Was Jezus vredelievend en barmhartig

[cymric]

Hegutbah. Je kan toch ook gewoon selectief zijn en niet overal op reageren? Doe ik ook.

[chromis]

Ik heb de discussies van de laatste tijd tussen de soep en de aardappelen gevolgd, maar ik vond het desalniettemin interesssant,

Je bent een interessante verschijning, Rereformed. Je bent soms hard, maar je hardheid is eigenlijk gewoon een vorm van eerlijkheid aangezien sommige dingen botweg niet gezegd mogen worden onder het mom van de "algemene correctheid", hetzij politieke correctheid.

Zelf heb ik heel weinig gehad met het Christelijke geloof, behalve dan dat ik gedoopt ben ofzoiets en ik heb heel veel cadeautjes gekregen op een dag toen ik in de 3e of 4e klas van de lagere school zat. Qua geloof in het algemeen heb ik wel eens tijd geinvesteerd in spirituele en bovennatuurlijke dingen maar dat liep uiteindelijk op skepticisme uit. In die zin heb ik gedacht dat ik zo'n filosoof als Nietzsche niet goed zal begrijpen, omdat uiteindelijk (en volgens mij heb je dat ook ergens op je site geschreven) de redenaties van Nietzsche eigenlijk gelezen moeten worden als een rabiate Christen van zijn tijdsgeest zeg maar. Desalniettemin kon ik wel jouw redenaties omtrend zijn filosofie beter begrijpen dan van wie dan ook.

Jammer dat je waarschijnlijk niet in Nederland zal zijn komende maanden (zie mijn PB een tijd geleden).

[mysterieus2000]

Hallo rereformed,

Nog maar eens een poging wagen.

Eigenlijk ben ik diep in mij ook wel een rusteloos persoon die graag nieuwe dingen uitprobeert. Maar door de vele tegenslagen in mijn leven ben ik nu vooral toe aan rust en zekerheid. Die heb ik gekregen, sinds kort ook in mijn "normale dagelijkse" leven. Het is dank zij mensen die steeds opzoek zijn naar een uitdaging en vernieuwing dat de wetenschap staat waar ze nu staat. Persoonlijk heb ik geluk dat de kerk waar ik naartoe gaat ook steeds op zoek is naar vernieuwing. Daar kan ik mijn hart in ophalen.

Je bewering dat ik angst heb voor de dood waar baseer je dat op ? Omdat ik geloof in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde ? Ik leef 16 jaar met de wetenschap dat ik een ziekte heb die levensbedreigend is. Misschien dat ik daarom de teksten over een hiernamaals wel met meer interesse lees, maar als dit mijn enige reden van geloven zou zijn dan zou het inderdaad zwaar en moeilijk zijn. Volgens de bijbel wordt je een nieuwe schepping van op het moment dat je je bekeert. Het doet er dan eigenlijk niet meer toe waar je bent hier op de aarde of in de hemel. Gewoon uit nieuwsgierigheid - heb jij ooit een moment gehad van bekering, zo van God nu geef ik mijn hart aan jou, vanaf nu gaan we het anders doen, jij leidt en ik volg. Hoe kijk je daar dan nu op terug ?

Dan ik als gesprekspartner. Ik ben eens op je website wezen kijken. er staat te veel op om alles in één keer te lezen, maar ik las dat je oa ook Theoloog was. Daarom denk ik (en ik kan verkeerd zijn) dat de antwoorden je bekend voorkomen vanuit je verstand. Maar geloven is meer, je doet het met je verstand, je emoties en je wil. Als je zegt dat de mens van voor de zondeval een saaie bedoening was dan is dat een gevolg omdat je het christelijk leven als saai ervaren hebt. Een God die liefde is die kan niet met plezier zitten kijken hoe mensen elkaar uitmoorden en pijn doen. (Jou godsbeeld is toch van een God die liefde is) Mijn godsbeeld is ook van een God die liefde is en daarom pijn heeft over wat Hij ziet. De bijbel spreekt erook over dat God zijn hart gebroken is.

Ik en mezelf zijn. Ik weet dat God ertegen kan als je hem uitscheld, als je boos op Hem bent. Zolang je maar eerlijk bent. Of je het nu zegt en toont, Hij weet toch wat er in je hart omgaat. Persoonlijk heb ik nooit de behoefte gehad om boos te worden op God, maar er zijn echt wel mensen waar ik soms boos op word. Maar boos worden of harde confronerende dingen zeggen heeft alleen nut als die ander ook bereid is om te luisteren. Daarom heb ik het afgeleerd om mijn energie te stoppen in mensen die beginnen te roepen. Dan zwijg ik liever en probeer ik te herhalen waarom die ander zo reageert. Vaak is hun woede zelfs niet tegen mij gekeerd, maar op de situatie, op zichzelf, op God noem maar op en was ik toevallig in de buurt. Confronterende dingen moet je atlijd in liefde zeggen. Het feit dat ik niet meteen reageer op elke steek onder water betekent niet dat het me koud laat

En ja, ik heb het hier eigenlijk wel naar mijn zin op dit forum. Ik denk dat er onder de meeste ruwe bolsters harten van goud zitten. En zoals ik al zei ik herken hier een boel reacties van jan met de pet. In het dagelijkse leven heb je vaak niet de gelegenheid of de tijd om zulke gesprekken te voeren. De meeste hier zijn ook niet zo snel op hun pik getrapt als dat je vaak tegenkomt op christelijke forums en dat praat ook gemakkelijker.

