Met dank aan Tsjok: http://groups.msn.com/evodisku
Het Vmat2 gen
De naam van een gen die moleculair bioloog Dean Hamer ontdekte. Het is het gen dat bepaalt of mensen spiritueel zijn of niet: zegt hij. In zijn nieuwste boek The God Gene legt hij de genetische oorsprong van geloof bloot.
Het godgen beinvloedt de aanmaak van neurotransmitters die onze gevoelens en ervaringen bepalen. Je hebt het of je hebt het niet.
Dat verklaart waarom sommige mensen God een hersenschim vinden en anderen hem elke dag zien.
Het heeft te maken met de aanmaak van dopamine. Dopaminerge receptoren zijn erg gevoelig voor deze stof. Activatie van deze receptoren zorgt voor een eufoor gevoel. Dit genot kan ook herbeleefd worden, dopaminerge receptoren zijn ook verantwoordelijk voor de herbeleving van dit genot. Ze sturen het "gedrag" dat verantwoordelijk is voor deze herbeleving.
Om het hele artikel te lezen, verwijs ik iedereen naar bovenstaand discussieforum.
In het bestand: Brein en evo; vindt u het artikel.
De stelling die ik aan deze tekst wil verbinden is:
Of we naar de kerk gaan, wordt bepaald door onze opvoeding.
Of we God kunnen zien, zit in onze genen.
Vmat2
Moderator: Moderators
Hier is de discussie op Internet Infidels over ditzelfde onderwerp.
http://www.iidb.org/vbb/showthread.php?t=102328
http://www.iidb.org/vbb/showthread.php?t=102328
http://www.carlzimmer.com/articles/2004 ... hamer.htmlIs the God gene real? The only evidence we have to go on at the moment is what Hamer presents in his book. He and his colleagues are still preparing to submit their results to a scientific journal. It would be nice to know whether these results can withstand the rigors of peer review. It would be nicer still to know whether any other scientists can replicate them. The field of behavioral genetics is littered with failed links between particular genes and personality traits. These alleged associations at first seemed very strong. But as other researchers tried to replicate them, they faded away into statistical noise. In 1993, for example, a scientist reported a genetic link to male homosexuality in a region of the X chromosome. The report brought a huge media fanfare, but other scientists who tried to replicate the study failed. The scientist's name was Dean Hamer.
~Als je het denken aan pappa overlaat, blijf je een kind.~
The ?uestionmark Shaped Hole :a rationalist's fairytale in the making.
The ?uestionmark Shaped Hole :a rationalist's fairytale in the making.
Het is een oude bekende dit onderwerp maar alleez moet kunnen op de late zaterdag Ik heb er ooit op andere fora dit stukje aan gewijd maar Tjeerdo bedoelde denk ik niet dat dit een nieuw boek is over hetzelfde onderwerp?
Vind het een leuk onderwerp maar voor veel gelovigen is het.........................
Mijn persoonlijke visie naar aanleiding van een artikel. Als dit waar is dan heb ik, en vele met mij, een verhoogd dopamine niveau en zijn wij daardoor gelovig.
Of wat natuurlijk ook kan, doordat wij gelovig zijn is ons dopamine niveau verhoogd.
Het is maar wat je aannemelijk vind en wilt geloven?
Chemische basis van geloof in het paranormale (New Scientist) :P 
groetjes Enigma
Vind het een leuk onderwerp maar voor veel gelovigen is het.........................
Mijn persoonlijke visie naar aanleiding van een artikel. Als dit waar is dan heb ik, en vele met mij, een verhoogd dopamine niveau en zijn wij daardoor gelovig.
Of wat natuurlijk ook kan, doordat wij gelovig zijn is ons dopamine niveau verhoogd.
Het is maar wat je aannemelijk vind en wilt geloven?
Chemische basis van geloof in het paranormale (New Scientist)
Het zegt natuurlijk niets over wat de realiteit werkelijk is het kan ook zijn dat de gelovigen een betere perceptie hebben van de realiteit dan de niet gelovigen en dat die betere perceptie veroorzaakt word door een beter functioneren van de grijze celletjes. :P Dan zijn de niet gelovigen eigenlijk fysiek beperkt en daardoor kunnen zij de verbanden niet zien die zorgen dat je kàn geloven, zo verword niet geloven tot een handicap, een beperking.Geloof in het paranormale in verband gebracht met hersenchemie
Of je al dan niet gelooft in het paranormale kan volledig afhangen van je hersenwerking. Mensen met een hoog dopamineniveau zijn meer geneigd om belang te hechten aan het toeval en om diepere betekenissen en patronen te zien waar er geen zijn. Peter Brugger, neuroloog aan het universitair ziekenhuis in Zürich, suggereerde eerder al dat mensen die in het paranormale geloven vaak patronen of relaties tussen gebeurtenissen zien terwijl sceptici daar niets van merken. Om te weten te komen wat die gedachten zou kunnen veroorzaken, overtuigde Brugger twintig uitgesproken believers en twintig sceptici om deel te nemen aan een experiment. Brugger en zijn collega’s vroegen de twee groepen om een onderscheid te maken tussen echte en vervormde gezichten, terwijl de afbeeldingen kort oplichtten op een scherm. Daarna voerden de vrijwilligers een vergelijkbare taak uit. Deze keer moesten ze echte woorden onderscheiden van gefantaseerde.
