MaartenV schreef:Ik zou volledig vertrouwen in de wetgever (Belgische wetgeving) die voorziet dat kleuterleid(st)ers een model 2 uit het strafregister moeten kunnen voorleggen.
Dus jij laat alles over aan de wetgever? Totaal blind vertrouwen in de wet of wetgever? Geen eigen verantwoordelijkheid?
Zij kunnen makkelijk je priveleven tegen je gebruiken. Ik vind dat een werkgever daarom niks in mijn privéleven te zoeken heeft. Stel dat ik lid ben van een vrijdenkersvereniging in mijn privéleven, hoeft mijn werkgever dat ook niet te weten bijvoorbeeld.
Er is een arbeidscontract en daaraan houden wij beiden ons, en buiten dat contract hebben wij beiden bij elkaar niks te zoeken.
Ik zeg ook niet dat elke werkgever per definitie het recht heeft om je 24 uur per dag te bespioneren. Ik zeg dat er in sommige gevallen meer belang is om personeel op sommige privegedragingen aan te spreken of evt. verdere stappen te ondernemen.
Daarnaast zijn er gevallen genoeg te bedenken waarin situaties een verstoorde werksfeer veroorzaken door prive uitlatingen.
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.
Tja, Pallieter, je weet blijkbaar meer van Facebook dan ik. Ik post er nu ook niet zo heel veel op. Maar dat wist ik dus al niet.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
MaartenV schreef:Tja, Pallieter, je weet blijkbaar meer van Facebook dan ik. Ik post er nu ook niet zo heel veel op. Maar dat wist ik dus al niet.
Komt nochtans regelmatig in het nieuws. Heb er wel 1 maar heb dat ding nog nooit gebruikt. Zie er het nut niet van in.
Maar blijkbaar mag men dit toch wel iets duidelijker stellen.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
MaartenV schreef:Inderdaad. Ik vind dat een principe. Je hebt een arbeidscontract en daarin staat vermeld wat je als werknemer en werkgever overeenkomt m.b.t. prestaties en vergoedingen. Er zijn genoeg andere wetten die beschermen tegen laster, eerroof en dies meer.
Net zoals ik niks te zoeken heb in het privéleven van mijn werkgever (tenzij hij dat zelf wenst), heeft hij ook niks te zoeken in mijn privéleven, tenzij ik dat zelf wens.
Het arbeidscontract is wat ons bindt. En dat is het dan ook.
Wat nou als je dan die kleuterleider bent die door een ontslagen ex collega gewezen word op foto's(verifieerbaar echt) waarin de directeur van de school sex heeft met minderjarigen buiten school om? Zou je niet willen dat die persoon zo snel mogelijk geen contact meer met minderjarigen heeft? Zou je hem aangeven? Waarschijnlijk wel, maar waarom, uit het oogpunt van het overtreden van de wet? Of vanwege een moreel argument?
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.
A. T. Jist schreef:
Ik zeg ook niet dat elke werkgever per definitie het recht heeft om je 24 uur per dag te bespioneren. Ik zeg dat er in sommige gevallen meer belang is om personeel op sommige privegedragingen aan te spreken of evt. verdere stappen te ondernemen.
Daarnaast zijn er gevallen genoeg te bedenken waarin situaties een verstoorde werksfeer veroorzaken door prive uitlatingen.
Waarschijnlijk zit jij in de schoenen van de werkgever? Dan snap ik je ergens wel. Toch zou ik het jammer vinden dat mijn werkgever zomaar alles over mij te weten komt achter mijn rug. Hij zou het mij ook gewoon kunnen vragen bijvoorbeeld, wanneer hij iets wil weten over mijn privéleven.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
A. T. Jist schreef:
Wat nou als je dan die kleuterleider bent die door een ontslagen ex collega gewezen word op foto's(verifieerbaar echt) waarin de directeur van de school sex heeft met minderjarigen buiten school om? Zou je niet willen dat die persoon zo snel mogelijk geen contact meer met minderjarigen heeft? Zou je hem aangeven? Waarschijnlijk wel, maar waarom, uit het oogpunt van het overtreden van de wet? Of vanwege een moreel argument?
Kijk, ik ben ervan overtuigd dat de advocaat van de tegenpartij (i.c. de directeur van de school) zal kijken naar 'hoe het bewijsmateriaal verkregen werd' en terecht. Zo zal de rechter de bewijslast ook evalueren. Hoe erg de feiten ook zijn, er zal steeds gekeken worden of de rechten van de verdediging en de procedureregels (hoe is bewijsmateriaal verkregen?) gerespecteerd werden.
Hoe moeilijk je het er ook mee hebt in dit geval (zedenfeiten t.a.v. minderjaringen), maar dat is principieel.