Ik ben benieuwd wat je me nog meer te vertellen hebt. Het mag ook privé hoor.

[Rereformed]

Je bewering dat ik angst heb voor de dood waar baseer je dat op ?

Hierop, dat je tot twee maal toe gezegd hebt dat de angst voor de hel de aanzet gaf om je tot het christelijk geloof te bekeren. Ik heb het denkbeeld altijd zo absurd gevonden -of beter: doorzien als het hoogtepunt van de zieke menselijke geest- dat het zelfs nooit een serieuze overweging waard is geweest om de hel te overdenken als een realiteit.

Volgens de bijbel wordt je een nieuwe schepping van op het moment dat je je bekeert. Het doet er dan eigenlijk niet meer toe waar je bent hier op de aarde of in de hemel. Gewoon uit nieuwsgierigheid - heb jij ooit een moment gehad van bekering, zo van God nu geef ik mijn hart aan jou, vanaf nu gaan we het anders doen, jij leidt en ik volg. Hoe kijk je daar dan nu op terug ?

O ja, heel sterk, zelfs twee keer! De eerste keer toen ik in de tienertijd een bewuste keuze voor het geloof deed. Het was een omhooggetrokken worden uit de put van depressie en nihilisme, en voor het eerst zingeving krijgen, dus uiteraard een blijde gebeurtenis.
De tweede keer was echter een veel grotere born again ervaring: toen ik het voor elkaar kreeg om de God van de bijbel volledig af te zweren en de vloer ermee aan te vegen. Ik noem dit de terugkeer tot de mensheid. Jezelf te mogen zijn zoals je bent en zien als een schat op aarde is de allermooiste ervaring die je in je leven maar mag krijgen.
Je ziet dat het niets te maken heeft met één of andere heilige geest, maar slechts met je eigen geest die opvlamt.

Ik ben eens op je website wezen kijken. Er staat te veel op om alles in één keer te lezen, maar ik las dat je oa ook Theoloog was. Daarom denk ik (en ik kan verkeerd zijn) dat de antwoorden je bekend voorkomen vanuit je verstand. Maar geloven is meer, je doet het met je verstand, je emoties en je wil. Als je zegt dat de mens van voor de zondeval een saaie bedoening was dan is dat een gevolg omdat je het christelijk leven als saai ervaren hebt.

Natuurlijk is het leven veel meer dan het verstand. Maar emoties, wil en verstand moeten een eenheid zijn. Het christendom speelt emoties uit ten koste van het verstand. Daarom is het christelijk geloof schadelijk voor de mens.

Je laatste conclusie is geheel onjuist, want christen-zijn heeft niets te maken met een leven van voor de zondeval waar ik het over had. Een christen leeft precies hetzelfde leven als alle andere mensen.
Waar ik op doelde was dat de mens geen kennis had van goed en kwaad. Zoiets kan alleen bestaan indien de mens dus de mens niet meer is, maar op het niveau staat van een redeloos dier of plant. Je begrijpt niet dat het scheppingsverhaal uit de bijbel een leuk sprookje is, maar in werkelijkheid niet waar kán zijn, omdat het logisch inconsistent is. Maar het honderd maal opnieuw te zeggen heeft geen zin. Je verstand begrijpt logica of niet.

Een God die liefde is die kan niet met plezier zitten kijken hoe mensen elkaar uitmoorden en pijn doen.

inderdaad, daarom is God geen liefde.

(Jou godsbeeld is toch van een God die liefde is)

Nee, dat is mijn godsbeeld niet. God is de totaliteit van het bestaan. Liefde bestaat slechts bij de gratie van haat. Het één kan niet zonder het ander. Alweer logica.

Mijn godsbeeld is ook van een God die liefde is en daarom pijn heeft over wat Hij ziet. De bijbel spreekt erook over dat God zijn hart gebroken is.

Jij spreekt over de gevoelens die je in jezelf vindt. Ik heb dezelfde gevoelens.

Ik en mezelf zijn. Ik weet dat God ertegen kan als je hem uitscheld, als je boos op Hem bent. Zolang je maar eerlijk bent. Of je het nu zegt en toont, Hij weet toch wat er in je hart omgaat.