Zien en geloven
Op een bijeenkomst van de Federation of European Neuroscience Societies in Parijs onthulde Brugger onlangs dat believers meer geneigd waren dan sceptici een woord of gezicht te zien wanneer er geen was. De sceptici misten echter vaker echte gezichten of woorden als die op het scherm verschenen. De onderzoekers gaven de vrijwilligers vervolgens een geneesmiddel (L-dopa), dat het dopamineniveau in de hersenen verhoogt en meestal gebruikt wordt om de symptomen van de ziekte van Parkinson te verlichten. Beide groepen maakten meer fouten onder invloed van het medicijn, maar de sceptici interpreteerden nu vaker vervormde woorden en gezichten als echt. Dat suggereert dat paranormale gedachten geassocieerd zijn met hoge concentraties dopamine in de hersenen en dat L-dopa de sceptici minder sceptisch maakt. “Dopamine lijkt mensen te helpen patronen te zien”, zegt Brugger.
Het plateau effect
Hoe dan ook, een enkele dosis van het medicijn leek de neiging van de believers om toevalligheden te zien of verbanden te leggen tussen de woorden en de afbeeldingen, niet te verhogen. Dat zou kunnen betekenen dat er een plateau-effect bij hen ontstaat, waarbij meer dopamine boven een bepaalde drempel relatief weinig effect heeft, zegt Peter Krummenacher, een van Bruggers collega's. Dopamine is een belangrijke chemische stof die betrokken is bij het systeem van beloning en motivatie in de hersenen, en bij verslaving. Volgens Françoise Schenk van de universiteit in Lausanne helpt de stof ons, via zijn rol in het beloningssysteem, beslissen of informatie relevant of irrelevant is. (Bron : Paranormal beliefs linked to brain chemistry, © New Scientist, 24 juli 2002. Vertaling Liesbeth Tysmans Wonder en is gheen wonder nr.3, jaargang 2, 2002) http://www.skepp.be
:P groetjes Enigma
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.
Enigma schreef:
Chemische basis van geloof in het paranormale (New Scientist)Geloof in het paranormale in verband gebracht met hersenchemie
Het zegt natuurlijk niets over wat de realiteit werkelijk is het kan ook zijn dat de gelovigen een betere perceptie hebben van de realiteit dan de niet gelovigen en dat die betere perceptie veroorzaakt word door een beter functioneren van de grijze celletjes. :P Dan zijn de niet gelovigen eigenlijk fysiek beperkt en daardoor kunnen zij de verbanden niet zien die zorgen dat je kàn geloven, zo verword niet geloven tot een handicap, een beperking.
groetjes Enigma
Leuk stukje. Teveel van het één en te weinig van het andere. Serotonine komt tegenwoordig ook terug in de psychologie. De neurotransmitter die verbanden geeft met delinquent gedrag. De vraag kan ook gesteld worden is de wereld er beter op geworden met de verhoogde gevoeligheid voor religieuze ervaringen. Heeft een genetische afwijking geleidt tot discrimatie in alle soorten en maten. Bestaat er binnen dit veld niet een enorm gebrek aan respect voor andersdenkenden. Benauwd dit gegeven niet vergaand het zicht op de werkelijkheid. Heeft het "godgen" wel toegevoegde waarde??
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Altijd leuk zo'n topic waarvan je niet weet wat het is als je de titel leest.
Ik gokte op een nieuw gezond groentesapje.
Maar het is aanmerkelijk interessanter.
Nou weet ik nauwelijks iets van genen, als ik daar iets over wil weten bel ik een vriend.
Neurotransmittors en co, dat vind ik altijd leuk, eens een keer hier iets blokkeren en daar wat heropname remmen, en dan kijken wat er gebeurt.
Het is helaas jammer dat dopamine-praktijkvoorbeeld nr 1 (Herman B) niet meer onder ons is, die kon altijd erg een typisch eigen draai aan deze, vaak droge, materie geven: "nou, dat zit zo, je hebt van die dingetjes in je hoofd, en als je nou speed neemt, dan gaan die dingetjes iets doen, anders zit dat daar maar wat"
Het kan nog alle kanten op, het is nog allemaal een groot grijs vaag gebied.
Het is ook allemaal erg kort door de bocht en deed mij gelijk denken aan een 'orgasme-knopje' oid en zo werkt dat natuurlijk niet.
Dopamine omhoog en dan is alles paix en vree en gaat men spontaan psalmen zingen en geesten zien is iets te gesimplificeerd.
Neurotransmittors kan je op een aantal manieren beïnvloeden naast het feit dat ze ook nog met elkaar 'samen werken.'
Veel middelen die (ook) op dopamine inwerken hebben totaal verschillende uitwerkingen.
Bupropion is bv zo'n middel; in de VS gelanceerd als 'dopaminerg' antidepressivum waarvan men zag dat een aantal mensen hierdoor stopten met roken.
Vervolgens is het onder de naam Zyban gelanceerd als anti-rookpil ($$$), ik meen ook dat het in Europa nooit als antidepressivum is geregistreerd.
En dat middel heeft akelige bijwerkingen (die je zal moeten afwegen tegen de voordelen van een grotere kans op stoppen met roken dan met andere middelen):
Op het Fokforum schreef iemand; "wel raar om je eigen moeder te zien, diep in gesprek met het pompje van het aquarium"
Nou heeft mijn mammie dat ook gebruikt (heeft nooit meer gerookt overigens) maar op een gegeven moment belde mijn zusje met het verhaal dat het steeds erger werd. Ze is zowiezo al vrij lastig maar dit liep nu echt uit de hand en of ik niet wilde komen om in te grijpen, ze had m'n vader opgesloten in de kelder omdat ie niet wilde stofzuigen...
