Probeer het eens, dan veeg ik de vloer met je aan, omdat je dan gaat knoeien in mijn vakgebied.Bongobrain schreef:Ik overweeg nog steeds om mezelf uit te roepen tot software-Darwinist. Ik ben er namelijk van overtuigd dat alle software die bestaat is ontstaan via kopieerfoutjes uit een eerste werkend programmaatje en gebruikers die nieuwe functionaliteit gesaved hebben- natuurlijk zonder te programmeren. Bewijs maar eens dat dat niet kan. Of beter: begin er maar niet aan
Maar jouw animo ligt dus meer op het vlak van jouw overtuiging dat er een god bestaat, die met ons en onze wereld van alles uitspookt, wat wij dan niet mogen ontkennen op wetenschappelijke gronden. Nou, daar heeft - denk ik - niemand moeite mee.
De problemen ontstaan pas als anderen daar last van krijgen, omdat zo'n overtuiging tot onaanvaardbare directieven, regelgeving en oplichting kan leiden.
Of je in god gelooft, moet jij weten, maar vertel ons niet dat god in de bijbel geopenbaard wordt en dat die bijbel zelf gods woord is, zodat die als openbaring absoluut betrouwbaar is. De metafysica interesseert me niet, want die raakt me niet, maar uitspraken over ethiek of leefwijze die aan een doddelijke openbaring opgehangen zijn, raken me wel. De bijbel is namelijk geen metafysica. Het is tekst van talrijke auteurs die er samen een opportunistisch rommeltje van gemaakt hebben. Wetenschappelijke analyse - ook van gelovigen - toont dat aan.
Ik geef even een voorbeeldje dat binnen deze topic past.
Er wordt ontzettend veel geleuterd over het ene scheppingsverhaal waarmee Genesis begint, terwijl men over het hoofd ziet dat er twee scheppingsverhalen achter elkaar staan en dat die twee verhalen elkaar tegenspreken. Het eerste staat in Genesis 1 tot en met 2:3. De schepper wordt aangeduidt met 'God'. Die titulatuur is van groot belang, dus onthoudt dat even.
Het tweede scheppingsverhaal staat in Genesis 2:4 tot en met 2:14
Zie? Heel anders hè?
2:5-7 "- er was nog geen enkel veldgewas op de aarde, en er was nog geen enkel kruid des velds opgesproten, want de HEERE God had het niet op de aarde doen regenen, en er was geen mens om de aardbodem te bewerken; maar een damp steeg op uit de aarde en bevochtigde de gehele aardbodem - toen formeerde de HEERE God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levend wezen."
De titulatuur is ingrijpend veranderd. Het eerdere 'God' is 'HEERE God' geworden. Dat is niet hetzelfde en het wijst op een andere auteur die het met de eerste niet eens was, want hij geeft een totaal ander verhaal van de schepping. Ruim voldoende voor een kerkscheuring en wederzijdse verkettering met bloedige vervolgingen over en weer. In 1942 splitste de gereformeerde kerken onderhoudende artikel 31 van de kerkenorde zich om minder frapante verschillen zich af van de Calvinistische hoofdstroom en dat werd een zelfstandige vrijgemaakt gereformeerde kerk met de Synode van Amersfoort onder voorzitterschap van de theoloog Holwerda in 1959. Dat is ook alweer gesplitst met schending van datzelfde artiekel 31 KO.
Kijk, de gelovigen laten het niet bij : 'ik geloof in god.' Ze gaan je vertellen wat gods wil is en dat wij ons daarvan iets moeten aantrekken. Dat is een brug te ver. In god geloven en verder je mond houden, is prettig gestoord en hartstikke fijn. Het geeft kleur aan het landschap, zullen we maar zeggen. Zodra een gelovige stellingen gaat betrekken, moet die bestreden worden.
Dat kan heel vreedzaam gebeuren en persoonlijk geef ik daar ook de voorkeur aan, maar om dan te zeggen dat het gedachtegoed van de gelovige onaantastbaar zou zijn, omdat het boven ratio, rede, wetenschap verheven metafysica zou zijn, is wel erg laf.
Evangelist Johannes zegt ons dat het woord vlees geworden is en daar kan ik mee leven, want ik ben geen vegetariër. Maar als god woord wordt, dan is dat een concrete manifestatie die ik onderzoeken en bestrijden kan en dat heeft niets met metafysica te maken. Metafysica is het onkenbare en onttrekt zich aan onze waarneming, terwijl ik woorden kan lezen en horen. Metafysica praat niet met mij en schrijft mij niet.
Wie zegt in god te geloven praat geen onzin, want die persoon heeft het over zichzelf, beschrijft waar het bij hem/haar aan schort en wij worden vervuld met groot mededogen, steken de helpende hand uit. Het is niet humaan een medemens in zijn geloof gaar te laten koken. Maar wie zegt dat god bestaat, praat wel onzin, want dit roept al een beeld op en het is een bewering die nergens op slaat. Het is de gebruikelijke opmaat tot oplichting. Als ik de bewering voor waar aanneem, word ik schatplichtig en worden mij beloftes gedaan die niet worden waargemaakt.
Darwin kun je geen atheïst noemen en er zijn vele geleerden die instemmen met de moderne evolutietheorie en evengoed ook in god geloven en daarmee in het reine komen door te zeggen dat de bijbel geen wetenschappelijke pretentie heeft en dus eigenlijk een sprookjesboek is om ons ethiek bij te brengen. Dat is ook discutabel, want die bijbelse ethiek staat me evenmin aan en die is niet in overeenstemming te brengen met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Maar het kan erger, als je een praktiserend geoloog hoort zeggen, dat het zijn overtuiging is, dat god zesduizend jaar geleden hemel en aarde geschapen heeft in exact zes dagen. Hoe is die man dan door zijn examens gekomen? Dat wilde hij wel vertellen: "geef de keizer wat des keizers is." Dat is fraude. Of kan dat wel? Kan een gelovige zeggen 'de verifieerbare waarheid is deze, maar ik geloof in iets anders, wat niet waar te nemen is' ?
Ja, we hebben goede redenen om van de ontologisch filosofie te evalueren naar de fenomenologie, maar in de geologie van meten is weten gaat die vlieger niet op.
Maar goed, ik ben nog barmhartiger dan Allah, dus als iemand zegt 'ik geloof en voel dat er iets is boven ons, maar wat en hoe weet ik niet, want dat is metafysich' , dan ga ik daar niet moeilijk over doen, als die persoon niet geholpen wil worden. Ik vind het alleen verspiling van creatieve denkkracht en er wordt al zoveel verspild. Zonde hoor.
