Het is moeilijk een topic te openen over een onderwerp dat zo veel subculturen heeft als esoterie. New agers denkers zijn esoterische mensen, alsmede mystici, theosofen, spiritualisten, en ga zo maar door. Daarom hoop ik ook dat mensen die zich voelen aangetrokken tot esoterisch denken hier komen en hun licht op de onderwerpen laten schijnen al zal dit moeilijk zijn.
Normaal start ik geen topics,dus ik weet niet of je dan iets van jezelf mag vertellen want dat lijkt me zo ijdel. Maar goed, om toch een voorbeeld te geven over hoe gevaarlijk esoterisch denken kan zijn (kan, want er zijn misschien mensen die zich wel goed voelen bij zweverig denken) zal ik toch maar een begin maken. Toen ik net begon te beseffen hoe wreed het christendom was kwam ik in aanraking met esoterisch christendom. Dit is een stroming die door de vervolging van de Kerk ondergronds ging en bestaat uit gnosticisme, kabbalistiek en nog meer van dit soort denkbeelden. Ze geloven in een geest die in Jezus kwam waardoor hij de christus werd. Vergeleken met het christendom was dit dus een vrij relaxt godsbeeld, want het kende ook geen hel. Men geloofde in zeven hemelen, en de mens die erg spiritueel was kwam in de zevende hemel en was bij god. Men kon terug op Aarde komen om levenslessen te leren en zodoende weer te stijgen als men dood was. Voor een wetenschappelijk denkend mens is dit heel vreemd, maar als je net christen-af bent is dit een mooi alternatief. Dat is ook meteen een probleem, want je ruilt het ene geloof in voor het andere. Niemand kan een hemel bewijzen, laat staan zeven!
Goed, dit vond ik te christelijk getint en daarom verder zoeken op internet. Veel informatie is hier te vinden en het gaat van channelen tot aan leiders die je moet volgen zonder dat ze bewijzen geleverd hebben dat wat zij zeggen waar is. Channelen is een soort stemmen in je hoofd horen die dan afkomstig zouden zijn van engelen, of buitenaardse intelligenties. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het is op internet te vinden. Zo raakte ik een tijdje in de ban van Steve Rother. Iemand die, als je het goed analyseert, rijk wordt door te zeggen: "doe alles wat je leuk vindt, als je anderen maar niet kwetst". Slimme entiteiten die hij channelt!
Goed, dit bracht ook niet dat op waar ik naar op zoek was, en toen kwam ik bij theosofie. Misschien wel het grootste gevaar van esoterisch denken. Vooral omdat ze zo ver van onze huidige wetenschappelijke kijk staan dat je die wetenschappelijke kijk gaat wantrouwen. Mevrouw Blavatsky is de oprichtster van de theosofie. Zij kreeg de ideeen van leraren. Nou heb ik veel gelezen, en ik weet ook dat er nogal wat aanklachten tegen haar zijn geweest. Die aanklachten zijn, denk ik, nog subjectief omdat het christenen waren die haar beschuldigden. Maar je kan ook niet de waarheid spreken zonder te liegen. Het was 1880 dat ze haar ideeen gaf, de wereld zag er anders uit dan nu. Veel boeken die theosofie behandelen komen ook uit die tijd, dus je kan zeggen dat je je onderdompelt in die wereld. In plaats van met de tijd mee te gaan dwaal je af naar hun tijd.
Waar hebben theosofie, en ook andere esoterische groeperingen het over? Ze vertellen ons dat de mens zeven lichamen heeft, net zoals de Aarde zeven lichamen of bollen heeft. Maar die kun je niet zien met onze zintuigen en meetapparatuur! Dit is dus een pure geloofskwestie. Veel mensen geloven dit, omdat men het vroeger ook geloofde. En over de hele wereld (dit is weer een aanname) dus het moet waar zijn. Wat mensen niet weten is dat het ergens verzonnen is, en later overgenomen door andere volkeren.
Ze geloven ook in reïncarnatie. Ook hier is het van belang dat het oud is, hoe ouder hoe beter. Maar ook hier is het ergens begonnen en later overgenomen en verder uitgewerkt. Men wist niks van hersenen en hoe die ons lichaam en denken beïnvloeden. Eigenlijk is het nog beter om te zeggen dat je bij elk idee dat je hebt moet afvragen "waarom zou dat er zijn?" en niet "hoe werkt het precies?" want dan ga je er al vanuit dat het er is terwijl dit maar de vraag is. "waarom zou er een God zijn?" is ook een betere vraag dan "hoe werkt God precies?".
we weten inmiddels dat reïncarnatie waarschijnlijk is bedacht omdat ze de laatste levensadem voelden wegvloeien en dachten dat daar een levensbeginsel in zat die verdween om elders verder te leven (Vermeersch) en omdat de mensen bang zijn voor de dood (meerdere filosofen).
Veel bewijzen van reincarnatie zijn indirecte bewijzen, namelijk dat een kind een verhaal vertelt over een vorig leven. Sommigen zijn waar gebleken (waarom weten we nog niet, misschien op televisie iets gezien of verhalen gehoord) en anderen zijn niet waar gebleken maar die worden genegeerd.
