Zelfbeeld en kijk op de wereld nav. christelijk denken

[Gershom]

@willempie

De hemel is het wezenlijke van wat wij hier op deze aarde slechts als zwakke afschaduwingen kunnen waarnemen. Een grasspriet zoals wij die hier kennen is in de hemel pas een echte grasspriet

Rereformed schreef;

Je kijk op de zaak illustreert perfect mijn bewering dat het concept hemel bedacht is door mensen die het leven niet kunnen pruimen. Je denkt een God te eerbiedigen, maar in werkelijkheid laster je een mogelijke schepper, omdat je hem ervan beschuldigt niets (zelfs geen grassprieten) deugdelijk gemaakt te hebben. Een schepping die bestaat uit flarden, zwakke aftreksels, niets wezenlijks, geen echtheid, staat gelijk aan een vergissing, iets wat er eigenlijk niet behoort te zijn.
Eigenlijk is je kijk op het leven een uitleg van hoe jezelf psychisch in elkaar zit.

Dit is het onvermijdelijk gevolg wat er met een mens gebeurt wanneer hij vanaf zijn geboorte niets anders te horen krijgt dan: "Heere ik ben niet waardig dat gij tot mij komt, maar spreek slechts een woord, en mijn ziele zal gezond zijn.
(3x) Een liedje dat wij op zeven jarige leeftijd moesten zingen (telkens een volle terts hoger) tijdens onze eerste communie. Het is voor iedereen makkelijk voor te stellen dat je gaat geloven dat dit ook werkelijk waar is. Niets hier op aarde kan volmaakt zijn, inclusief jij zelf. Want er staat alleen maar geschreven; "En god zag dat het zeer zeer goed was"... er staat niet dat het volmaakt was.
Ik begrijp dat Willempie zichzelf niet volmaakt vind, en hoopt in een eventueel later leven
wel die staat van perfectie te bereiken die hem nu ontbeert.
Ik vind zijn uitleg daarom volkomen acceptabel. Ik betreur het echter dat hij dat hij niet tevreden is met wat hij is. Want het gezegde; "hoop doet leven" is daarmee voor Willempie niet van toepassing. Willempie eigenlijk leef jij in een permanente staat van ontevredenheid. Vind je dat zelf niet jammer?

[Willempie]

Ik begrijp dat Willempie zichzelf niet volmaakt vind, en hoopt in een eventueel later leven
wel die staat van perfectie te bereiken die hem nu ontbeert.
Ik vind zijn uitleg daarom volkomen acceptabel. Ik betreur het echter dat hij dat hij niet tevreden is met wat hij is. Want het gezegde; "hoop doet leven" is daarmee voor Willempie niet van toepassing. Willempie eigenlijk leef jij in een permanente staat van ontevredenheid. Vind je dat zelf niet jammer?

Ik ben geen mens die flierefluitend door het leven huppelt. Vind ik dat jammer? Nee, eigenlijk niet want ik zou het ook niet willen. Het is echter niet zo dat ik ontevreden ben met de schepping. Ik kan er juist enorm van genieten en ben al met heel weinig tevreden. Maar Plato was zo dom nog niet. Als ik het goed begrijp is er pas vanaf Aristoteles een duidelijke scheidslijn aangebracht tussen het stoffelijke en onstoffelijke. Met die tweedeling kan ik inderdaad niet tevreden zijn. Voor mij is een puur materialistisch en causaal wereldbeeld juist een schrikbeeld. Juist dat zou mij alle hoop ontnemen. Ik zou dan niet eens weten waarop ik zou moeten hopen.

[Gershom]

Ik ben geen mens die flierefluitend door het leven huppelt. Vind ik dat jammer? Nee, eigenlijk niet want ik zou het ook niet willen. Het is echter niet zo dat ik ontevreden ben met de schepping. Voor mij is een puur materialistisch en causaal wereldbeeld juist een schrikbeeld. Juist dat zou mij alle hoop ontnemen. Ik zou dan niet eens weten waarop ik zou moeten hopen.

Ik doelde meer op de consequenties die het heeft voor jouw zelfbeeld. Wanneer je zoals je zegt, er van overtuigd bent dat niets volmaakt is, en pas in een later leven volmaakt zal worden, dan geldt dat evenzeer voor jouw persoon.
in overeenstemming met dat liedje wat ik aanhaalde. "Ik ben niet waardig".
Punt twee
Dat je op een beter, ander of langer leven hoopt is duidelijk. Je kunt zelfs niet goed leven zonder die hoop. Ik begrijp dat. Maar mij is niet duidelijk geworden hoe jij je die rest van de eeuwigheid dan voorstelt? Behalve dan dat je denkt dat datgene waar je nu al van geniet nog volmaakter zal worden? Die term is zo vaag, dat ik denk "Nog volmaakter?? en daar moet ik de rest van mijn leven maar op hopen?? Stel dat ik op het laatste moment een fatale misstap bega, en ik val voor straf niet in de prijzen. Dan krijg je niet waarop je zo vurig je hele leven hebt gehoopt.