Jezelf zijn is erkennen dat je naast die liefde in jezelf ook de haat kent, naast het licht ook de duisternis, naast de vrede ook de oorlog. En dat dit de realiteit is die God geschapen heeft. Er bestaat dus geen zonde.

Persoonlijk heb ik nooit de behoefte gehad om boos te worden op God

Heel goed, want dat is de konsekwentie van wat ik zeg. Maar zoiets kun je pas zeggen wanneer je God als God gevonden hebt. Zolang hij slechts de god van de bijbel is, verdient hij niets anders dan uitgescholden te worden, lees Wahlers er maar op na.

, maar er zijn echt wel mensen waar ik soms boos op word. Maar boos worden of harde confronerende dingen zeggen heeft alleen nut als die ander ook bereid is om te luisteren. Daarom heb ik het afgeleerd om mijn energie te stoppen in mensen die beginnen te roepen. Dan zwijg ik liever en probeer ik te herhalen waarom die ander zo reageert. Vaak is hun woede zelfs niet tegen mij gekeerd, maar op de situatie, op zichzelf, op God noem maar op en was ik toevallig in de buurt. Confronterende dingen moet je atlijd in liefde zeggen. Het feit dat ik niet meteen reageer op elke steek onder water betekent niet dat het me koud laat

Wijze woorden!

En ja, ik heb het hier eigenlijk wel naar mijn zin op dit forum. Ik denk dat er onder de meeste ruwe bolsters harten van goud zitten. En zoals ik al zei ik herken hier een boel reacties van jan met de pet. In het dagelijkse leven heb je vaak niet de gelegenheid of de tijd om zulke gesprekken te voeren. De meeste hier zijn ook niet zo snel op hun pik getrapt als dat je vaak tegenkomt op christelijke forums en dat praat ook gemakkelijker.

Ik ben benieuwd wat je me nog meer te vertellen hebt. Het mag ook privé hoor.

Alweer hele mooie woorden! Ik denk op dezelfde manier over een heleboel christenen. Ik weet hoe oprecht en onschuldig ikzelf bijna mijn gehele leven in Christus heb geloofd en zal alle christenen en moslims moeten vergeven dat ze zijn wie ze zijn. En dat geldt natuurlijk ook voor alle andere mensen, zelfs Hitler. Ik vergeef ze niet alleen, ik denk ze zelfs te begrijpen, zelfs Hitler, alhoewel ik het betreur wat ze zijn.

Wanneer je in staat bent tot het vergeven van allen en alles, ben je letterlijk zondenloos geworden. Misschien een moeilijke gedachte waar je lang over kunt denken, maar het heeft weer met logica te maken. Je kan er meer over lezen in
http://www.kolumbus.fi/volwassengeloof/21b.HTM

Wanneer je benieuwd bent naar wat ik nog meer te vertellen heb, moet je Nietzsche lezen of Gustav Mahler beluisteren. Ik kan mezelf niet beter uitdrukken dan zij het al gedaan hebben.

[collegavanerik]

Jezelf zijn is erkennen dat je naast die liefde in jezelf ook de haat kent, naast het licht ook de duisternis, naast de vrede ook de oorlog. En dat dit de realiteit is die God geschapen heeft. Er bestaat dus geen zonde.

maar er bestaat wel misdaad.

[Rereformed]

Ik had nog één commentaar over mezelf beloofd.

(Naar aanleiding van Aldus sprak Zarathoestra, II.21: Van de mensen-wijsheid: )

Ik heb veel over de logica gesproken, maar ben een slachtoffer van het leven, ik ben een mens die logica de das wil omdoen. Het dilemma van iedere gelovige is het verstrikt zijn in een paradox. (Gekleurde woorden van Nietzsche)

Niet de hoogte is vreselijk, maar de (steile) helling! De helling waar de blik omlaag stort en de hand omhoog grijpt. Daar duizelt het hart van zijn dubbele wil.

De dubbele wil van Zarathoestra geeft hem een ogenschijnlijk onmogelijk dilemma: aan de ene kant eist zijn wil het scheppen van de Bovenmens (deel I), hetgeen een onvoorwaardelijk vertrouwen in en liefhebben van de mens vereist. Aan de andere kant eist zijn wil een totale eerlijkheid de realiteit van het bestaan onder ogen te zien (deel II), hetgeen hem alle zicht op de Bovenmens ontneemt. Hij moet leven alsof de realiteit van de mens hem totaal onbekend is.
Hetzelfde dilemma doet zich voor in het leven van iedere idealist. Zo eist de wil van de religieus gelovige onvoorwaardelijk vertrouwen op God, maar doet absolute eerlijkheid van geest God verdwijnen als sneeuw voor de zon. Of verdwijnen de idealen van de communist naar de mate waarin hij oog heeft voor de praktijk van zijn systeem.

