Nou, ik ben inderdaad best trots op de naam 'fundamentalist'. Dat betekent dat ik m'n mening ergens op bouw: een fundament.

De naam wordt vaak gekoppeld aan de zogeheten moslimfundamentalisten, maar da's een kwestie van associatie en ik ben ervoor het woord in ere te herstellen.
Overigens val ik niet onder het kopje fundamentalist (helaas, het woord is erg leuk!), als ik dat profiel zo lees.
Maar om even op de discussie in te gaan: Het is ook mij opgevallen dat sommige mensen hier meer schreeuwen dan dat ze ook echt iets zéggen. Ik probeer atheïsten niet uit te schelden voor domoren en heidenen (om maar iets geks te noemen) en het is fijn als dat van de andere kant ook niet gebeurd. Zoals al gezegd: het komt de discussie niet ten goede. Het werkt veel beter om christenen te vriend te houden, ze subtiel te wijzen op hun fouten, dat heeft veel meer effect dan hard blaffen, daar wordt men alleen maar "bang" van. Je kunt mensen zelfs kwetsen.
Natuurlijk is iets af en toe absurd, hilarisch of bizar. Maar dat is een mening. Als je roept dat iets hilarisch is, vertel er dan ook bij waarom. Maar ik zou ten zeerste aanraden om met enige retorische vragen
subtiel duidelijk te maken wat er niet klopt.
Als ik er zo over nadenk, is een mening uitmaken voor hilarisch, belachelijk, absurd of bizar eigenlijk behoorlijk arrogant. Je neemt de ander niet serieus, dat getuigt van disrespect, je denkt het beter te weten.
Nee, ik denk dat weldenkende vrijdenkers toch wel tactisch en liefdevol met elkaar kunnen omgaan. Of niet?