Esoterische mensen zijn vaak in staat om zo vaag mogelijk over een zo vaag mogelijk onderwerp te praten. De heilige boeken zijn niet waar, maar vertellen ons veel over ons leven zeggen ze dan en daarom zijn ze van belang voor de mensheid. Sprookjes zijn ook niet waar en vertellen ons ook best veel over moraal. Lees die dan in plaats van boeken die bedoeld zijn om letterlijk te nemen, maar die ontkracht zijn door wetenschap.
"god bestaat niet, maar is wel. God is een energie. God is het goede in de mens", ook dit hoor je vaak bij spirituele mensen en bij esoterische mensen bovenal. Noem goed gewoon goed, energie gewoon energie, en iets dat wel is bestaat ook. Als je dit doet ben je meer een atheist dan een spiritueel iemand en dat is helemaal niet erg. Sterker nog, dat is prima.
Waarom moet je wetenschappelijk denken en hoe wordt je wereldbeeld dan?
Wetenschappelijk denken is voor spirituele mensen vaak een soort scheldwoord. Alsof wetenschappers slechtere mensen zijn dan zij die overal eenheid in zien. Want een wetenschapper zal ook wel eenheid zien, een mooi voorbeeld is dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=8g4d-rnhuSg (kan iemand dit even goed posten?)
Wetenschappers zien ook wel eenheid in alles, maar dan wel diep in ons binnenste. Voor de rest zien we strijd, dood en ellende. Niks om te geloven in een god, in een geestelijke wereld, in gerechtigheid (karma). Maar is dit erg? En nog belangrijker, is het niet waar omdat het niet leuk is? Mensen kunnen dingen negeren, maar daarom is het nog wel waar. En iets dan mooi is is nog niet meteen waar. Maar wat willen mensen graag leuke dingen denken, zonder dat hier bewijs voor is. "Oma is nu bij god" hoorde ik op de begrafenis van mijn oma. Als mensen dit denken is dat prima, maar als er bewijs voor was is er pas kans dat dit waar is.
Evolutie is mooier dan schepping door een god die niemand ooit heeft gezien. Het idee dat er vroeger wezens rondzwommen in de oceaan, toen het land opkwamen en waaruit tenslotte de mens is voorgekomen (en miljoenen andere wezens uiteraard) vind ik mooier dan het idee dat een godheid alles bedacht had. Esoterische mensen kunnen denken dat er een astrale wereld is waarin alles wordt uitgedacht en die dan in de materiële wereld tot leven komt. Zo dacht Plato dat er een idee bestond in die wereld en dat de wezens dan volgens dat idee tot leven geroepen werd. Alles bestond in de Logos, of Idee. Volgens Blavatsky zijn er onzichtbare wezens bezig met het creëren van lichamen voor de wezens die hier op Aarde rondlopen. Een idee dat leuk was in haar tijd, maar volledig achterhaald in onze tijd. Daarom, iedereen die denkt dat esoterisch denken van deze tijd is, lees eerst een wetenschappelijk boek over Evolutie, over Kosmologie, en daarna pas een boek over Esoterie. Als je daar nog zin in hebt althans. Doe je het namelijk andersom dan lees je wetenschappelijke boeken met een vooroordeel, terwijl je esoterische boeken juist met een voor(oor)deel moet lezen.
Het leven heeft pas zin als je gelooft in de eindigheid van je bestaan en je dus wetenschappelijk, materialistisch, atheïstisch denkt.
Dit is een stelling die ik volmondig kan beamen, nu. Want als je denkt dat je hierna eeuwig leeft bij God, ga je van dit leven een hel maken. Niks is zo leuk als die tijd bij God. En als je esoterisch denkt, of hindoes of boeddhistisch en je gelooft in reïncarnatie dan kan je alles doen in een volgend leven. Terwijl als je materialistisch denkt dan is dit leven alles. En zul je ook in staat zijn te zien dat het leven van iemand anders alles is. Dan vermoord je niemand vanwege een denkbeeld maar zul je snappen dat je iemand wel kan doden maar dat hij of zij niet meer opstaat. En hij of zij krijgt ook geen compensatie in een volgend leven, zoals karma-gelovigen denken. Hoe karma werkt is voor iedereen overigens ook een raadsel, vandaar dat er al vele boeken mee volgeschreven zijn.
De enige reden die ik kan verzinnen om toch in reïncarnatie of in een hemel te geloven is omdat het zo mooi lijkt. Oma die in de hemel is, kindje dat nu bij God is.
De mensen die nu op tv zijn en praten met "overledenen" doen dit of uit winstbejag over de hoofden van nabestaanden, of omdat ze beseffen dat nabestaanden vastzitten in een rouwproces en ze proberen hun te helpen. Maar ik vrees het eerste. Praten met doden doen ze in elk geval niet!
En de dood zelf is misschien wel een noodzakelijk iets dat minder erg is dan het (in de bloei van je leven) lijkt.
Goed, dit was het. Het is een behoorlijk lange tekst geworden, maar ik hoop dat mensen de moeite nemen om het te lezen. En ik hoop ook dat er esoterisch of spiritueel denkende mensen zijn die de wapens op durven nemen. Dan krijgen we misschien een zinvolle discussie, anders zijn we het snel met elkaar eens vrees ik
Maar ik kan nu wel uit de grond van mijn hart zeggen dat ik blij ben het esoterisch en spiritueel denken achter me te hebben gelaten (mede dankzij dit forum en vele youtube filmpjes) want wat kun je hierdoor een kronkel in je hersenen krijgen.
