid aan het leven. Ik las van de week dat 1 op de 3 mensen bang is voor de dood. Je bent er maar mooi klaar mee. Soms verzinnen mensen zelfs een hiernamaals om de dood maar te ontlopen.

Feitelijk bevindt je je op een pad van geboorte naar dood. Door te accepteren dat waar een begin aan zit ook een einde aan zit, raak je je bewust van je eindigheid. Je hoeft geen hiernamaals te verzinnen, je hoeft alleen maar rustig het pad des levens te bewandelen. Geboorte en dood zijn producten van je mind en door in te zien dat dat tegenstellingen zijn die je overal ziet is er niks meer om je druk over te maken. Geloven in een leven na de dood is in feite een vorm van je eigen druk maken.

En er ontstaat ook het inzicht dat het maar goed is dat je dood gaat. Wat heeft een middeleeuwer te zoeken in onze samenleving? Het leven heeft juist waarde door zijn eindigheid.