Maar idealen behoren tot ieders mensenleven, omdat het een voorwaarde is voor het leven, de basis voor hoop. Zoals Zarathoestra in het vorige hoofdstuk uitriep:

"Ik zou niet weten hoe te leven, als ik niet ook een ziener was van wat komen moet".

Aangezien eerlijkheid en wijsheid automatisch het onder ogen zien van de objektieve realiteit inhoudt, staan deze zaken gelijk aan het inkijken van een peilloze diepte, dat met alle idealen de vloer aanveegt. En een peilloze diepte invallen (totaal nihilisme) staat gelijk aan de negatie van het leven.

Een paradox is een onoplosbaar probleem: twee waarheden die elkaar uitsluiten zijn
toch allebei waar. De enige oplossing voor deze paradox in het mensenleven is te doen 'alsof'. Bijvoorbeeld zelfs indien men gelooft in volledig determinisme, zal men leven alsof men volledig vrije wil heeft. Het determinisme kan de vrije wil niet elimineren, en de vrije wil kan het determinisme niet elimineren. Wanneer de paradox betekking heeft op idealen dan leeft een wijs en eerlijk mens alsof ze waar zijn, en beziet hij de realiteit alsof ze niet waar is:

En opdat mijn hand haar geloof aan wat vast is niet geheel verliest (=mijn idealen niet geheel de grond in worden geboord),
daartoe leef ik blind onder de mensen; alsof ik hen niet ken. Ik ken jullie niet, mensen: deze duisternis en vertroosting ligt dikwijls om mij uitgespreid.

Merk op het woordje 'dikwijls': het is het spel van de mens om zijn leven te spelen; het is als een knop die je geheel bewust aan en uit kan schakelen. Indien je de realiteit wil zien zet je de knop op uit, indien je wil leven zet je hem aan. Of in plaats van een knop in- of uitschakelen is het als het bewust openen en sluiten van je ogen. Indien je de realiteit wilt ontwaren, loop je rond met open ogen, indien je wil leven, doe je ze bewust dicht. Om zichzelf een dienst te doen en de gelukzaligheid van zijn idealen (gelukzalige bossen, Stanhope, gelukzalige) te kunnen proeven heeft Zarathoestra vier wijsheden uitgedacht die realiteit de mond snoeren.

1. Hij laat zich altijd bedriegen, dwz leeft zo dat hij geen moment denkt dat iemand hem wel eens zou kunnen bedriegen. Deze houding heeft het voordeel dat hij overal alleen maar met oprechte mensen te maken heeft. Bedriegers bestaan dus niet in zijn wereld. Indien hij op zijn hoede zou zijn voor mensen, de mens steeds als een mogelijke bedreiging zou zien, hoe zou hij dan ooit in de Bovenmens kunnen geloven! Dus het ideaal van de Bovenmens houdt logischerwijs in dat hij geen voorzichtigheid kent: "deze voorzienigheid zweeft boven mijn lot".

Een andere vorm van dezelfde wijsheid is dat hij als axioma heeft dat ieder glas dat hem wordt voorgeschoteld drinkbaar is, en ieder water waarmee hij wordt gewassen schoon genoeg is om ermee gewassen te worden. Indien je zó leeft, dan zul je nooit je neus hoeven optrekken vanwege vies water, maar ervaar je enkel en alleen troost, positieve gevoelens: "Hoe is het mogelijk! Een ongeluk verzuimde je te treffen: geniet ervan als van jouw geluk!"

2. De tweede mensen-wijsheid is dat hij de negatieve realiteit van 's mensen persoonlijkheid altijd weet om te draaien tot een positieve zaak. Mensen zijn allemaal ingenomen met zichzelf, maar je kan ze verdelen in twee groepen: de mensen die ingenomen met zichzelf zijn, de trotsen, en mensen die slechts toneelspelers zijn en zich voordoen als geslaagde figuren, de ijdelen.

De trotsen kun je gerust krenken. Er zijn er maar weinig van, het zijn de sterken, en vanwege dat laatste kan er uit hun gekrenkte trots hoogstens iets nóg beters komen.
Maar de grote meute mensen behoort tot de ijdelen, mensen die toneelspelen "en willen dat men hen gaarne gadeslaat, -al hun wil is in deze wil."
Voor de akelige realiteit van de laatsten moet men volledig zijn ogen sluiten. Je moet dit zielige tafereel omdraaien tot het beste wat er in het leven maar is: ze laten je een prachtig toneelspel zien, prettig om te zien, zoals conferenciers je opgewekt maken! "Ze zijn artsen voor mijn zwaarmoedigheid, ze genezen mij van zwaarmoedigheid!" Er zit zelfs nog meer positiefs aan. Hun hele persoonlijkheid is een bedelen om gezien en gehoord, geprezen en gestreeld te worden. Hun hele persoonlijkheid is gespecialiseerd in het ontvangen van leugens. Dus de kern van dit leven is dat een ijdel persoon niet gelooft in zichzelf, dat hij oneindig uitspreekt: 'Wat ben ik!' En zoiets is de allerhoogste deugd, want de ware deugd is de deugd die van zichzelf geen weet heeft! Hij ziet de prachtige waarheid -oneindige bescheidenheid- over zijn persoon niet eens in!


