Over Schrödingers kat.

[Mullog]

Ik ben het niet met je eens. Als ik op een perron sta en een trein sjeest voorbij met 99% van de lichtsnelheid dan is mijn meter en de meter van een passagier in die trein voor ieder van ons gelijk, namelijk een meter. Op het perron zie ik een kortere meter in de trein (als ik ze in die fractie van een seconde naast elkaar zou kunnen leggen). Om mij heen gebeurt niks met de ruimte. Er krimpt niks alleen onze waarnemingen zijn anders en er is geen mens in de wereld die kan bepalen wie de juiste waarneming heeft omdat er geen absoluut inertiaalstelsel is.

Volgens mij wordt je in dat geval van het perron geblazen. Je zult helemaal niets zien, maar je bent gezien

Eens, volgens mij komen heel veel gedachte experimenten op deze wijze aan een dramatisch eind.

[Petra]

Kwantummechanica op de tocht



https://www.nature.com/articles/d41586-018-06749-8

Reimagining of Schrödinger’s cat breaks quantum mechanics — and stumps physicists
In a multi-‘cat’ experiment, the textbook interpretation of quantum theory seems to lead to contradictory pictures of reality, physicists claim.

Quantum theory has a long history of thought experiments, and in most cases these are used to point to weaknesses in various interpretations of quantum mechanics. But the latest version, which involves multiple players, is unusual: it shows that if the standard interpretation of quantum mechanics is correct, then different experimenters can reach opposite conclusions about what the physicist in the box has measured.

This means that quantum theory contradicts itself.

https://www.nature.com/articles/s41467-018-05739-8

Quantum theory provides an extremely accurate description of fundamental processes in physics. It thus seems likely that the theory is applicable beyond the, mostly microscopic, domain in which it has been tested experimentally. Here, we propose a Gedankenexperiment to investigate the question whether quantum theory can, in principle, have universal validity.

[/quote

]...The agents’ conclusions, although all derived within quantum theory, are thus inconsistent. This indicates that quantum theory cannot be extrapolated to complex systems, at least not in a straightforward manner.

[Peter van Velzen]

Ik begrijp het verhaal niet helemaal, maar ik blijf bij mijn oorspronkelijke bewering. WIj kunnen slechts gebeurtenissen waarnemen géén toestanden. Het is dus maar de vraag of toestanden wel bestaan. Dat maakt de hele exercitie enigzins twijfelachtig. Door steeds meer elementen in dozen te stoppen maken we een steeds grotere fout. We denken dat we kijken in de doos, terwijl we in feite de doos veranderen. Het is die verandering die wij waarnemen. Niets meer en niets minder. Het enige wat wij kunnen concluderen is dat de doos geopend is, omdat we immers de deksel in handen hebben. Het idee dat we ergens in kunnen kijken is al een brug te ver.

Deksels!

[Petra]

Ik heb geprobeerd om het los te laten, maar nee, dat lukt niet.
Dit antwoord (uit tijdreizen) hoort hier thuis.

viewtopic.php?f=19&t=17563&start=45#p561398

https://www.quantamagazine.org/frauchig ... -20181203/

Petra,

Betere link hierboven.

Hoewel de kwantum mechanica gaat over elementaire deeltjes en niet over macroscopische zaken dienen de principes van de kwantum mechanica ook wel te werken in complexe kwantum mechanische systemen.

Komt er op neer dat QM perfect werkt voor elementaire deeltjes maar dat als je complexe kwantum mechanische systemen bouwt (zoals een kwantum computer) dienen die systemen wel niet plots andere wetten te gaan volgen. En nu hebben we een gedachte experimentje dat suggereert dat dat dit wel eens, eventueel, misschien zou kunnen.

Vraag nu is of het gedachte experiment fout is of de bepaalde interpretaties van de kwantum mechanica. Waarschijnlijk beidden.

Ah... je hebt het nu over Schrödingers katten, niet over tijdreizen.
Sja.. ik kan niet beoordelen of dat gedachte-experiment dusdanig theoretisch kloppend is dat het ook daadwerkelijk implicaties heeft. Het is ook niet te testen, helaas.