D'r was echt niks mee aan te vangen, Toen ik zei dat de enige manier waarop zij nu nog enigszins sociaal acceptabel zou zijn, was als men d'r mond dichtplakte met nicotinepleisters, flipte ze helemaal.
Dus niks paranormaals of goddelijks te zien. (tenzij God communiceert via aquariumpompjes)
Blokkade van eoa serotonine subreceptor meen ik, ook meen ik dat het effect na een week of 6 verdwenen was.
Bij blokkade van een andere serosubreceptor zie je dat vaak als lastig ervaren bijwerkingen zoals libido-vermindering, anorgasmie verdwijnen.
Op zich erg prettig maar ik geloof, ik weet het niet zeker, maar dat dit dan weer leek te leiden tot een stijging van het hongergevoel dat niet stopte en mensen zich klim aten was weer minder.
De pest is nou dat die hele mono-amine-theorie in de praktijk voor geen meter werkt. Ondanks totaal verschillende werkingsmechanismen loopt de effectiviteit van de meeste antidepressiva niet ver uiteen, of deze nou uiterst serotonerg, dopaminerg of noradrenerg zijn lijkt er niet veel toe te doen.
Was het maar waar, dat zou betekenen dat je bv antidepressiva, antipsychotica of anti-parkinsonmiddelen heel gericht kon inzetten.
Als je mij vraagt of ik vind dat ikzelf beter ben geworden door religieuze ervaringen kan ik daar bevestigend op antwoorden. Het voegt voor mij iets waardevols toe maar roept tegelijkertijd ook weer vragen op, vragen die vaak onbeantwoord blijven.
De meeste van deze ervaringen 'kwamen spontaan', anderen werden veroorzaakt door, meestal sero en dopa-middelen.
Een aantal 'diep religieuze'ervaringen die ik voor mij zelf uiterst waardevol kan noemen werden veroorzaakt door MDMA en MDA (maar nooit door MDEA). Sommige waren extreem indrukwekkend maar vrij goed psychologisch verklaarbaar. Eén ervaring met MDA was dermate vreemd en onverklaarbaar dat ik nu, 14 jaar later het nog steeds niet begrijp.
En qua neurotransmissiewerking zijn dit ook van die moeilijk te begrijpen krengen.
Volgens de wetenschap van nu kan het onmogelijk zijn dat MDMA (Ecstasy) een werking heeft samen met Prozac, de praktijk wijst anders uit.
Hoewel MDMA en MDA maar één methylgroep van elkaar verschillen en in werking redelijk op elkaar lijken, lijken ze toch totaal anders te werken in het brein:
Als je mensen 5 dagen achter elkaar MDMA toedient wordt de werking steeds minder sterk, die je op dag 6 MDA toe, geeft dat een volledig effect. (mensen, dit moet u thuis niet herhalen )
Men is er inmiddels achter dat MDMA een werking heeft bij Parkinson die de huidige anti-parkinsonmiddelen overtreft.
Nou wordt het lastig om die mensen elke dag MDMA te geven.
Dat MDMA deze werking heeft, is niet zo vreemd ivm met de dopaminerge werking (bewegingen) van het middel.
Wat wel vreemd is is dat deze werking, nu men het een beetje begint te onderzoeken, niet dopaminerg blijkt te zijn maar ik meen GABA-erg.
LSD heb ik ook als waardevol ervaren, maar op een totaal ander gebied. Heb er nooit iets van een religieuze component in kunnen ontdekken.
Het was op een veel meer zintuiglijke manier erg indrukwekkend.
Wat ik er persoonlijk uitgehaald heb is:
Hoe wij in het dagelijkse het begrip 'tijd' menen te kunnen begrijpen is een lachertje.
Het cliche-verhaal dat je als 'beestje mens met een veel te groot ego' eigenlijk maar zo'n ietsiepietsie onbelangrijk stukje trilling bent in een enorm, niet te omvatten kosmos was ook erg confronterend.
Bij hogere doseringen het onstaan van 'ego-verlies' Je capaciteit om de informatie nog te nog te kunnen verwerken met 10-tallen impulsen (visueel, auditief enz) per seconde wordt onderuit gehaald en je gaat langzaam over in een fase van alleen nog maar registreren en bent je eingelijk niet meer bewust ervan dat je ook nog bestaat als mens, je gaat op in 'het alles' en daarmee verdwijnen een aantal grenzen die uiterst vertrouwd zijn in het dagelijkse leven en ging bij mij een volgende fase in (in mijn geval was dat toen mijn lichaams ineens uiteenspatte in ontploffing van miljarden lichtflitsjes, en weg was ik. Het ziet er zo debiel uit als ik het zo op schrijf maar ik zit hier vreselijk te grijnzen.
Omdat ik niet meer aan grenzen en limieten gebonden was werd het een soort kosmische achtbaan/imax.
Een met (voor je gevoel enorm hard) zweven langs planeten en supernova's enz.
Op een gegeven moment kreeg ik door dat ik mijzelf kon splitsen ahw en dus zowel vooruit als achteruit door die kosmos te racen, wat een totaal weird gevoel was omdat het voor jou op dat moment aanvoelt alsof je werkelijk tegelijkertijd voor en achteruit gaat in het schommelschip in de Efteling.
Kortom, allemaal erg indrukwekkend maar nogmaals, niet religieus, eerder veel meer psychologisch.
Poeh, hier laat ik het effe bij.
Wil best nog eea, mn het aspect dat ik als religieus ervaren heb toelichten maar ik laat het voorlopig hier even bij.