3. De derde mensen-wijsheid is dat hij geen kwade, verdorven mensen kent. Hij hoeft dus nooit bevreesd te zijn voor boosheid en boze machten. Boze machten scheppen eenvoudig iets anders, ook interessant om te zien, zoals de hete zon een ander landschap schept, met palmbomen, tijgers en ratelslangen, of de bittere kou een sprookjeslandschap van sneeuwdekens, ijsberen en stilte schept. Zarathoestra roept lachend uit dat het zelfs bedroevend gesteld staat met het kwaad, want in de regel weet
het weinig meer te verzinnen dan muggenprikken. Wat hem betreft kan er nog wel een
schepje bovenop. Hij zegt zelfs zeker te weten dat dat ook gebeuren zal, want indien
er ooit een Bovenmens verschijnt zal er als wet van het leven ook een Bovendraak verschijnen die hem waardig is. Opdat de Bovenmens een goede jacht zal hebben moeten katten tot tijgers worden en giftige padden tot krokodillen uitgroeien. Aan 'de boze' zit bovendien nog een andere kant: veel van wat de goeden en rechtvaardigen voor kwaad, verdorven en duivel uitroepen is slechts lachwekkend en onbenullig. "Zo weinig zielsverwant zijn jullie met wat groot is, dat de Bovenmens jullie vreselijk zou voorkomen in zijn goedheid!"
Evenzo zouden de voor wijs bekend staande mensen op de vlucht slaan voor de zonnebrand der wijsheid (dus voor de hoogste wijsheid), de hete wijsheid waarin de Bovenmens heerlijk naakt ligt te zonnebaden.

O hoogste mensen die mijn oog ontmoet heeft! Dit is mijn twijfel aan jullie en mijn heimelijk lachen: jullie zouden, gis ik, mijn Bovenmens duivel noemen!

Zarathoestra heeft daarom geen enkele binding meer met wat in de wereld doorgaat voor de hoogsten en de besten. Hun hoogte is hem niet hoog genoeg, hij ziet ze naakt staan en bij het aanzicht ervan kan hij enkel dromen over wegvliegen naar verre toekomsten waarin iets beters verschijnt.

Naar verdere toekomsten, naar duidelijker Zuidens, dan ooit een beeldhouwer droomde: daarheen waar goden zich voor alle kleren schamen!


De laatste opmerking maakt het duidelijk voor het geval de lezer het nog niet heeft opgemerkt: Zarathoestra's mensen-wijsheid is in alles precies de omgekeerde wijsheid die het christelijk geloof leert.

4. Zarathoestra's laatste mensen-wijsheid is dat hij bewust zichzelf en alle anderen in vermomming wil zien, opdat beiden miskend worden. Zarathoestra miskent de mensheid opdat hij zijn geloof in de Bovenmens behoude, en wil miskend worden door anderen, omdat indien de mensheid hem zou begrijpen zijn ideaal van de Bovenmens niet hoog genoeg zou zijn, maar ook maar 'menselijk, al te menselijk'.

[mysterieus2000]

Hoi Rereformed,

Het is zo dat de motivatie om mij in het christendom te verdiepen was angst voor de hel. Nu dat ik me verdiept hebt, ben ik niet meer bang.

Over verstand, wil en emoties. Het is juist gevaarlijk als je één van deze drie dingen de bovenhand gaat laten geven. Anders, neig je of naar wetticisme of zweverig gedoe. (Ik weet het ... jullie verdenken mij ervan zweverig te zijn !!! Maar eiigenlijk moet de geest de bovenhand hebben.

[Erik]

Maar eiigenlijk moet de geest de bovenhand hebben.

Je verstand moet de bovenhand hebben.

Ik begrijp best dat de roes waarin je verkeert prettig voelt maar het is een roes die uitermate schadelijk is voor je verstand.
Religieuze heroïne is minstens zo slecht voor je als heroïne!!
Religieuze alcohol dood hersencellen net zoals alcohol!!

En net als iedere verslaafde ontken je je verslaving en zal afkicken pas mogelijk zijn als je daar zelf voor open wilt staan.
Je angst om cold turkey te gaan is ook begrijpelijk, maar het is de enige manier om succesvol er van af te komen.
Ik weet dat het niet logisch voor je klinkt, maar ach je moet maar zo denken dat je nu ook niet eens zeker weet of je de juiste god aanbid en wat dat betreft een grote kans hebt verdoemd te zijn!

[skeptic]

Hoi Rereformed,

Het is zo dat de motivatie om mij in het christendom te verdiepen was angst voor de hel. Nu dat ik me verdiept hebt, ben ik niet meer bang.

