Om te toetsen of ik je goed volg geef ik twee uitspraken van je op volgorde van verschijnen en daarna in omgekeerde volgorde. In omgekeerde volgorde zijn ze voor een geloofloze begrijpelijk maar niet aanvaardbaar. In de originele volgorde benadruk je slechts het onoverbrugbaar zijn van een kloof zoals die zou kunnen bestaan tussen liefhebbers van oesters en de neusophalers.
ORIGINELE VOLGORDE
OMGEKEERDE VOLGORDEDostojevski schreef:1)De mens kan m.i. niet zonder structuur, hiërarchie, leiding. Dat God daarin voorzag via deze weg is voor mij logisch. En voor een niet-katholiek is het quatsch, so be it.
2)Dat hangt er vanaf: als iemand geïnteresseerd is in andermans overtuiging, dan heeft diegene wel degelijk iets aan een antwoord zoals ik het gaf. Ook al is het een antwoord op het niveau van het gevoel en niet de ratio.
ad 2)Dostojevski schreef:2)Dat hangt er vanaf: als iemand geïnteresseerd is in andermans overtuiging, dan heeft diegene wel degelijk iets aan een antwoord zoals ik het gaf. Ook al is het een antwoord op het niveau van het gevoel en niet de ratio.
1)De mens kan m.i. niet zonder structuur, hiërarchie, leiding. Dat God daarin voorzag via deze weg is voor mij logisch. En voor een niet-katholiek is het quatsch, so be it.
Precies waar ik soms nieuwsgierig naar ben. Waar haalt een gelovige de energie vandaan voorrang te blijven geven geven aan dat gevoel?
ad 1)
Overduidelijk lees ik al geloofloze hier dat je een idee over de behoefte aan leiding vertaalt in een god die deze behoefte van jou, -en vele anderen-, voorzag en deze behoefte met zijn door jou en andere gelovigen veronderstelde bestaan invult.
Er lijken me, als je vooronderstelling juist is en alleen voor mensen zou gelden, legio voorzieningen om structuur, hierarchie en leiding te realiseren.
Wat maakt het voorzien daarin door iets onaantoonbaars zo aantrekkelijk?
Roeland