Ik gokte op een nieuw gezond groentesapje.
Maar het is aanmerkelijk interessanter.
Nou weet ik nauwelijks iets van genen, als ik daar iets over wil weten bel ik een vriend.
Neurotransmittors en co, dat vind ik altijd leuk, eens een keer hier iets blokkeren en daar wat heropname remmen, en dan kijken wat er gebeurt.
Het is helaas jammer dat dopamine-praktijkvoorbeeld nr 1 (Herman B) niet meer onder ons is, die kon altijd erg een typisch eigen draai aan deze, vaak droge, materie geven: "nou, dat zit zo, je hebt van die dingetjes in je hoofd, en als je nou speed neemt, dan gaan die dingetjes iets doen, anders zit dat daar maar wat"
Enigma schreef: Mijn persoonlijke visie naar aanleiding van een artikel. Als dit waar is dan heb ik, en vele met mij, een verhoogd dopamine niveau en zijn wij daardoor gelovig.
Of wat natuurlijk ook kan, doordat wij gelovig zijn is ons dopamine niveau verhoogd.
Het is maar wat je aannemelijk vind en wilt geloven?
Het kan nog alle kanten op, het is nog allemaal een groot grijs vaag gebied.
Het is ook allemaal erg kort door de bocht en deed mij gelijk denken aan een 'orgasme-knopje' oid en zo werkt dat natuurlijk niet.
Dopamine omhoog en dan is alles paix en vree en gaat men spontaan psalmen zingen en geesten zien is iets te gesimplificeerd.
Neurotransmittors kan je op een aantal manieren beïnvloeden naast het feit dat ze ook nog met elkaar 'samen werken.'
Veel middelen die (ook) op dopamine inwerken hebben totaal verschillende uitwerkingen.
Bupropion is bv zo'n middel; in de VS gelanceerd als 'dopaminerg' antidepressivum waarvan men zag dat een aantal mensen hierdoor stopten met roken.
Vervolgens is het onder de naam Zyban gelanceerd als anti-rookpil ($$$), ik meen ook dat het in Europa nooit als antidepressivum is geregistreerd.
En dat middel heeft akelige bijwerkingen (die je zal moeten afwegen tegen de voordelen van een grotere kans op stoppen met roken dan met andere middelen):
Op het Fokforum schreef iemand; "wel raar om je eigen moeder te zien, diep in gesprek met het pompje van het aquarium"
Nou heeft mijn mammie dat ook gebruikt (heeft nooit meer gerookt overigens) maar op een gegeven moment belde mijn zusje met het verhaal dat het steeds erger werd. Ze is zowiezo al vrij lastig maar dit liep nu echt uit de hand en of ik niet wilde komen om in te grijpen, ze had m'n vader opgesloten in de kelder omdat ie niet wilde stofzuigen...
D'r was echt niks mee aan te vangen, Toen ik zei dat de enige manier waarop zij nu nog enigszins sociaal acceptabel zou zijn, was als men d'r mond dichtplakte met nicotinepleisters, flipte ze helemaal.
Dus niks paranormaals of goddelijks te zien. (tenzij God communiceert via aquariumpompjes)
Serotonine is al weer uit - dopamine is in. (De halve westerse wereld slikt specifieke serotonine heropname remmers om 'het ellenbogenwerk om zich heen' aan te kunnen, de sero-markt is verzadigd dus nu komt men aan met dopamine/noradrenaline middelen, in de VS heten die met een heel mooi woord 'mood brighteners', een term die het anno nu zeker goed zal doen.)tjeerdo schreef:[
Leuk stukje. Teveel van het één en te weinig van het andere. Serotonine komt tegenwoordig ook terug in de psychologie.
Het ik ook eens iets over gehoord, maar hoe het nou precies zat?De neurotransmitter die verbanden geeft met delinquent gedrag.
Blokkade van eoa serotonine subreceptor meen ik, ook meen ik dat het effect na een week of 6 verdwenen was.
Bij blokkade van een andere serosubreceptor zie je dat vaak als lastig ervaren bijwerkingen zoals libido-vermindering, anorgasmie verdwijnen.
Op zich erg prettig maar ik geloof, ik weet het niet zeker, maar dat dit dan weer leek te leiden tot een stijging van het hongergevoel dat niet stopte en mensen zich klim aten was weer minder.
De pest is nou dat die hele mono-amine-theorie in de praktijk voor geen meter werkt. Ondanks totaal verschillende werkingsmechanismen loopt de effectiviteit van de meeste antidepressiva niet ver uiteen, of deze nou uiterst serotonerg, dopaminerg of noradrenerg zijn lijkt er niet veel toe te doen.
Was het maar waar, dat zou betekenen dat je bv antidepressiva, antipsychotica of anti-parkinsonmiddelen heel gericht kon inzetten.
Ik vind het moeilijk om daar een antwoord op te geven, omdat ik niet begrijp wat het doel is van deze religieuze ervaringen, ik ben geneigd daar 'ja' op te antwoorden. Iets, just a hunch, zegt mij dat hoewel ik het doel dan wel niet begrijp er wel een doel is.De vraag kan ook gesteld worden is de wereld er beter op geworden met de verhoogde gevoeligheid voor religieuze ervaringen.
Als je mij vraagt of ik vind dat ikzelf beter ben geworden door religieuze ervaringen kan ik daar bevestigend op antwoorden. Het voegt voor mij iets waardevols toe maar roept tegelijkertijd ook weer vragen op, vragen die vaak onbeantwoord blijven.