Over verstand, wil en emoties. Het is juist gevaarlijk als je één van deze drie dingen de bovenhand gaat laten geven. Anders, neig je of naar wetticisme of zweverig gedoe. (Ik weet het ... jullie verdenken mij ervan zweverig te zijn !!! Maar eiigenlijk moet de geest de bovenhand hebben.

Hoe kwam je aan die angst voor de hel? Het geloven in een hel kan alleen afkomstig zijn van datzelfde christendom. Eerst wordt je een angst voor de hel aangepraat en vervolgens raak je die angst weer kwijt door datzelfde christendom.
Het was eenvoudiger geweest, je niet die angst voor de hel te laten aanpraten.
Zelf heb ik die angst voor de hel verloren door mijn verstand de bovenhand te geven en zodoende die hel naar het rijk de fabelen te verwijzen en het werkt echt.
Wat is trouwens een geest?

[bad_religion]

Over verstand, wil en emoties. Het is juist gevaarlijk als je één van deze drie dingen de bovenhand gaat laten geven.

Dat is weer zo'n vreselijk verouderd concept Mysterieus, een oud idee dat de rede de macht over het gevoel en de wil (hartstocht) zou moeten hebben. Komt al in de oude Griekse filosofie voor, het christendom is er doordrenkt van, Descartes hield het strikt gescheiden. Je moet Damassio eens lezen, het is allang aangetoond dat het hersengedeelte dat zorgt dat we goed met onze gevoel om gaan tevens voor de rede zorgt. En belangrijker, emoties, gevoel, rede zijn niet van elkaar losw te denken en vormen het ik. Vandaaar dat de geest (wat is dat?) de boventoon niet kan voeren en het aannemelijker lijkt om gewoon rationeel te blijven denken, daar dit het produkt is van het ik en het mogelijk maakt conceptueel te denken....

[mysterieus2000]

Daniella,

ik ga me weer even in de schijnwereld van de strenggelovige christenen begeven, dus ik doe even alsof god bestaat...

Het leuke aan christenen is altijd dat zodra het over misstanden gaat de duivel uit het doosje komt. De duivel is overal en altijd in de buitenwereld aanwezig als het kwade verklaard moet worden. Want de duivel is overal en altijd behlave daar waar de ware gelovigen zijn (dat is een logische redenatie van een gelovige he Daniella ).

Als de duivel zo alomtegenwoordig is, is het dan niet zo dat god niet almachtig is? Lees deze (wel logische) redenatie eens:

Wil God kwaad voorkomen, maar kan hij niet?
Dan is hij niet almachtig.
Kan hij wel, maar wil hij niet?
Dan is hij kwaadaardig.
Kan hij wel en wil hij wel?
Waar komt dan het kwaad vandaan?
Kan hij niet en wil hij niet?
Waarom noemt men hem dan God? -Epicurus, Grieks filosoof

Als ik de bijbel goed begrijp heeft god zelfs het kwaad geschapen. Satan was immers zijn eerste engel. Dus als god alwetend en almachtig was had hij allang voorzien dat dit een domme zet was. Want je tegenstander de wereld in helpen dat is toch niet logisch? Of je bent zelf kwaad, want het kan onmogelijk zo zijn dat als je oneindig goed bent dat je dan het kwaad wil scheppen. Dat is gewoon onzin.

En als de duivel echt in al die kwade dingen aanwezig is dan is het dus andersom: de duivel is almachtig (want hij heeft alles wat anders is dan christelijk in zijn bezit en macht) en god kan er niks tegen in brengen.

God heeft de engelen geschapen. Engelen zijn net als mensen wezens met een karakter. Een karakter kan gekenmerkt worden door liefde en dan wil je het beste voor je medemens, dan ben je bereid om te dienen en een ander hoger te schatten dan jezelf. Je karakter kan ook gekenmerkt worden door egoïsme, trots en machtwellust.

God had een engel gemaakt die het toonbeeld vormde van wijsheid en volkomen schoonheid. Hij was de gezalfde en beschermende cherub. m.a.w. Hij was de heerser van het engelenleger. Hij was volmaakt in alles wat hij deed, vanaf de dag dat hij werdt geschapen. Hij was het meest grootste wezen dat God ooit geschapen had. Niemand had meer kracht, wijsheid schoonheid, privileges en authoriteit. Hij had hem gemaakt voor de functie die hij hem ging geven. Gewoonweg goed. Zijn naam was Lucifer.

Maar dan werd hij trots, hij was niet langer tevreden met de privileges die hij had gekregen maar wilde meer, alles !!!.

Dat is nu juist de vrije wil, de mogelijkheid om lief te hebben maar ook om te rebelleren. Nadat hij rebelleerde verandert zijn naam in satan of tegenstander. Een ander woord is duivel of lasteraard, beschuldiger.

