Wat ik daarmee bedoel is de essentie van het standpunt. Een monotheist gaat uit van één god, daar is verder geen ruimte voor andere goden. Dat betekent niet dat elke monotheist zich ook daadwerkelijk bedreigt voelt door andere opvattingen, maar de potentie voor die bedreiging is reeds aanwezig in het gesloten standpunt. De polytheist staat daar tegenover met een open visie. Meerdere goden impliceert dat er veel mogelijke opties zijn: twee goden, tien goden, duizend goden. Alles is mogelijk. Als je nu kijkt naar de geschiedenis, dan zie je dat bekeringsdrang typerend is voor het monotheisme. Evenals vervolgingen, immers: één god, betekent ook één verklaring van de wereld, één visie op ethiek, maatschappij.
Als je nu kijkt naar de essentie van het atheistische standpunt, dan zie je een afwijzing van elk goddelijk principe. Dat is een eenkennige, gesloten visie op dezelfde manier als het monotheisme. Ook hier geldt dat niet elke atheist een gesloten houding heeft naar andere levensbeschouwelijke orientatie, maar in potentie is die geslotenheid wel aanwezig. En dat is wat je nu precies ziet bij de Nieuwe Atheisten: zij verwoorden het atheisme als gesloten, monoculturele orientatie.
Verder dan numerotatie gaat uw uitleg niet. De uitleg van een openminded polytheïst is weerom het eigen gelijk willen halen en compleet fout. Idem over bekeringsdrang exclusief aan monotheïsme linken. Leer uw geschiedenis.
Religie is geen wetenschappelijk verklaringsmodel. Dus dat aspect van religie afwijzen is niet hetzelfde als religie in zijn totaliteit afwijzen, zoals de Nieuwe Atheisten doen.
Wat zijn dan die aspecten die men niet zou mogen afwijzen??? Gezellig samenzijn? Zich superieur voelen? Indoctrinatie? Leer uw religie. Religie wil alles verklaren, vooral het wetenschappelijke. Zeer onsuccesvol en zelf dwaas, maar dat is natuurlijk vijandige praat van een "nieuwe" atheist.
Ik maak duidelijk onderscheid tussen de Nieuwe Atheisten als stroming en andere atheisten die er andere ideeen opna houden, ik heb het dan ook alleen over de eerste groep en die kun je met recht dogmatisch gedrag kan verwijten. Alle nare trekjes (vijandsdenken, bekeringsdrang, oproepen tot repressie) van theocratisch ingestelde religieuzen vind je ook bij hen terug.
Prachtig stukje veralgemenen. De atheist, de nieuwe atheist bestaat niet. Gewoon mensen die niet in een God geloven en gewoon mensen die zich verzetten tegen religieuzen die hun regeltjes aan de rest van de wereld wil opdringen. Vijandsdenken?? Niet akkoord gaan en inderdaad de dingen bij naam noemen, is dit vijandig?
Op het gebied van godsbeelden, of die nu feitelijk of symbolisch opgevat wordt, neemt het atheisme een pertinent ontkenend standpunt in. Dat biedt op dat punt slechts ruimte voor één waarheid.
Compleet niet to the point! Elke atheist ontkent godsbeelden, nieuw of oud. Ook is uw logica, dat er maar een waarheid kan zijn voor een atheist, fout.
Dat slaat uiteraard vooral op de westerse democratien, als dat door die 200 jaar niet duidelijk was, voeg ik dat er nu aan toe.
Wist niet dat wij reeds 200 jaar democratie hadden in het westen. Google atheofobie.
En stop verdomme om mensen in hokjes te duwen.