De meeste van deze ervaringen 'kwamen spontaan', anderen werden veroorzaakt door, meestal sero en dopa-middelen.
Een aantal 'diep religieuze'ervaringen die ik voor mij zelf uiterst waardevol kan noemen werden veroorzaakt door MDMA en MDA (maar nooit door MDEA). Sommige waren extreem indrukwekkend maar vrij goed psychologisch verklaarbaar. Eén ervaring met MDA was dermate vreemd en onverklaarbaar dat ik nu, 14 jaar later het nog steeds niet begrijp.
En qua neurotransmissiewerking zijn dit ook van die moeilijk te begrijpen krengen.
Volgens de wetenschap van nu kan het onmogelijk zijn dat MDMA (Ecstasy) een werking heeft samen met Prozac, de praktijk wijst anders uit.
Hoewel MDMA en MDA maar één methylgroep van elkaar verschillen en in werking redelijk op elkaar lijken, lijken ze toch totaal anders te werken in het brein:
Als je mensen 5 dagen achter elkaar MDMA toedient wordt de werking steeds minder sterk, die je op dag 6 MDA toe, geeft dat een volledig effect. (mensen, dit moet u thuis niet herhalen
)Men is er inmiddels achter dat MDMA een werking heeft bij Parkinson die de huidige anti-parkinsonmiddelen overtreft.
Nou wordt het lastig om die mensen elke dag MDMA te geven.
Dat MDMA deze werking heeft, is niet zo vreemd ivm met de dopaminerge werking (bewegingen) van het middel.
Wat wel vreemd is is dat deze werking, nu men het een beetje begint te onderzoeken, niet dopaminerg blijkt te zijn maar ik meen GABA-erg.
LSD heb ik ook als waardevol ervaren, maar op een totaal ander gebied. Heb er nooit iets van een religieuze component in kunnen ontdekken.
Het was op een veel meer zintuiglijke manier erg indrukwekkend.
Wat ik er persoonlijk uitgehaald heb is:
Hoe wij in het dagelijkse het begrip 'tijd' menen te kunnen begrijpen is een lachertje.
Het cliche-verhaal dat je als 'beestje mens met een veel te groot ego' eigenlijk maar zo'n ietsiepietsie onbelangrijk stukje trilling bent in een enorm, niet te omvatten kosmos was ook erg confronterend.
Bij hogere doseringen het onstaan van 'ego-verlies' Je capaciteit om de informatie nog te nog te kunnen verwerken met 10-tallen impulsen (visueel, auditief enz) per seconde wordt onderuit gehaald en je gaat langzaam over in een fase van alleen nog maar registreren en bent je eingelijk niet meer bewust ervan dat je ook nog bestaat als mens, je gaat op in 'het alles' en daarmee verdwijnen een aantal grenzen die uiterst vertrouwd zijn in het dagelijkse leven en ging bij mij een volgende fase in (in mijn geval was dat toen mijn lichaams ineens uiteenspatte in ontploffing van miljarden lichtflitsjes, en weg was ik.
Het ziet er zo debiel uit als ik het zo op schrijf maar ik zit hier vreselijk te grijnzen. Omdat ik niet meer aan grenzen en limieten gebonden was werd het een soort kosmische achtbaan/imax.
Een met (voor je gevoel enorm hard) zweven langs planeten en supernova's enz.
Op een gegeven moment kreeg ik door dat ik mijzelf kon splitsen ahw en dus zowel vooruit als achteruit door die kosmos te racen, wat een totaal weird gevoel was omdat het voor jou op dat moment aanvoelt alsof je werkelijk tegelijkertijd voor en achteruit gaat in het schommelschip in de Efteling.
Kortom, allemaal erg indrukwekkend maar nogmaals, niet religieus, eerder veel meer psychologisch.
Poeh, hier laat ik het effe bij.
Wil best nog eea, mn het aspect dat ik als religieus ervaren heb toelichten maar ik laat het voorlopig hier even bij.
Dag Fenomeen,
Altijd weer leuk die luchtig wetenschappelijke verhandelingen over neurotransmitters, synapsen en al die 'ines'. Die laatste vormen een hele familie net als de familie Stoteles. Wij kennen alleen Arie maar.
Ik hoop dat je nog een keer wat meer te vertellen hebt. En doe er dan ook maar wat upquarks en downquarks, positronen en elektronen, fotonen en antimaterie bij. Vind ik allemaal prachtig. Staat zo lekker 'bij de tijd'.
Hoelang zou het noch duren voor we de geleerdheid van alle vakken, die we nu op school in jaren proberen ons eigen te maken, in de vorm van chips onderhuids kunnen injecteren? Heet dat dan 'kenniseconomie'?
Als ze maar heropgeladen kunnen worden want telkens weer nieuwe wordt waarschijnlijk te kostbaar.
Onder welk ministerie zouden die dingen vallen?
Gunst... dat wordt nog bar interessant tegen die tijd. Zouden we het nog meemaken?
Groeten.
Fons.
Altijd weer leuk die luchtig wetenschappelijke verhandelingen over neurotransmitters, synapsen en al die 'ines'. Die laatste vormen een hele familie net als de familie Stoteles. Wij kennen alleen Arie maar.
Ik hoop dat je nog een keer wat meer te vertellen hebt. En doe er dan ook maar wat upquarks en downquarks, positronen en elektronen, fotonen en antimaterie bij. Vind ik allemaal prachtig. Staat zo lekker 'bij de tijd'.
