Sorry maar ik volg niet goed. Letterlijk lezen, is niet hetzelfde als geloven dat het zo gebeurd is. Dat zijn twee verschillende zaken. Laten we even als voorbeeld een fictieve persoon oproepen, Karla. Van Karla worden twee zaken beweert: (1) Ze heeft twaalf vingers. (2) Ze is een wolf in schaaps kleren. Nu elk van de beweringen kan juist zijn of fout, kan je geloven of niet. Maar bewering (1) wordt normaal letterlijk begrepen en bewering (2) figuurlijk. Hoe we een bewering lezen, letterlijk of figuurlijk staat los van of we het geloven of niet.HJW schreef:Dat het niet letterlijk zo gebeurd is en je dus verkeerde conclusies kunt trekken.axxyanus schreef: Wat is dan het probleem met "letterlijk" lezen?
Ook verhalen worden letterlijk gelezen. Het is niet omdat iets fictie is, dat het figuurlijk begrepen moet worden. Als je Kaas leest van Willem Elsschot. Dan doet die daarin het verhaal van Frans Laarmans en is het BMW de bedoeling dat je de tekst letterlijk leest om het verhaal te begrijpen.
En natuurlijk kunnen wij aan de hand van een tekst tot bepaalde beoordelingen komen, ongeacht of de tekst feit of fictie is. Stel dat we een schrijven in handen krijgen waarin de daden van een serie-moordenaar beschreven staan. Mogen wij ons dan geen oordeel vormen over die serie-moordenaar, zelfs als het om fictie gaat? En stel nu dat wij van iemand te horen krijgen dat hij die serie-moordenaar bewondert, mogen wij daar dan niet onze bedenkingen bij hebben? Ongeacht of de tekst een rapport van de werkelijkheid is of fictie.
Dus wat is je probleem juist met letterlijk lezen?