De volgende vraag die je kunt stellen is waarom vernietigde God de duivel niet meteen. Waarom laat Hij hem los op de aarde waar hij ook de mens plaatste.

In Ezechiel 28:12 staat dat Lucifer zich bevond in Eden op het moment dat alles nog goed was. Met andere woorden hij was de heerser over de aarde. Toen hij gevallen was kwam de aarde onder een vloek en werd de aarde woest en ledig. Daarop herschiep God de aarde en maakte een ander wezen, nl. de mens. Nu gaf hij de heerschappij aan de mensen. Iets wat satan natuurlijk niet leuk vond.

Door de ongehoorzaamheid aan God viel de mens onder hetzelfde oordeel als satan, gescheiden van God. De heerschappij over de aarde werd hem afgenomen en terug aan satan gegeven.

Maar hier eindigt het verhaal van de mens niet, hier begint het pas. God belooft onmiddellijk een verlossing ;
Genesis 3:14 Toen zei de HERE God tegen de slang: "Ik zal je hiervoor straffen. Onder alle dieren op aarde zul jij een vervloekte zijn! Je hele verdere leven zul je op je buik door het stof kruipen.
15 De vrouw en jij, en al jullie nakomelingen, zullen voortaan vijanden zijn. Eén van haar nakomelingen zal je de kop vermorzelen en jij zult zijn hiel verbrijzelen."
Dit duidt op Jezus en zijn overwinning op de duivel.

Het is de bedoeling dat ons karakter gevormd wordt zodat we leren weerstand te bieden tegen de duivel en zijn verleidingen en ervoor kiezen om God tot in eeuwigheid te dienen.

Ondertussen is zijn heerschappij op aarde reeds beperkt omdat christenen delen in de overwinning die Jezus behaalt heeft en in Jezus naam authoriteit over hem hebben.

Op het einde zal hij gevangen gezet worden en nooit meer de kans krijgen om zijn invloed op mensen uit te oefenen.

Groetjes Daniella

[collegavanerik]

hoe komt een engel aan de kennis van goed en kwaad?
en waarom is een engel niet sterfelijk?

[Deadline]

Daniella,

ik ga me weer even in de schijnwereld van de strenggelovige christenen begeven, dus ik doe even alsof god bestaat...

Het leuke aan christenen is altijd dat zodra het over misstanden gaat de duivel uit het doosje komt. De duivel is overal en altijd in de buitenwereld aanwezig als het kwade verklaard moet worden. Want de duivel is overal en altijd behlave daar waar de ware gelovigen zijn (dat is een logische redenatie van een gelovige he Daniella ).

Als de duivel zo alomtegenwoordig is, is het dan niet zo dat god niet almachtig is? Lees deze (wel logische) redenatie eens:

Wil God kwaad voorkomen, maar kan hij niet?
Dan is hij niet almachtig.
Kan hij wel, maar wil hij niet?
Dan is hij kwaadaardig.
Kan hij wel en wil hij wel?
Waar komt dan het kwaad vandaan?
Kan hij niet en wil hij niet?
Waarom noemt men hem dan God? -Epicurus, Grieks filosoof

Als ik de bijbel goed begrijp heeft god zelfs het kwaad geschapen. Satan was immers zijn eerste engel. Dus als god alwetend en almachtig was had hij allang voorzien dat dit een domme zet was. Want je tegenstander de wereld in helpen dat is toch niet logisch? Of je bent zelf kwaad, want het kan onmogelijk zo zijn dat als je oneindig goed bent dat je dan het kwaad wil scheppen. Dat is gewoon onzin.

En als de duivel echt in al die kwade dingen aanwezig is dan is het dus andersom: de duivel is almachtig (want hij heeft alles wat anders is dan christelijk in zijn bezit en macht) en god kan er niks tegen in brengen.

God heeft de engelen geschapen. Engelen zijn net als mensen wezens met een karakter. Een karakter kan gekenmerkt worden door liefde en dan wil je het beste voor je medemens, dan ben je bereid om te dienen en een ander hoger te schatten dan jezelf. Je karakter kan ook gekenmerkt worden door egoïsme, trots en machtwellust.

God had een engel gemaakt die het toonbeeld vormde van wijsheid en volkomen schoonheid. Hij was de gezalfde en beschermende cherub. m.a.w. Hij was de heerser van het engelenleger. Hij was volmaakt in alles wat hij deed, vanaf de dag dat hij werdt geschapen. Hij was het meest grootste wezen dat God ooit geschapen had. Niemand had meer kracht, wijsheid schoonheid, privileges en authoriteit. Hij had hem gemaakt voor de functie die hij hem ging geven. Gewoonweg goed. Zijn naam was Lucifer.

Maar dan werd hij trots, hij was niet langer tevreden met de privileges die hij had gekregen maar wilde meer, alles !!!.