[Willempie]

Ik doelde meer op de consequenties die het heeft voor jouw zelfbeeld. Wanneer je zoals je zegt, er van overtuigd bent dat niets volmaakt is, en pas in een later leven volmaakt zal worden, dan geldt dat evenzeer voor jouw persoon.
in overeenstemming met dat liedje wat ik aanhaalde. "Ik ben niet waardig".

Ik heb een vrij zwak zelfbeeld. Waar dat aan ligt weet ik niet precies. Maar mijn zelfbeeld is verbeterd nadat ik mijn knieën voor God gebogen heb. Ik weet nu in ieder geval dat iemand (en nogal de Schepper van alles) mij aanvaardt zoals ik ben. Maar dat ik niet volmaakt ben weet ik gewoon uit ervaring. Als ik niet gelovig was geweest had ik mezelf ook niet volmaakt gevonden. Ik maak gewoon teveel fouten.

Punt twee
Dat je op een beter, ander of langer leven hoopt is duidelijk. Je kunt zelfs niet goed leven zonder die hoop. Ik begrijp dat. Maar mij is niet duidelijk geworden hoe jij je die rest van de eeuwigheid dan voorstelt? Behalve dan dat je denkt dat datgene waar je nu al van geniet nog volmaakter zal worden? Die term is zo vaag, dat ik denk "Nog volmaakter?? en daar moet ik de rest van mijn leven maar op hopen?? Stel dat ik op het laatste moment een fatale misstap bega, en ik val voor straf niet in de prijzen. Dan krijg je niet waarop je zo vurig je hele leven hebt gehoopt.

Ik verwees al eerder naar de houding van Kaleb en Jozua, twee van de twaalf Israëlieten die het beloofde land hadden verspied. Hun houding had alles te maken met vertrouwen. Als God ons tot hier heeft gebracht zal Hij heus niet de bedoeling hebben ons in het nieuwe land ten onder te laten gaan. De andere tien verspieders kwamen terug met verhalen over hoe geweldig en groot alles in dat nieuwe land was. Maar dat schrok juist af en maakte het volk zo bang dat ze er toen niet ingingen. Jozua en Kaleb waren de enigen die de overgang van de woestijn naar hun nieuwe land levend meemaakten. Ik vertrouw erop dat het komende leven geweldiger en groter zal zijn dan dit huidige en dat God niet de bedoeling heeft ons daar ten onder te laten gaan aan verveling of in een onpersoonlijke leegte.

[Gershom]

Willempie schreef;

Ik heb een vrij zwak zelfbeeld. Waar dat aan ligt weet ik niet precies. Maar mijn zelfbeeld is verbeterd nadat ik mijn knieën voor God gebogen heb.

Dat komt omdat je bereid bent jezelf te vernederen voor een idee.
daar word je niet zelfbewuster van, en op den duur ga je lijden aan gewrichtslijtage.
Wie vroeg jou eigenlijk te gaan knielen? Is dat een onbedwingbare aanvechting? Want ik voel nooit ook maar enige behoefte voor iemand te knielen. Zelfs niet voor mijn vrouw toen ik haar ten huwelijk vroeg. En haar kon ik tenminste nog zien.

Ik maak gewoon teveel fouten.

Wie maakt geen fouten Willem? Foutloos komt niemand door het leven. geen reden om te knielen en de nadruk te leggen op de fouten die je maakt. Fouten zijn heel nuttige dingen. Dieren maken ook fouten. De bedoeling is dat je er van leert. Door van fouten te leren blijven de slimsten in leven. Het is een ingebouwde noodzaak fouten te maken
Hoe meer je van fouten leert des te meer ga je jezelf waarderen.

Ik verwees al eerder naar de houding van Kaleb en Jozua, twee van de twaalf Israëlieten die het beloofde land hadden verspied. Hun houding had alles te maken met vertrouwen. Als God ons tot hier heeft gebracht zal Hij heus niet de bedoeling hebben ons in het nieuwe land ten onder te laten gaan.