Hoelang zou het noch duren voor we de geleerdheid van alle vakken, die we nu op school in jaren proberen ons eigen te maken, in de vorm van chips onderhuids kunnen injecteren? Heet dat dan 'kenniseconomie'?
Als ze maar heropgeladen kunnen worden want telkens weer nieuwe wordt waarschijnlijk te kostbaar.
Onder welk ministerie zouden die dingen vallen?
Gunst... dat wordt nog bar interessant tegen die tijd. Zouden we het nog meemaken?
Groeten.
Fons.
Ook reuze interessant, maar die kant wilde ik niet op.FonsV schreef:Ik hoop dat je nog een keer wat meer te vertellen hebt. En doe er dan ook maar wat upquarks en downquarks, positronen en elektronen, fotonen en antimaterie bij. Vind ik allemaal prachtig. Staat zo lekker 'bij de tijd'.
Da's ook weer meer iets voor een vriend van me.
Die doet zulke dingen als ontspanning.
Je zou het er goed mee kunnen vinden, hij houdt erg van parabels over Jezus, Essenen, Rozekruiser-materie en dat soort dingen allemaal, ik kan er uren naar luisteren.
Soms kan ie wel een redelijk wetenschappelijke uitleg geven aan iets extreem zweverigs, alleen begrijp ik dat meestal niet.
Ik moet eerst iets uitleggen over mijn gods/mensbeeld anders is er zometeen helemaal geen touw meer aan vast te knopen.
Voor mij bestaat er (da's dus geloven, en niet zeker weten) iets dat men 'god' kan noemen.
Eigenlijk ben ik daar dan ook gelijk klaar mee; Het ís. Punt.
Het kan niet gekend worden.
Het geeft geen oplossing op levensvragen.
Verder geloof ik niet dat de mens een op zichzelf staande levensvorm is maar juist verbonben met alles en iedereen om hem heen.
Dus een 'gedeelte' van het 'goddelijke' zit in elk mens.
Noem het goddelijke vonk als je wil.
Het lichaam ben ik geneigd te zien als vrij onbelangijke verpakking/bijzaak, nodig voor nu, maar het zegt m.i. weinig over wat een mens werkelijk is.
Ik geloof ook dat het gedeelte mens waar het werkelijk omdraait, niet gebonden is aan materie.
Dat geeft dus ook gelijk aan waarom ik vind dat er beperkingen zitten aan het hele dopamine/neurotransmittor verhaal.
Je kan hiermee wel een hoop verklaren, maar tot de essentie van het wezen mens zal je nooit helemaal komen.
Het andere alternatief is dat de mens niet veel meer is dan een biologische machine met eigenlijk maar één doel; voortplanten.
Iets anders doet er niet toe.
Na de dood is het afgelopen maar het probleem van een dood mens is dat ie zich niet meer kan voortplanten.
Dus die biologische machine heeft er baat bij een ingebouwde overlevingsdrang te hebben.
Denken aan dat het ooit afgelopen is, is men over het algemeen niet zo gek op.
Je weet nooit wat de toekomst brengt maar ik ben benieuwd of over 200 jaar nog iemand afweet weet van het feit dat wij, 60 forummers ooit bestaan hebben.
En wat is dan in godsnaam onze functie hier en voor de rest van de mensheid geweest?
Misschien ben ik te arrogant om toe te geven dat het met het uitblazen van mijn laatste adem met me gedaan is.
Het zou best kunnen, misschien wil ik er gewoon niet aan.
Dat komt op mij heel zinloos over dat ik dan ga ik denken; 'ja, waar ik doe ik het dan eigenlijk allemaal voor he?'
Misschien is het wél straks schluss/finito/ the end en vul ik dit in met, in de ogen van sommigen, ingebeelde onzin.
Het is een overmijdelijk iets.Hoelang zou het noch duren voor we de geleerdheid van alle vakken, die we nu op school in jaren proberen ons eigen te maken, in de vorm van chips onderhuids kunnen injecteren? Heet dat dan 'kenniseconomie'?
Nee, ik denk niet dat het zo snel gaat.Zouden we het nog meemaken?
Ik zie er wel de voordelen van maar tegelijker tijd ook de nadelen.
Oa het verdwijnen van heel belangrijke dingen als het recht op individualiteit, privacy, menselijke waardigheid.
Misschien zijn we wel een van de laatste generaties die dit mogen meemaken.
Lekker aan zee zitten zonder dat iemand weet waar je bent itt tot het één druk op de knop en men weet alles van je, van straks.
Communiceren via een aquariumpompje: Ik vind het een voortreffelijke vondst. Geen brandende braambossen, met alle gevolgen van dien. Even naar AnselmanFenomeen schreef:
De neurotransmitter die verbanden geeft met delinquent gedrag
Het ik ook eens iets over gehoord, maar hoe het nou precies zat?
Serotonine geldt als (op dit moment!!) de meest belangrijke stof in de hersenen die tot chemisch-neurologische oorzaken van criminaliteit kan leiden.
Serotonine is in simpele woorden een "rem" voor de hersenen. Verder regelt serotinine ook angst, gevoeligheid voor pijn en agressief en impulsief gedrag.
Nog een belangrijk kenmerk van serotonine is dat deze stof belangrijk is in het associeren van het activerende deel van de hersenstam, het limbische (emotioneel) systeem en het denkende deel van de hersenen.
Bij alle diersoorten waarbij het serotonineniveau omlaag werd gehaald, werden de dieren agressiever. Bij aggressieve diersoorten vonden onderzoekers lagere serotonineniveau's.