Dat is nu juist de vrije wil, de mogelijkheid om lief te hebben maar ook om te rebelleren. Nadat hij rebelleerde verandert zijn naam in satan of tegenstander. Een ander woord is duivel of lasteraard, beschuldiger.

De volgende vraag die je kunt stellen is waarom vernietigde God de duivel niet meteen. Waarom laat Hij hem los op de aarde waar hij ook de mens plaatste.

In Ezechiel 28:12 staat dat Lucifer zich bevond in Eden op het moment dat alles nog goed was. Met andere woorden hij was de heerser over de aarde. Toen hij gevallen was kwam de aarde onder een vloek en werd de aarde woest en ledig. Daarop herschiep God de aarde en maakte een ander wezen, nl. de mens. Nu gaf hij de heerschappij aan de mensen. Iets wat satan natuurlijk niet leuk vond.

Door de ongehoorzaamheid aan God viel de mens onder hetzelfde oordeel als satan, gescheiden van God. De heerschappij over de aarde werd hem afgenomen en terug aan satan gegeven.

Maar hier eindigt het verhaal van de mens niet, hier begint het pas. God belooft onmiddellijk een verlossing ;
Genesis 3:14 Toen zei de HERE God tegen de slang: "Ik zal je hiervoor straffen. Onder alle dieren op aarde zul jij een vervloekte zijn! Je hele verdere leven zul je op je buik door het stof kruipen.
15 De vrouw en jij, en al jullie nakomelingen, zullen voortaan vijanden zijn. Eén van haar nakomelingen zal je de kop vermorzelen en jij zult zijn hiel verbrijzelen."
Dit duidt op Jezus en zijn overwinning op de duivel.

Het is de bedoeling dat ons karakter gevormd wordt zodat we leren weerstand te bieden tegen de duivel en zijn verleidingen en ervoor kiezen om God tot in eeuwigheid te dienen.

Ondertussen is zijn heerschappij op aarde reeds beperkt omdat christenen delen in de overwinning die Jezus behaalt heeft en in Jezus naam authoriteit over hem hebben.

Op het einde zal hij gevangen gezet worden en nooit meer de kans krijgen om zijn invloed op mensen uit te oefenen.

Groetjes Daniella

Daniella,

waarom haal je mijn posting uit een ander topic hier aan?

Maar goed zie het andere topic: ik daag je uit het te bewijzen zonder die bijbelse lariekoek. Probeer is logisch te redeneren. Door middel van de enige universele taal: de logica. Waarin 1+1 = 2 enz. Jij bent het er toch ook mee eens dat 1+1 2 is?

Op die grond is jouw bovenstaande posting geheel onjuist en staat mijn posting nog geheel overeind.

Door te bewijzen door middel van een boek wat ervan uitgaat dat god al goed is, dat god goed is, dat is erg makkelijk. Dat is niet eens bewijslast te noemen, het is meer het reproduceren van een mening.

Ik ga het nog eens uiteenzetten zonder een enkel ander bewijs dan de logica, weer met de aanname dat god bestaat:

god is kwaad omdat hij kwaad niet wil en kan voorkomen als hij almachtig is. Als je almachtig bent kun je alles doen. Almacht= immers zo machtig dat degene tot ALLES in staat is. Dus ook het voorkomen dat kwaad ontstaat.

Hij is kwaad omdat hij met voorbedachte rade het kwaad schiep. Alwetendheid betekent ALLES weten, dus ook wat er gebeurd als jij A doet. Daarmee ben je verantwoordelijk voor actie A en gevolg B. Volgens mij is dit argument zelfs in het rechtssysteem geldig!

Hij is kwaad omdat hij de mens daarvoor de schuld geeft (zondeval). Zie bovenstaande wanneer men zelf verantwoordelijk is voor het kwade, is het geven van de schuld aan de ander een misdaad.

Hij is kwaad omdat hij daarom ook veroordeelt. Hij speelt rechter terwijl hij bovenstaande fouten begaat. Wie is hij om zijn fouten af te schuiven en vervolgens rechter te spelen? Het is alsof een moordenaar in de rechtszaal op de rechterstoel gaat zitten en zegt: het slachtoffer daagde me uit dus ik ben onschuldig, zaak gesloten.

Tenzij hij niet almachtig is. Maar dan geldt dat er ook meer kan zijn dan hij. In dat geval is god niet kwaad, maar slechts onmachtig.

[Tamara]

Misschien heeft Hij wel een ander plan met de wereld en hoe het kwaad te overwinnen..

[Deadline]

Misschien heeft Hij wel een ander plan met de wereld en hoe het kwaad te overwinnen..

Jaaaaaaaaa hij stuurt de paashaas op de duivel af! Een ultiem plan! Lekker zinloze reactie weer van je Tamara. Altijd is hij iets anders van plan. Natuurlijk, als het even moeilijk wordt: ontwijken!