Ik kan niet geloven dat je deze verwerpelijke Joodse oorlogsmythe aanhaalt, en nog veel minder dat je dit op jezelf betrekt. Heb je jezelf dan nooit afgevraagd waarom er verspieders nodig waren? Om te kijken of zij wat land konden jatten. Het land was niet van hen. Daar woonden al mensen, met kinderen en vee, en hun rijkdom
En die bende woestijnzwervers kwam niet beleefd vragen of ze iets te drinken konden krijgen, zoals dat betamelijk is onder vredelievende volken

Jozua en Kaleb waren de enigen die de overgang van de woestijn naar hun nieuwe land levend meemaakten. Ik vertrouw erop dat het komende leven geweldiger en groter zal zijn dan dit huidige en dat God niet de bedoeling heeft ons daar ten onder te laten gaan aan verveling of in een onpersoonlijke leegte.

Zie je? van de woestijn naar HUN land. Enig idee wat er gebeurt is met de oorspronkelijke bewoners van "Hun" land?
Die zijn vermoord, want het waren natuurlijk allemaal "slechte" mensen. Maar ze hadden wel mooie spullen, die konden gejat worden. En die moordenaars en rovers vertrouwden op hem de ALLERHOOGSTE, want eeuwig duurt zijn trouw
En daarna kwamen de Babyloniers en de Romeinen en de Russen de Polen en de Duitsers want eeuwig duurt zijn trouw.
En toen hadden zij tweeduizend jaar lang helemaal geen land, en een groot deel van hen werd om het leven gebracht.
Want HIJ laat je heus niet in de steek en eeuwig duurt...
En nu hebben ze weer een stukje van dat land teruggepakt want het was ze beloofd. Maar woonden daar dan niet inmiddels al mensen? Ja...maar dat waren "slechte" mensen

[lost and not found yet!]

@ Gershom,

Bekijk alleen al het laatste gebod in de orthodoxe Joodse wetten:

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/613_mitswot" onclick="window.open(this.href);return false;

Even doorscrollen en je bent bij de kinderen van Amelek, wat voor de hedendaagse orthodoxe Joden klaarblijkelijk nog zeer relevant is. Sorry, ik weet het, totaal off topic.

[Storm]

Zie je? van de woestijn naar HUN land. Enig idee wat er gebeurt is met de oorspronkelijke bewoners van "Hun" land?
Die zijn vermoord, want het waren natuurlijk allemaal "slechte" mensen. Maar ze hadden wel mooie spullen, die konden gejat worden. En die moordenaars en rovers vertrouwden op hem de ALLERHOOGSTE, want eeuwig duurt zijn trouw
En daarna kwamen de Babyloniers en de Romeinen en de Russen de Polen en de Duitsers want eeuwig duurt zijn trouw.
En toen hadden zij tweeduizend jaar lang helemaal geen land, en een groot deel van hen werd om het leven gebracht.
Want HIJ laat je heus niet in de steek en eeuwig duurt...
En nu hebben ze weer een stukje van dat land teruggepakt want het was ze beloofd. Maar woonden daar dan niet inmiddels al mensen? Ja...maar dat waren "slechte" mensen

Net als Willempie dacht ik vroeger ook;" het is hun land". De doortocht door de woestijn, het innemen van een stad waarbij mensen vermoord werden, omdat God hen dat land beloofde. Inderdaad daarna meerderen die dachten God aan hun kant te hebben.
En het terugpakken van dat stukje land, en steeds meer kleine stukjes gebeurd nog steeds omdat Zijn trouw Eeuwig duurt.
En als er geen God is....wat erg dan, dan heb je het gewoon zelf gedaan, gedood, ingenomen. Wist ik dat; natuurlijk!

[Gershom]

Lost and not found yet schreef.

Even doorscrollen en je bent bij de kinderen van Amelek, wat voor de hedendaagse orthodoxe Joden klaarblijkelijk nog zeer relevant is.

Als het een van de 613 geboden is, is het inderdaad van belang. Alleen zijn er geen Amalekieten meer, dus is het wat lastig dit gebod te onderhouden. Het is ongeveer net zo relevant als zwarte piet in Nederland.
Amelek is in de joodse gemeenschap het spreekwoordelijke kwaad geworden. Alles wat in het verleden kwaad heeft gedaan tegen de joden werd aangeduid als Amalek.
Hitler en Stalin werden zo genoemd, maar ook Arabische en moslimleiders kregen die titel. En dat is nog zo!

Nog altijd is het niet duidelijk Wat de Amalekieten zo kwalijk werd genomen en waarom zij geheel van de aardbodem moesten verdwijnen. Goed, hun stijl van oorlogvoeren was niet geheel volgens de Geneefse conventie, maar dat gold voor alle volkeren. De Israëlieten zelf niet uitgezonderd.