Laatst gewijzigd door MaartenV op 17 jan 2015 02:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
Een ander voorbeeld, Je bent werkgever in een opvanghuis voor vrouwen die misbruikt zijn. Je wordt er op gewezen dat 1 van je werknemers op zn facebookpagina heeft lopen opscheppen dat hij die vrouwen zo heerlijk naief vindt en ze gemakkelijk het bed in te praten zijn of op andere manieren te misbruiken zijn(financieel). Vind je dan dat je dat moet verifieeren en moet gaan proberen te zien of dat echt waar is? Heb jij er moeite mee als een werkgever dat zou doen omdat hij zijn clieenten zo snel mogelijk wil beschermen? Stel je gaat op onderzoek en je ziet dat die werknemer dat echt loopt te schreeuwen op zijn facebook pagina. Ga je dan aangifte doen omdat hij de wet overtreedt? Of ga je aangifte doen om jouw clieenten te beschermen?
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.
MaartenV schreef:Inderdaad. Ik vind dat een principe. Je hebt een arbeidscontract en daarin staat vermeld wat je als werknemer en werkgever overeenkomt m.b.t. prestaties en vergoedingen. Er zijn genoeg andere wetten die beschermen tegen laster, eerroof en dies meer.
Net zoals ik niks te zoeken heb in het privéleven van mijn werkgever (tenzij hij dat zelf wenst), heeft hij ook niks te zoeken in mijn privéleven, tenzij ik dat zelf wens.
Het arbeidscontract is wat ons bindt. En dat is het dan ook.
Wat nou als je dan die kleuterleider bent die door een ontslagen ex collega gewezen word op foto's(verifieerbaar echt) waarin de directeur van de school sex heeft met minderjarigen buiten school om? Zou je niet willen dat die persoon zo snel mogelijk geen contact meer met minderjarigen heeft? Zou je hem aangeven? Waarschijnlijk wel, maar waarom, uit het oogpunt van het overtreden van de wet? Of vanwege een moreel argument?
Stel je voor dat je valselijk beschuldigd was van kindermisbruik, wel vrijgesproken. Stel je voor dat geruchten uit je privéleven je werkgever bereiken. Dan heeft die dus zeker niet het recht je te ontslaan.
Stel je nu voor dat je beschuldigd wordt van kindermisbruik maar nog niet veroordeelt bent. Mag je werkgever je dan ontslaan?
Stel je voor dat je veroordeelt bent voor kindermisbruik en je hebt je straf uitgezeten. Je werkgever komt daar achter (geen meldingsplicht). Mag hij je dan ontslaan?
Laatst gewijzigd door pallieter op 17 jan 2015 02:26, 1 keer totaal gewijzigd.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
A. T. Jist schreef:
Ik zeg ook niet dat elke werkgever per definitie het recht heeft om je 24 uur per dag te bespioneren. Ik zeg dat er in sommige gevallen meer belang is om personeel op sommige privegedragingen aan te spreken of evt. verdere stappen te ondernemen.
Daarnaast zijn er gevallen genoeg te bedenken waarin situaties een verstoorde werksfeer veroorzaken door prive uitlatingen.
Waarschijnlijk zit jij in de schoenen van de werkgever?
Nee hoor, ik probeer het alleen van beide kanten te bekijken
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.
Ik geef toe, het zijn moeilijke vragen en elke bij elke vraag kan je wel twijfels hebben.
Maar 'privacy' is een recht dat ik in een geciviliseerde wereld ook verdedigd en beschermd wil weten, net zoals andere rechten.
U weet toch dat indien de politie op onrechtmatige wijze bewijslast verkrijgt, die bewijslast ongeldig is voor een rechtbank? Soms gebeurt het dat bewijsmateriaal met zeer veel moeite verzameld werd, maar onwettig is omdat ze op onrechtmatige wijze werd verkregen.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
MaartenV schreef:Ik geef toe, het zijn moeilijke vragen en elke bij elke vraag kan je wel twijfels hebben.
Maar 'privacy' is een recht dat ik in een geciviliseerde wereld ook verdedigd en beschermd wil weten, net zoals andere rechten.
U weet toch dat indien de politie op onrechtmatige wijze bewijslast verkrijgt, de misschien wellicht met veel moeite verzamelde bewijslast ongeldig is voor een rechtbank?
Nee hoor. Ik ben wel werkgever en privacy is absoluut. Ik ben geen justitie en kan geen telefoontaps goedkeuren. Stel je voor dat ik mij nog moet gaan moeien met het privéleven van mijn werknemers. Heb echt wel wat beters te doen.
Enkel moeten mensen beseffen wat onder de wet van privacy valt en wat niet.
Als je in Big Brother zit rond te neuken moet je ook niet gaan klagen dat het gefilmd en uitgezonden wordt.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
pallieter schreef:
Stel je voor dat je valselijk beschuldigd was van kindermisbruik, wel vrijgesproken. Stel je voor dat geruchten uit je privéleven je werkgever bereiken. Dan heeft die dus zeker niet het recht je te ontslaan.