Serotonineniveau en criminaliteit is binnen de genetica in opgang. Hiernaast moeten we niet vergeten dat armoede, hebzucht, maatschappelijke ontwrichting, televisie ook een rol spelen. Het geslacht speelt ook een belangrijke rol. Ik ben misschien in aanleg agressiever of impulsiever dan jou (of u). Het blijkt dat bij mannen het serotonineniveau lager is. Dus mannen zijn in aanleg gewelddadiger en impulsiever dan vrouwen. Helaas, feiten liegen niet. 89-95% van de misdrijven wordt begaan door mannen.
Dus sociaal-culturele elementen versus biochemische elementen. En dan kunnen we ook nog toevoegen afwijkingen in bepaalde hersengebieden.
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Boeiend Tjeerdo
misschien kan jij me uitleggen hoe het dan zit met..............
je zegt;
Als ik bijvoorbeeld kijk naar angst dan zouden mensen dus meer of minder angstig zijn afhankelijk van het serotonine niveau maar wat beinvloed dat dan intern? Want angsten kun je veranderen in de loop van je leven, mensen kunnen fobien/extreeme angsten ontwikkelen èn leren overwinnen waardoor op den duur de angst volledig kan verdwijnen. Dan is het dus "mind over matter" , als iemand in aanleg door zijn/haar serotine niveau allerlei angsten gaat ontwikkelen dan kan die mens door zijn gedachten met betrekking tot die angsten zijn/haar serotonine niveau veranderen waardoor hij/zij minder of niet meer angstig is?
Toevallig weet ik uit persoonlijk ervaring hoewel ik alleen maar een spinnenfobie heb gehàd, veel van angst en hoe het je kan beinvloeden, ik ben dus benieuwd hoe je verklaard dat als serotonine de aanleg voor angst beinvloed diezelfde serotonine geen invloed meer kan hebben of veranderd als je denken veranderd?
Hoe kan dat dan, hoe werkt dat dan?
Groet Enigma
misschien kan jij me uitleggen hoe het dan zit met..............
je zegt;
Dus begrijp ik het goed ben je afhankelijk van je serotonine niveau bijvoorbeeld kleinzerig, angstig, meer of minder agressief en bedachtzaaam of impulsief?!Serotonine is in simpele woorden een "rem" voor de hersenen. Verder regelt serotinine ook angst, gevoeligheid voor pijn en agressief en impulsief gedrag
Als ik bijvoorbeeld kijk naar angst dan zouden mensen dus meer of minder angstig zijn afhankelijk van het serotonine niveau maar wat beinvloed dat dan intern? Want angsten kun je veranderen in de loop van je leven, mensen kunnen fobien/extreeme angsten ontwikkelen èn leren overwinnen waardoor op den duur de angst volledig kan verdwijnen. Dan is het dus "mind over matter"
, als iemand in aanleg door zijn/haar serotine niveau allerlei angsten gaat ontwikkelen dan kan die mens door zijn gedachten met betrekking tot die angsten zijn/haar serotonine niveau veranderen waardoor hij/zij minder of niet meer angstig is? Toevallig weet ik uit persoonlijk ervaring hoewel ik alleen maar een spinnenfobie heb gehàd, veel van angst en hoe het je kan beinvloeden, ik ben dus benieuwd hoe je verklaard dat als serotonine de aanleg voor angst beinvloed diezelfde serotonine geen invloed meer kan hebben of veranderd als je denken veranderd?
Hoe kan dat dan, hoe werkt dat dan?
Groet Enigma
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.
Er is altijd een combinatie van "nature" en "nurture"., dat is denk ik toch wel het mantra dat je ook de wetenschappers hoort verkondigen.
~Als je het denken aan pappa overlaat, blijf je een kind.~
The ?uestionmark Shaped Hole :a rationalist's fairytale in the making.
The ?uestionmark Shaped Hole :a rationalist's fairytale in the making.
Hoi Fenomeen,
Je gods/mensbeeld is volledig herkenbaar uit de studies van Higgins, Massey, Kuhn en Harpur. Het is het beeld van het beginnend christendom, vóór de 'bazen' van de kerk (de z.g. 'dienaren der dienaren Gods') zich associeerden met de wereldlijke machthebbers.
Toch leuk dat je dat zomaar op een discussieforum kunt zetten zonder meteen te worden verwijderd ten behoeve van zwakgelovenden. Het maakt weer eens duidelijk dat je de 'gewone man' niet dom moet houden, maar dat je hem dient te stimuleren tot verstandelijke activiteiten. Het ware geloof blijkt een heel natuurlijk en verstandelijk geloof te zijn. Wellicht zijn we daarom wel animalia rationalia.
Ik denk dan ook even aan 'The Hearts Power', waarin als waargenomen wordt beschouwd dat de mens meer energie is dan de energie van al zijn lichaamscellen bij elkaar. Helaas mankeert het die lui tot nu toe aan meetmethoden om het 'fysiek' of getalsmatig te 'bewijzen'.
Groeten.
Fons.
Je gods/mensbeeld is volledig herkenbaar uit de studies van Higgins, Massey, Kuhn en Harpur. Het is het beeld van het beginnend christendom, vóór de 'bazen' van de kerk (de z.g. 'dienaren der dienaren Gods') zich associeerden met de wereldlijke machthebbers.
Toch leuk dat je dat zomaar op een discussieforum kunt zetten zonder meteen te worden verwijderd ten behoeve van zwakgelovenden. Het maakt weer eens duidelijk dat je de 'gewone man' niet dom moet houden, maar dat je hem dient te stimuleren tot verstandelijke activiteiten. Het ware geloof blijkt een heel natuurlijk en verstandelijk geloof te zijn. Wellicht zijn we daarom wel animalia rationalia.