Stel je nu voor dat je beschuldigd wordt van kindermisbruik maar nog niet veroordeelt bent. Mag je werkgever je dan ontslaan?
Stel je voor dat je veroordeelt bent voor kindermisbruik en je hebt je straf uitgezeten. Je werkgever komt daar achter (geen meldingsplicht). Mag hij je dan ontslaan?
Mijn voorbeeld gaat over een verifieerbaar feit. Maar ok, laat ik even mee gaan in jouw voorbeeld. Als mijn eerste info zou zijn dat de persoon misbruik zou plegen dan zou ik het zeer terecht vinden om die persoon per direct op non actief te zetten, met doorbetaling van loon voor de periode die nodig is om uit te zoeken of het echt waar is. Mijn eerste zorg zou uit moeten gaan naar kwetsbare kleuters. Wanneer de persoon valselijk beschuldigt blijkt te zijn geweest en de aanklacht totaal ongegrond was, dan zou deze persoon weer gewoon in dienst kunnen/moeten komen. Wanneer de aanklacht terecht blijkt dan zou hij zeer zeker nooit meer terug moeten kunnen komen en het doorbetaalde loon zou ik terugvorderen. Wanneer de aanklacht onterecht was maar er wel is geconstateert dat er andere twijfelachtige feiten die betrekking hadden op kleine kinderen zijn gepleegd. Dan zou ik erover nadenken of ik het loon terugvorder, maar ik zou hem zeker niet meer terug willen.
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.
Ok, maar mag je werkgever invloed uitoefenen op wat jij wil en niet wil doen in je privéleven, tenzij je de wet overtreedt? (laster, racisme, eerroof enz.)?
Stel dat jij in BigBrother komt en de wet niet overtreedt, dan mag je werkgever je in principe toch niet ontslaan omdat het tegen zijn smaak is dat jij in dat programma voorkomt?
Het is toch je vrijheid om op tv te komen in je vrije tijd? Wat heeft je werkgever daar mee te maken?
Laatst gewijzigd door MaartenV op 17 jan 2015 02:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
pallieter schreef:
Stel je voor dat je valselijk beschuldigd was van kindermisbruik, wel vrijgesproken. Stel je voor dat geruchten uit je privéleven je werkgever bereiken. Dan heeft die dus zeker niet het recht je te ontslaan.
Stel je nu voor dat je beschuldigd wordt van kindermisbruik maar nog niet veroordeelt bent. Mag je werkgever je dan ontslaan?
Stel je voor dat je veroordeelt bent voor kindermisbruik en je hebt je straf uitgezeten. Je werkgever komt daar achter (geen meldingsplicht). Mag hij je dan ontslaan?
Mijn voorbeeld gaat over een verifieerbaar feit. Maar ok, laat ik even mee gaan in jouw voorbeeld. Als mijn eerste info zou zijn dat de persoon misbruik zou plegen dan zou ik het zeer terecht vinden om die persoon per direct op non actief te zetten, met doorbetaling van loon voor de periode die nodig is om uit te zoeken of het echt waar is. Mijn eerste zorg zou uit moeten gaan naar kwetsbare kleuters. Wanneer de persoon valselijk beschuldigt blijkt te zijn geweest en de aanklacht totaal ongegrond was, dan zou deze persoon weer gewoon in dienst kunnen/moeten komen. Wanneer de aanklacht terecht blijkt dan zou hij zeer zeker nooit meer terug moeten kunnen komen en het doorbetaalde loon zou ik terugvorderen. Wanneer de aanklacht onterecht was maar er wel is geconstateert dat er andere twijfelachtige feiten die betrekking hadden op kleine kinderen zijn gepleegd. Dan zou ik erover nadenken of ik het loon terugvorder, maar ik zou hem zeker niet meer terug willen.
Nee hoor. Jij bent justitie niet. Iedereen is onschuldig tot het tegendeel bewezen wordt. Jij kan (gelukkig) nooit iemand ontslaan voor die veroordeelt is. En dit om te heel eenvoudige reden dat jij niet bevoegd bent om feiten te verifiëren. Id die man veroordeelt kan je hem ontslaan indien de feiten relevant genoeg zijn om schade toe te brengen aan het bedrijf. Indien die man zijn straf heeft uitgezet en bewijs van goed gedrag en zeden was niet nodig, dan kan je hem weerom niet ontslaan.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
MaartenV schreef:Ok, maar mag je werkgever invloed uitoefenen op wat jij wil en niet wil doen in je privéleven, tenzij je de wet overtreedt? (laster, racisme, eerroof enz.)?
?
Bij voorbaat misschien niet in de meeste gevallen, maar er kunnen altijd situaties zijn waarbij dat wel redelijk is misschien.
In een wereld waar alles mogelijk ZOU kunnen zijn, is er nog geen reden om alles maar aannemelijk te vinden.