Dit vind ik ook maar een zwaktebod, een testimonium paupertatis. Gelukkig heb je vele millennia wereldwijde menselijke historie mee als je rondloopt met het besef dat je toch iets meer bent.Fenomeen schreef:Het andere alternatief is dat de mens niet veel meer is dan een biologische machine met eigenlijk maar één doel: voortplanten.
Ik denk dan ook even aan 'The Hearts Power', waarin als waargenomen wordt beschouwd dat de mens meer energie is dan de energie van al zijn lichaamscellen bij elkaar. Helaas mankeert het die lui tot nu toe aan meetmethoden om het 'fysiek' of getalsmatig te 'bewijzen'.
Ik 'troost' me altijd maar met de gedachte dat, als ik er niet meer ben, ik ook nergens last van heb. Ik heb dan wel, toen ik er nog wel was, een 'zinnig' leven geleid.Fenomeen schreef:Misschien is het wél straks schluss/finito/ the end en vul ik dit in met, in de ogen van sommigen, ingebeelde onzin.
Groeten.
Fons.
Ik denk dat we niet al te deterministisch moeten zijn over dit onderwerp. Mensen die het reli-gen hebben zijn altijd religieus/spiritueel en mensen die het reli-gen missen zijn atheist. Als er zoiets als een reli-gen bestaat, dan heb ik dit gen. Het grootste deel van mijn leven ben ik bezig geweest met God, de Duivel, Newage, Krishna, Ufo's etc...
Toch ben ik nu agnostisch.
ciao...
Toch ben ik nu agnostisch.
ciao...
'Bij een discussie die de redelijkheid zoekt heeft hij die het onderspit delft groter voordeel, voor zover hij er iets van opgestoken heeft.’ Epicurus (341-271vc)
Enigma schreef:
Als ik bijvoorbeeld kijk naar angst dan zouden mensen dus meer of minder angstig zijn afhankelijk van het serotonine niveau maar wat beinvloed dat dan intern? Want angsten kun je veranderen in de loop van je leven, mensen kunnen fobien/extreeme angsten ontwikkelen èn leren overwinnen waardoor op den duur de angst volledig kan verdwijnen. Dan is het dus "mind over matter"
Beste Enigma,
Soms spring je midden in de post. En dan komt de reactie van Jutter uit Denk Helder het dichtst in de buurt. In mijn verhaaltje noemde ik al dat er allerlei factoren bepalend zijn voor iemands (ongewenste) gedrag. En vroeger werd dan al snel gewezen naar sociale factoren. Echter de laatste jaren is men meer neuro-endocrien gaan denken. En misschien biedt dit op den duur een betere behandelingswijze voor notoire recidivisten.
Therapeutisch serotonine op een gewenst niveau houden. Misschien zijn er mensen die dit aanbieden. Ik geloof zelf niet dat serotonine zich daar voor leent. Om allerlei angsten kwijt te raken kunnen psychologen beter RET-toepassen. Rationeel-emotieve therapie. Iemand direct confronteren met het neurotische conflict en de daaruit voortvloeiende irrationele denkwijze of overtuiging. Appeleren aan gezond verstand en logica om bepaalde irrationele ideeen van iemand op te sporen en te ontzenuwen. Dus actief intervenieren. Dit kan bij intelligente, doorzettende en voor rationaliteit toegankelijke mensen succesvoller zijn dan hormonen. En dan heb ik het niet over vrouwen die in de menopauze terechtkomen.
Groeten,
Tjeerdo.
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Hoi Devious,
Wat denk je, zou in dit geval genmanipulatie geoorloofd zijn? Doel heiligt de middelen of zoiets? En… 'principieel' wil zeggen: altijd (of nooit) TENZIJ…
Groeten.
Fons.
Wat je predies bedoelt weet ik niet, maar ik geef je toch helemaal gelijk. 'Té' is nooit goed (laat staan 'al té!). Behalve dan bij 'tehuis' en 'tevreden'. Hihi.Devious schreef:Ik denk dat we niet al te deterministisch moeten zijn over dit onderwerp.
Meen je dat serieus, joh? Dat zo'n gen bestaat. Op welk chromosoom? Niet op het Y chromosoom, schat ik zo.Devious schreef:Mensen die het reli-gen hebben zijn altijd religieus/spiritueel en mensen die het reli-gen missen zijn atheist.
Wat denk je, zou in dit geval genmanipulatie geoorloofd zijn? Doel heiligt de middelen of zoiets? En… 'principieel' wil zeggen: altijd (of nooit) TENZIJ…
Is niet erg. Kan - volgens mij - samengaan met 'religieus-zijn' en op dat laatste komt het - weer volgens mij - uiteindelijk aan.Devious schreef:Toch ben ik nu agnostisch.
Groeten.
Fons.
Het woord 'religieus' kun je trouwens op verschillenden manieren opvatten. Lees hier http://www.freethinker.nl/HARUN%20YAHYA ... ASKERD.htm hoe Einstein er over dacht.FonsV schreef:Is niet erg. Kan - volgens mij - samengaan met 'religieus-zijn' en op dat laatste komt het - weer volgens mij - uiteindelijk aan.Devious schreef:Toch ben ik nu agnostisch.
ciao...
'Bij een discussie die de redelijkheid zoekt heeft hij die het onderspit delft groter voordeel, voor zover hij er iets van opgestoken heeft.’ Epicurus (341-271vc)